Το σχολείο μας, το Δ.Σ.Αργυροπουλίου, συμμετέχει στο Μαθητικό Διαγωνισμό έκφρασης και δημιουργίας με θέμα: “Σμύρνη:100 χρόνια ελπίδας” που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου για τους μαθητές/τριες των Δημοτικών Σχολείων των Δήμων που ανήκουν στην Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου.
Συμμετέχουν τα παρακάτω ποιήματα:
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Το 1922 οι Τούρκοι
με μεγάλη δύναμη τρανή
μπήκαν στη Μικρά Ασία
να την κατακτήσουνε κι αυτή.
Χωρίς κανένα έλεος,
χωρίς καμιά ντροπή,
άρχισαν μια μεγάλη καταστροφή.
Έκαιγαν σπίτια, βίαζαν γυναίκες,
σκότωναν παιδιά
κι άλλες ζημιές που για να ξεπεραστούν
χρειάστηκαν προσπάθειες πολλές.
Βόμβες έπεφταν από τον ουρανό σαν να ήτανε βροχή,
βομβάρδιζαν τα πάντα
κι έτσι άρχισε η Μικρασιατική καταστροφή.
Οι πολίτες αναγκάστηκαν να φύγουν,
να πάνε μακριά,
για να γλυτώσουν από τον τούρκικο ζυγό
και τη δεινή σκλαβιά.
Κωνσταντίνος Καραδήμος, Ε΄ τάξη, Δ.Σ.Αργυροπουλίου
«Η Σμύρνη πέφτει»
Στη Σμύρνη μια φορά έγινε πόλεμος τρομερός
ο κόσμος φοβήθηκε κι έγινε ο κακός χαμός.
Κοιτάω από εδώ κοιτάω από εκεί
σπίτια πέφτουν σε μια στιγμή.
Άνδρες πολεμάνε σκληρά
και γυναίκες φεύγουν μαζί με τα μωρά.
Τα σπίτια χάνονται ξαφνικά
μέσα σε πολύ λίγα λεπτά.
Παρασκευή Λαλούμη
Ε΄ τάξη, Δ.Σ.Αργυροπουλίου
ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΗΜΕΝΗ
Σμύρνη καημένη μου, τι σου έμελλε να πάθεις!
Κανείς δεν βρέθηκε κοντά σου στη μεγάλη καταστροφή,
όταν το ωραίο σου κορμί λαμπάδιαζε
και οι καπνοί έφταναν ψηλά στον ουρανό.
Δεν βρέθηκε κανείς να σου σταθεί, ούτε άνθρωπος ούτε Θεός
καθώς οι άνθρωποι σε κατασπάραζαν
κι ο Θεός από μακριά έβλεπε τον πόνο σου.
Αναστασία Περίφανου, ΣΤ΄τάξη
Δημοτικό Σχολείο Αργυροπουλίου
ΣΜΥΡΝΗ
Τούρκοι εισέβαλαν στη Σμύρνη
και κανένας δεν θα μείνει.
Όλοι κλαίν’ με μαύρο δάκρυ
και θρηνούν απ’ άκρη σ’ άκρη.
Τα παιδιά στενοχωριούνται
κι οι μεγάλοι απορούνε.
Όμως μία μέρα θα ‘ρθει
η στιγμή να δικαιωθούνε!
Λαμπρινή Μητροτάσιου, ΣΤ΄τάξη
Δημοτικό Σχολείο Αργυροπουλίου
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ Α΄ ΤΑΞΗΣ
ΣΜΥΡΝΗ
Σμύρνη μου αγαπημένη ήσουν όμορφη πολύ. Οι εχθροί σου σε ζηλέψαν γι΄ αυτό και σε καταστρέψαν.
Τους ανθρώπους κυνηγήσαν
σπίτια τους γκρεμίσαν.
Με καράβια φύγαν όλοι
άλλη πατρίδα να βρουν σε άλλη πόλη.
Χωρίστηκαν μάνες και παιδιά
έφυγαν από τη ζεστή την αγκαλιά.
Έμειναν τα σπίτια αδειανά
σαν δέντρα χωρίς πουλιά.
ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΡΑΣ
Α΄ ΤΑΞΗ Δ.Σ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΙΟΥ
Η ΕΛΠΙΔΑ
Τα σπίτια καιγόταν.
Ο ουρανός μαύρισε.
Παιδιά έκλαιγαν και φώναζαν.
Τους έδιωχναν από τον τόπο τους.
Έπρεπε να φύγουν.
Έφυγαν
Με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουν….
ΕΛΕΝΑ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ – ΝΤΟΓΙΑ
Α΄ ΤΑΞΗ Δ. Σ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΙΟΥ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Μια φορά και έναν καιρό
ήμουνα παιδί μικρό.
Μου άρεσε να παίζω , να γελώ
να τρέχω και να τραγουδώ.
Όμως μια μέρα έγινε το κακό
και οι Τούρκοι μου το στέρησαν αυτό.
Κι έμεινα παιδί μοναχό
δίχως σπίτι και γονιό
να ψάχνω μέρος να σταθώ.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΤΣΙΑΣ
Α΄ ΤΑΞΗ Δ.Σ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΙΟΥ
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ
Σε όλα τα παιδάκια που μείναν ορφανά
στην Σμύρνη πέρα μακριά.
Δάκρυα μην έχετε
μόνο μάτια χαμογελαστά.
Σας στέλνω την αγάπη μου
και μια ζεστή αγκαλιά.
Κατερίνα Σεΐτη
Α΄ ΤΑΞΗ Δ.Σ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΙΟΥ
