Φθινόπωρο έφτασε, το καταλάβαμε από τις αλλαγές που παρατηρήσαμε στη φύση και στον καιρό. Μιλήσαμε για τα βασικά χαρακτηριστικά του και μάθαμε το γράμμα του, το Φ. Παρατηρήσαμε πολλές εικόνες, βιβλία αλλά και τα δέντρα της αυλής μας που ρίχνουν τα φύλλα τους.

Τρία φθινοπωρινά φύλλα μας είπαν την ιστορία τους και μάθαμε για τα χρώματα του φθινοπώρου. Παίξαμε μαζί τους και φτιάξαμε κι εμείς ένα φθινοπωρινό δέντρο να στολίσουμε την τάξη μας, φύλλα για το παράθυρο μας και ατομικά φθινοπωρινά δεντράκια.

Γίναμε μικροί καλλιτέχνες και μελετήσαμε την τεχνική του διάσημου ζωγράφου V.kandinski.Φτιάξαμε το δικό μας φθινοπωρινό δέντρο χρησιμοποιώντας την τεχνική του.

Και τα ζωάκια όμως είχαν την τιμητική τους. Τόσο ο σκαντζόχοιρός που προετοιμάζεται για τον Χειμώνα όσο και το σαλιγκάρι που κάθε φορά που βρέχει κάνει γιορτή. Μάλιστα το σαλιγκάρι το γνωρίσαμε από κοντά, μάθαμε πολλά πράγματα γι’αυτό και το παρατηρήσαμε πριν το ελευθερώσουμε ξανά στον κήπο του σχολείου μας.

Όμως, περισσότερο από όλα, εστιάσαμε και ασχοληθήκαμε με τον τρύγο. Την σημαντική αυτή εργασία, που γίνεται κάθε φθινόπωρο και αρκετά παιδιά έχουν ήδη εμπειρίες από αυτό. Μιλήσαμε λοιπόν για το αμπέλι, τα σταφύλλια, τα προϊόντα που παράγονται από αυτά και βέβαια για τα στάδια και τη διαδικασία που μας οδηγούν από τον τρύγο στο κρασί.

Μάθαμε τις λέξεις που σχετίζονται με τον τρύγο και τις αντιστοιχίσαμε με την σωστή εικόνα.

Παρακολουθήσαμε τον μύθο του Αισώπου ” η αλεπού και τα σταφύλια”. Το αξιοποιήσαμε διδακτικά και ζωγραφίσαμε ότι μας άρεσε.

Διασκεδάσαμε με το τραγούδι τσιριτρό και με το σταφύλι που δημιουργήσαμε χρησιμοποιώντας τέμπερες και φελλό.

Τέλος, μάθαμε τον μύθο του θεού Διόνυσου με τους Πειρατές και για τον κυλικα. Μετρήσαμε και αναπαραστήσαμε την εικόνα του αγγείου και φτιάξαμε και το δικό μας μπουκάλι κρασί για να σας κεράσουμε. Στη υγεία μας!!!

Η θεματική ενότητα “η οικογένεια μου” ξεκίνησε με την παγκόσμια ημέρα της τρίτης ηλικίας. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας γιόρταζαν κι εμείς σκεφτήκαμε όλα αυτά τα ωραία που κάνουμε μαζί τους. Τους ετοιμάσαμε και ένα δωράκι φυσικά για να τους δείξουμε πόσο πολύ τους αγαπάμε!

Είναι και αυτοί κομμάτι σημαντικό της οικογένειας μας! Για να συστήσουμε όμως  στους  συμμαθητές μας, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μας.

Οι οικογένειες μας είναι διαφορετικές και όλες υπέροχες κι έτσι τις ζωγραφίσαμε κιόλας.

Καταμετρήσαμε όλα τα μέλη της οικογένειας μας με τα δαχτυλάκια μας. Φτιάξαμε τη δαχτυλοοικογένεια μας και τραγουδήσαμε και το τραγουδάκι “δαχτυλάκι,δαχτυλάκι”.

Μετρήσαμε και τα αδέρφια μας και τα καταγράψαμε σε πίνακα ανάλογα με το φύλλο τους!

Παίξαμε με τις λέξεις και τις αντιγράψαμε.

Παίξαμε και με τα άρθρα και μάθαμε να τα διακρίνουμε για να τα χρησιμοποιούμε σωστά.

Οι οικογένειες μας είναι γεμάτες αγάπη και μας φροντίζουν πάντα.

Η οικογένεια μας είναι γεμάτη χαρά και γέλιο σαν το ποίημα ” η γελαστή οικογένεια” που αξιοποιήσαμε διδακτικά.

Η οικογένεια μας είναι ότι πιο σημαντικό και την κλείσαμε στο σπιτάκι που φτιάξαμε με απέραντη αγάπη και μεράκι!

Όμως οικογένειες έχουν και τα ζωάκια! Έτσι μας εμφανίστηκε ξαφνικά μια αρκουδοοικογένεια! Τους γνωρίσαμε και παίξαμε πολλά παιχνίδια μαζί τους!

Καθένας είναι μοναδικός και ξεχωριστός. Για να δούμε λοιπόν η τάξη μας  ποιους έχει; Ζωγραφίζω τον εαυτό μου και τον τοποθετώ κάτω από τη σωστή στήλη ανάλογα με το φύλο μου. Κατόπιν μετράμε να δούμε πόσα αγόρια και πόσα κορίτσια έχει η τάξη μας.

