Φιλοξενούμενοι στον ίδιο τόπο…
Making space for water
Ο Ερασίνος είναι ποταμός της Αργολίδας που ρέει στην περιοχή του Αργολικού κάμπου.
Πηγάζει από την περιοχή Κεφαλάρι, δυτικά του Άργους, στην συνέχεια ρέει νότια και ανατολικά διασχίζοντας τμήμα του Αργολικού κάμπου και εκβάλλει στον Αργολικό κόλπο στη Νέα Κίο, ανάμεσα στους Μύλους και στην Λέρνα.
Στο σημείο των πηγών του ποταμού είναι χτισμένη εκκλησία, αφιερωμένη στην Ζωοδόχο Πηγή.
Το μεγαλύτερο μέρος των νερών του ποταμού διοχετεύονται σήμερα σε κανάλια που χρησιμοποιούνται για την άρδευση του Αργολικού κάμπου.
Η μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο, με κύριο ένοχο τον άνθρωπο, πλήττει σοβαρά πάνω από 100 χώρες στον κόσμο. Προκαλεί εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, καθώς και πλημμύρες.
Η ερημοποίηση της γης έχει ως συνέπειες την ανυπολόγιστη απώλεια στο γεωργικό και κτηνοτροφικό εισόδημα και τη ραγδαία χειροτέρευση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
200 χώρες του κόσμου συντονίζουν τις ενέργειές τους για την καταπολέμηση του φαινομένου, μέσω του ΟΗΕ. Προς την κατεύθυνση αυτή καθιερώθηκε και η 17η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ερημοποιησης.
Στη χώρα μας, το ένα τρίτο των εδαφών υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο ερημοποίησης.
Τόσο μακρυά, τόσο κοντά…
Η ομορφιά τους καθήλωσε τους πάντες. Με μια ιδιαίτερα όμορφη εικόνα ήρθαν αντιμέτωποι οι κάτοικοι της Νέας Κίου όταν είδαν ένα κοπάδι φλαμίνγκο να κάνει…βόλτες στη θάλασσα.
Τα πανέμορφα πτηνά ουσιαστικά έκαναν μία «στάση» στον υδροβιότοπο της Νέας Κίου, πριν συνεχίσουν το μακρύ ταξίδι τους για τον Νότο. Τα αγέρωχα φλαμίνγκο, με το υπέροχο ροζ χρώμα τους, έκαναν τους πάντες να σταθούν και να τα θαυμάσουν στη μικρή πόλη της Αργολίδας, που απέχει 6 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο.
Πηγή: Παρατηρητής Αργολίδας
Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο! 🙂
Χρώματα, αρώματα, φατσούλες κι άλλα!!!
Συμμετοχή του Κ.Π.Ε. Νέας Κίου στις Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις Υδρόβιων Πτηνών 2014 στον Υγρότοπο “Καλύβια” της παραλιακής οδού Ναυπλίου- Νέας Κίου.
Φωτογραφίες από: Τάκη Λεοντίδη, Θάνο Μαρίνη, Βούλα Τσιλιβή, Μαρία Λιά, Κ.Π.Ε. Νέας Κίου
1. Αργυροτσικνιάς (Αντανάκλαση)
2. Αργυροπούλι
3. Βουβόκυκνος
4. Αμμοσφυριχτής
5. Σταχτοτσικνιάς ξαποσταίνει.
Τα ίχνη του πουλιού στον Υγρότοπο συνυπάρχουν με τα “ίχνη” του ανθρώπου.
Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Κάποιος πρέπει να ντρέπεται; 🙁
6. Βουβόκυκνοι
7. Μαυροπελαργοί (από άλλη περιοχή)
8. Καλημάνες
9. Κοκκινοσκέλης
10. Κορμοράνος
11. Κορμοράνος
12. Λευκοτσικνιάς και αντανάκλαση
13. Σφυριχτάρι
14. Νεαρός Βουβόκυκνος
15. Πρασινοκέφαλες πάπιες και
Τουρλίδα
16. Η σοφία της φύσης…
17. Χαλκόκοτες και
Καλαμοκανάς
18. Σφυριχτάρια
19. Σφυριχτάρια
20. Σφυριχτάρια
21. Τουρλίδα
22. Τουρλίδα
23. Τουρλίδα
24. Φοινικόπτερα (Flamingos)
25. Καστανοκέφαλοι γλάροι (με τα κόκκινα πόδια),
Νεαροί Ασημόγλαροι,
Καρατζάδες (πίσω δεξιά),
Λευκοτσικνιάς (ο ερωδιός μπροστά)
Αλλά και φωτογραφίες πουλιών από άλλη περίοδο…
26. Θαλασσοσφυριχτής
27. Καλαμοκανάς
28. Λεπτόραμφος Γλάρος
29. Χαλκόκοτα
30. Χουλιαρομύτα
31. Πελαργοί
32. Σκαλίδρα
33. Αλκυόνη
«Κάθε είδος έχει καταρχήν μια εγγενή αξία, τελείως ανεξάρτητη από οικονομική ή οποιαδήποτε άλλη χρησιμότητα»
Εξαιρετικό άρθρο από το Φορέα Διαχείρισης Πάρνωνα και Υγρότοπου Μουστού
Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού
Η αξία της βιοποικιλότητας και η προστατευόμενη περιοχή Όρους Πάρνωνα & Υγροτόπου Μουστού
Η Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Μαΐου. Καθιερώθηκε το 1993 από τα Ηνωμένα Έθνη για την καλύτερη κατανόηση και ευαισθητοποίηση σε θέματα βιοποικιλότητας.
