Τίτλος: «Με την ειρήνη, την αγάπη και τον σεβασμό, βρίσκω την ευτυχία που αξίζουμε οι φίλοι μου κι εγώ»
Δεξιότητες που επιδιώχθηκε να αναπτυχθούν: Κριτική σκέψη, επικοινωνία και επίλυση προβλημάτων, ενσυναίσθηση, υπευθυνότητα, συνεργασία, κοινωνικές δεξιότητες, συναισθηματικές δεξιότητες.
1ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία της αγάπης 1»
Αρχικά ενημερώσαμε τα παιδιά πως το θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε κρύβεται μέσα στο τραγούδι «Μια αγκαλιά για το αρκουδάκι». Τα παιδιά άκουσαν με προσοχή το τραγούδι και προσπάθησαν να εντοπίσουν το θέμα. Μετά από συζήτηση καταλήξαμε πως το θέμα για το οποίο μιλάει το τραγούδι και θα ασχοληθούμε κ εμείς τις επόμενες μέρες είναι η ΑΓΑΠΗ.
Τι είναι όμως η αγάπη και τι γνωρίζουμε γι’ αυτήν; Δημιουργήσαμε έναν εννοιολογικό χάρτη με θέμα «Αγάπη είναι…» όπου καταγράψαμε τις πρότερες ιδέες των παιδιών. Στη συνέχεια τα παιδιά αποτύπωσαν εικαστικά «Τι είναι αγάπη» σε ατομικό φύλλο εργασίας.
Έπειτα διαβάσαμε την ιστορία «Τα χαρούμενα σφουγγαράκια». Με το τέλος της ιστορίας τοποθετήσαμε στην ολομέλεια μία λεκάνη με νερό, που το είχαμε χρωματίσει μπλε, και δύο σφουγγαράκια. Το ένα το σφουγγάρι το βουτήξαμε μέσα στο νερό και στη συνέχεια το πιέζαμε πάνω στο στεγνό. Παρατηρήσαμε πως περνούσε το μπλε χρώμα από το ένα σφουγγαράκι στο άλλο. Όπως γίνεται και με την αγάπη. Όταν γεμίζουμε μέσα μας με αγάπη μπορούμε να την μοιράσουμε.
Στη συνέχεια παίξαμε δύο παιχνίδια ρόλων. Αρχικά κάναμε την άσκηση αγάπης. Καθίσαμε κάτω στο πάτωμα και με κλειστά μάτια φανταστήκαμε πως ήμασταν και εμείς σφουγγάρια. Με το άκουσμα απαλής μουσικής παίρναμε βαθιές εισπνοές. Σε κάθε εισπνοή φανταζόμασταν τον εαυτό μας να γεμίζει με αγάπη και στην εκπνοή να φεύγει αγάπη από μέσα μας και να γεμίζει την τάξη.
Έπειτα παίξαμε «Τον ωκεανό της αγάπης». Όλοι μαζί κρατούσαμε ένα μπλε πανί που ήταν ο ωκεανός. Κάθε φορά ένα παιδί περνούσε από κάτω και όταν έβγαινε επέλεγε έναν φίλο του για να του χαρίσει μία αγκαλιά και να μοιραστεί μαζί του την αγάπη του.
2ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία της αγάπης 2»
Την τάξη μας επισκέφθηκε μία κούκλα πάνω σε ένα αστέρι. Μας συστήθηκε και μας είπε πως ήταν ο Αστερούλης από το MakeaWish. Παρακολουθήσαμε στον διαδραστικό πίνακα ένα βίντεο με τον Αστερούλη και τις δράσεις του MakeaWish. Μας ρώτησε εάν θα επιθυμούσαμε να γίνουμε βοηθοί στο έργο του και να μοιράσουμε χαμόγελα σε παιδιά που νοσούν από σοβαρές ασθένειες και το έχουν ανάγκη
Μας μίλησε επίσης για την αγάπη και μας είπε πως η αγάπη θα πρέπει να ξεκινάει πρώτα από εμάς, από τον εαυτό μας. Έπειτα έθεσε ένα ερώτημα στην ολομέλεια. Τι σημαίνει η φράση «Είμαι αξιαγάπητος»; Τα παιδιά είπαν τις απόψεις τους οι οποίες καταγράφηκαν. Στη συνέχεια ο Αστερούλης τους ζήτησε να πουν τέσσερις λόγους για τους οποίους θεωρούν τον εαυτό τους αξιαγάπητο. Ζωγράφισε κάθε παιδί το πορτρέτο του και πάνω καταγράφηκαν οι τέσσερις λόγοι που μας προανέφερε.
Έπειτα κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του καραβάκι της αγάπης στέλνοντας το μήνυμα «Η αγάπη είναι ένα ταξίδι που ξεκινάει από τον εαυτό μου».
