Η χρήση και η κατάχρηση αλκοόλ στην εφηβεία εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στην Ευρώπη,αλλά και σε όλο τον κόσμο.Οι παράγοντες κινδύνου για την έναρξη χρήσης του αλκοόλ είναι πολλοί και αφορούν στην οικογένεια,τους συνομηλίκους,τη μη φυσιολογική συμπεριφορά,επιρροή σε γενετικούς παράγοντες,ενώ οι λόγοι που οι νέοι πίνουν ξεκινούν απο την απλή ευχαρίστηση μέχρι την πεποίθηση ότι ξεπερνούν έτσι τα προσωπικά τους προβλήματα.Σημαντικό ποσοστό τον εφήβων αγνοεί τα ανώτερα επιτρεπτά όρια αλκοόλ,καθώς και τα συμπτώματα οξείας μέθης,που συχνά μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή,ενώ ο χρόνιος αλκοολισμός είναι πρόβλημα που αφορά και στην εφηβική ηλικία.Το αλκοόλ σχετίζεται άμεσα με το βίαιο θάνατο ή είναι σημαντικός παράγοντας στις περιπτώσεις αυτές για τους εφήβους.Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι εφικτή με την συνεργασία της οικογένειας,του ίδιου του εφήβου,της αποφυγής της διαφήμισης και της σωστής ενημέρωσης με τη βοήθεια των παιδιάτρων.Παρά την μείωση της χρήσης παράνομων φαρμάκων στην εφηβική ηλικία,η χρήση και η κατάχρηση αλκοόλ έχουν παραμείνει ως το πρώτο και μεγαλύτερο φαρμακευτικό πρόβλημα μεταξύ των νέων στις ΗΠΑ και στην ευρώπη.Οι έφηβοι είναι περισσότερο επιρρεπείς να αναπτύξουν πραγματικό εθισμό,διότι η μετάβαση από τη χρήση στην κατάχρηση και στην εξάρτηση επιταχύνεται με πολύ γρηγορότερο ρυθμό συγκριτικά με τους ενήλικες.
Η έναρξη,η χρήση και τα πρώτα στάδια κατάχρησης αλκοόλ έχουν τις ρίζες τους στην εφηβεία,όταν ο νέος εξακολουθεί να μένει στην οικογένεια.Σύμφωνα με τη θεωρία της κοινωνικής μάθησης,οι έφηβοι μαθαίνουν παρατηρώντας τις συμπεριφορές προτύπων όπως οι γονείς,τα αδέλφια και οι σύντροφοι και τα πρότυπα με αυθεντία τείνουν να έχουν μεγαλύτερη επίδραση.Οι γονείς που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ γίνονται πρότυπα για τα παιδία τους.Η κατάχρηση αλκοόλ από τους γονείς έχει αρνητικές επιδράσεις στα παιδιά τους, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων λόγω αλκοολισμού των γονιών τους,το εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο λόγω αλκοολισμού της μητέρας,την υψηλότερη συχνότητα σωματικής και συναισθηματικής κακοποίησης των παιδιών,την υψηλότερη συχνότητα σχολικών προβλημάτων και προβλημάτων συμπεριφοράς,τη χαμηλή αυτοεκτίμηση κ.λ.π.Οι έφηβοι που έχουν ένα ή περισσότερους συγγενείς “πρώτου βαθμού” με ιστορικό αλκοολισμού,έχουν 3-5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάχρηση αλκοόλ.Οι οικογένειες με αλκοολικό γονιό έχουν την εμπειρία επαναλαμβανόμενων διαταραχών των οικογενειακών ρυθμών και συσσώρευση αγχογόνων γεγονότων της ζωής,στα οποία περιλαμβάνονται διαταραγμένοι τύποι της αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού και η ένταση μεταξύ των συζήγων.Η επίδραση του αλκοολισμού του γονέα στο παιδί ή στον έφηβο μπορεί να είναι τεράστια.Ο αλκοολικός γονέας έχει μειωμένη ανάμιξη στη ζωή του παιδιού ή του εφήβου,που μπορεί να οδηγήσει σε συνεχή η χαλαρή πειθαρχία και λίγη επίβλεψη.Επιπλέον,επηρεάζεται αρνητικά η εξελικτική πορεία και ο αυτοέλεγχος στο παιδί,ενώ η ανατροφή του μειονεκτεί,αφού ζει σε απαξιωτικό,ακόμη και εχθρικό περιβάλλον.
