Αποχαιρετισμός…..
Πως να αποχαιρετήσουμε ένα παιδάκι…. ένα παιδάκι της τάξης μου…του σχολείου μας, σπάραξε η ψυχή μου….σπάραξε η ψυχή σε όλες μας!
Αποχαιρετώντας τον Θανάση μας!
Να σας γνωρίσω τον Θανάση.
Ο Θανάσης όταν πρωτοήρθε στο νηπιαγωγείο πέρσι σαν προνήπιο στην τάξη μου, ήταν στην πρώτη είσοδο ντροπαλός και συνεσταλμένος όμως ευγενικός και πολύ πρόθυμος.
Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι ο Θανάσης ήταν ένα χαρισματικό πλάσμα με πολύ κοφτερό μυαλό με ικανότητες και δεξιότητες που ξέφευγαν του μέσου όρου.
Ένα όμορφο με πολλή ζωντάνια παιδάκι!
Από τις πρώτες μέρες ακολουθούσε τους κανόνες της τάξης μας, ένα κεφάτο χαρούμενο παιδί, μια φυσιογνωμία που κέρδιζε τα παιδιά ,που πολύ γρήγορα τον έκαναν φίλο τους. Μια ηγετική φυσιογνωμία που χωρίς να επιβάλλεται , οργάνωνε τα παιχνίδια τους και τις δράσεις τους και τα παιδιά τον ακολουθούσαν με χαρά.
Με μεγάλη αντιληπτική ικανότητα για το γίγνεσθαι της τάξης, με βαθιά ενσυναίσθηση για τις ανάγκες των φίλων του. Με υψηλό αίσθημα δικαίου. Με σεβασμό στην δασκάλα του ,στα παιδιά στα υλικά ,στον χώρο….Δεν μάλωνε ποτέ , δεν πρόσβαλε ή στεναχώρησε ποτέ κανέναν συμμαθητή του ή την κυρία του. Αναγνώριζε το λάθος του και ζητούσε συγνώμη βαθιά λυπημένος αν στεναχωρούσε κάποιον. Σεβόταν τους κανόνες και περίμενε με υπομονή την σειρά του.
Πάντα βοηθούσε με προθυμία όποιο παιδί είχε ανάγκη βοήθειας, στις εργασίες στις κατασκευές, στο μπουφάν…..
Βοηθός μου να ανταπεξέλθει και να ανταποκριθεί σε όποια πρόκληση!
Ένα παιδί με όρεξη να μαθαίνει, να δημιουργεί, με ζωντάνια και χαρά. Χαιρόταν στο έπακρο το κάθε παιχνίδι μας, παθιαζόταν , βίωνε την κάθε στιγμή του νηπιαγωγείου σε όλη της την έκταση και ένταση.
Ήθελε να μαθαίνει και απορροφούσε σαν σφουγγάρι την κάθε γνώση που έπαιρνε και την αποθήκευε δια βίου.
Λάτρευε τα βιβλία και περίμενε την Παρασκευή να δανειστεί το επόμενο βιβλίο…
Δεν πρόλαβες Θανάση μου, Παρασκευή ΄΄έφυγες΄΄
Πριν ολοκληρώσω μια ερώτηση ο Θανάσης ήξερε την απάντηση και πρώτος απαντούσε.(Αυτή ήταν και η μόνη μου παρατήρηση στο Θανάση)
Ήθελες να κερδίζεις Θανάση μου, και κέρδιζες τις περισσότερες φορές.
Δεν νίκησες όμως γλυκό μου παιδί την τελευταία άνιση μάχη με τον θάνατο.
Σε τι ήταν καλός ο Θανάσης;
Σε ΟΛΑ
Οι κατασκευές του…ανυπέρβλητες , σπάνια έχω δει στην πολυετή πορεία μου τόσο πλούσιες και καλά δομημένες κατασκευές με το οικοδομικό υλικό που του άρεσε ιδιαίτερα .
Οι πολιτείες και τα κτήρια που έστηνε μοναδικά. Εκεί όμως που είχε λατρεία στους δεινόσαυρους, έφτιαχνε απίστευτα πράγματα.
Οι ζωγραφιές του….υπέροχες, όταν δεν μπορούσαν να αποτυπώσουν άλλα παιδιά κάτι που χρειαζόμασταν, ένα από τα παιδιά που μπορούσε ήταν ο Θανάσης.
Μάθαινε τα τραγούδια τόσο γρήγορα.
Στην μαθηματική σκέψη….σπινθηροβόλα , έκανε πράξεις πρώτων τάξεων δημοτικού.
Στην γραφή…κατέκτησε από το προνήπιο την γραφή και φέτος διάβαζε με μεγάλη άνεση.
Στα παιδαγωγικά παιχνίδια ,παζλ κα……δεν υπήρχε κάτι που δεν κατάφερνε.
Στον χορό…αν και ντρεπόσουν, το ξεπεράσαμε και αυτό,
Τελευταίες μέρες
Ήρθες στο σχολείο Δευτέρα και Τρίτη όπου κάναμε αποκριάτικες δραστηριότητες λόγω της θεματικής της Αποκριάς. Χορέψαμε τον Χαραλάμπη και μετά σε ζευγάρια βαλσάκι και ταγκό….και χόρευες Θανάση μου τόσο όμορφα. Παίξαμε παιχνίδια και χαιρόσουν την επιτυχία της ομάδας σου, οι τελευταίες κατασκευές σου, μάσκες.
Τετάρτη ,Πέμπτη έλειψες Παρασκευή έφυγες για το τελευταίο σου ταξίδι….
Σε περίμενα Θανάση να γυρίσεις, σε περιμέναμε….
Μα δεν γύρισες…Δε θα γυρίσεις
Θα μας λείψεις Θανάση μου… σε όλους μας ! Θα μου λείψεις !
Μπουμπούκι ήσουν Θανάση μου, Άνοιξη! μα δεν πρόλαβες την Άνοιξη που έρχεται σε λίγο.
Ένας βαρύς χειμώνας πάγωσε την καρδιά μας με το απροσδόκητο και πρόωρο ΄΄φευγιό΄ σου!
Γιατί είναι άδικο να ΄΄φεύγει΄΄ ένα παιδάκι, ένα νήπιο που χαιρόταν που θα πάει Δημοτικό και όλο μας έλεγε εγώ θα πάω στο 3ο εκεί που πάει και ο αδερφός μου!
Μια βαρυχειμωνιά σκέπασε τις ζωές των γονιών, του αδερφού , της οικογένειάς σου και πως να αντέξουν……
Παρακαλούμε τον Θεό να τους δίνει δύναμη και κουράγιο να αντέξουν αυτό τον αβάσταχτο πόνο.
Με ραγισμένη την καρδιά μου σε αποχαιρετώ υπέροχο πλάσμα μου!
Δεν θα ξανακούσω την φωνούλα σου …κυρία Μαίρη έλα να δεις τι φτιάξαμε…..
Κλαίει η ψυχή μου….Όλων μας
Αντίο Θανάση μου ! Η κυρία σου κ. Μαίρη, οι κυρίες σου!
Θα σε θυμόμαστε πάντα όλες οι κυρίες σου και οι συμμαθητές σου!