Για να σχεδιάζουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, ας δούμε πρώτα τι υπάρχει σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο και ας το σχεδιάσουμε όλοι με τη σειρά. Για να πάμε αμέσως μετά να δούμε καλύτερα τον εαυτό μας, από πιο κοντά σε καθρέφτη και να παρατηρήσουμε όλα τα χαρακτηριστικά και τα χρώματα που μας κάνουν μοναδικούς! Και μετά να ζωγραφίσουμε τον εαυτό μας όπως πραγματικά είναι…

Η Δάφνη που είναι κι αυτή μονακριβούλα μας ενέπνευσε να μιλήσουμε για τον εαυτό μας αλλά και αν μάθουμε περισσότερα πράγματα για τους συμμαθητές μας.

Ο καθένας έχει και ξεχωριστό όνομα. Μαθαίνουμε να το αναγνωρίζουμε, στολίζουμε το αρχικό μας, παίζουμε με το όνομα μας, χορεύουμε και μόλις σταματήσει η μουσική ψάχνουμε να το βρούμε, το εντοπίζουμε ανάμεσα σε άλλα ονόματα.

Τώρα πια μπορούμε όχι μόνο να τα αναγνωρίζουμε αλλά και να τα συνθέτουμε με τη βοήθεια της καρτέλας μας.

Και είμαστε έτοιμοι για το παρουσιολόγιο της τάξης μας! Κάθε πρωί όποιος έρχεται σχολείο βρίσκει  το αυτοκινητάκι με το όνομα και το βάζει στον δρόμο. Έτσι ξέρουμε ποιοι και πόσοι ήρθαμε.

Και όσοι πάνε στο ολοήμερο έχουν σταθερό παρουσιολόγιο με το λουλουδοπροσωπάκι τους.

Και βέβαια εκτός από μοναδικοί και ξεχωριστοί είμαστε και μέλη μιας ομάδας που σεβόμαστε και βοηθάμε. Και στην τάξη μας έχουμε βοηθούς για κάθε μέρα που αναλαμβάνουν να βρίσκονται όλα σε πραγματική τάξη!!!

Είναι ο καθένας πραγματικά ξεχωριστός αλλά όλοι μαζί είμαστε αριστούργημα!!!!!

Και ξαφνικά εμφανίστηκε κι ένας βάτραχος με όνομα. Ο Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης  που έψαχνε να βρει αυτό το Α στο όνομα του τι σημαίνει. Γίναμε κι εμείς βατραχάκια και παίξαμε με το όνομα μας. Πηδήξαμε τόσες φορές όσες και οι συλλαβές του ονόματος μας. Στο τέλος ανακαλύψαμε ότι το Α σημαίνει αγαπημένος. Κι εμείς είμαστε αγαπημένοι….της οικογένειας μας!!!!!Ευκαιρία να μιλήσουμε για αυτήν.

4 Οκτωβρίου και τα ζωάκια γιορτάζουν σήμερα! Αγαπημένο θέμα για τα παιδιά τα ζώα. Ευκαιρία να μάθουμε όμως ότι χρειάζονται προστασία και αγάπη από τους ανθρώπους. Δεν είναι παιχνίδι και δεν πρέπει να τους φερόμαστε άσχημα.  Μέσα από το παραμύθι ¨Ξουτ¨ και το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη με τίτλο ¨Τα ζώα¨, γνωρίσαμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες που έχουν τα αδέσποτα ζωάκια κι έτσι σκεφτήκαμε τι τα κάνει πραγματικά χαρούμενα.  Τα παιδιά είπαν τις ιδέες τους και η νηπιαγωγός σε ρόλο γραφέα τις κατέγραψε. Έτσι δημιουργήθηκε η αφίσα της τάξης μας.

Δημιουργήσαμε και εικαστικά μια γατούλα χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά και τεχνικές!

Και τέλος, βέβαια, παίξαμε πολλά παιχνίδια που έχουν να κάνουν με τα ζώα. Ακούσαμε τον ήχο της φωνής τους και έπρεπε να αναγνωρίσουμε ποιο είναι. Είδαμε μέρος από το σώμα τους και μαντέψαμε ποιο είναι και τέλος παρατηρήσαμε τις διαφορετικές πατημασιές που αφήνουν οι πατούσες τους και τις ταυτίσαμε με τις όμοιες τους.

Η τάξη του Νηπιαγωγείου αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό χώρο για τα παιδιά της νηπιακής ηλικίας, καθώς για πρώτη φορά βρίσκονται σε έναν οργανωμένο χώρο, μακριά από το οικογενειακό τους περιβάλλον οπου σκοπός δεν είναι μόνο η φροντίδα τους αλλά η κοινωνικοποίηση τους. Γίνονται μέλη μιας ομάδας και μαθαίνουν να έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Η εβδομάδα λοιπόν αυτή είχε σκοπό να οργανωθούμε, να δεθεί η όμαδα, να μάθει να συνεργάζεται και να γνωρίσει τις ευχάριστες αλλά και εκπαιδευτικές ρουτίνες της τάξης μας!

