Πάσχα χωρὶς Παπαδιαμάντη δὲν γίνεται. Οὔτε καὶ Χριστούγεννα.

Αυτὸν τον  μεγάλο Σκιαθίτη συγγραφέα, πού, παρὰ τὶς προβλέψεις τῶν ἐπικριτῶν ἤ τῶν ἀρνητῶν του, νίκησε τὸ χρόνο καὶ εἶναι καὶ σήμερα, 105 χρόνια μετὰ τὸ θάνατό του, πάντα ἐπίκαιρος. Γιατὶ ὁ Παπαδιαμάντης ὅ,τι ἔγραψε εἶναι ἀληθινὸ καὶ ὅ,τι περιέγραψε εἶναι σπαραριστό. Τὰ πρόσωπα τῶν διηγημάτων του εἶναι ὑπαρκτὰ ἀλλὰ δὲν μᾶς τὰ εἰκονίζει μόνον ἐξωτερικά. Ξέρει νὰ μπαίνει στὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ νὰ μᾶς δίνει μὲ λίγες λέξεις τὴν ἐσωτερικὴ τους εἰκόνα. Τὸν εἶπαν παλαιότερα ἠθογράφο, ἦταν μεγάλος ψυχογράφος καὶ ἕνας βαθύτατα πολιτικὰ σκεπτόμενος συγγραφέας. Κανεὶς δὲν ἔδωσε τόσα ἠχηρὰ ραπίσματα στὴν πολιτικὴ φαυλότητα ὅσα αὐτὸς, ὁ «ἀπολίτικος» συγγραφέας, ὅπως τὸν εἶπαν ἐπιπόλαιοι ἐπικριτὲς του.

Ὁ  Παπαδιαμάντης, ὅταν ἔμενε στὴν Ἀθήνα, προτιμοῦσε νὰ «κάνει Πάσχα» στὴν ἐξοχὴ κοντὰ στοὺς ἁπλοὺς χωρικοὺς τῆς Ἀττικῆς. Ὁ  Παπαδιαμάντης ἦταν βαθιὰ θρησκευτικός. Ἀλλ’ ἡ θρησκευτικότητὰ του δὲν ἐμπόδιζε τὴν πολιτικότητα, τὸν ἐρωτισμό, τὴ φυσιολατρία ἀλλὰ καὶ τὸν παγανισμὸ ποὺ εἶναι διάχυτα στὸ ἔργο του. Γι’ αὐτὸ εἶναι ἀπόλαυση πνευματικὴ νὰ τὸν διαβάζει κανεὶς τὶς ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων καὶ τοῦ Πάσχα.

Το Διήγημα αυτό του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που δημοσιεύτηκε με τον υπότιτλο «Παιδικαί Αναμνήσεις» την Πρωταπριλιά του 1890 στην εφημερίδα «Εφημερίς».

Πηγή: https://www.sansimera.gr/anthology/448

Διαβάστε το διήγημα  ΕΞΟΧΙΚΗ ΛΑΜΠΡΗ_ΠΑΡΑΜΥΘΙ

και απαντήστε στις ερωτήσεις:

1) Πού συμβαίνουν όλα αυτά;

2) Ποιοι είναι οι ήρωες του διηγήματος;

3) Τι πρόβλημα αντιμετωπίζουν;

4) Βρίσκεται λύση για το πρόβλημα; Mε ποιον τρόπο;

5) Πώς τελειώνει το διήγημα;

6) Σου έχει συμβεί κάποια παρόμοια περίσταση;

Aπάντησε τις ερωτήσεις και στείλτες γραπτά στο mail μου

Μ.Κοτσώλη