Την επόμενη μέρα μας περίμενε μία έκπληξη στην τάξη. Ο Αστερούλης μας έφερε το αγαπημένο του παραμύθι «Το δώρο της παπλωματούς» του JeffBrumbeau. Αφού το διαβάσαμε συζητήσαμε στην ολομέλεια για την αξία της προσφοράς και της αγάπης. Τα παιδιά αποτύπωσαν εικαστικά τη σκηνή που τους άρεσε πιο πολύ από το παραμύθι. Έπειτα αποφασίσαμε να μοιράσουμε και εμείς την αγάπη μας σε παιδιά που νοσούν από διάφορες ασθένειες, αγοράζοντας αστεράκια του MakeaWish.
Κατασκευάσαμε ένα ομαδικό καράβι γεμάτο αγάπη και ευχές για όλα τα παιδιά του κόσμου.
Η χαρά και η συγκίνησή μας ήταν μεγάλη όταν μετά από μερικές εβδομάδες λάβαμε στο σχολείο μας ένα ευχαριστήριο mail. Ήταν από έναν μικρό ήρωα του οποίου η ευχή εκπληρώθηκε μέσω του MakeaWish, του Αστερούλη αλλά και της δικής μας συμβολής. Είδαμε λοιπόν πως βάζοντας ο κάθε ένας από εμάς ένα μικρό λιθαράκι αγάπης μπορούμε να χαρίσουμε χαμόγελα στους συνανθρώπους μας.
3ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία της αγάπης 3»
Η γιορτή των ερωτευμένων στις 14 Φεβρουαρίου στάθηκε αφορμή για να αφιερώσουμε άλλη μία μέρα στην αξία της αγάπης. Συζητήσαμε στην ολομέλεια για την αγάπη που νιώθουμε για την οικογένεια μας, για τους φίλους μας, για τα ζώα αλλά και για την φύση. Αναρωτηθήκαμε αν άραγε η αγάπη μπορεί να μετρηθεί και διαβάσαμε το παραμύθι «Μάντεψε πόσο σε αγαπώ». Συζητήσαμε πως το σώμα μας καμιά φορά μπορεί να μιλήσει πολύ καλύτερα από τη γλώσσα μας. Είπαμε στους φίλους μας «σ΄αγαπώ» μόνο με κινήσεις του σώματος. Με αφορμή το παραμύθι ανοίξαμε κι εμείς την αγκαλιά μας και μετρήσαμε το μήκος των χεριών μας με ένα κορδονάκι το οποίο το φυλάξαμε σε σακουλάκι για να το δώσουμε σε κάποιον που θέλουμε να του πούμε πόσο πολύ τον αγαπάμε. Στη συνέχεια παίξαμε παιχνίδια με θέμα την αγάπη σε ομάδες και κλείσαμε τη δραστηριότητα με το τραγούδι «Μη μιλάς άλλο γι’ αγάπη».
4ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία της ειρήνης 1»
Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με μία δεύτερη αξία ζωής, την αξία της ειρήνης. Αφορμή για την ενασχόληση μας στάθηκε η Παγκόσμια Ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Αρχικά έγινε μία διερεύνηση των αρχικών αναπαραστάσεων των παιδιών αναφορικά με την έννοια της ειρήνης, δημιουργώντας τον εννοιολογικό χάρτη με θέμα «Ειρήνη είναι…».
Διαβάσαμε την ιστορία που μας έφερε ο Αστερούλης πάνω στο αστέρι του « Η ιστορία του άστρου» της DianaHsu. Έπειτα κάθε παιδί κατασκεύασε το δικό του αστέρι της ειρήνης.
Ακολούθησε άσκηση ηρεμίας. Ξαπλώσαμε κάτω αναπαυτικά και κλείσαμε τα μάτια μας. Στο άκουσμα απαλής μουσικής φανταστήκαμε έναν κόσμο ειρηνικό. Στη συνέχεια σε ατομικό φύλλο εργασίας τα παιδιά αποτύπωσαν εικαστικά τον κόσμο που φαντάστηκαν.
5ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία της ειρήνης 2»
Την επόμενη μέρα διαβάσαμε το παραμύθι «Τα κίτρινα καπέλα» της Ματαθία-Κόβο Κέλλυ. Παρατηρήσαμε την εναλλαγή των συναισθημάτων των ηρώων. Κατονομάζαμε κάθε φορά το συναίσθημα που ένιωθαν οι ήρωες και τοποθετούσαμε το αντίστοιχο ‘’βάζο των συναισθημάτων ’’.Τα βάζα των συναισθημάτων που κυριαρχούσαν στην ΕΙΡΗΝΗ ήταν της αγάπης, της χαράς, της ηρεμίας ενώ στον ΠΟΛΕΜΟ ήταν του φόβου, της λύπης και του θυμού. Συγκρίναμε τα δικά μας αστέρια που φτιάξαμε την προηγούμενη μέρα με τα κίτρινα αστέρια που ανέφερε το παραμύθι. Συζητήσαμε πως η ειρήνη ξεκινάει πρώτα από εμάς τους ίδιους, από μέσα μας. Όταν νιώθουμε αγάπη, σεβασμό και αποδοχή για τον εαυτό μας τότε μπορούμε να νιώθουμε και για τους γύρω μας.
