Robert Creeley (1926–2005) was a poet born in Arlington, Massachusetts. He grew up in Acton. At the age of two, he lost his left eye. In his later years he was an advocate of, and a mentor to, many younger poets, as well as to others outside of the poetry world.
Kore
As I was walking
I came upon
chance walking
the same road upon.
As I sat down
by chance to move
later
if and as I might,
light the wood was,
light and green,
and what I saw
before I had not seen.
It was a lady
accompanied
by goat men
leading her.
Her hair held earth.
Her eyes were dark.
A double flute
made her move.
“O love,
where are you
leading
me now?”
Κόρη
Καθώς περπατούσα
έφτασα στον…
—τυχαίο περπάτημα—
στον ίδιο δρόμο.
Σαν κάθισα
τυχαία ξανά, για να κινήσω
πιο μετά,
εάν κι εφόσον μπορούσα,
ελαφρύ που ήταν το ξύλο!
Ελαφρύ και πράσινο—
κι αυτό που είδα,
πιο πριν δεν το ‘χα ματαδεί.
Ήταν μια κυρά
συνοδευόμενη
από τραγόμορφους άντρες
που την κατηύθυναν.
Τα μαλλιά της κρατούσαν χώμα.
Τα μάτια της ήταν σκούρα.
Ένας διπλός αυλός
την έκανε να κινείται.
«Ω αγάπη,
πού
με πηγαίνεις
τώρα;»
Ετικέτες: Αρχαιότητα, Ειδική Αγωγή, Ελλάδα, Εργαστήρια Δεξιοτήτων, ΗΠΑ, Ποίηση