Η βιολογική ποικιλότητα ή βιοποικιλότητα αναφέρεται στην ποικιλία των μορφών της ζωής: τα διάφορα φυτά, ζώα και μικροοργανισμούς, τα γονίδια που περιέχουν και τα οικοσυστήματα που σχηματίζουν. Έτσι, ο όρος «βιοποικιλότητα αγκαλιάζει όλη τη ζωή στη Γη. Το «ζων» κεφάλαιο είναι προϊόν εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών εξελικτικής ιστορίας. Η διαδικασία της εξέλιξης συνεπάγεται ότι η δεξαμενή της ζώσας βιοποικιλότητας είναι δυναμική: αυξάνεται όταν παράγεται μια νέα γενετική ποικιλία, δημιουργείται ένα νέο είδος ή ένα νέο οικοσύστημα και μειώνεται όταν η γενετική ποικιλία μέσα σε ένα είδος περιορίζεται, όταν ένα είδος εξαφανίζεται ή όταν ένα σύμπλεγμα οικοσυστημάτων χάνεται.
Η προστατευόμενη περιοχή Όρους Πάρνωνα & Υγροτόπου Μουστού μπορεί δικαίως να χαρακτηριστεί βοτανικός παράδεισος με μεγάλη οικολογική αξία, καθώς εκτιμάται ότι φιλοξενεί κοντά στα 1000 είδη φυτών με εξέχουσα θέση να καταλαμβάνουν τα 84, ενδημικά, απειλούμενα, σπάνια και προστατευόμενα είδη χλωρίδας με περιοχή εξάπλωσης μέσα στον ευρύτερο όγκο του Πάρνωνα. Επίσης, σε ασβεστολιθικά πετρώματα και καλά κρυμμένα ανάμεσα στα φρύγανα φύονται 12 από τα 80 είδη ορχιδέας του ελλαδικού χώρου, είδη σπάνια και προστατευόμενα από σχετική νομοθεσία.
Τα δάση της μαύρης πεύκης (Pinusnigra) στον Πάρνωνα περιλαμβάνονται στον τύπο οικοτόπου προτεραιότητας «(Υπο-) Μεσογειακά πευκοδάση με ενδημικά μαυρόπευκα» του Παραρτήματος Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (Οδηγία των Οικοτόπων). Στο ίδιο παράρτημα περιλαμβάνονται οι παράκτιες λιμνοθάλασσες, τα ενδημικά δάση με Juniperus spp. και οι χλοώδεις διαπλάσεις με Nardus, ποικίλλων ειδών, σε πυριτιούχα υποστρώματα των ορεινών ζωνών (και των υποορεινών ζωνών της ηπειρωτικής Ευρώπης). Επίσης, σημαντικοί για την προστατευόμενη περιοχή οικότοποι είναι τα θερμόφιλα δρυοδάση της Αν. Μεσογείου και της Βαλκανικής, τα ελληνικά δάση πρίνου και τα δάση ελληνικής ελάτης (Abies cephalonica).
Πέραν όμως της εξέχουσας βοτανικής του σημασίας, ο Πάρνωνας είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε είδη θηλαστικών, πτηνών, αμφιβίων και ερπετών, εντόμων και άλλων ασπόνδυλων. Πιο συγκεκριμένα έχουν μέχρι σήμερα καταγραφεί ενδημικά, απειλούμενα, σπάνια και προστατευόμενα είδη ασπόνδυλων (21 είδη), αμφιβίων & ερπετών (24 είδη), ιχθυοπανίδας (2 είδη) και θηλαστικών (13 είδη με σημαντικότερα είδη τη βίδρα και το τσακάλι). Η λιμνοθάλασσα του Μουστού φιλοξενεί μόνιμα ή εποχιακά περί τα 42 απειλούμενα και σπάνια αυστηρά προστατευόμενα είδη ορνιθοπανίδας.