Πολλοί έφηβοι πίνουν για λόγους προσαρμογής στην παρέα γιατί αισθάνονται ως <<ενήλικοι>>,από περιέργεια,ή γιατί είναι της μόδας,ή ακόμη στο πλαίσιο μιας αποκλίνουσας συμπεριφοράς,όπως κακή επίδοση στα μαθήματα,έλλειψη στόχων,απαισιοδοξία,μοναξιά κ.λ.π.
Η διαφήμιση αποτελεί σημαντικό ενθαρρυντικό παράγοντα,αφού οι έφηβοι στις περισσότερες χώρες βομβαρδίζονται κυριολεκτικά απο διαφημιστικά σποτς για μπύρες και κάθε είδους ποτά.Σε μελέτη διαπιστώθηκε ότι η τηλεόραση,ακολουθούμενη από τον τύπο,ήταν οι συχνότερες πηγές πληροφόρησης των εφήβων για το αλκοόλ.Στις τηλεοπτικές εκπομπές και διαφημίσεις κυριαρχεί αφθονία θετικών περιγραφών για τη χρήση αλκοόλ και μικρή αναφορά στις ανεπιθύμητες ενέργειες.
Τέλος,στην κατάχρηση αλκοόλ φαίνεται πως ενέχονται και γενετικοί παράγοντες.Σε μελέτες έχει βρεθεί ότι το ποσοστό αλκοολισμού είναι αυξημένο σε μονογενή σε σχέση με διζυγωτικά δίδυμα,ενώ σε άλλες βρέθηκε ότι υιοθετημένα αλκοολικών γονέων που μεγαλώνουν σε μη αλκοολικό περιβάλλον,έχουν 3-4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν αλκοολικοί,παρά το γεγονός ότι ανατράφηκαν από μη αλκοολικούς γονείς.Ο κίνδυνος για αλκοολισμό φαίνεται πως εξαρτάται τόσο από τον αριθμό των αλκοολικών συγγενών,όσο και από τη στενότητα των σχέσεων τους με το άτομο που ερευνάται.Από μελέτη φάνηκε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης αλκοολισμού αγγίζει το 80% στα άτομα που μόνο κάποιος συγγενής πρώτου βαθμού ήταν αλκοολικός.
Πολλοί και περίπλοκοι λόγοι ερμηνεύουν το γιατί πίνουν οι νέοι,οι περισσότεροι όμως σχετίζονται με την επιθυμία τους να νοιώθουν καλά και να περνούν όμορφα με τους φίλους τους.Από έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι από τους πιο σημαντικούς λόγους που οδηγούν τους εφήβους στη χρήση αλκοόλ είναι η διευκόλυνση της κοινωνικοποίησης τους και η σεξουαλική αποδοχή.Έτσι εξηγείται η χρήση αλκοόλ κάτω από ορισμένες συνθήκες.