Κάθε ομάδα για να επιτύχει τον σκοπό της πρέπει να είναι δεμένη, να σέβεται τα μέλη της και να μπορεί να συνεργάζεται με τους άλλους. Αφού γνωριστήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα τώρα ήρθε η σειρά να δεθούμε και να συνεργαστούμε  με όλους κι οχι μόνο με τους φίλους μας. Σε αυτό μας βοήθησε το παιχνίδι με τις μισές καρδούλες. Αφού χορέψαμε και διασκεδάσαμε με το μισό κομμάτι μιας καρδιάς μετά βρήκαμε το ταίρι μας την συμπληρώσαμε και γίναμε δημιουργικό ζευγάρι με τον συμμαθητή μας.

Τα χέρια μας έγιναν φατσούλες που συζητάνε και παίζουν με όλους τους συμμαθητές μας…

Τα χέρια μας έγιναν εργαλείο μάθησης που φτιάχνει το ημερολόγιο κάθε μέρα…

Και εργαλείο διασκέδασης που μπαίνει στο σπιτάκι των τραγουδιών χορεύει και τραγουδάει!

Ώσπου ήρθε στην παρέα μας ο ”Μαστροχαλαστής” που δεν αφήνει τίποτα όρθιο και όλα τα χαλάει….

Αλλά εμείς δεν επηρεαστήκαμε, πάλι συνεργαστήκαμε και εικονογραφήσαμε δυο-δυο το ποίημα του. Φτιάξαμε ένα υπέροχο βιβλίο για την βιβλιοθήκη μας!!!

Και ιδού το αποτέλεσμα!!!

Μία άλλη μέρα μας επισκέφτηκε το ποντικάκι που δεν του άρεσαν οι κανόνες…

Κάπως έτσι αρχίσαμε να μελετάμε βιβλία αλλά και βίντεο με ιδέες και τρόπους που μας βοηθάνε να χρησιμοποιούμε σωστά τα χέρια μας και να αποφασίσουμε όλοι μαζί τους κανόνες της τάξης μας!

Είχαμε και πολλές ιδέες για τη σωστή χρήση των χεριών…

Οι κανόνες σωστής συμπεριφοράς είναι σαν τα θεμέλια ενός πύργου όλα πρέπει να μπουν σε σωστή θέση για να στηρίζεται και να στέκει αν έστω κι ένα χαλάσει το οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση!! Έτσι κι εμείς θα τους ακολουθούμε όλους!!!!

Αποφασίσαμε να τηρούμε τους κανόνες που όλοι μαζί θεωρούμε σημαντικούς για την τάξη μας ώστε να περνάμε χαρούμενα, δημιουργικά και συνεργατικά τον χρόνο μας στο σχολείο!!!!

Στο Νηπιαγωγείο μας!!!

Μόλις ολοκληρώσαμε την πρώτη εβδομάδα στο Νηπιαγωγείο! Μια νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε και το σχολείο μας γέμισε με παιδικές φωνούλες, γέλια και λίγα κλάματα. Οι πρώτες δυο εβδομάδες πάντα αφιερώνονται στην ομαλή προσαρμογή των παιδιών στο χώρο του σχολείου, γι΄αυτό και ετοιμάσαμε “γλυκά” δωράκια για να τα υποδεχτούμε!

Η παρέα μας είναι μεγάλη και ξεκινήσαμε με πολλά παιχνίδια γνωριμίας ώστε να συστηθούμε στους φίλους μας, να γνωριστούμε καλύτερα και να μάθουμε τα ονόματα όλων! Σε αυτό μας βοήθησε και ο Winnie και η παρέα του που πάντα έχουν έτοιμα παιχνίδια και τραγούδια…

Η ζωγραφική είναι πολύ σημαντική σε αυτή την ηλικία! Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να κάνουν την πρώτη τους ζωγραφιά δημιουργώντας ελεύθερα ότι ήθελαν!

Για να πάρουμε περισσότερο θάρρος για τις εικαστικές μας δημιουργίες γιορτάσαμε και την Παγκόσμια ημέρα της τελείας στις 15/9 μέσα από το ομώνυμο παραμύθι ¨Η Τελεία¨, που μας έδειξε ότι όλοι μπορούν να τα καταφέρουν και να μάθουν να ζωγραφίζουν αρκεί να κάνουν την αρχή έστω με μία τελεία!!!

Διαβάσαμε παραμύθια για την πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο, τα οποία βοηθούν τα παιδιά, να αποφορτιστούν  απο την απομάκρυνση από την οικογένεια και ταυτόχρονα να εστιάσουμε στα ωραία και στα καινούρια που θα ζήσουμε παρέα όλη αυτή τη χρονιά.

Απολαύσαμε και ένα κλασικό παραμύθι μέσα από την παραμυθοποδιά που δεν είναι για δουλειές αλλά για ιστορίες….. μας βοήθησαν και οι δαχτυλόκουκλες!!!!

Η εβδομάδα έκλεισε με την ιστορία του Τσέστερ του ρακούν, που αποφάσισε να πηγαίνει στο σχολείο και για  να μην του λείπει η μαμά του, πήρε μαζί του ένα φιλάκι γεμάτο απο αγάπη, που δεν χάνεται ούτε όταν πλύνει τα χέρια του….

Τώρα είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μια υπέροχη σχολική χρονιά!!!!!!

