Οι περισσότεροι βίοι αγίων της μεσοβυζαντινής περιόδου δεν είναι ακόμη πλήρως μελετημένοι, ως προς την χειρόγραφη παράδοσή τους. Αρκετοί, παραμένουν ακόμη ανέκδοτοι. Το γεγονός αυτό, της έλλειψης κριτικής έκδοσης, παραμένει μια μεγάλη δυσκολία, ένα αληθινό πρόσκομμα στην αξιοποίησή τους ως ιστορικών πηγών. Ενώ ο κύριος όγκος των αγιολογικών κειμένων εκτείνεται χρονικά απ’ τον 7ο ως […]
Παραδόσεις σχετικές με εικόνες που ανάγονται στην εποχή της Εικονομαχίας
Η μεγάλη θρησκευτική και κοινωνική αναστάτωση της Εικονομαχικής περιόδου ανέκοψε την εξέλιξη στην τέχνη της εικόνας. Οι εικόνες κατά την Εικονομαχία έπαθαν μεγάλη καταστροφή. Τα μικρά αυτά αντικείμενα τέχνης που κρέμονταν στις εκκλησίες και στις οικίες διώχθηκαν και απ’ την καταδίωξη αυτή προήλθαν οι διάφοροι θρύλοι για εικόνες οι οποίες για να σωθούν ταξίδευαν μόνες […]
Από το βιβλίο της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη “Οι βίοι των Αγίων της Βυζαντινής περιόδου ως ιστορικές πηγές. Σημειώσεις και Παρατηρήσεις για τα Βυζαντινά Αγιολογικά Κείμενα της Μέσης Περιόδου:7ος-10ος αιώνας”. Τρίκαλα 2006.
Αγιοποίηση Η ανακήρυξη κάποιου ως αγίου στην αρχαία εκκλησίαμέχρι τον 10ο αι. δεν υπόκεινταν σε καθορισμένες διατυπώσεις. Όταν κάποιος διακρινόταν στην αρετή και στην πίστη, και ιδιαίτερα ως μάρτυρας που υπέστη αληθινά μαρτυρικό θάνατο, επιβάλλονταν στη συνείδηση της εκκλησίας, και επέρχονταν βαθμηδόν de facto η αναγνώρισή του ως αγίου, με λατρεία περιορισμένη τοπικά ή επεκτεινόμενη […]
Αποσπάσματα από το βιβλίο της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη “Οι βίοι των Αγίων της Βυζαντινής περιόδου ως ιστορικές πηγές. Σημειώσεις και Παρατηρήσεις για τα Βυζαντινά Αγιολογικά Κείμενα της Μέσης Περιόδου:7ος-10ος αιώνας”. Τρίκαλα 2006.
“Ωφέλιμη διήγηση Βυζαντινών χρόνων” Στην “ωφέλιμη” διήγηση για κάποιον γεωργό που ονομαζόταν Μέτριος, η οποία αναφέρεται στα χρόνια του Λέοντα ΣΤ΄του σοφού- και του Βασιλείου του Μακεδόνος, υπάρχουν πληροφορίες για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην περιοχή της Παφλαγονίας τον 9ο αιώνα και 10ο αιώνα. Ο γεωργός Μέτριος βλέποντας το γείτονά του να φροντίζει να […]
Αποσπάσματα από το βιβλίο της αδερφής μου Βάσως Κ. Ηλιάδη “Άνθη στο χρόνο”
“Υπνοέκστασις” Ο ύπνος είχε μάτια απαλά και νυσταγμένα. Έτσι τον φαντάστηκε καθώς παραδινόταν, αργά-αργά, στην ανοιχτή του αγκάλη. Ο ύπνος φιλούσε τρυφερά τα κουρασμένα της βλέφαρα και κρατώντας την σφιχτά από τη μέση υπόσχονταν ψιθυριστά ταξίδια ανέμελα και πολύχρωμα. Το χνούδι του δέρματος τεντωνόταν γλυκά στο άγγιγμά του και οι τριχούλες του χόρευαν νωχελικά στην […]