Ο τρόπος που το αλκοόλ επηρεάζει τον οργανισμό εξαρτάται από την πυκνότητα του στο αίμα,που είναι υψηλότερη όταν κάποιος πίνει γρήγορα.Ποτά με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ απορροφώνται γρηγορότερα.Το αλκοόλ στο αίμα αυξάνει μετά από κάθε ποτό.Το οινόπνευμα απορροφάται από το στομάχι και το λεπτό έντερο.Η απορρόφησή του αρχίζει 10 λεπτά μετά την λήψη του και επηρεάζεται απο την παρουσία ή όχι τροφής.Η υψηλότερη στάθμη στο αίμα παρατηρείται σε 40-60 λεπτά.Το οινόπνευμα διαχέεται σε όλους τους ιστούς σε βραχύ χρονικό διάστημα.Ο μεταβολισμός του αλκοόλ γίνεται στο ήπαρ από το ένζυμο alcohol dehydrogenase σε ακεταλδεϋδη,που στην συνέχεια μεταβολίζονται σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό.Η ποσότητα αλκοόλ που μπορεί κάποιος να κάνει χρήση την εβδομάδα δεν πρέπει να ξεπερνά τις 21 μονάδες για τους άνδρες και τις 14 μονάδες για τις γυναίκες.Τα όρια ασφάλειας για τους εφήβους ειναι:14 μονάδες/εβδομάδα για τα αγόρια και 7 μονάδες/εβδομάδα για τα κορίτσια(κάθε μονάδα ισοδυναμεί περίπου με 8 γραμμάρια αλκοόλ,όσο δηλαδή περιέχουν ένα ποτήρι μπύρα,ένα ποτήρι κρασί,ή μια μεζούρα οινοπνευματώδων του μπαρ).
Είναι γνωστό ότι ο γερός πότης βλάπτει σοβαρά την υγεία του και κινδυνεύει απο ατυχήματα στο δρόμο,στο σπίτι και στη δουλειά.Το υπερβολικό ποτό είναι επίσης η αιτία του χουλιγκανισμού,της αντικοινωνικής συμπεριφοράς και της βίας στο σπίτι,καθώς και της διακοπής των προσωπικών σχέσεων.
Οι κίνδυνοι από την κατάχρηση αλκοόλ στους εφήβους περιλαμβάνουν την αντικοινωνική συμπεριφορά(εσωστρέφεια,συναισθηματική απομάκρυνση,ανειλικρίνεια,κατάσταση απουσίας ελέγχου) και ριψοκίνδυνη συμπεριφορά (διέγερση,μείωση κριτικής ικανότητας,παρορμητικότηα,αμνησία,μείωση αντίληψης,συσκότιση,sex χωρίς προφυλάξεις,χρήση και άλλων τοξικών ουσιών και αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα).Οι τρεις κύριες αιτίες θανάτου και αναπηρίας μεταξύ των εφήβων είναι ο τραυματισμός από ατύχημα,η αυτοκτονία και η δολοφονία.Τρομακτικό είναι το γεγονός ότι το αλκοόλ συμβάλλει στο 25-50% των εφηβικών ατυχημάτων,των δολοφονιών και των αυτοκτονιών.
Η συχνή κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ μπορεί να βλάψει το ήπαρ,την καρδιά και τον εγκέφαλο.Οι κίνδυνοι για τη σωματική υγεία εξαρτώνται από την ποσότητα της κατανάλωσης.Το αλκοόλ είναι κατασταλτικό του ΚΝΣ,Σε μικρές δόσεις προκαλεί χαλάρωση και διέγερση,με εμφανή επίδραση στην κρίση.Σε μεγαλύτερες δόσεις προκαλούνται διαταραχές της άρθρωσης,της ομιλίας,του βαδίσματος,της συμπεριφοράς και της επαφής με το περιβάλλον.Λήθαργος και κώμα είναι επιπλοκές που συνοδεύουν πυκνότητες οινοπνεύματος υψηλότερες των 300mg%.Η κλινική εικόνα συνοδεύεται απο πτώση της θερμοκρασίας του σώματος,υπόταση,υπογλυκαιμία,διαταραχές των ηλεκτρολυτών.Πυκνότητα αλκοόλ 500mg/dl είναι θανατηφόρος.Ο θάνατος στην οξεία μέθη οφείλεται στην καταστολή της αναπνοής.Η βαριά κατανάλωση οινοπνεύματος συνεπάγεται περιόδους προσωρινής αμνησίας,η επονομαζόμενη συσκότιση (blackout),σε πολλά εξαρτημένα από το αλκοόλ άτομα.Κατά τη διάρκεια της συσκότισης,ο έφηβος δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του συγκεκριμένα συμβάματα,αν και την ίδια στιγμή έχει πλήρη συνείδηση.
