Γιάννη Ρίτσου, «Το κυκλάμινο»

Μικρό πουλί τριανταφυλλί, δεμένο με κλωστίτσα,

με τα σγουρά φτεράκια του στον ήλιο πεταρίζει,

 

Κι αν το τηράξεις μια φορά θα σου χαμογελάσει

κι αν το τηράξεις δυο και τρεις θ’ αρχίσεις το τραγούδι.

Από τη συλλογή Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας (1968-1970)

[πηγή: Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα. 1963-1972, τ. Ι΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σ. 158]

Την περασμένη εβδομάδα ο δάσκαλος του Ολοημέρου, Τάκης Μαρουδάς, έφερε και φύτεψε στην αυλή του σχολείου μας μαζί με τους μαθητές μερικά όμορφα, άγρια κυκλάμινα! Τα παιδιά με ενθουσιασμό συμμετείχαν ενεργά σε αυτή τη διαδικασία, διατυπώνοντας, μάλιστα, απορίες σχετικά με αυτό το λουλούδι, όπως: πότε φύεται ή αν θέλει συχνό πότισμα. Επίσης, ο κύριος Τάκης, έπαιξε στον μπαγλαμά του «Το κυκλάμινο» (Γ. Ρίτσος & Μ. Θεοδωράκης) και το τραγούδησε μαζί με τους μαθητές! Ήταν, πράγματι, μια ξεχωριστή στιγμή στο Ολοήμερο!

 

Αυτή την εβδομάδα με τους μαθητές της ΣΤ’ τάξης του σχολείου ασχοληθήκαμε στο μάθημα της Γεωγραφίας με το σχήμα και τις κινήσεις της Γης , τους πόλους, τον Ισημερινό, τους παράλληλους κύκλους και τους μεσημβρινούς της Γη. Για να γίνει πιο κατανοητό και διασκεδαστικό χωριστήκαμε σε  δύο ομάδες, πήραμε δύο σφαίρες από φελιζόλ, πλαστελίνη σε διάφορα χρώματα για τη θάλασσα, τους πόλους, τη στεριά και χοντρές κλωστές για τον Ισημερινό και τον πρώτο Μεσημβρινό.  Και οι δύο ομάδες φτιάξαμε δύο διαφορετικά ομοιώματα της υδρογείου σφαίρας εξίσου εντυπωσιακά. Έτσι, οι μαθητές έμαθαν δημιουργώντας για τις ηπείρους, τους πόλους, τους μεσημβρινούς και τους παράλληλους κύκλους.

Οι μαθητές της Β’, Γ’ , Ε’ και Στ’ τάξης του σχολείου μας επισκέφτηκαν σήμερα την έκθεση ζωγραφικής της Αλεξάνδρας Αντωνά,  που διοργάνωσαν οι συγγενείς της ζωγράφου σε συνεργασία με τον  Πολιτιστικό Σύλλογο Γερονθρών  και το Σύλλογο Απανταχού Γερακιτών στο Συνεδριακό Εκθεσιακό Κέντρο Γερακίου.

Η κυρία Αλεξάνδρα, γεννημένη στο Γεράκι στις 29 Ιουνίου 1922, απέδειξε με το έργο και τη στάση της πως η τέχνη, η δημιουργικότητα και η ομορφιά δεν γνωρίζουν ηλικία ούτε όρια. Με τα 103 χρόνια ζωής της, αποτελεί ζωντανό παράδειγμα δύναμης, έμπνευσης και αγάπης για τη δημιουργία.

Η έκθεση  μας ταξίδεψε μέσα από σχεδόν έναν αιώνα ζωγραφικής πορείας , καθώς όπως μας είπε ο γιος της κ. Διαμαντής Αντωνάς ζωγραφιζει 95 χρόνια ασταμάτητα ,σε μια διαδρομή που αποτυπώνει στιγμές, συναισθήματα και αναμνήσεις.

Γυναικείες φιγούρες, λουλούδια, καράβια, αγιογραφίες, θέματα της επικαιρότητας με διαφορετικές τεχνικές και πάνω σε διαφορετικά υλικά , σε καμβά, σε χαλκό, σε λινάτσα, σε παντζούρι, σε ντουλάπι κουζίνας, κοσμούν το χώρο και εντυπωσίασαν τους μαθητές.

Οι μαθητές της Στ’ τάξης ζωγράφισαν και αυτοί ένα πίνακα για να τον χαρίσουν στην κ. Αλεξάνδρα και εξέφρασαν την επιθυμία τους να πάνε στο σπίτι και ατελιέ της για να δουν πώς ζωγραφίζει…

Ευχαριστούμε πολύ την κ. Αλεξάνδρα Αντωνά, που  με  το έργο της, απέδειξε πως η τέχνη είναι κάτι που ζωντανεύει τον άνθρωπο που τον κάνει να ηρεμεί και να αποτυπώνει τα συναισθήματα του.

Ευχαριστούμε θερμά το γιο της κ. Διαμαντή Αντωνά για την τόσο ωραία ξενάγηση και μακάρι να δούμε και άλλα έργα της…

•