Η Προστατευόμενη Περιοχή ιδρύθηκε με κύριο σκοπό την προστασία της βιοποικιλότητας και αφορά στη διατήρηση της φύσης αυτής καθαυτής αλλά και για τα οφέλη της προς τον άνθρωπο, τώρα και στο μέλλον. Η διατήρηση της βιοποικιλότητας όμως προϋποθέτει ορθολογική διαχείριση. Για τον σκοπό αυτό, είναι πλέον επιβεβλημένη η αναγκαιότητα της συντονισμένης δράσης όλων των συναρμόδιων φορέων για τη διαφύλαξη αυτού του φυσικού πλούτου, αλλά και η ενεργός εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών σε αυτήν. Και ας μην ξεχνάμε ότι:
«Κάθε είδος έχει καταρχήν μια εγγενή αξία, τελείως ανεξάρτητη από οικονομική
ή οποιαδήποτε άλλη χρησιμότητα»
Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού
Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης & Δημοσιότητας
Πληροφορίες: Πανταζή Κατερίνα
Άστρος Αρκαδίας, 22001
Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22025
Email: info@fdparnonas.grWeb:www.fdparnonas.gr
[το παρακάτω κείμενο αποτελεί επικαιροποιημένη διασκευή ενός άρθρου που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό “”ΕΠΑΘΛΟ”, τ. 62, Μάιος – Ιούνιος 2008]
Οι παραλιακοί λασπότοποι ξεκινούν από το Ναύπλιο και αποτελούν πολύτιμο βιότοπο για πολλά είδη πουλιών. Τέτοια ενδιαιτήματα είναι σπάνια στη Νότια Ελλάδα |
Ένα από τα πιο προσιτά μέρη στη Νότια Ελλάδα για παρατήρηση πουλιών βρίσκεται δίπλα ακριβώς στο Ναύπλιο. Είναι ολόκληρο το παραλιακό τμήμα που ορίζεται από τον παραλιακό δρόμο Ναυπλίου – Νέας Κίου και συμπληρώνεται από μερικές εσωτερικές λίμνες. Η περιοχή αυτή συνδυάζει άμεση πρόσβαση από την Αθήνα με μεγάλη ποικιλία πουλιών. Αρκετοί δυσκολεύονται να το πιστέψουν αυτό. Πώς γίνεται μια «άχρηστη γεμάτη μπάζα» παραλιακή ζώνη του Αργολικού να είναι σημαντική για την άγρια ζωή;
Η απάντηση βρίσκεται στο ότι η ζώνη αυτή:
1. Παρά την υποβάθμιση, παραμένει υγρότοπος.
2. Παραμένει στην «ιστορική μνήμη» πολλών μεταναστευτικών πουλιών, ως μια προγραμματισμένη στάση στην κορυφή του Αργολικού. Για χιλιάδες χρόνια, η παραλία από Ναύπλιο μέχρι Νέα Κίο ήταν η στενή ζώνη που χώριζε τη θάλασσα από μία λιμνοθάλασσα. Ακόμη και μέχρι πριν λίγες δεκαετίες υπήρχε σπουδαίος υγρότοπος τόσο κοντά στο Ναύπλιο όσο και πίσω από τη Ν. Κίο. «Μας πέταξαν ανάμεσα σε δυο βάλτους» λένε ακόμη στη Ν. Κίο όταν εξιστορούν την πορεία τους από τη Μικρά Ασία. Μέρος του παλαιού υγροτόπου σώζεται ακόμη στα Δυτικά της Νέας Κίου και δίπλα στον Ερασίνο ποταμό. Πρόκειται για απομεινάρι του παλιού βάλτου της Λέρνης.
Η παραλιακή ζώνη από Ν. Κίο προς Νάυπλιο όπως ήταν παλιά. Απλουστευμένη απόδωση σε κάθετη τομή |
Η παραλιακή ζώνη από Ν. Κίο προς Νάυπλιο όπως είναι σήμερα. Απλουστευμένη απόδωση σε κάθετη τομή |
Το οικοσύστημα Τα κύρια ενδιαιτήματα που βρίσκουμε σε αυτή τη ζώνη είναι τρία:
Μέσα σε αυτό το μωσαϊκό οικοσυστημάτων έχουν καταγραφεί περισσότερα από 160 είδη πουλιών. Οι παρατηρητές πουλιών από την Αθήνα έχουν βρει εδώ ένα από τα κοντινότερα στην πρωτεύουσα μέρη για να δουν καλή ποικιλία από υδρόβια και παρυδάτια πουλιά. Η εικόνα ποικίλει ανάλογα με την εποχή. Σε «καθημερινή βάση» υπάρχουν ερωδιοί, διάφορα παρυδάτια, γλάροι, γλαρόνια και πάπιες. Την εικόνα συμπληρώνουν κύκνοι και περιστασιακοί επισκέπτες όπως φοινικόπτερα, χαλκόκοτες, πελεκάνοι, αρπακτικά και πολλά μικροπούλια.