Το κλινικό σύνδρομο είναι ανάλογο της ποσότητας του αλκοόλ στο αίμα.Αρχικά παρατηρείται ευφορία,διαταραχή της συμπεριφοράς ,του βαδίσματος και της ομηλίας.Ο χρόνος και η ικανότηα αντίδρασης σε εξωτερικό ερέθισμα επηρεάζονται δυσμενώς και η οδήγηση γίνεται επικίνδυνη.Πυκνότητα οινοπνεύματος στο αίμα 0,1g% θεωρείται και νομικά ότι προκαλεί τοξίκωση και ένα σημείο ενοχής σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος.Έντονη τοξίκωση και ακολούθως κώμα επέρχονται με πυκνότηα οινοπνεύματος στο αίμα 0,2-0,3g%.Ο έλεγχος της αναπνοής παρέχει ακριβή εικόνα της πυκνότητας του οινοπνεύματος στο αίμα και χρησιμεύει για τον καταλογισμο ευθηνών από το δικαστήριο,
Η υπογλικαιμία είναι συχνή επιπλοκή της οξείας μέθης και πρέπει να αντιμετωπίζεται.Εξωτερικές κακώσεις,ακόμα και της κεφαλής,είναι συχνές στα άτομα με οξεία μέθη και πάντα πρέπει να εξετάζεται η περίπτωση σε ανάλογες περιπτώσεις κατάγματος του κρανίου ή υποσκληριδίου αιματώματος,παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν κακώσεις των μαλακών μορίων της κεφαλής.Η παράλληλη τοξίκωση με άλλες εξαρτησιογόνες ουσίες και φάρμακα είναι συχνή και πρέπει να εξετάζεται στις περιπτώσεις οξείας μέθης.Στην αντιμετώπιση της οξείας μέθης με αλκοόλ είναι σημαντικό να ερευνηθεί η πιθανότητα πολλαπλής συνεργίας με άλλες φαρμακευτικές ουσίεςσ.Στη διάγνωση και στην περαιτέρω θεραπευτική προσέγγιση συμβάλλει η λήψη γαστρικού υγρού,αίματος και ούρων για τον προσδιορισμο των επιπέδων οινοπνεύματος.Στις περιπτώσεις οξείας μέθεις προέχει η διατήρηση σε φυσιολογικά επίπεδα της θερμοκρασίας του σώματος και της αρτηριακής πίεσης,η διόρθωση της υπογλυκαιμίας και των καρδιοαναπνευστικών δυσκολιών.Μεγάλη προσοχή χρειάζεται για τυχόν συνυπάρχοντα τραύματα κεφαλής.Η ενδοφλέβια χορήγηση γλυκόζης,η διόρθωση των ηλεκτρολυτών,της μεταβολικής οξέωσης και της μυοκαρδιοπάθειας για την αποτροπή ευρείας καρδιαγγειακής ανεπάρκειας αποτελούν τον κορμό της αντιμετώπισης της οξείας τοξίκωσης με οινοπνευματώδη.Το άτομο που βρίσκεται σε οξεία μέθη πρέπει,τέλος να προστατευθεί και από τον αυτοτραυματισμο.
Η χρόνια κατάχρηση οινοπνεύματος συνοδεύεται από γαστρίτιδα,έλκος στομάχου,παγκρεατίτιδα,μυοκαρδίτιδα και κίρρωση του ήπατος.Στους αλκοολικούς,συνηθής είναι η έλλειψη βιταμινών του συμπλέγματος Β (θειαμίνη,φυλλικό οξύ) και των ιχνοστοιχείων μαγνησίου και ψευδαργύρου.
Απότομη στέρηση του οινοπνεύματος στα εθισμένα,εξαρτημένα άτομα προκαλεί το στερητικό σύνδρομο (ανησυχία,αϋπνία,ψυχοδιανοητικές διαταραχές,τρόμος,σπάσμοί).Τα συμπτώματα αρχίζουν 6-8 ημέρες μετά την αποχή από το οινόπνευμα και εξελίσσονται σε επικίνδυνη για τη ζωή κατάσταση αν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα .
