44ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φιλολόγων
ναι στην πόλη μας
ήρθαν να μιλήσουν για τον πατέρα της ιστορίας, το λογοτέχνη,τον προσωκρατικό φιλόσοφο,τον παραμυθά,τον Ίωνα από την Αλικαρνασσό,τον εθνογράφο,τον κοσμοπολίτη,τον πολυταξιδεμένο,τον γεωγράφο,τον λαογράφο,τον ΗΡΟΔΟΤΟ περ.485-425 π.Χ.
που ένωσε τον ασιατικό με τον ελληνικό πολιτισμό με τις ιστορίες του, τις νουβέλλες του, τις παρεκβάσεις του.
Ειπώθηκαν, συζητήθηκαν πολλά:
αντικειμενικός, διδακτικός, επιστήμονας, αιθεροβάμων…
Διαπιστώσαμε ότι ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ενέπνευσε το ΣΕΦΕΡΗ, τον ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟ, τον ΚΑΒΑΦΗ. Ιδού:
Γιώργος Σεφέρης «Επικαλέω τοι την θεόν…»
…Λάδι στον ήλιο·
τρόμαξαν τα φύλλα
στου ξένου το σταμάτημα
και βάρυνε η σιγή
ανάμεσα στα γόνατα.
Έπεσαν τα νομίσματα·
«Επικαλέω τοι την θεόν…»
Συνδέσαμε ΑΙΣΧΥΛΟ, ΣΟΦΟΚΛΗ, ΟΜΗΡΟ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟ, ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ…
με τους Πέρσες, με το Σόλωνα, με το Γύγη, με τον Αγαμέμνονα, με τον τύραννο…
για να έχει αποδείξεις το απόφθεγμα του ΕΥΡΙΠΙΔΗ
“Ὃλβιος ὃστις ἱστορίης ἒσχε μάθησιν”
Ακούσαμε πολλά στο συνέδριο:
Ο «χάλκεος πίναξ» Αρισταγόρου,Η παρ’ Ἡροδότῳ ναυμαχία της Σαλαμίνος και οι Πέρσαι του Αισχύλου, Το ὑπόδημα του Ιστιαίου,
Ο Θεμιστοκλής στο έργο του Ηροδότου
Ηρόδοτος και Κύπρος, Η παραδειγματική λειτουργία του λόγου του Κροίσου ,Ηρόδοτος και Παλατινή Ανθολογία
Η νουβέλα του Κανδαύλη, του Γύγη ,Οι Σκύθες ,Ο μύθος της Ελένης,
Ηρόδοτος: Pater historiae ή homo fabulator
Η αιτιολογία του πολέμου ως επιστημονικό και μεθοδολογικό εργαλείο στον Ηρόδοτο (1.1-6) και τον Θουκυδίδη (1.23.6)
Θρησκεία και ηθική στο έργο του Ηροδότου
Ηρόδοτος: εκεί που σμίγουν η παρατήρηση, η παράδοση και η Ιστορία Μια σύγχρονη ανάγνωση της συζήτησης των Περσών περί πολιτευμάτων (3.80 – 3)
Σχέσεις του Ηροδότου με την Αθήνα
Βασιλεύς, τύραννος, δεσπότης: οι πολλαπλές όψεις της δεσποτικής εξουσίας στις ηροδότειες Iστορίες
Το πολιτικό σύστημα της Σπάρτης στον Ηρόδοτο
Τι μπορούμε να μάθουμε για την ευτυχία από τον «πατέρα της Ιστορίας»;
Το φαινόμενο του πολέμου στις Ιστορίες του Ηροδότου
Λειτουργία του πλούτου στους Πέρσες του Αισχύλου και στην ἱστορίη του Ηροδότου
Λειτουργία και ερμηνεία των ονείρων στην ηροδότεια αφήγηση: το παράδειγμα του Αστυάγη
Τα όνειρα του ομηρικού Αγαμέμνονα και του ηροδότειου Ξέρξη
Η ηθική στο 7ο βιβλίο του Ηροδότου και η έννοια της ελευθερίας: από τον Δημάρατο στον Λεωνίδα και η διαχρονική τους απήχηση ιστοριογραφικά και ποιητικά
Ναυτιλίαι και πλόοι: το ναυτικό βίωμα στον Ηρόδοτο
Η έννοια της φιλίας στον Ηρόδοτο
Λατρευτικά Έθιμα στην ἱστορίην του Ηροδότου
Λαογραφικά και ανθρωπολογικά στοιχεία
Γυναικείος δόλος: ἔργον μέγα τε καὶ θωμαστὸν
Tὰ ὑπερέχοντα ζῷα ὡς κεραυνοῖ ὁ θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι: τα καιρικά φαινόμενα στον κόσμο των Ιστοριών
Ο Ηρόδοτος πρόδρομος της ταξιδιογραφίας;
Οἱ ἀναφορές τοῦ Ἡροδότου στούς Πελασγούς
Διάβαζε ο Αριστοφάνης Ηρόδοτο;
Το έργο του Ηροδότου και η τέχνη της εποχής του
Πλουτάρχου, Περὶ τῆς Ἡροδότου κακοηθείας.