Πάντα, στα μέσα του χειμώνα , στο νηπιαγωγείο μαθαίνουμε για τον κύκλο του νερού.Έτσι και στο δικό μας σχολείο, ξεκινήσαμε σιγά σιγά να ασχολούμαστε με το θέμα αυτό,αρχικά διερευνώντας τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις των παιδιών. Από που έρχεται το νερό;Πώς ανεβαίνει εκεί πάνω;Πού υπάρχει νερό στο σπίτι μας ;Πού χρησιμεύει το νερό στη ζωή μας;Ταυτόχρονα με τον καταιγισμό των απαντήσεων των παιδιών ,βλέπαμε και τις σχετικές εικόνες..

Ψάξαμε στη βιβλιοθήκη και βρήκαμε αρκετά βιβλία σχετικά με το θέμα μας .Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το “Πέφτει πέφτει η σταγόνα” το οποίο αναφέρει αναλυτικά το ταξίδι μιας σταγόνας νερού από την θάλασσα μέχρι να ξαναγυρίσει πάλι στην αρχή.

Είδαμε και κάρτες που απεικονίζουν ακριβώς αυτό τον κύκλο της σταγόνας και προσπαθήσαμε με μεγάλη επιτυχία να βάλουμε τις κάρτες αυτές στη σωστή σειρά.

Και τώρα ήρθε η ώρα για να μάθουμε καινούργιες λέξεις,λίγο πιο δύσκολες .

ΕΞΑΤΜΙΣΗ, ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ,ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΗ,ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Είναι τα τέσσερα κύρια στάδια που αποτελούν τον κύκλο του νερού.Τις είπαμε πολλές φορές και τις μάθαμε αρκετά καλά! Τις βάλαμε και στη  στη σωστή σειρά !!!

Φτιάξαμε και πολλές κατασκευές,ατομικές και ομαδικές :

Και για να θυμόμαστε ακόμα και στο σπίτι τις δύσκολες αυτές λέξεις,φτιάξαμε και ένα βραχιολάκι με τέσσερα χρώματα: κίτρινο-εξάτμιση,άσπρο- συμπύκνωση, γκρι-βροχόπτωση, μπλε-συγκέντρωση!Τα βάλαμε με τη σωστή σειρά,και τα φορέσαμε όλοι!!!

Γίναμε για λίγο χημικοί και μάθαμε ότι το νερό δημιουργείτε από την ένωση υδρογόνου και οξυγόνου!!!

Δοκιμάσαμε το νερό και καταγράψαμε τις απόψεις μας…έχει χρώμα;γεύση;άρωμα;σχήμα;

Και βέβαια,αφού είχαμε πάρει φόρα,αρχίσαμε και τα πειράματα με το νερό. Τι επιπλέει και τι βυθίζεται στο νερό ;Ας το ερευνήσουμε!

Μετά από τους σχετικούς πειραματισμούς,καταγράψαμε τα συμπεράσματά μας σε ένα σχετικό φύλλο εργασίας ομαδικά,αλλά και ατομικά.

Και συνεχίσαμε τους πειραματισμούς με υλικά που διαλύονται και δεν διαλύονται στο νερό.Μάλιστα πέσαμε μέσα σε όλες μας τις προβλέψεις!!!

Τα πειράματα όμως δεν σταμάτησαν εδώ.Μάθαμε για τις τρεις καταστάσεις του νερού,το στερεό, το υγρό και το αέριο!Μάλιστα , επί τόπου ,γεμίσαμε ένα ποτηράκι από τα κουζινικά μας και το βάλαμε στην κατάψυξη,έτσι ώστε να το πάρουμε μαζί μας όταν θα πάμε στην παιδική χαρά για να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια την μετατροπή από υγρό σε στερεό και το αντίστροφο.

Κάναμε και πολλές εργασίες γλώσσας και μαθηματικών σχετικές με το θέμα μας:

Πόσο πολύτιμο είναι τελικά το νερό για τον άνθρωπο,τα ζώα και τη φύση!!!Άραγε τι θα γίνονταν στον κόσμο εάν κάποτε δεν θα είχαμε νερό;Οι ζωγραφιές των παιδιών είναι αποκαλυπτικές!

Αυτό δεν θα θέλαμε να συμβεί ποτέ!Σκεφτήκαμε λοιπόν τρόπους για να προστατεύσουμε το νερό και να το έχουμε για πάντα!

Μάθαμε και το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου “Από που είσαι ποταμάκι;”Το ακούσαμε πολλές φορές και αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα εικονόλεξο και ένα δικό μας παραμύθι με αυτό.

Φτιάξαμε και άλλο ένα παραμύθι ,”Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει” και έτσι εμπλουτίσαμε την βιβλιοθήκη μας.

Αυτά από εμάς για αυτήν την εβδομάδα!!! Σας αφήνουμε με την μελοποίηση του ποιήματος από τον Γιάννη Ζουγανέλη,μία μελωδία που αγαπήσαμε πολύ!Μπορείτε να το ακούσετε εδώ!!!

Και ναι…επιστρέψαμε!!!Η χαρά όλων μας πολύ μεγάλη!!!Και σαν να μην πέρασε μία μέρα ,γυρίσαμε πάλι στις παλιές μας συνήθειες,με την ευχή να μην ξανακλείσουν τα σχολεία!!!