Τα προβλήματα της αντικοινωνικής συμπεριφοράς,της κατάθλιψης και των ψυχοδιανοητικών δυσκολιών που παρατηρούνται με τη χρόνια λήψη οινοπνέυματος απαιτούν προσοχή και σωστή αντιμετώπιση.Το Εθνικό Συμβούλιο για τον αλκοολισμό στις ΗΠΑ και η Αμερικάνικη Εταιρία Εθισμού δίνουν ένα κοινό αποδεκτό όρο για τον αλκοολισμό: <<O αλκοολισμός είναι πρωτοπαθής,χρόνια νόσος με γενετικούς,ψυχοκοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.Η νόσος είναι προοδευτική και μοιραία.Χαρακτηρίζεται από συνεχή ή περιοδική εξασθένιση του ελέγχου της χρήσης αλκοόλ,συνεχή χρήση παρά τις ανεπιθύμητες συνέπειες και διαταραχές στη σκέψη.>>
Οι χρόνιοι αλκοολικοί έφηβοι είναι δυνατόν να παρουσιάσουν σοβαρά προβλήματα.Η προοδευτικά αυξανόμενη ποσότητα κατανάλωσης αλκοόλ τους οδηγεί σε συμπεριφορά συνεχούς αναζήτησης,γίνονται πιο εσωστρεφείς και ανειλικρινείς και ξεκινά μια διαδικασία συναισθηματικής απομάκρυνσης από την οικογένεια,ενώ προοδευτικά,η ανάγκη εξεύρεσης αλκοόλ κυριαρχεί στη ζωή τους,Συχνά,οι έφηβοι αλκοολικοί πίνουν περισσότερο απ’ό,τι είχαν σκοπό και η χρήση αλκοόλ συνεχίζεται παρά τις επιβλαβείς συνέπειες που μπορεί να είναι ψυχολογικές,κοινωνικές,νομικές,οικονομικές,πνευματικές ή να αφορούν στην πνευματική τους αντίληψη.Τέλος,οι έφηβοι αλκοολικοί συνήθως ελάχιστοποιούν την επίδραση που έχει η χρήση του αλκοόλ στην υγεία τους και στερούνται της επίγνωσης,της αποδοχής και της κατανόησης για τη φύση και τη βαρύτητα του προβλήματος τους.Ο έφηβος αλκοολικός σκέφτεται κάπως έτσι: <<Δεν πίνω περισσότερο από τους φίλους μου και μπορώ να σταματήσω τη λήψη αλκοόλ όποτε θελήσω>>.
Πολύ συχνά,ακόμα και οι γονείς που είναι γνώστες του προβλήματος,δίνουν λανθασμένες πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα και τη συχνότητα που πίνουν τα παιδιά τους.
Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ του μέσου πότη και του ανθρώπου που έχει εξαρτηθεί από το αλκοόλ,ή αυτού που βλάπτει την υγεία του πίνοντας υπερβολικά,είναι πολύ λεπτή.Όσο πεισσότερες είναι οι θετικές απαντήσεις στις ερωτήσεις του πίνακα 6,τοσο η πιθανότητα ύπαρξης προβλήματος αλκοολισμού είναι μεγαλύτερη,
Τα πρόβλημα του αλκοολικού εφήβου απαιτεί την ατομική και εντός των ομάδων,θεραπευτική προσέγγισή του, με σκοπό την αποτοξίνωσή του και τη βαθμιαία αποκατάστασή
του. Η προσπάθεια καταβάλλεται στην αλλαγή της συμπεριφοράς του εφήβου, με αποχή από το οινόπνευμα ή και άλλα φάρμακα,τη διακοπή των σχέσεων με τα άτομα που κάνουν χρήση οινοπνεύματος και την εντατική παρακολούθηση,ψυχιατρική,κλινική και εργαστηριακή(εξέταση αίματος,ούρων, αναπνοής)του νέου ατόμου,ώστε να επιτύχει στην προσπάθεια που καταβάλλει να παραμείνει ελεύθερος από το οινόπνευμα.Ο ρόλος της οικογένειας, των φίλων και του άμεσου περιβάλλοντος είναι πάντα καταλυτικός στη θεραπευτική προσέγγιση του εθισμένου στο οινόπνευμα,όπως ασφαλώς και σε άλλα φάρμακα.