10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας
Η τάξη μας έγινε ουρανός θετικών δράσεων!
Κάθε παιδί έγραψε κάτι που του αρέσει να κάνει όταν το χρειάζεται και του δίνει δύναμη και αισιοδοξία.
Η ψυχική υγεία δεν είναι ταμπού αλλά κάτι που χρειάζεται μοίρασμα, φροντίδα, αγάπη και κατανόηση…
Με αφορμή την πρόσφατη διεξαγωγή του 43ου Σπάρταθλον, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β ‘ Τάξης του σχολείου μας ασχολήθηκαν αυτή την εβδομάδα με το θεσμό.
Αρχικά συζητήσαμε για την ιστορία του θεσμού, το Φειδιππίδη, τη μάχη του Μαραθώνα και την καθιέρωσή του ως έναν από τους σημαντικότερους αγώνες υπεραποστάσεων στον κόσμο.Στη συνέχεια μιλήσαμε για τη μεγάλη διαδρομή του αγώνα, το σημείο εκκίνησης, την Ακρόπολη της Αθήνας, τις ενδιάμεσες πόλεις αλλά και την πόλη τερματισμού, τη Σπάρτη. Δεν μπορούσαμε να μη μιλήσουμε βέβαια και για τα αθλητικά ιδεώδη που πρεσβεύει το Σπάρταθλον καθώς και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλουν οι αθλητές μέχρι να φτάσουν στο άγαλμα του Λεωνίδα. Τα παιδιά παρακολούθησαν επίσης βίντεο και είδαν φωτογραφίες από προηγούμενους αγώνες μαθαίνοντας έτσι και τους σημαντικότερους Σπαρταθλητές.
Στο τελικό στάδιο τα παιδιά ζωγράφισαν μια ομαδική αφίσα- πανό για το Σπάρταθλον και κατασκεύασαν τα δικά τους μετάλλια. Σειρά είχε ο δικός τους αγώνας στην όμορφη αυλή του σχολείου μας. Οι μικροί Σπαρταθλητές έτρεξαν με ενθουσιασμό μέχρι τον τερματισμό όπου τους περίμενε ένα στεφάνι ελιάς και το μετάλλιό τους φυσικά. Σαν αληθινοί Σπαρταθλητές ανυπομονούν από τώρα για τον αγώνα της επόμενης χρονιάς!
Φέτος, η μέρα μας ξεκίνησε με συζήτηση με τον γυμναστή του σχολείου μας κ. Δημήτρη Κουφό. Κύριο θέμα ήταν η σωστή διατροφή και η ανάγκη να επιστρέψουν τα παιδιά στη φύση και την άθληση, καθώς και οι συνέπειες της “ακινησίας” που χαρακτηρίζει τους νέους και τις νέες σήμερα.
Στη συνέχεια, διοργανώθηκαν σύντομοι αγώνες μεταξύ των μαθητών/τριών και ακολούθησε επίδειξη της πολεμικής τέχνης Ζίου Ζίτσου από τους μαθητές και τις μαθήτριες του Αθλητικού Συλλόγου Μαχητικών Τεχνών «Καλλιπάτειρα» υπό την καθοδήγηση της δασκάλας τους, κ. Γρηγορίας Στρατάκου, εντυπωσιάζοντας μικρούς και μεγάλους.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Α’ και της Β’ τάξης ανταγωνίστηκαν τους μαθητές και τις μαθήτριες του Νηπιαγωγείου Γερακίου σε έναν αγώνα σκυταλοδρομίας, προσαρμοσμένο στα μέτρα των μικρών μαθητών/τριών μας.
Στα πλαίσια της συνεργασίας μεταξύ όμορων σχολικών μονάδων, το σχολείο μας φιλοξένησε το Δημοτικό Σχολείο Βρονταμά, οι μαθητές και μαθήτριες του οποίου συμμετείχαν στα αθλήματα και στη συζήτηση που προηγήθηκε.
Οι μαθητές/τριες συμμετείχαν για άλλη μια χρονιά με κέφι και πολλή όρεξη να μάθουν νέα είδη αθλημάτων και νέους κανόνες, έχοντας πάντα στο μυαλό τους την αξία του «ευ αγωνίζεσθαι» και του σεβασμού προς τον άλλο.