Και βέβαια,μετά τις πρώτες μέρες, που μιλήσαμε για την νέα χρονιά,για τις ελπίδες και τα όνειρα  που ευχόμαστε να πραγματοποιηθούν φέτος,αρχίσαμε να μιλάμε για την εποχή που διανύουμε,το χειμώνα.

Παρατηρήσαμε εικόνες από την φύση και είδαμε ότι τα φυλλοβόλα  δέντρα  μένουν με τα κλαδιά τους γυμνά.Ήρθε λοιπόν η ώρα να αντικαταστήσουμε το δέντρο του φθινοπώρου, με αυτό του χειμώνα,αλλά και να φτιάξουμε έναν δικό μας πίνακα,με ένα χειμωνιάτικο δάσος!

Είπαμε για τα ρούχα που φοράμε το χειμώνα,εάν μοιάζουν με αυτά που φοράμε τις άλλες εποχές  ή όχι,για τα μέσα που χρησιμοποιούμε για να ζεσταθούμε ,ποια από αυτά έχει ο καθένας στο δικό του σπίτι.

Καλά όλα αυτά αλλά με τα ζωάκια τι γίνεται;Πώς προστατεύονται το χειμώνα ,όταν κάνει πολύ κρύο,όταν χιονίζει και δεν μπορούν να βρουν τροφή;Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι θα βοηθάμε τα ζωάκια όπως μπορούμε για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες αυτής της εποχής.Για παράδειγμα,μπορούμε να φτιάξουμε ταΐστρες για τα πουλάκια ,που δυσκολεύονται πολύ να βρουν σποράκια μέσα στο χιόνι!

Και τα υπόλοιπα ζώα πώς προστατεύονται από το κρύο;

Μερικά πουλιά μεταναστεύουν σε πιο ζεστές χώρες και θα επιστρέψουν την άνοιξη,κάποια ζώα μαζεύουν τροφή στη φωλιά τους για να περάσουν το χειμώνα, και κάποια άλλα πέφτουν σε χειμερία νάρκη.Κοιμούνται δηλαδή όλο το χειμώνα,γιατί δεν αντέχουν το κρύο και δεν βρίσκουν τροφή.Είδαμε ποια ζώα είναι αυτά, τα μάθαμε καλά,και παρατηρήσαμε και αληθινές εικόνες ζώων που έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη.

Κάναμε βέβαια και πολλές εργασίες,ατομικές και ομαδικές:

Και πάνω που λέγαμε για όλα αυτά,ξαφνικά ο καιρός αλλάζει!Ο ήλιος λάμπει στον ουρανό και η άνοδος της θερμοκρασίας είναι πολύ μεγάλη,τόση που κάποιοι κάνουν ακόμα και το πρώτο μπάνιο της χρονιάς στη θάλασσα!!!Παράξενα πράγματα…Αυτά δεν συμβαίνουν το χειμώνα!!!

Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τις Αλκυονίδες μέρες!!!Ξεκινήσαμε να λέμε για το μύθο της Αλκυόνης και του Κύηκα,ενός πολύ αγαπημένου ζευγαριού που ζούσαν κοντά στη θάλασσα.Η αγάπη τους ήταν τόσο μεγάλη ,που πολλές φορές την παρομοίαζαν με αυτήν του Δία και της Ήρας.Ο Δίας θεώρησε μεγάλη ασέβεια το γεγονός αυτό και μία μέρα που ο Κύηκας πήγε για ψάρεμα τον έπνιξε.Η Αλκυόνη τρελάθηκε από την αγωνία της που ο αγαπημένος της δεν γύρισε στο σπίτι και άρχισε να τον ψάχνει παντού,χωρίς αποτέλεσμα.Τότε οι Θεοί την λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν σε πουλί,για να μπορεί να πετάει και από ψηλά να ψάχνει τον αγαπημένο της.Όμως η ατυχία της Αλκυόνης δεν σταμάταγε εδώ.Αντί να γεννάει τα αυγά της την άνοιξη,όπως όλα τα πουλιά,ήταν καταδικασμένη να τα γεννάει  μέσα στο καταχείμωνο,κοντά στα βράχια της θάλασσας,με αποτέλεσμα να μην εκκολάπτονται γιατί έσπαγαν από την κακοκαιρία.Για ακόμα μία φορά οι Θεοί έδειξαν οίκτο ,και έτσι ,στη μέση του χειμώνα ,διέταξαν τη θάλασσα να ηρεμήσει και τον ήλιο να λάμπει για περίπου δύο εβδομάδες, προκειμένου η Αλκυόνη να μπορέσει να γεννήσει τα αυγά της με ασφάλεια.

Μέχρι να τα πούμε αυτά,άρχισε πάλι ο χειμώνας!!!Τελείωσαν οι Αλκυονίδες μέρες ,και όπως είδαμε στην τηλεόραση σε πολλά μέρη της Ελλάδας χιόνισε!!!Ευκαιρία να μάθουμε για τους Εσκιμώους και τα ζώα των πάγων!

