Μετά τη βροχή, βγήκαμε για μια σύντομη βόλτα στην αυλή του νηπιαγωγείου μας. Ο αέρας μύριζε χώμα και φύση… και τότε το εντοπίσαμε: ένα μικρό σαλιγκάρι που είχε ξεκινήσει τη δική του περιπέτεια πάνω στο βρεγμένο έδαφος κάτω από φύλλα και ξερά κλαδιά!

Τα παιδιά το παρατήρησαν με περιέργεια και ενθουσιασμό. Συζητήσαμε για το καβούκι του, την αργή του κίνηση και πού μπορεί να πηγαίνει. Ήταν μια υπέροχη ευκαιρία για να γνωρίσουμε από κοντά ένα ήσυχο, φθινοπωρινό πλάσμα της φύσης.

Μέσα από αυτή τη μικρή ανακάλυψη, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τη φύση, παρατήρησαν, συνεργάστηκαν, φαντάστηκαν και δημιούργησαν.

Ενδεικτικά

• Παρατήρησαν το σαλιγκάρι στην αυλή με μεγεθυντικό φακό

• Συζήτησαν: Τι τρώει, πού ζει, πώς κινείται;

• Κατέγραψαν τα χαρακτηριστικά του (καβούκι, κεραίες, γλοιώδες σώμα)

• Εμπλούτισαν το λεξιλόγιο τους σχετικά με το σαλιγκάρι και τη βροχή (π.χ. σαλιγκάρι, καβούκι, υγρασία, φύλλα)

• Κατασκεύασαν σαλιγκάρια με  πλαστελίνη

• Ζωγράφισαν με καμπύλες γραμμές και έκαναν επίπεδο κολάζ στο καβούκι ως σπείρα με κάνσον

• Μέτρησαν σαλιγκάρια (ζωντανά) – ποιο είναι πιο μεγάλο/μικρό;

• Πραγματοποίησαν ταξινομήσεις: με/χωρίς καβούκι, μεγάλο/μικρό, βαρύ/ελαφρύ

• Κινήθηκαν όπως τα σαλιγκάρια: παιχνίδι ρόλων (σιωπηλό περπάτημα, αργή κίνηση)

• Ακολούθησαν διαδρομές στο πάτωμα με σχοινιά ή ταινίες (καμπύλες πορείες)

Τέλος παρακολουθήσαμε ένα διδακτικό παραμύθι για παιδιά: “To ταξιδιάρικο σαλιγκάρι”|Οι Ταχυδρόμοι του Ουρανού

https://www.youtube.com/watch?v=S5HxlzXp__A&t=219s

Μερικές φορές, μια σταγόνα βροχής και ένα σαλιγκάρι είναι αρκετά για να μας μάθουν να κοιτάμε τον κόσμο… λίγο πιο προσεκτικά.

Αυτή την εβδομάδα ταξιδέψαμε στον κόσμο των γραμμών και της φαντασίας μέσα από το υπέροχο παραμύθι “Μια ζωηρή τελεία” της Γεωργίας Βουδούρη, με εικονογράφηση της Κωνσταντίνας-Ραφαηλίας Βογιατζή.

Τι μπορεί να κάνει μια τόσο δα μικρή τελεία; Να κινηθεί, να χορέψει, να μεταμορφωθεί… και να μας δείξει πως οι γραμμές είναι παντού γύρω μας!

Το βιβλίο έγινε αφορμή για πλούσιες δραστηριότητες που ενίσχυσαν:

τη λεπτή κινητικότητα, τη χωρική αντίληψη, τη δημιουργική σκέψη, τη γλωσσική έκφραση.

Τραγουδήσαμε από τα Ζουζούνια -Σημείο Γραμμή

https://www.youtube.com/watch?v=rEjYGIQom2k

και κατασκευάσαμε μία ομαδική εργασία που αποφασίσαμε να την τοποθετήσουμε στο κέντρο μάθησης των μαθηματικών.

 😳 Σήμερα στο νηπιαγωγείο μας, η βροχή δεν ήταν απλώς ένα καιρικό φαινόμενο… ήταν η αφορμή για μια υπέροχη ιστορία!

Διαβάσαμε το παραμύθι “Ο κότσυφας που ξεγέλασε τη βροχή”, μια ευφάνταστη και τρυφερή ιστορία γραμμένη από την Αγγελική Πασσιά και τον Φίλιππο Μανδηλαρά, με εικονογράφηση του Νίκου Πάνου και αφήγηση από την Αντωνία Μπατσαλή.

Το παραμύθι μας ταξίδεψε στον κόσμο του μικρού κότσυφα που αποφάσισε να… ξεγελάσει τη βροχή για να βγει να παίξει! Με απλό λόγο, χιούμορ και πλούσια εικονογράφηση, το παραμύθι βοήθησε τα παιδιά να ταυτιστούν με τον ήρωα και να αναγνωρίσουν τα δικά τους συναισθήματα για τον καιρό.

Τα παιδιά ζωγράφισαν τη δική τους εκδοχή του κότσυφα και της βροχής – άλλοι έφτιαξαν χρωματιστές βροχές, άλλοι “κρυψώνες” για πουλιά, και άλλοι τα δικά τους σύννεφα.