Η οικογένεια,ως κύτταρο φροντίδας,χρειάζεται θεραπεία όταν οποιοδήποτε μέλο ς της κάνει κατάχρηση ουσιών,ώστε να βοηθηθεί να σηκώσει το φορτίο.Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που περιλαμβάνουν την οικογενειακή μονάδα για τα προβλήματα κατάχρησηςουσιών, θεωρούνται πιο αποτελεσματικές από τις ατομικές προσεγγίσεις.Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις με βάση την οικογένεια είναι 4-5 φορές πιο επιτυχείς στην αντιμετώπιση των ναρκομανών και των αλκοολικών,από τις ατομικές προσεγγίσεις.Η ακρίβεια της εκτίμησης του μεγέθους του προβλήματος αυξάνεται
με τη λήψη πληροφοριών και απόψεων από πολλά μέλη της οικογένειας,γεγονός που αυξάνει την έγκαιρη αναγνώριση των προβλημάτων κατάχρησης ουσιών από την οικογένεια και παρέχει σε όλους τη δυνατότητα να μάθουν και να ωφεληθούν από τη διαδικασία.Αυτή η προσέγγιση δίνει κουράγιο στην οικογένεια να αισθανθεί περισσότερο «δικά της» τα προβλήματα κατάχρησης ουσιών και τα οικογενειακά προβλήματα που συχνά συνοδεύουν αυτή την κατάχρηση.Μια αντιμετώπιση με βάση την οικογένεια δίνει κίνητρο στον έφηβο να αναζητήσει βοήθεια και να παραμείνει στο θεραπευτικό πρόγραμμα,αυξάνει την πιθανότητα για μια επιτυχή παραπομπή του εφήβου ασθενούς και ενθαρρύνει την ανάμειξη της οικογένειας στη θεραπεία απο την οποία μπορού ν να ωφεληθούν τόσο αυτοί,όσο και ο έφηβος.Η αντιμετώπιση με βάση την οικογένεια βοηθά επίσης τους παιδιάτρους να ανιχνεύσουν τις οικογενειακές δυνατότητες ή τις ευθύνες,κάτι πολύ βοηθητικό στη θεραπεία.Η επικοινωνία με τον έφηβο μπορεί να είναι πολύ δύσκολη και οι οικογένειες μπορεί να βοηθήσουν τον παιδίατρο και το αντίστροφο. Ο παιδίατρος μπορεί να δει ότι οι δρόμοι επικοινωνίας
της οικογένειας και οι σχέσεις είναι δυσλειτουργικές και πρέπει να εξεταστούν παράγοντες που συμβάλλουν στα προβλήματα κατάχρησης ουσιών.Η συζήτηση για θέματα κατάχρησης ουσιών με τον έφηβο μπορεί να αποκαλύψει την κατάχρηση μιας ουσίας ή και την εξάρτηση ενός γονιού, ή την άρνηση και την ελαχιστοποίηση των προβλημάτων της οικογένειας,καθώς επίσης και την ελλιπή ενημέρωσή του για τους κινδύνους του αλκοόλ. Από έρευνα που έγινε στην Αθήνα,διαπιστώθηκε ότι το 94% των εφήβων που ρωτήθηκαν είχαν μερική γνώση των κινδύνων από το αλκοόλ, ενώ το 6% δεν γνώριζαν τους κινδύνους. Φορεί ς ενημέρωσής τους διαπιστώθηκε ότι στο 55% ήταν οι γονείς, στο 20% τα ΜΜΕ και στο 19% το σχολείο7. Επειδή τα προβλήματα κατάχρησης ουσιών είναι τόσο συνηθισμένα στους έφηβους και επειδή οι επισκέψεις τους στους ιατρού ς είναι σπάνιες, είναι ουσιώδες σε κάθε επίσκεψη στον παιδίατρο να περιλαμβάνεται και συζήτηση για το κάπνισμα, το αλκοόλ και άλλα φάρμακα,ειδικά αν αποκαλυφθεί θετικό οικογενειακόι στορικό.
