Η Αμαλία Κ. Ηλιάδη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Μετά την περάτωση της Μέσης Εκπαίδευσης εισήχθη μετά από Πανελλαδικές εξετάσεις ένατη, κατά σειρά επιτυχίας, και με υποτροφία στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές της σπουδές το 1989, παίρνοντας το πτυχίο της με ειδίκευση στην Ιστορία και με βαθμό 8,34 (Λίαν Καλώς). […]
Σκέψεις, αφηγήματα, πεζολογίες…της Αμαλίας Ηλιάδη
“Σκέψεις για τη ζωή, την τέχνη, την κοινωνία” Πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες για βιαστικούς αναγνώστες. Μέσα στη βιασύνη και την τύρβη της καθημερινότητάς μου είναι ο μοναδικός τρόπος να έρχομαι σε επαφή με τη λογοτεχνία που τρέφει το εσώτερό μου είναι. Το διάβασμα με εκτονώνει και με τονώνει, παράλληλα, για ν’ αντιμετωπίσω την επερχόμενη […]
ΑΜΑΛΙΑ K. ΗΛΙΑΔΗ- AMALIA K. ELIADE/Ποίηση στο διαδίκτυο
Επικοινωνία: ailiadi@sch.gr “Μεταπτώσεις” (Εισαγωγή στις περιπέτειες της ψυχής) Τα όμορφα, γαλάζια μάτια του καλοκαιριού με μεθούν… στάχια κιτρινωπά, σφιχτά, μεστά από νιότη ομορφαίνουν τον άσχημο, ακάλυπτο χώρο της ψυχής μου κάτω απ’ το παράθυρό μου και τα αρχαιόπρεπα κεραμιδιά ακροκέραμα, που στη θέα τους αγάλλεται η πεινασμένη μου καρδιά, συνοδεύουν τις πολύχρωμες μαργαρίτες στο βάζο, […]
“Προσωπικό ημερολόγιο” ailiadi@sch.gr
” Το ξέρω” Το ξέρω πως έχω έναν ιδιαίτερο τρόπο να μιλώ, να γράφω, να σκέφτομαι… Είμαι μια συμπληγάδα για τους αδαείς, Είμαι ένα λουλούδι για τους αφελείς, Είμαι ένα καράβι για τους μυημένους . “Σκέψεις μιας παράξενης νύχτας” Όνειρα παράξενα τάραξαν τον ύπνο μου Στις 3΄00 μετά τα μεσάνυχτα ξύπνησα Κι η νύχτα είναι […]
Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός. Ποίησή της στο διαδίκτυο
ailiadi@sch.gr ” Σπαράγματα” από τις ποιητικές συλλογές της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη: “Εσωτερικός Μονόλογος” Ποιήματα 1997-1999, Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις, Τρίκαλα 2003,ISBN 960-7146-82-4 & “Η φωνή της σιωπής” Ποιήματα, Τρίκαλα, Νοέμβριος 2006. ISBN 960-88210-4-5 Μια σκάλα η ζωή μου Μια σκάλα η ζωή μου. Πότε η ανάβαση είναι αργή και πότε γρήγορη. Μια σκάλα γιγάντια σαν τη […]
Ποίηση Αμαλίας Κ. Ηλιάδη
“Οι ηθοποιοί” Πως η ζωή μας βαλτώνει στην επανάληψη… Σαν ταινία μοιάζει χιλιοπαιγμένη. Κι εμείς, πανομοιότυπα ανθρωπάκια, βγαλμένα από την ίδια μήτρα, ηθοποιοί-φαντάσματα ενός παλιού θεάτρου παίζουμε ακούραστα τους ρόλους μας. Όμως, με κούρασε η “υποκριτική” μας τέχνη Μοιάζει πολύ με την υποκρισία. 2/6/1997 “Επιθυμία αθωότητας” Σ’ ένα άνυδρο τοπίο σ’ ένα βράχο ξερό του […]