Σήμερα, όπως κάθε πρωί, ο Ορφέας μας περίμενε στην τάξη. Κρατούσε στο χέρι του ένα σημείωμα και ένα παραμυθο-καλάθι ήταν ακουμπισμένο δίπλα του. 📜🧺
Διαβάσαμε όλοι μαζί το σημείωμα. Ο Ορφέας μας έλεγε πως ήθελε να μοιραστεί μια καινούρια ιστορία, μια ιστορία που εξηγούσε για το μεγάλο κόκκινο κουμπί που είχε φέρει μαζί του. 🔴✨
Μας μίλησε για ανθρώπους που είναι μόνοι, όχι επειδή το διάλεξαν, αλλά γιατί έτσι τα έφερε η ζωή. Ανθρώπους που βρίσκονται στα νοσοκομεία και παλεύουν σαν γενναίοι ήρωες για την υγεία τους. 🏥💪
Και αυτοί οι ήρωες έχουν μεγάλη ανάγκη από ένα χαμόγελο και λίγα γλυκά λόγια για να νιώσουν δύναμη και αγάπη στην καρδιά τους. ❤️
Μας εκμυστηρεύτηκε ότι κι εκείνος, πριν από έναν χρόνο, είχε νιώσει τη δική τους μοναξιά. Είχε νοσηλευτεί για λίγο και τότε κάτι πολύ μικρό –μια απλή πράξη μιας συμμαθήτριάς του– φώτισε την καρδιά του, του έδωσε δύναμη και ελπίδα. ✨
Από εκείνη τη μέρα υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι θα προσπαθεί να χαρίζει αγάπη σε ανθρώπους που δίνουν τη δική τους μάχη.
Μας ρώτησε, λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε βοηθοί του σ’ αυτή τη μικρή αποστολή αγάπης. Αν θέλουμε να γίνουμε «Μάγοι της Αγάπης». 🧙♂️💖
Αν το επιθυμούσαμε, έπρεπε να σχηματίσουμε μια καρδούλα με τα χέρια μας και να πούμε τρεις φορές: «Ας μοιράσουμε αγάπη». 💞
Έπειτα ζήτησε από την κυρία να φορέσει την μπλούζα του που είχε τοποθετήσει στο καλάθι, για να μεταμορφωθεί σε Ορφέας και να μας αφηγηθεί την ιστορία του.
Κλείσαμε όλοι τα μάτια. Μετρήσαμε αργά μέχρι το τρία: 1… 2… 3… ✨
Και τότε… η ιστορία ξεκίνησε… 📖🌟
Μπορείτε να ακούσετε την αφήγηση της ιστορίας από την ηθοποιό Αθηνά Αφαλίδου ΕΔΩ και να την “ξεφυλλίσετε” ΕΔΩ
Κάθε παιδί σχεδίασε το δικό του αγγελάκι για να δημιουργήσει τη δική του ευχετήρια κάρτα, με την ευχή: 😇🎨💌