Οι Εσκοιμώοι,που δεν τους αρέσει να τους λένε έτσι,αλλά προτιμούν το όνομα Ινουίτ ,ζουν στον Βόρειο πόλο,ασχολούνται με το κυνήγι και το ψάρεμα ,μένουν σε σπίτια φτιαγμένα από πάγο ,τα ιγκλού,φοράνε πολύ ζεστά ρούχα φτιαγμένα από δέρμα ζώων και χρησιμοποιούν κανό για τις μετακινήσεις τους στη θάλασσα και έλκηθρα για τις μετακινήσεις τους στη στεριά.Βέβαια μάθαμε ότι τώρα πια οι Ινουίτ έχουν εκσυγχρονιστεί.Μένουν πια σε οργανωμένες κοινότητες,σε σπίτια όπως τα δικά μας και χρησιμοποιούν την τεχνολογία.Παρόλα αυτά είναι πολύ υπερήφανοι  για τον πολιτισμό τους και δεμένοι με αυτόν.

Ανοίξαμε τον παγκόσμιο γεωφυσικό χάρτη και εντοπίσαμε τον Βόρειο και τον Νότιο πόλο.

Φέραμε στην παρεούλα μας και την υδρόγειο σφαίρα,για να καταλάβουμε καλύτερα γιατί ο ήλιος, ενώ φωτίζει τον Βόρειο και το Νότιο πόλο,δεν τους ζεσταίνει τόσο πολύ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν εκεί πάγοι.Και έτσι καταλάβαμε ότι επειδή η γη είναι σφαίρα  κάποια μέρη της γης βρίσκονται πιο κοντά στις ακτίνες του (Ισημερινός), ενώ κάποια άλλα βρίσκονται πιο μακρυά με αποτέλεσμα να μην ζεσταίνονται πολύ (Πόλοι).

Μάθαμε ότι ο Βόρειος πόλος ονομάζεται Αρκτική,ενώ ο Νότιος Ανταρκτική.Εντοπίσαμε ποια ζώα ζουν σε κάθε πόλο,και κάναμε και μία ομαδική εργασία.

Ψάξαμε στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας και βρήκαμε πολλά βιβλία σχετικά με το θέμα μας.Τα διαβάσαμε όλα και μάθαμε πολλές επιπλέον πληροφορίες!!!

Μάθαμε για τον κύκλο ζωής του πιγκουίνου και βάλαμε στη σωστή σειρά τις εικόνες.Ύστερα ταΐσαμε και τον πιγκουίνο μας όσα ψαράκια έλεγε ο αριθμός στη κοιλιά του και τα πήγαμε  υπέροχα!!!

Σας αφήνουμε δείχνοντάς σας κάποιες από τις πολλές κατασκευές που κάναμε πάνω σε αυτό το θέμα.Τα ξαναλέμε σύντομα με νέες δημιουργίες!!!

Ο Νοέμβρης είναι εδώ και εμείς σκεφτήκαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την δουλειά του γεωργού ,μία από τις πιο δύσκολες και σκληρές δουλειές…

Αφού έχουν αρχίσει να πέφτουν τα πρωτοβρόχια, οι γεωργοί πηγαίνουν στα χωράφια τους, τα καθαρίζουν από χόρτα, ξύλα και πέτρες και αρχίζουν το όργωμα .Το σκάψιμο δηλαδή ,για να αφρατέψει το χώμα και να μπορέσουν να σπείρουν τους σπόρους τους .Είδαμε και πολλές εικόνες με την δουλειά του γεωργού τα παλαιότερα χρόνια αλλά και τα νεότερα. Σίγουρα ,χωρίς αμφιβολία, στις μέρες μας είναι πιο εύκολα τα πράγματα, και αυτό επειδή τώρα οι γεωργοί έχουν πολλά μηχανήματα που τους βοηθούν, όπως το τρακτέρ, ενώ παλαιότερα είχαν μόνο το αλέτρι και τα ζώα που τους βοηθούσαν (αγελάδες ή άλογα).Είδαμε λοιπόν πολλές εικόνες  που αποδείκνυαν αυτά που είχαμε πει:

Κάναμε και μία σχετική ζωγραφιά ,για το πως φανταζόμαστε τον  γεωργό  του παρελθόντος:

Ωραία όλα αυτά, αλλά τί σποράκια υπάρχουν αλήθεια ?Αφού είδαμε εικόνες από σποράκια,

τα είδαμε και από κοντά!

Προσπαθήσαμε να  αναγνωρίσουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε και ύστερα να βρούμε το όνομά τους από τις καρτέλες που υπήρχαν πάνω στο τραπέζι. Μα πώς θα το κάνουμε αυτό  αφού δεν ξέρουμε ακόμα να διαβάζουμε?

Κανένα πρόβλημα…έχουμε την αλφαβήτα στον τοίχο κρεμασμένη! Φακή και φάβα γράφονται με Φ όπως φράουλα!  Ρεβύθια και ρύζι γράφονται με Ρ όπως ρόδα! Έτσι ,κάθε φορά τρέχαμε στον πίνακα, βρίσκαμε το γραμματάκι που αρχίζει το σποράκι μας και βρίσκαμε την σωστή καρτέλα!!!