Αναλύσαμε τα λόγια της Μητέρας Τερέζα «Η ειρήνη αρχίζει με ένα χαμόγελο» και κάναμε τα λόγια της αφίσα.
Έπειτα παρουσιάσαμε στην ολομέλεια διάφορες κάρτες που απεικόνιζαν προβληματικές καταστάσεις. Μέσα από παιχνίδια ρόλων προσπαθήσαμε να τις λύσουμε χρησιμοποιώντας τρεις ερωτήσεις που φέρνουν ειρήνη.
Κάθε φορά οι πρωταγωνιστές της κάθε σκηνής απαντούσαν στις εξής ερωτήσεις:
- Πως νιώθεις;
- Τι δεν θέλεις να κάνει ο άλλος;
- Τι θέλεις να κάνει ο άλλος;
Τα παιδιά έστειλαν το δικό τους μήνυμα για την ειρήνη…
«Η Ειρήνη είναι στο χέρι μας» «Δώστε ένα χέρι βοήθειας για την Ειρήνη»
6ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία της ειρήνης 3»
Στο έκτο εργαστήριο προσεγγίσαμε την ειρήνη μέσα από τις πέντε αισθήσεις και γίναμε ποιητές. Κάθε ομάδα εργασίας ζωγράφισε σε ατομικό φύλλο εργασίας την ειρήνη μέσα από μία αίσθηση. Με τι μοιάζει η ειρήνη (όραση), πως μυρίζει (όσφρηση), σαν τι ακούγεται(ακοή), τι γεύση έχει (γεύση) και πως είναι αν την αγγίξω (αφή).
Έπειτα τα μέλη κάθε ομάδας συζητούσαν μεταξύ τους και επέλεγαν μία απάντηση. Με τις απαντήσεις και των πέντε ομάδων τα παιδιά δημιούργησαν το δικό τους ποίημα για την ειρήνη. Το ποίημα εκτυπώθηκε και έγινε βιβλιαράκι. Κάθε παιδί εικονογράφησε το δικό του.
Η ενασχόληση μας με την αξία της ειρήνης έκλεισε με την δημιουργία της σημαίας της ειρήνης. Τα παιδιά εργάστηκαν πάλι σε ομάδες. Κάθε ομάδα ζωγράφισε σε ένα κομμάτι ύφασμα πως φαντάζεται τη σημαία της ειρήνης και το παρουσίασε στην ολομέλεια. Έπειτα τα πέντε υφάσματα ενώθηκαν με την τεχνική της ραπτικής από τα ίδια τα παιδιά, δημιουργώντας την ειρηνική σημαία της τάξης μας.
7ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η αξία του σεβασμού»
Τα εργαστήρια ολοκληρώθηκαν με την αξία του σεβασμού. Αφορμή για την ενασχόληση μας με τη συγκεκριμένη αξία στάθηκαν τα γεγονότα της επικαιρότητας. Την ώρα του ελεύθερου παιχνιδιού δύο μαθητές συζητούσαν για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Κάποια στιγμή ο ένας ανέφερε πως δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση των παιδιών που ζουν εκεί γι’ αυτό προσεύχεται κάθε βράδυ γι’ αυτά τα παιδιά.
Την επόμενη μέρα λοιπόν διαβάσαμε το βιβλίο «Τα παπούτσια των άλλων» της Άλκηστης Χαλικιά. Ένα βιβλίο που μιλάει για την ενσυναίσθηση , για το πως να κατανοήσουμε το συναίσθημα του άλλου, να μπούμε στη θέση του και να σεβαστούμε αυτό που νιώθει.
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι τοποθετήσαμε στην ολομέλεια πέντε ζευγάρια παπούτσια και παίξαμε κ εμείς το παιχνίδι που έπαιζε και η ηρωίδα του παραμυθιού. ‘’Μπήκαμε στα παπούτσια των άλλων’’ και κάναμε υποθέσεις.
Στη συνέχεια κάθε παιδί πήρε από ένα φύλλο εργασίας που απεικόνιζε ένα ζευγάρι παιδικά παπούτσια. Υποθέσαμε πως τα παπούτσια αυτά ανήκουν σε ένα παιδί που η χώρα του έχει πόλεμο. Τα παιδιά κλήθηκαν να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους φορώντας αυτά τα παπούτσια, να μπουν στη θέση αυτού του παιδιού, να προσπαθήσουν να καταλάβουν πως νιώθει και να ζωγραφίσουν μέσα στο συννεφάκι τις σκέψεις και τα όνειρά του.
