Η Κερκίνη είναι μια τεχνητή λίμνη που σχηματίστηκε το 1932 με την δημιουργία φράγματος στον ποταμό Στρυμόνα. Το 1982, λόγω της μείωσης της χωρητικότητας της λίμνης εξαιτίας των φερτών υλών από τον Στρυμόνα, κατασκευάστηκε νέο φράγμα. Η έκταση της λίμνης ποικίλλει από 54.250 έως 72.110 στρέμματα ανάλογα με την εποχή. Αποτελεί ιδιαίτερα προστατευμένο υδροβιότοπο και τοπίο σπάνιας ομορφιάς με θέα το βουνό Μπέλες και την κοιλάδα Σερρών. Θαυμασμό προκαλούν τα παραποτάμια δάση, τα νούφαρα, και η ποικιλία των ψαριών που αποτελούν και πηγή εισοδήματος για πολλούς κατοίκους της περιοχής. Απέχει 35 χλμ. από Σέρρες και 80 χλμ. από Θεσσαλονίκη.
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Τα τελευταία χρόνια η Κερκίνη γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και με την ελεγχόμενη αξιοποίησή της βοηθά και στην ενίσχυση των εισοδημάτων των κατοίκων της περιοχής. Οι σημαντικότερες απειλές για τη λίμνη, εκτός από τις φερτές ύλες του Στρυμόνα, είναι η ρύπανση του Στρυμόνα, η παράνομη υλοτόμηση, η παράνομη αλιεία, το παράνομο κυνήγι, οι επισκέψεις στις αποικίες των πουλιών που έχουν αρνητικές συνέπειες στην αναπαραγωγή τους και η ανύψωση αναχωμάτων που συντελεί στην ελάττωση των ειδών των ψαριών. Στη λίμνη ζει και ο μεγαλύτερος πληθυσμός βουβαλιών στην Ελλάδα: υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 4000. Η λίμνη και η περιοχή γύρω από αυτή προσφέρεται για περιβαλλοντική εκπαίδευση και αποτελεί ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη του οικοτουρισμού ώστε να συγκεντρώνει πλήθος ανθρώπων που αγαπούν τις ειδικές μορφές τουρισμού και την οικολογία.
ΙΣΤΟΡΙΑ: Οι ιστορικοί των αρχαίων χρόνων αναφέρουν τη λίμνη Κερκίνη για πρώτη φορά με το όνομα “Πρασσιάδα” και την τοποθετούν στο βορειοδυτικό τμήμα της πεδιάδας των Σερρών. Αναφέρουν ακόμη, ότι ο ποταμός Στρυμόνας (κύριος τροφοδότης της λίμνης) ήταν πλωτός μέχρι την Ηδωνίδα πόλη των “Εννέα Οδών”, τη σημερινή Αμφίπολη. Θρακικές φυλές Σίντιοι, Βισάλτες, Παίονες και Ήδωνες κατοικούσαν γύρω από τη λίμνη μέχρι που εκδιώχτηκαν από τους Μακεδόνες τον 5°π.Χ. αιώνα. Πυκνά δάση από βελανιδιές, οξιές, πεύκα και καστανιές σκέπαζαν τα βουνά και τους λόφους, στους οποίους ζούσαν κάπροι, ελάφια, αρκούδες, τεράστιοι ταύροι, λεοπαρδάλεις, λίγκες και λιοντάρια. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, λιοντάρια επιτέθηκαν στις καμήλες του Ξέρξη κατά το πέρασμα του Περσικού στρατού από το Στρυμόνα. Η λίμνη Κερκίνη και τα έλη της προσέφεραν τις πρώτες ύλες εξασφαλίζοντας την επιβίωση των κατοίκων. Μέχρι το 1928, η λίμνη δεν ήταν μόνιμη, αλλά διαμορφωνόταν μόνο όταν ο Στρυμόνας κατέβαζε πολύ νερό. Την χρονιά εκείνη η ελληνική κυβέρνηση, ανέθεσε στην Αμερικανική εταιρεία John Monks-Ulen & Co την υλοποίηση εξυγιαντικών έργων στην πεδιάδα των Σερρών. Έτσι, το 1932 παραδίδεται το πρώτο φράγμα δίπλα στο χωριό Λιθότοπο, δημιουργώντας τον τεχνητό ταμιευτήρα της λίμνης Κερκίνης και αποστραγγίζοντας ταυτόχρονα τη λίμνη Αχινού και τις ελώδεις εκτάσεις στην πεδιάδα. Με αυτό το πολύ μεγάλο έργο για την εποχή, δόθηκε πνοή στον τόπο και στους παραλίμνιους οικισμούς. Λόγω της μεταφοράς και απόθεσης στη λίμνη μεγάλων ποσοτήτων φερτών υλών από τον ποταμό, έγινε επιτακτική η ανάγκη κατασκευής νέου υψηλότερου φράγματος, καθώς επίσης και η ανύψωση και επέκταση των αναχωμάτων. Τα έργα αυτά ολοκληρώθηκαν το 1982, με αποτέλεσμα την αύξηση της δυνατότητας αποθήκευσης ποσοτήτων νερού για άρδευση και τη βελτίωση της αντιπλημμυρικής προστασίας της πεδιάδας. Η λίμνη έχει σχήμα “αχλαδιού”, με κορυφή το φράγμα στο χωριό Λιθότοπο.