Το ιστορικό παράδειγμα στη Δεύτερη Σοφιστική
Ὕβρις και τίσις του Γύγη: ηροδότεια αφετηρία- πλατωνικές προεκτάσεις
Η θέση της γυναίκας στην αρχαία Βαβυλώνα σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και απήχηση των απόψεών του στη λογοτεχνία και τη ζωγραφική της νεότερης εποχής
To αξιοθαύμαστο ως ουσιαστικό μέρος της δομής του λόγου του Ηροδότου. Επιβιώσεις του μυθολογικού αυτού στοιχείου στη δημοτική παράδοση
Καπισίνσκι και Ηρόδοτος. Ένας δημοσιογράφος στα βήματα του ιστοριογράφο
Ο μύθος του Πολυκράτη στην αρχαία ιστορία και στη ρομαντική ποίηση: μια συγκριτική ανάγνωση του Ηροδότου και του F. Schiller
Το Δαχτυλίδι του Πολυκράτη: Ο Ηρόδοτος, ο Schiller και ένα χαμένο μάθημα για τα όρια και την ουσία της ανθρώπινης ευτυχίας
Η ηροδότεια ιστορία του Κανδαύλη (Ἡρόδ. 1.7-12) στις Δάφνες και Πικροδάφνες των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά
Αξιοποιώντας την Ιστορία του Ηροδότου σε διαθεματική προσέγγιση με τη Νεοελληνική Γλώσσα: διδάσκοντας Περιγραφή και Αφήγηση
Ο Ηρόδοτος στο παιδικό ιστορικό μυθιστόρημα.
Αρχαία Ελληνική Γραμματεία στο Γυμνάσιο: όταν Ηρόδοτος συναντά τον Όμηρο
Από τις Ηροδότου Ιστορίες στη διδακτική της Ιστορίας.
Μια πρόταση διερεύνησης των αιτιακών σχέσεων για την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης
Ο Ονήσιλος όπως εμφανίζεται στον Ηρόδοτο και στον Παντελή Μηχανικό: μια διακειμενική προσέγγιση
Τελικά, (1.1)Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε, ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται…
ΥΓ. Ευγνωμονούμε το συμβούλιο του Συνδέσμου Φιλολόγων Καβάλας και ιδιαίτερα την πρόεδρο Β.Γιαρίμπαπα που οργάνωσαν εξαιρετικά ένα υπέροχο συνέδριο στην Καβάλα ώστε να αναρωτηθούμε για τα λόγια του ΗΡΟΔΟΤΟΥ:
Τα αυτιά πιστεύουν πιο δύσκολα από τα μάτια;
Πολύ λίγα πράγματα συμβαίνουν στο σωστό χρόνο, και τα υπόλοιπα δεν συμβαίνουν καθόλου;;;;
Αφήστε μια απάντηση