Οι μαθητές και μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Κοντιά, θέλουμε να εκφράσουμε τις θερμές μας ευχαριστίες προς τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου  Κοντιά για όλα αυτά που έχουν προσφέρει  και συνεχίζουν να προσφέρουν απλόχερα σε εμάς τα παιδιά  όλα αυτά τα χρόνια που φοιτούμε εδώ και κυρίως για την παιδική χαρά, που είναι το όνειρο κάθε παιδιού. Η αυλή του Σχολείου μας ομόρφυνε περισσότερο και εμείς πραγματικά διασκεδάζουμε κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων μας. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας!

Άρθρο από τη μαθήτρια της Στ΄τάξης Λιάπη Αθανασία

Αγαπητοί γονείς, συμμαθητές και φίλοι του Σχολείου μας, όπως γνωρίζετε, στον χώρο του σχολείου μας λειτουργεί  δανειστική βιβλιοθήκη , η οποία περιέχει κλασικά και σύγχρονα παιδικά λογοτεχνικά βιβλία και επιτραπέζια παιχνίδια. Τον τελευταίο χρόνο η βιβλιοθήκη μας έχει εκσυγχρονιστεί, χάρη στην ευγενική προσφορά μαθητών, γονέων, εκπαιδευτικών και μη κερδοσκοπικών οργανώσεων και σας ευχαριστούμε θερμά για αυτό. Η προσφορά σας είναι πραγματικά ανεκτίμητη! Οι μαθητές είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε τόσα βιβλία και τα κίνητρα για ανάγνωση έχουν αυξηθεί σημαντικά. Αν και κάποιος άλλος έχει παιδικά λογοτεχνικά βιβλία από 6-12 ετών ή και επιτραπέζια παιχνίδια σε καλή κατάσταση, που δεν του είναι πλέον απαραίτητα, μπορεί να τα προσφέρει στο Σχολείο μας και να είναι σίγουρός πως θα δώσει τεράστια χαρά σε πολλά παιδιά!

Με εκτίμηση, η μαθήτρια της Ε΄ τάξης Μπουλά Κυριακή.

Καθημερινά χιλιάδες αδέσποτα βρίσκονται μόνα στον δρόμο. Κάποια χάνουν πρόωρα τη ζωή τους καθώς δεν έχουν πρόσβαση σε τροφή, νερό και περίθαλψη. Επίσης,  υπάρχει μεγάλος κίνδυνος  ατυχήματος. Αυτή η κατάσταση θα πρέπει να μας προβληματίσει και να ψάξουμε να βρούμε τρόπους ώστε να μπορέσουμε να τα βοηθήσουμε. Για αυτό αν κι εσύ θέλεις ένα ζωάκι καλύτερα ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ, αλλά ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ένα αδέσποτο. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να χαρίζουν, οπότε για να τα γλιτώσεις από αυτήν την ταλαιπωρία μπορείς να  ζητήσεις ένα για υιοθεσία. Το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να το στειρώσεις, για να μη γίνουν περισσότερα τα αδέσποτα. Αν το μετανιώσεις, μην το διώξεις, μην το βασανίσεις, ούτε και να το πουλήσεις. Απλά ψάξε να βρεις μία υπεύθυνη οικογένεια που θα το αγαπάει και θα το φροντίζει. Εύχομαι να μην υπάρχουν πια αδέσποτα ζωάκια κι αυτό για να συμβεί θα πρέπει να γίνουμε εμείς πιο υπεύθυνοι άνθρωποι.

Άρθρο από τη μαθήτρια της Στ’ Χάλακα Θεοδώρα

Σήμερα είχαμε τη χαρά και την τιμή να πάρουμε συνέντευξη από την κυρία Αγγελική Ψυχούδη, μαθήτρια του Δημοτικού Σχολείου Κοντιά κατά τα έτη 1990-1996. Της κάναμε μερικές ερωτήσεις για να μάθουμε πώς ήταν το σχολείο τότε.

-Καλησπέρα κ. Αγγελική! Ευχαριστούμε που δεχτήκατε να σας πάρουμε συνέντευξη!

-Καλησπέρα Θεοδώρα Τίποτα, είναι ευχαρίστησή μου.

-Πόσα παιδιά ήσασταν στην τάξη σας;

-Ήμασταν 7 κορίτσια και 6 αγόρια, δηλαδή συνολικά 13 παιδιά.

-Βλέπετε διαφορές στο σύγχρονο σχολείο σε σχέση με τότε; Κι αν ναι, ποιες;

-Σίγουρα έχει διαφορές μετά από τόσα χρόνια. Οι μαθητές ήταν πολλοί περισσότεροι από τώρα και οι χώροι του σχολείου ήταν διαφορετικοί. Για παράδειγμα, μία αίθουσα του σχολείου λειτουργούσε ως μουσείο και είχαμε και μία άλλη αίθουσα κινηματογράφου. Το κουδούνι δεν ήταν ηλεκτρικό , αλλά χειρός. Τότε υπήρχαν μόνο οι εξωτερικές τουαλέτες και αυτό ήταν πολύ δύσκολο, ειδικά όταν οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες. Το γήπεδο δεν υπήρχε. Υπήρχαν μόνο 2 τέρματα και το γήπεδο βόλεϊ.

–Το σχολείο είναι καλύτερο τώρα ή παλιά;

-Προφανώς τώρα είναι πολύ καλύτερο και χαίρομαι που είναι έτσι, αφού τώρα φοιτούν και τα δικά μου παιδιά σε αυτό. Γιατί πάντα οι γονείς θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας.

-Σας ευχαριστούμε πολύ κυρία Αγγελική. Καλό σας απόγευμα!

Τη  συνέντευξη επιμελήθηκε η Μαμαλίκου Θεοδώρα, μαθήτρια Στ΄