HocusPocusCorpus

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του “Όλα είναι θέμα παιδείας”

Διαβάζουμε στην ανοιχτή επιστολή του Συλλόγου Καθηγητών Πληροφορικής Δυτικής Κρήτης προς την υπουργό Παιδείας που δημοσιοποιήθηκε στο esosOnline:

Αξιότιμη Κα Υπουργέ

Πριν λίγες μέρες μέσα από κάποια sites κυκλοφόρησε μια πρόταση για την δομή του νέο Λυκείου. Αμέσως το Υπουργείο έσπευσε να δηλώσει πως αυτό είναι μια σκέψη μιας ομάδας εργασίας και πως το οποιοδήποτε σχέδιο νόμου θα έρθει για διαβούλευση προς κάθε ενδιαφερόμενο.

Όποια και να είναι η αλήθεια, αυτό που βλέπει ο καθένας με μια πρώτη ματιά είναι ότι στο ριζικά αναμορφωμένο πρόγραμμα σπουδών, αυτό που κυριαρχεί είναι η παντελής έλλειψη μαθημάτων που έχουν να κάνουμε με τις νέες τεχνολογίες και την Πληροφορική. Είναι τουλάχιστον αστείο στο καινούργιο ψηφιακό σχολείο που ευαγγελίζεται το υπουργείο να απουσιάζουν τέτοια μαθήματα. Το υπουργείο βέβαια, θα αντιτάξει πως η πληροφορική έχει βρει ποια την θέση της στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο και στο νέο Λύκειο δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτήν.

Εμείς όμως σαν καθηγητές πληροφορικής έχουμε χρέος να κάνουμε σε όλους ξεκάθαρο πως άλλο ο χειρισμός των υπολογιστών στην καθημερινή ζωή και εργασία και άλλο πράγμα η επιστήμη της πληροφορικής. Ο μαθητής στο Δημοτικό λόγω της ηλικίας του αλλά και του γνωστικού του επιπέδου δεν μπορεί να προχωρήσει πέρα από πράγματα που θα τον κάνουν να χρησιμοποιεί τον υπολογιστή  σαν εργαλείο της καθημερινότητας του αλλά και σαν μέσο υποστήριξης της μάθησης. Στο γυμνάσιο μπορεί να προχωρήσει σε λίγο βαθύτερες έννοιες και ταυτόχρονα να ολοκληρώσει τον «ψηφιακό αλφαβητισμό» του, αποκτώντας και το αντίστοιχο πιστοποιητικό όπως  εξάγγειλε το υπουργείο, υιοθετώντας μια πάγια θέση μας.

Όμως εμείς θα μείνουμε εκεί; Έτσι θα προχωρήσουμε στην νέα εποχή όταν οι αντίστοιχες χώρες από τον ψηφιακό αλφαβητισμό περνάνε στην «ψηφιακή ευχέρεια» (digital literacy). Ο μαθητής του Λυκείου, έφηβος και με προχωρημένο τρόπο σκέψης είναι πια έτοιμος να γνωριστεί με την πληροφορική ως επιστήμη. Στόχος μας να αρχίσει να μιλάει την «γλώσσα» του υπολογιστή ώστε σιγά σιγά  να πάψει να είναι καταναλωτής των υπηρεσιών που του προσφέρουν άλλοι για τον υπολογιστή του αλλά να αρχίσει να λειτουργεί σαν δημιουργός με τον υπολογιστή πια να έχει θέση εργαλείου που θα υλοποιήσει τις ιδέες του.

Αν το νέο σχολείο έχει σαν κυρίαρχο «μότο» του, την εμβάθυνση του ανθρώπου στις γλώσσες, δηλαδή στην δική του γλώσσα για να εκφράζει τις σκέψεις  και τα συναισθήματά του και τις ξένες γλώσσες για να επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο, δεν μπορεί να μην γνωρίζεται και με την «γλώσσα» του υπολογιστή, του εργαλείου που θα δώσει διέξοδο στην δημιουργικότητα του νέου ανθρώπου.

Ψηφιακό Σχολείο χωρίς Πληροφορική γίνεται;

Βέβαιοι λοιπόν πως σε μια εποχή που ευαγγελιζόμαστε το ψηφιακό σχολείο, εισάγουμε διαδραστικούς πίνακες στην διδασκαλία, εξαγγέλλουμε το ψηφιακό βιβλίο και τίθεται πανευρωπαϊκά ο στόχος της γεφύρωσης του ψηφιακού χάσματος, δεν μπορεί να υπάρξει Λύκειο που να μην εισάγει τον μαθητή στην επιστήμη της πληροφορικής. Είμαστε έτοιμοι, ανάλογα με την σχεδιαζόμενη μορφή του νέου σχολείου, να προτείνουμε  τα μαθήματα που πρέπει να ενταχθούν σ’ αυτό. Νομίζουμε  πως βήματα που θα μας οδηγήσουν χρόνια πίσω, πριν από την καθιέρωση της ειδικότητας του καθηγητή πληροφορικής στην Β/θμια Εκπ/ση, δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντικείμενο σοβαρής συζήτησης ειδικά τώρα που σε περίοδο κρίσης όλοι μαζί ψάχνουμε να βρούμε το φως στο τούνελ, εμείς να αποφασίζουμε να γυρίσουμε ψηφιακά στην εποχή της δάδας.

Με τιμή

Σύλλογος Καθηγητών Πληροφορικής Δυτικής Κρήτης

Με αφορμή το νέο μάθημα που ακούει στο όνομα Τ.Π.Ε. στα “Πιλοτικά Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία”, θα σταθώ στην αναφορά της επιστολής στο Δημοτικό Σχολείο. Αναρωτιέμαι λοιπόν κατά πόσο είναι σε θέση ο κλάδος των εκπαιδευτικών Πληροφορικής να ανταποκριθεί στο δεύτερο σημείο που αφορά στο Δημοτικό Σχολείο, στηνανάδειξη των Τ.Π.Ε. δηλ. ως  μέσου υποστήριξης της μάθησης. Με ένα διήμερο επιμόρφωσης; Μήπως θα πρέπει τα Π.Τ.Δ.Ε. να ανοίξουν τις πόρτες τους στην εν λόγω ειδικότητα αφού η γνώση της διδακτικής των επιμέρους γνωστικών αντικειμένων αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου;

Και επαυξάνοντας θα σημειωνα μήπως πρέπει πια τα Α.Ε.Ι να εισάγουν κατεύθυνση “εκπαιδευτική” (παιδαγωγικά μαθήματα) για όσους ενδιαφέρονται να σταδιοδρομήσουν στην εκπαίδευση;