Το πρόβλημα της χρήσης και της κατάχρησης αλκοόλ στην εφηβική ηλικία εξακολουθεί να υπάρχει, παρά τις προσπάθειες που κατά καιρούς γίνονται για την αντιμετώπιση του προβλήματος (απαγόρευση πώλησης αλκοόλ στους εφήβους,περιορισμός των διαφημίσεων κ.λπ.).Οι γονείς,αλλά και οι παιδίατροι,πρέπει να είναι σωστά ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι για την έγκαιρη ανίχνευση και σωστή αντιμετώπιση των εφήβων που κάνουν χρήση αλκοόλ, πριν αυτοί φτάσουν σε σημείο εθισμού.
Η χρήση και η κατάχρηση αλκοόλ στην εφηβεία εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στην Ευρώπη,αλλά και σε όλο τον κόσμο.Οι παράγοντες κινδύνου για την έναρξη χρήσης του αλκοόλ είναι πολλοί και αφορούν στην οικογένεια,τους συνομηλίκους,τη μη φυσιολογική συμπεριφορά,επιρροή σε γενετικούς παράγοντες,ενώ οι λόγοι που οι νέοι πίνουν ξεκινούν απο την απλή ευχαρίστηση μέχρι την πεποίθηση ότι ξεπερνούν έτσι τα προσωπικά τους προβλήματα.Σημαντικό ποσοστό τον εφήβων αγνοεί τα ανώτερα επιτρεπτά όρια αλκοόλ,καθώς και τα συμπτώματα οξείας μέθης,που συχνά μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή,ενώ ο χρόνιος αλκοολισμός είναι πρόβλημα που αφορά και στην εφηβική ηλικία.Το αλκοόλ σχετίζεται άμεσα με το βίαιο θάνατο,ή είναι σημαντικός παράγοντας στις περιπτώσεις αυτές για τους εφήβους.Η αντιμετόπιση του προβλήματος είναι εφικτή με την συνεργασία της οικογένειας,του ίδιου του εφήβου,της αποφυγής της διαφήμισης και της σωστής ενημέρωσης με τη βοήθεια των παιδιάτρων.Παρά την μείωση της χρήσης παράνομων φαρμάκων στην εφηβική ηλικία,η χρήση και η κατάχρηση αλκοόλ έχουν παραμείνει ως το πρώτο και μεγαλύτερο φαρμακευτικό πρόβλημα μεταξύ των νέων στις ΗΠΑ και στην ευρώπη.Οι έφηβοι είναι περισσότερο επιρρεπείς να αναπτύξουν πραγματικό εθισμό,διότι η μετάβαση από τη χρήση στην κατάχρηση και στην εξάρτηση επιταχύνεται με πολύ γρηγορότερο ρυθμό συγκριτικά με τους ενήλικες.
Η έναρξη,η χρήση και τα πρώτα στάδια κατάχρησης αλκοόλ έχουν τις ρίζες τους στην εφηβεία,όταν ο νέος εξακολουθεί να μένει στην οικογένεια.Σύμφωνα με τη θεωρία της κοινωνικής μάθησης,οι έφηβοι μαθαίνουν παρατηρώντας τις συμπεριφορές προτύπων όπως οι γονείς,τα αδέλφια και οι σύντροφοι και τα πρότυπα με αυθεντία τείνουν να έχουν μεγαλύτερη επίδραση.Οι παράγοντες που προδιαθέτουν στη χρήση αλκοόλ στην εφηβεία φαίνονται στον πίνακα 1.Οι γονείς που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ γίνονται πρότυπα για τα παιδία τους.Η κατάχρηση αλκοόλ από τους γονείς έχει αρνητικές επιδράσεις στα παιδιά τους,συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων λόγω αλκοολισμού των γονιών τους,το εμβρυ’ι’κό αλκοολικό σ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