Και αφού τα βρήκαμε όλα σωστά και γρήγορα, ήταν ώρα να τα καταγράψουμε σε έναν πίνακα:

      Χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα σποράκια, φτιάξαμε μία καταπληκτική  ομαδική εργασία:

Βάλαμε και στη σωστή χρονική σειρά κάρτες που δείχνουν με ποιο τρόπο φροντίζει ο γεωργός το χωράφι του έτσι ώστε να φυτρώσει το δέντρο που φύτεψε:

καθώς και τα στάδια ανάπτυξης του σπόρου:

Μάθαμε τί χρειάζεται ένα φυτό για να μεγαλώσει(νερό, αέρα ήλιο και χώμα) και κάναμε πολλές εργασίες για να το εμπεδώσουμε καλύτερα:

Ήρθε η ώρα για παραμύθι!!! Αντί όμως να το διαβάσουμε, το παρακολουθήσαμε στο προτζέκτορα! Είδαμε λοιπόν την ιστορία του Τζάκ με την φασολιά ,και αυτό μας ενέπνευσε να φυτέψουμε και εμείς τα δικά μας μαγικά φασόλια!

Είπαμε ότι θα προσέχουμε το φυτό μας  στο σπίτι ,αλλά φυτέψαμε και ένα για το σχολείο ,έτσι ώστε να παρακολουθούμε την εξέλιξή του, η οποία ήταν πολύ μεγάλη μέσα σε λίγες μόνο μέρες!!!

   Για να μην φάνε τα πουλιά τα σποράκια και τα φυτά στα χωράφια, οι γεωργοί φτιάχνουν σκιάχτρα .Σκεφτήκαμε λοιπόν να φτιάξουμε ο καθένας το δικό του χωράφι, να βάλει το δικό του σκιάχτρο και να φυτέψει τα σποράκια του. Όμως το δικό μας φύτεμα θα έχει ένα συγκεκριμένο μαθηματικό μοτίβο: φασόλι-φασόλι-καλαμπόκι -φασόλι-φασόλι -καλαμπόκι και πάει λέγοντας…Πως μας βλέπεται? Δεν τα καταφέραμε πολύ καλά?

Ήρθε η ώρα της Μυθολογίας…Μάθαμε μία πολλή ενδιαφέρουσα ιστορία, για τον μύθο της Αρπαγής της Περσεφόνης. Η Περσεφόνη  ήταν κόρη της Θεάς της γεωργίας, της Δήμητρας. Ήταν τόσο όμορφη που την ερωτεύτηκε ο Θεός Πλούτωνας ,ο Θεός του κάτω κόσμου. Την άρπαξε μία μέρα που είχε βγει βόλτα σε ένα λιβάδι για να κόψει λουλούδια. Την πήρε μαζί του στον κάτω κόσμο, αφήνοντας την μητέρα της να μαραζώνει από τον καημό της .Καθώς ήταν Θεά της γεωργίας, ο καημός της αυτός είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν να φυτρώνουν φυτά και λουλούδια πάνω στη γη .Όμως και η Περσεφόνη αγάπησε τον Πλούτωνα γιατί ήταν πολύ τρυφερός και ευγενικός μαζί της .Της έλειπε όμως και η μητέρα της και έτσι βρίσκονταν μπροστά σε ένα μεγάλο δίλλημα. Ο βασιλιάς των Θεών,  ο Δίας, σαν σοφός που ήταν, βρήκε την λύση.

Για έξι μήνες η Περσεφόνη θα ανεβαίνει στη γη να επισκέπτεται την μητέρα της και τότε αυτή είναι τόσο χαρούμενη που ανθίζει όλη η πλάση. Τότε έχουμε άνοιξη και καλοκαίρι.

Τους υπόλοιπους έξι μήνες η Περσεφόνη πηγαίνει στον άντρα της, στον κάτω κόσμο .Τότε η θεά της γεωργίας μαραζώνει και τίποτα δεν φυτρώνει πάνω στη γη .Τότε έχουμε φθινόπωρο και χειμώνα.

Κάναμε λοιπόν μία ομαδική εργασία με την Θεά Δήμητρα:

Και είδαμε αρχαία αγγεία που πάνω τους είχαν παραστάσεις από τον μύθο αυτό:

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς το δικό μας αμφορέα  και να ζωγραφίσουμε πάνω του!

Και όπως πάντα, περάσαμε και μία βόλτα από την Τέχνη….Πολλοί σπουδαίοι ζωγράφοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα της σποράς. Εμείς μάθαμε για τον Βίνσεντ Βαν Κόνγκ, ο οποίος έφτιαξε με το ιδιαίτερο στυλ του έναν πολύ ωραίο πίνακα ζωγραφικής και τον ονόμασε “Ο σπορέας”

Αφού τον παρατηρήσαμε και τον επεξεργαστήκαμε με πολλές ερωτήσεις σκεφτήκαμε να προσπαθήσουμε να τον φτιάξουμε και εμείς…

Πρώτα σε ατομική …

Και ύστερα σε ομαδική εργασία…

Αυτά από εμάς στο Νηπιαγωγείο Μάλεμε …Ευχόμαστε να τελειώσει γρήγορα η περιπέτεια που όλοι περνάμε ,για να γυρίσουμε υγιείς και ασφαλείς πίσω στον φυσικό μας χώρο. Εκεί που ανήκουμε δηλαδή, και όχι πίσω από την οθόνη του  υπολογιστή. Καλή μας αντάμωση!!!

Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του δεν έχει μέλλον ,λενε,και έχουν δίκιο.

Έτσι κι εμείς ξεκινήσαμε, εδώ και λίγες μέρες, να μαθαίνουμε τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 28 Οκτωβρίου 1940.

