Η Περπερούνα

Η Περπερούνα ή Πιρπιρούνα ή Βερβερίτσα ή Περπερού είναι ένα ακόμη αναβλαστικό έθιμο για την καταπολέμηση της ξηρασίας και της ανομβρίας. Πρόκειται για ένα είδος δέησης που γινόταν παλαιότερα προκειμένου οι ανοιξιάτικες βροχές να βοηθήσουν τη γη να βλαστήσει. Το έθιμο κανονικά γινόταν τον Οκτώβρη αλλά επαναλαμβανόταν και τον Μάρτη ή τον Απρίλη. Ένα κοριτσάκι γινόταν η Περπερούνα. Το στόλιζαν με λουλούδια και πρασινάδες και το ακολουθούσαν τα υπόλοιπα παιδιά κρατώντας ταψιά που τα χτυπούσαν δυνατά, τραγουδώντας (σε ρυθμό 7/8):

Πιρπιρούνα πιρπατεί και το Θιό παρακαλεί

για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή

για να γέν’  τα στάρια μας και τα καλαμπόκια μας

μπάρις, μπάρις τα νιρά, μπάρις, μπάρις τα κρασιά.

Οι νοικοκυρές άνοιγαν την πόρτα του σπιτιού τους και ράντιζαν με νερό την Περπερούνα και της έδιναν κεράσματα ή χρήματα.

Στη Θεσσαλία τραγουδούν (σύμφωνα με την καταγραφή του Σίμωνα Καράς):

Περπερούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί

για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή.

Θιέ μου βρέξε μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή,

μια βροχή μια σιγανή, μια βροχή καλή βροχή.

Μια βροχή καλή βροχή κι άλλη μια καλύτερη

για να γίνουν τα σιτάρια και της γης τα χορταράκια.

Να φυτρώσουν και ν’ ανθίσουν και τον κόσμο να πλουτίσουν

τα σιτάρια, τα μπαμπάκια και τα δροσερά χορτάρια.

Μπάρες, μπάρες το νερό και το γέννημα σωρό.

Μπάρες, μπάρες τα νερά μπάρες, μπάρες τα κρασιά.

(η παρτιτούρα είναι από την έκδοση του Κ.Α.Λ.Μ.Ε. Φιντάνι, φιντανάκι)