Ο εορτασμός της ημέρας σχολικού αθλητισμού εντάσσεται και στις δράσεις για τον «Ενεργό πολίτη», δεδομένου ότι ο αθλητισμός, πέρα από τη φυσική άσκηση/δραστηριότητα για τη θωράκιση της υγείας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, αποτελεί ισχυρό εργαλείο για την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την κοινωνική σύνδεση και την ενεργό συμμετοχή στον δημόσιο βίο.
Εξαιρέσεις σε -ινος -η -ο είχε το μενού σήμερα αλλά και πολλή όρεξη για παιχνίδι!
Οι μαθητές έπρεπε να βρουν αν η λέξη ήταν εξαίρεση ή όχι, να τη συνδυάσουν με το σωστό ουσιαστικό και να το κάνουν … γρήγορα!
Οι γύροι άλλαζαν, άλλοτε δοκίμαζαν τη γνώση, άλλοτε την ταχύτητα, και το αποτέλεσμα ήταν γέλια, ενθουσιασμός και πολλή συμμετοχή!!!Περάσαμε υπέροχα!
Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της και στο σχολείο μας την αποχαιρετήσαμε με παιχνίδια στην αυλή.
Με πολύ κέφι οι μαθητές και οι μαθήτριες έπαιξαν τα παιχνίδια χωρισμένοι/-ες σε ομάδες ανά τάξη. Καλοκαιρινά παιχνίδια, όπως το γέμισμα των μπουκαλιών με ένα ποτήρι, σκυτάλη με κουτάλια και μπαλόνια με νερό, κυνηγητό και σκάσιμο του μπαλονιού με το πόδι, αλλά και αγώνες βόλεϊ διασκέδασαν εκπαιδευτικούς και μαθητές/-τριες.
Τα παιδιά “κυνήγησαν” τη νίκη, εμψύχωσαν τους συμμαθητές/ τις συμμαθήτριές τους που αγωνίζονταν και έμαθαν πως και η ήττα ακόμη είναι νίκη, όταν περνάς καλά.
Αυτά, λοιπόν, για φέτος.
Καλό καλοκαίρι!
Η γιορτή του πατέρα πλησιάζει κι έτσι οι μπαμπάδες μας έχουν την τιμητική τους!
Είναι η στιγμή που μπορούμε να τους πούμε «ευχαριστώ» για κάθε γλυκό χαμόγελο και κάθε στήριγμα στη ζωή μας!
Είναι η μέρα που μας θυμίζει τις πιο όμορφες στιγμές που έχουμε μοιραστεί μαζί τους.
Και οι πατέρες μας είναι οι ήρωές μας, αυτοί που μας διδάσκουν τη ζωή με την αγάπη και την υπομονή τους.
Αυτή η γιορτή είναι μια ευκαιρία να ενδυναμώσουμε τους δεσμούς μας μαζί τους, να τους αγκαλιάσουμε σφιχτά και να τους πούμε πόσο τους αγαπάμε!
Σήμερα πραγματοποιήθηκε η διαδικτυακή μας συνάντηση με την Στ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Νέας Κούταλης Λήμνου.
Η συνεργασία αυτή είχε προγραμματιστεί στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων για την Πολιτιστική Κληρονομιά του τόπου μας.
Η δασκάλα της τάξης,κα Αδάμ Αργυρώ – Ειρήνη, είχε ετοιμάσει μια πλήρη εικονική ξενάγησή μας στο νησί μέσω Google Maps και, κυρίως, στους τόπους που αναφέρονταν στους θρύλους που συνέλεξαν στη διάρκεια της χρονιάς. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της τάξης ανέλαβαν τη διήγηση και εμείς μάθαμε την ιστορία της σπηλιάς του Φιλοκτήτη, του αγάλματος της Μαρούλας στο λιμανάκι του Κότσινα, την προέλευση του ονόματος του χωριού και τη σχέση του νησιού με τον Ήφαιστο, τη θεραπευτική χρήση της Λημνίας Γης κ.ά.
Με τη σειρά μας διηγηθήκαμε κι εμείς τον θρύλο των «Σκυλοκέφαλων» του Γερακίου και άλλους θρύλους της ευρύτερης περιοχής, που συμπεριλαμβάνονται στο εφημεριδάκι που δημιουργήθηκε από τους μαθητές και τις μαθήτριες της Στ’ τάξης. Επιπλέον, “ταξιδέψαμε” τους μαθητές και τις μαθήτριες της Νέας Κούταλης στην ιστορία του κάστρου Γερακίου.
