Αρχείο μηνός Ιούλιος 2019

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τη σημασία που έχει για έναν άνθρωπο η γνωριμία  με τον λαϊκό  πολιτισμό του τόπου του. Ποιος όμως θα αναλάβει να μεταβιβάσει αυτό το πολιτισμικό παρελθόν ; Η οικογένεια ;  Η θέση της οικογένειας  είναι πλέον αδύναμη , λόγω της μορφής της ( πυρηνική ), της έλλειψης  ελέυθερου χρόνου  από τους γονείς . Έτσι  η οικογένεια αδυνατεί   να φέρει σε επαφή τις νεότερες γενιές  με τα στοιχεία του λαικού πολιτισμού . Συνεπώς  η ευθύνη  πέφτει  στην  εκπαίδευση  που είναι ο φυσικός  διάδοχος της οικογένειας σε δραστηριότητες αυτής της μορφής . Το σχολείο είναι ο χώρος  όπου οι μαθητές  θα έρθουν σε επαφή με το παρελθόν, θα αποκαταστήσουν την ασυνέχεια  και θα μπορέσουν να δουν το μέλλον  με σοφία . Θεωρώ ότι ο εκπαιδευτικός  , λόγω της θέσης που κατέχει  μπορεί να αποτελέσει  την αρχή από όπου θα ξεκινήσει μια διαδικασία ποσέγγισης  των παιδιών με τον  παραδοσιακό πολιτισμό. Επειδή ως εκπαιδευτικός έχω  διαπιστώσει την περιορισμένη  γνώση των μαθητών και σε κάποιες περιπτώσεις την παντελή άγνοια της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου τους , σ’ αυτή την εποχή της παγκοσμιοποίησης , μου δημιουργήθηκε ο φόβος  ότι ενδέχεται  , ως ενήλικοι , αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες  της πολιτιστικής τους κληρονομιάς  να εκδηλώσουν αδιαφορία  για την προστασία και διατήρησή της . Αλλά πώς οι μαθητές θα μπορούσαν  να πετύχουν τη βαθύτερη  γνωριμία με την πολιτιστική παράδοση του τόπου τους,  πώς  θα κέντριζα το ενδιαφέρον τους  γι’ αυτή ,  πως θα  διαμόρφωναν θετικές  στάσεις   καθώς και πώς  θα συμμετείχαν σε  δράσεις που θα τους έφερναν σε επαφή με αυτή  ;  Έτσι σκέφτηκα  να τους δώσω την ευκαιρία να πάρουν πρωτοβουλίες  οι ίδιοι , να γνωρίσουν  την πολιτιστική τους παράδοση  μέσα από δικές τους ερευνητικές προσπάθειες .Να  γίνουν δηλαδή οι ίδιοι  συγγραφείς  ενός βιβλίου  , το οποίο θα  περιελάμβανε  παραδόσεις από τη Μαλεσίνα .Έτσι οι  μαθητές  αφού κατέγραψαν τις παραδόσεις  ,τις  συγκέντρωσαν και τις εικονογράφησαν .Σκοπός αυτής της προσπάθειας  όπως ειπώθηκε και παραπάνω  ήταν  η προσέγγιση της λαϊκής παράδοσης  μέσα από την έρευνα κι από έναν τρόπο που ενισχύει τη δημιουργικότητα των μαθητών .

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗ ΜΑΛΕΣΙΝΑ

Το παραμύθι  δημιουργήθηκε από τους μαθητές της Δ΄τάξης του 1ου Δημ. Σ. Μαλεσίνας.

Η υπόθεση του παραμυθιού βασίστηκε σε μια ιδέα του δασκάλου της τάξης, Χαρχαντή Γιώργου .

Για την ολοκλήρωση του παραμυθιού ( διάλογους – εικονογράφηση ) εργάστηκαν όλοι οι μαθητές .

Ένα παραμύθι όλο ζωντάνια  , κέφι  ,γέλιο και …φαντασία .

Όχι μόνο γιατί οι ήρωες  ( δέντρα – ζώα ) μιλάνε  αλλά , κυρίως  γιατί διαβάζοντας το  παραμύθι  ταξιδεύουμε σ’ έναν καλύτερο κόσμο τον οποίο για  την ώρα μόνο τον φανταζόμαστε .

ΔΑΣΟΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο ΕΜΠΡΗΣΤΙΔΗΣ , Ο ΚΟΥΤΟΣΠΙΡΤΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ

ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ

Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να έχουν δικαίωμα  άποψης  .

Αυτό στο σχολείο μπορεί να επιτευχθεί  με τη δημιουργία διόδων επικοινωνίας

μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών .

Για να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του το παιδί χρησιμοποιεί

ή το λόγο ή την τέχνη. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να βοηθήσουμε τα  παιδιά να

αναπτύξουν την εκφραστική δυνατότητα του λόγου  όπου βέβαια αυτό είναι εφικτό ή

διαφορετικά να ενισχύσουμε την εφευρετικότητα  , τη δημιουργικότητα

και τη φαντασία .

Γιατί όταν τα παιδιά  δεν έχουν αναπτυγμένη την εκφραστική δυνατότητα  του λόγου

έρχεται η τέχνη  για να τα βοηθήσει να εκφραστούν .

Στο βιβλίο αυτό οι μαθητές ( λογοτέχνες , ζωγράφοι ) έφτιαξαν το δικό τους υλικό

το οποίο και  εκθέτουν  με στόχο να  δημιουργήσουν διόδους επικοινωνίας  αλλά και

να γίνει γνωστή η δουλειά τους  στην τοπική και ευρύτερη κοινωνία .

ΠΟΙΗΜΑΤΑ -ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