Εκείνο το πρωί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ,Ιωάννης Μεταξάς, δέχτηκε ένα τηλεγράφημα από τον δικτάτορα της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι. Του ζητούσε να του παραδώσει την χώρα μας χωρίς αντίσταση.Ο Μεταξάς δεν χρειάστηκε να το πολυσκεφτεί…βροντοφώναξε ΟΧΙ!!!

Αμέσως τα ιταλικά στρατεύματα άρχισαν να εισβάλουν στη χώρα μας από τα σύνορά μας με την Αλβανία.Οι Έλληνες φαντάροι ξεκίνησαν για τον πόλεμο,και οι δυο στρατοί συναντήθηκαν στα ντυμένα από χιόνια βουνά της Πίνδου .Οι Έλληνες  δεν είχαν προετοιμαστεί για το πόλεμο αυτό ,ήταν αριθμητικά λιγότεροι από τους Ιταλούς,όμως κατάφεραν να διώξουν τους εισβολείς.Όλοι βοήθησαν στον πόλεμο αυτό…οι γυναίκες που έμειναν πίσω έπλεκαν ζεστές κάλτσες και πανωφόρια,ετοίμαζαν τρόφιμα και εφόδια για τους φαντάρους και τα έστελναν στο μέτωπο.Ακόμα και μία τραγουδίστρια,η Σοφία Βέμπο,έλεγε τραγούδια για να εμψυχώσει τους Έλληνες .

Όλα τα παραπάνω γεγονότα τα είπαμε πολλές φορές και με απλά λόγια στην τάξη μας βλέποντας ταυτόχρονα και τις ανάλογες εικόνες.

Ανοίξαμε και δύο χάρτες.Έναν γεωφυσικό της Ελλάδας ,για να δούμε τα βούνά της Πίνδου και τα σύνορα της χώρας μας,αλλά και έναν πολιτικό χάρτη της Ευρώπης για να δούμε τις χώρες που ενεπλάκησαν στον πόλεμο.

Αυτός ο πόλεμος τελείωσε ,οι Έλληνες τον κέρδισαν,όμως όχι χωρίς απώλειες.Έτσι και εμείς, κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου,πρέπει να θυμόμαστε τους ήρωες που πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Γι’αυτό στολίζουμε τα σπίτια και το σχολείο μας με σημαίες ,λέμε τραγούδια και μαθαίνουμε ποιήματα.

Αφού παρατηρήσαμε ότι τα χρώματα της σημαίας μας είναι το λευκό και το γαλάζιο,διαβάσαμε από το Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων για το Νηπιαγωγείο την ιστορία για το πώς πήρε η ελληνική σημαία αυτά τα χρώματα.Κάναμε και πολλές ατομικές και ομαδικές εργασίες με τις οποίες στολίσαμε τις δύο τάξεις μας.

Και αφού μάθαμε καλά πώς  είναι η σημαία της Ελλάδας,την τοποθετήσαμε από την μεγαλύτερη στη μικρότερη και αντίστροφα.

Γράψαμε τί είπε ο Μεταξάς στον Μουσολίνι , τί φώναζαν οι Έλληνες φαντάροι στο μέτωπο της μάχης , και την ημερομηνία που άρχισε ο πόλεμος πρώτα στον πίνακα και μετά σε ατομικό φύλλο εργασίας.

Είδαμε και πολλές εικόνες με δραστηριότητες που δεν μπορούμε να απολαύσουμε όταν έχουμε πόλεμο,σε αντίθεση με δραστηριότητες που απολαμβάνουμε όταν έχουμε ειρήνη.

Μετά αποτυπώσαμε τις σκέψεις μας σε ένα ελεύθερο φύλλο εργασίας και πραγματικά οι ζωγραφιές των παιδιών τα λένε όλα…Παρατηρήστε τα χρώματα που χρησιμοποιούν για να απεικονήσουντην ειρήνη και τα αντίστοιχα που χρησιμοποιούν για να ζωγραφίσουν το πόλεμο.

Εμείς διαλέξαμε…θέλουμε μόνο ειρήνη!!!Έτσι φτιαξαμε πολλές ατομικές  κατασκευές με το περιστέρι της ειρήνης,αλλά και ομαδικές εργασίες για να στολίσουμε τις τάξεις μας.

Διαβάσαμε και “Το κανόνι της ειρήνης”,μία ιστορία για ένα τρομερό κανόνι που ζούσε, μετά το τέλος του πολέμου, ξεχασμένο σε ένα λιβάδι,και περίμενε πώς  και πώς να αρχίσει πάλι να σκορπάει τον τρόμο.Ώσπου μία μέρα η βροχή κουβάλησε χώμα πάνω του και εκεί φύτρωσε μια μικρή μαργαρίτα.Η μαργαρίτα δεν τρόμαξε από τις φοβέρες του κανονιού, κατάφερε να μαλακώσει την καρδιά του και να το κάνει να  αντιληφθεί την αξία της φιλίας ,της αγάπης και της ειρήνης.

Μια τόσο όμορφη και τρυφερή ιστορία δεν μπορούσε παρά να μας εμπνέυσει να φτιάξουμε μια υπέροχη ομαδική εργασία.

Σας αφήνουμε με ένα τραγούδι που αγαπήσαμε πολύ αυτές τις μέρες και με την ευχή να μην νιώσει ποτέ κανένας ανθρωπος πάνω στη γη τον τρόμο του πολέμου…