Τα παιδιά χάρηκαν πολύ με τη διαδικτυακή αυτή αντάμωση με μαθητές/-τριες άλλης περιοχής και εξέφρασαν την επιθυμία να συνομιλήσουν ξανά και να ανταλλάξουν νέα.
Ευχαριστούμε πολύ την εκπαιδευτικό και τους/τις μαθητές/- τριες της Νέας Κούταλης Λήμνου για τη συνεργασία.
Αυτή την εβδομάδα μαθαίνουμε την ώρα και αφού κάναμε πολληηηη εξάσκηση στην τάξη, βγήκαμε στην αυλή μας για να παίξουμε «ΡΟΛΟΓΟΜΑΧΙΕΣ»!
Η μάχη ήταν δύσκολη γιατί απαιτούσε και τύχη εκτός από τη γνώση της ώρας.
Νικήτρια η Γαβριέλα που έλαβε τον έπαινο αλλά και όλοι εμείς που παίξαμε και γελάσαμε με την ψυχή μας!
Αυτή την εβδομάδα βρισκόμαστε στην ενότητα «Του κόσμου το ψωμί» και μαθαίνουμε αναλυτικά τα στάδια παραγωγής ψωμιού.
Μένοντας όμως μόνο στις πληροφορίες του βιβλίου ήταν αδύνατο να κατανοήσουμε πόσες διαδικασίες απαιτούνται για να έχουμε το ψωμί στο τραπέζι μας!
Έτσι, οργανώσαμε μια μικρή εκδρομή και με τη βοήθεια του υπέροχου κ. Τάκη μάθαμε περισσότερα για τη διαδικασία, από την σπορά του σιταριού μέχρι και το ψήσιμο του ψωμιού. Επισκεφτήκαμε και ένα αλώνι, είδαμε μύλους όπου μετατρέπονταν το σιτάρι σε αλεύρι και στο τέλος ήρθε το καλύτερο!
Η γλυκιά κ. Μαρία, που διατηρεί τις παραδόσεις μας άνοιξε το σπίτι της και μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε από κοντά πώς ζυμώνεται η ζύμη με νερό, αλάτι και προζύμι, δημιουργώντας την τέλεια βάση για το ψωμί αλλά το ψήσιμο της ζύμης σε ξυλόφουρνο, όπου η μυρωδιά του φρέσκου ψωμιού ήταν απλώς μαγευτική!
Ευχαριστούμε από καρδιάς την κ. Μαρία και τον κ.Τάκη που μας γέμισαν με εικόνες, ήχους, μυρωδιές που θα θυμόμαστε για πάντα!
Σήμερα το σχολείο μας επισκέφθηκε το κάστρο του χωριού, προκειμένου τα παιδιά να γνωρίσουν ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής ιστορίας.
Το κάστρο του Γερακίου είναι ένα φράγκικο κάστρο που εξελίχθηκε σε καστροπολιτεία, σε υψόμετρο 400 μέτρων στους πρόποδες του Πάρνωνα, το οποίο χτίστηκε από το Γάλλο βαρόνο Γκι Ντε Ντιβελέ το 1209 επί Φραγκοκρατίας. Ήταν ενδιάμεσος σταθμός για την επικοινωνία με φωτιές, ανάμεσα στα κάστρα του Μυστρά και της Μονεμβασιάς.
Με τη βοήθεια του αρχαιολόγου, Παναγιώτη Χριστάκη, κάναμε ένα “ταξίδι” στην ιστορία του κάστρου, μέσα από τις πληροφορίες και τις εικόνες που μας έδειξε.
Επισκεφθήκαμε τρεις από τις εκκλησίες του κάστρου που λειτουργούν ακόμη, την ημέρα της εορτής του εκάστοτε Αγίου/Αγίας, της Αγίας Παρασκευής, της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Γεωργίου. Παρατηρήσαμε την αρχιτεκτονική των ναών και τις αγιογραφίες και μάθαμε πληροφορίες για αυτούς. Ανεβήκαμε μέχρι την κορυφή του κάστρου, θαυμάσαμε τη θέα και προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα ζούσαν τότε οι κάτοικοι της καστροπολιτείας.
Επιστρέψαμε στο σχολείο μας γεμάτοι/-ες εικόνες και πληροφορίες.
Ευχαριστούμε πολύ τον αρχαιολόγο, Χριστάκη Παναγιώτη, που για ακόμη μια φορά μας βοήθησε με τις γνώσεις του να γνωρίσουμε τον τόπο μας λίγο καλύτερα.
