Διαβαάσαμε το παραμύθι

“Από τότε που ήμουν μικρός είχα μια απορία: Πώς γίνεται ένα ζώο τόσο δυνατό όσο ο ελέφαντας του τσίρκου να κάθεται αλυσοδεμένος σ’ ένα τόσο δα ξυλαράκι, καρφωμένο στην άμμο;”

Ο “Αλυσοδεμένος Ελέφαντας” είναι μία από τις δημοφιλέστερες ιστορίες του Χόρχε Μπουκάι, όπου για πρώτη φορά στα πολύ μικρά παιδιά- το λόγο για τον οποίο ζούμε όπως ζούμε και τη δυνατότητά μας να αλλάξουμε, φτάνει να το θελήσουμε…

Όπως ο ελέφαντας της ιστορίας, έτσι και όλοι εμείς παραμένουμε υποσυνείδητα δεμένοι με τις ψυχολογικές μας αλυσίδες από την πιο τρυφερή μας ηλικία, τραυματίζοντας την αυτοεκτίμηση και την εμπιστοσύνη προς τον εαυτό μας.

Σε συνεργασία με τον φίλο του και διάσημο αργεντινό ζωγράφο και εικονογράφο Γκούστι, ο Μπουκάι προσαρμόζει αριστοτεχνικά την ιστορία του δημιουργώντας ένα παιδικό βιβλίο που μπορεί να προβληματίσει, να απελευθερώσει και να συγκινήσει τους πιο ευαίσθητους αναγνώστες: τα παιδιά.

Με αφόρμηση την ανάγνωση του παραμυθιού,

αναρωτηθήκαμε :

1.γιατί ενώ είναι τόσο μεγάλο ζώο ο ελέφαντας δεν μπορεί να σπάσει την αλυσίδα του;

2. γιατί κάθεται και δεν προσπαθεί;

Η απάντηση μας είναι :

 επειδή προσπάθησε μερικές φορές, όταν ήταν  μικρός και δεν τα κατάφερε , δεν προσπάθησε ποτέ ξανά.

Έπειτα μιλήσαμε για τα ζώα. Παρατηρήσαμε και αναλύσαμε πίνακες αναφοράς με τα δικαιώματα των ζώων.

δημιουργήσαμε την αφίσα μας με τα δικαιώμτα των ζώων

ατομικές αφίσες με τον Ελέφαντα μας

συμπληρώσαμε φύλλα εργασίας

και διαβάσαμε το μήνυμα από τον Χόρχε  Μπουκάι :

Αν πούμε :“Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω.” είναι σαν ζούμε   μέσα στα όρια της ανάμνησης  που δεν υπάρχει πια, εκείνου που δεν τα κατάφερε.Ο μοναδικός τρόπος να μάθουμε  εάν μπορεούμε , είναι να προσπαθήσουμε πάλι με όλη μας  την ψυχή…Με όλη μας  την ψυχή!