Η παρατήρηση πουλιών είναι πιο εύκολη το χειμώνα που οι αριθμοί είναι μεγάλοι.
Μεγάλη ποικιλία υπάρχει όμως όλες τις εποχές. Κατά την περίοδο της μετανάστευσης το σκηνικό αλλάζει κάθε μέρα με συνεχείς αφίξεις και αναχωρήσεις πολλών αποδημητικών.
Ορισμένα είδη φτιάχνουν και φωλιές, όμως το φώλιασμα συχνά αποτυγχάνει λόγω της όχλησης.
Οι βασικές απειλές γι΄αυτή την περιοχή είναι τα μπαζώματα που έχουν καταστρέψει μεγάλο μέρος από τους αλμυρόβαλτους και τα ρέματα.
Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα είναι ότι, επειδή ο βιότοπος έχει συρρικνωθεί, υπάρχει μεγάλη όχληση από τους επισκέπτες (και τα σκυλιά τους) που διώχνουν τα πουλιά από τα πιο καλά μέρη, ενώ τα τροχοφόρα στην παραλία συχνά καταστρέφουν φωλιές.
Η παραλιακή ζώνη από Ναύπλιο μέχρι Ν. Κίο μπορεί εύκολα να αναβαθμιστεί με απλά έργα. Με σειρά προτεραιότητας αυτά είναι:
Μπαζωμένα τμήματα έχουν καταλάβει τα φυσικά αλίπεδ;α και τα πολύ σημαντικά για τα πουλιά λασποτόπια. Σε κάποια σημεία – ειδικά εκεί όπου το μπάζωμα έχει εισχωρήσει σε μορφή «γλώσσας» βαθειά μέσα στην παραλία, τα μπαζώματα πρέπει να απομακρυνθούν |
Υπάρχουν φυσικά και τα προφανή μέτρα όπως η κατάργηση των αυθαίρετων κτισμάτων, η αποτροπή της ρύπανσης και ο αποκλεισμό των τροχοφόρων από την παραλία. Αυτά θα ωριμάσουν όταν υπάρξει κοινωνική συναίνεση, αφού πρώτα αναδειχτεί η φυσική αξία του παραλιακού οικοσυστήματος – η οποία, άλλωστε, εξυπηρετεί και άλλους σημαντικούς στόχους όπως η προστασία από τη διάβρωση και η αποτροπή εισχώρησης θαλασσινού νερού στις καλλιέργειες.
Αν προστατεύσουμε αυτή την περιοχή μπορούμε εύκολα να δημιουργήσουμε ένα σταθερό ρεύμα επισκεπτών. Έτσι κι αλλιώς, βρισκόμαστε κοντά σε έναν ήδη δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Πάνω σε αυτό που ήδη έχει καθιερωθεί, μπορούμε εύκολα προσθέτουμε έναν επιπλέον «μύθο» όπως η παρατήρηση άγριας ζωής. Επιπλέον, το ΚΠΕ της Ν. Κίου εξασφαλίζει το ότι θα υπάρχουν συνεχώς και επισκέψεις σχολείων.
Δεκάδες παρατηρητές πουλιών που έσπευσαν για να δουν τον σπάνιο Πράσινο Μελισσοφάγο στα Δυτικά της Νέας Κίου, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν και το πολύ σημαντικό για τα πουλιά πλημμυρισμένο τμήμα δυτικά του Ερασίνου ποταμού. Πάπιες, χαλκόκοτες, ερωδιοί και πολλά άλλα πουλιά βρίσκουν εκεί καταφύγιο και πηγαινοέρχονται στην παραλία. Εκτός από πολύτιμα για τα πουλιά, τα μέρη αυτά είναι εξαιρετικά σημαντικά και για έναν ακόμη λόγο – ιδιαίτερα εν όψη των κλιματικών αλλαγών, της διάβρωσης της παραλίας και με τους ολοένα συχνότερους νοτιάδες. Το επιφανειακό γλυκό νερό δίπλα στην παραλία αποτελεί το μόνο δυνατό εμπόδιο στη διείσδυση θαλασσινού νερού στον υδροφόρο ορίζοντα. Διατηρώντας και το καλοκαίρι όσο περισσότερο επιφανειακό γλυκό νερό μπορούμε – και όχι στραγγίζοντάς το – σώζουμε τεράστιες εκτάσεις του Αργολικού κάμπου από την υφαλμύρωση. Αυτά τα μέρη, συνεπώς, είναι «χρυσάφι» και πρέπει πάση θυσία να διατηρηθούν.
Πηγή: Πετροβούνι προσωρινός τόπος για νέα και απόψεις