Είναι πράγματι λυπηρό να διαπιστώνει κανείς πως  το  Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) της χώρας μας,  αντί να ανοίγει νέους ορίζοντες στην εκπαίδευση στηρίζοντας τον μαχόμενο εκπαιδευτικό της τάξης  και να παράγει επιστημονικό έργο,  καθορίζει τη στάση του με μοναδικό  γνώμονα την απορρόφηση  κονδυλίων από το ΕΣΠΑ και να εξαντλεί σχεδόν όλη του τη δράση στη διαχείριση των κονδυλίων αυτών φτάνοντας στο σημείο να ασχολείται με τις  μερίδες μπιφτεκιών και βουτημάτων  των γευμάτων  των σεμιναρίων. Τα τεράστια ποσά και η αγωνιώδης προσπάθεια είσπραξής τους  μπορούν να ερμηνεύσουν την επιμονή  του ΙΕΠ να συγκροτηθούν πάση θυσία οι “ομάδες εργασίας” στις σχολικές μονάδες, δίνοντας αγώνα για να υποτάξει τους  διευθυντές των σχολικών μονάδων και να κάμψει την αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος.

            Προκαλεί αγανάκτηση όταν κανείς διαπιστώνει ότι  σε αυτή την πρωτοφανή αυταρχική προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας για την χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, που οδηγεί στην κατάργηση κάθε έννοιας  παιδαγωγικής και δημοκρατικής ελευθερίας στα σχολεία μας,  πως πρωτοστατούν  και πάλι τα ίδια  πρόσωπα, γνωστά σε όλους μας  από τις  διάφορες θέσεις της εκπαίδευσης που κατείχαν και κατέχουν πάνω από μισό αιώνα τώρα, ως πολυθεσίτες τις περισσότερες φορές ακόμη και ως συνταξιούχοι, προσπαθώντας να πείσουν  ακόμη και σήμερα πως κομίζουν το νέο και ότι διαχρονικά είναι οι μοναδικοί κάτοχοι της επιστημονικής αλήθειας για τα παιδαγωγικά ζητήματα στη χώρα μας. Πρόσωπα τα οποία είχαμε συναντήσει ως καθηγητές μας στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες πριν από 30 χρόνια περίπου, στην μετεκπαίδευση, στα Παιδαγωγικά Τμήματα,  στην Εξομοίωση, στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, και οι οποίοι κατά καιρούς είχαν έντονη βιβλιογραφία, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των συναδέλφων μας, σχετική πάντα με τις κατά καιρούς εξετάσεις εκπαιδευτικών. Έλεος, φτάνει πια το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν και μνήμη και κρίση.

            Είναι απαράδεκτο τη στιγμή που οι συνάδελφοι έχουν εξαθλιωθεί οικονομικά, με μισθούς πείνας, χωρίς διορισμούς, αποσπάσεις και μεταθέσεις οι “αξιολογητές” τους να αμείβονται με προκλητικούς μισθούς.

·         Ο  Πρόεδρος της «Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση»  αμείβεται με 62.400 ευρώ το χρόνο, δηλαδή, με 5.200 ευρώ τον μήνα

·         Ο Διευθυντής με 37.900 ευρώ τον χρόνο, δηλαδή με 3.158 ευρώ τον μήνα.

·         Για τους 25 επιστημονικούς συνεργάτες προβλέπονται κονδύλια αμοιβής 830.000 ευρώ, δηλαδή, περίπου 2.766 ευρώ τον μήνα για κάθε έναν από αυτούς.

·         Επίσης προβλέπεται το  ποσό των  21.600 € για  αποζημιώσεις των μελών του συμβουλίου για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις.

·         Ακόμη προβλέπεται  επιπλέον δαπάνη για  έξοδα φιλοξενίας!!!!, πρόσκληση καθηγητών Α.Ε.Ι. και επιστημόνων ημεδαπής και αλλοδαπής.

·         Τέλος, 10.000 € σαν επίδομα  θέσης ευθύνης στον προϊστάμενο διεύθυνσης και 11.400 των προϊσταμένων των δύο τμημάτων που τη συγκροτούν , σύνολο 21.400 €.

Την απάντηση στα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες των εκπαιδευτικών δίνουν καθημερινά οι συνάδελφοι με ενότητα και αγώνα.

Οι συνειδήσεις  των εκπαιδευτικών ούτε εξαπατώνται ούτε εξαγοράζονται.

Καλούμε τη Δ.Ο.Ε. να αξιοποιήσει τα παρακάτω στοιχεία στην προσεχή συνέντευξη τύπου.

2. Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας – 
Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης 
( Πηγή : http://www.espa.gr )