“Πώς σε θαυμάζω να ‘ξερες, γενναία αμυγδαλιά μου
θάρρος ποτίζεις και ζωή, στολίζεις τα όνειρά μου
ατέρμονο το σθένος σου, γελάς και με το χιόνι
παρέα με τη φίλη σου, την όμορφη ανεμώνη.
Ελπίδα σπέρνεις στις καρδιές σ’ εκείνες που λυγίζουν
και πως τελειώσαν τα όνειρα νομίζουν και δακρύζουν
φτάνει να ρίξουν μια ματιά σε σένα αγαπημένη
και να αντικρίσουν τη χαρά που είν’ στην καρδιά κρυμμένη.”
Καλές Απόκριες με υγεία και αγάπη!!!
🙂
*Ποίημα: Αμυγδαλιά ~ Χρυσάνθη Β. Καραούλη
