Θέλαμε να μάθουμε πώς γίνονται τα λιαστά σύκα στο σπίτι. Ρωτήσαμε μια γιαγιά μας και μας διηγήθηκε πώς έκαναν το λιάσιμο παλιότερα. Επίσης από το βιβλίο ”Τρείς αιώνες μια ζωή” της Φιλιώς Χαϊδεμένου, διαβάσαμε πώς κάνουν τα σύκα στο χωριό της, στα Βουρλά, στη Μικρά Ασία.
Στην Εύβοια μαζεύουν τα σύκα όταν είναι ώριμα και τα στρώνουν στον ήλιο για να “λιαστούν”. Για να γίνει πιο εύκολα αυτό, τα πατούνε για να ανοίξουν λίγο (“ψαλιδάκι“). Όταν είναι έτοιμα τα περνούν σε κλωστή, αρμαθιές, και για την καλύτερη συντήρησή τους τα βουτάνε σε νερό που βράζει με λίγο λάδι και ρίγανη. Αυτό γίνεται γρήγορα για να μην μαλακωσουν τα σύκα. Κατόπιν τα στεγνώνουν για μια – δυο περίπου ημέρες και πάλι στον ήλιο. Για να διατηρηθούν, τα στρώνουν σειρά – σειρά μέσα σε κοφίνια ντυμένα με άσπρο βαμβακερό ύφασμα και κλείνουν το κοφίνι από πάνω. Ανάμεσα στις αρμαθιές των σύκων βάζουν φύλλα δάφνης. Τα σύκα με αυτόν τον τρόπο, τα λιαστά σύκα, διατηρούνται όλο το χειμώνα για να καταναλωθούν είτε σκέτα είτε σε διάφορες παρασκευές.
Στην Μικρά Ασία η διαδικασία έχει πολλά κοινά σημεία. Βράζουν νερό με αρωματικά σε μεγάλο καζάνι και πλένουν τα σύκα με αυτό. Έπειτα τα στεγνώνουν σε άσπρα σεντόνια και τέλος τα φουρνίζουν για να φύγει και η τελευταία υγρασία. Τα αποθηκεύουν μέσα σε τενεκέδες όπου ανάμεσα στις στρώσεις των σύκων ρίχνουν διάφορα αρωματικά – μυρωδικά και έτσι έχουν σύκα για όλο το χειμώνα.
Παρακάτω είναι η περιγραφή από το βιβλίο καθώς και η συνέντευξη.
