Το DNA της ελληνικής αγροτικής γης κινδυνεύει με εξαφάνιση

10:05, 16 Φεβ 2013 | tvxsteamtvxs.gr/node/119971

Η Ελληνική Τράπεζα Γενετικού Υλικού στην Θεσσαλονίκη συλλέγει και φυλάσσει DNA από 700 και πλέον ποικιλίες φυτών στην Ελλάδα, εδώ και αρκετές δεκαετίες. Όπως σχολιάζουν μελετητές για την Τράπεζα, «αποτελεί αξία ασφάλειας και παραγωγικότητας». Ο πλούτος που είναι σε θέση να προσφέρει η συλλογή της Τράπεζας ανέρχεται σε εκατομμύρια ευρώ. Παρόλα αυτά, σήμερα, η Τράπεζα υπολειτουργεί αντιμετωπίζοντας προβλήματα, όπως η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και η στέγαση. Η υποβάθμιση του ρόλου της μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια του γενετικού υλικού που έχει συλλεχθεί και μαζί με αυτό να χαθεί και η ασφάλεια που παρέχει.Του Νίκου Μίχου

Στην Ελληνική Τράπεζα Γενετικού Υλικού, που σε παγκόσμια κατάταξη βρίσκεται στην 16^η θέση και έχει συνεργαστεί με μεγάλα διεθνή ιδρύματα, φυλάσσονται 14.000 σειρές από κάθε ποικιλία. Οι σπόροι των ποικιλιών συντηρούνται για 20 χρόνια και στην συνέχεια φυτεύονται ξανά. Όταν το φυτό δώσει εκ νέου καρπό, νέοι σπόροι συλλέγονται και φυλάσσονται ώστε να ακολουθηθεί ο ίδιος κύκλος. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι ο συλλεχθέντας σπόρος δεν χάνει την βλαστικότητά του.

Το σύνολο της συλλογής της Τράπεζας μπορεί να προσφέρει τροφή για 80 με 100 χρόνια, ενώ ανάμεσα στις ποικιλίες που φυλάσσονται υπάρχουν και κάποιες που με τα χρόνια έχουν εξαφανιστεί από την καλλιέργεια. Ειδικότερα, ενώ στην αγροτική παραγωγή καλλιεργούνται αυτή την στιγμή 15 είδη ποικιλιών, η Τράπεζα έχει σπόρους για περισσότερες από 700 ποικιλίες.

Η Τράπεζα είναι δημόσια για να διαφυλάσσονται οι ποικιλίες αυτές από πνευματικά δικαιώματα και να είναι διαθέσιμα προς όλους στην παγκόσμια κοινότητα.

(περισσότερα…)

Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto, είναι μια ευκαιρία για ένα μεγάλο γενετικό πείραμα στην παραγωγή τροφίμων – και μια επιχειρηματική «βουτιά» σε έναν πακτωλό χρημάτων.
Στο ντοκιμαντέρ της η Μαρί-Μονίκ Ρομπέν εξετάζει την επικράτηση στη βιομηχανία των αγροτοχημικών μιας από τις πιο δόλιες και ισχυρότερες επιχειρήσεις στον κόσμο. Παρακολουθεί τον παρασκηνιακό κόσμο της διατροφικής βιομηχανίας και την ανέλιξη της Monsanto στο επίπεδο της παγκόσμιας εμπορικής κυριαρχίας, καθώς κρατά τα «κλειδιά» για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες) στη μερίδα του λέοντος της προμήθειας τροφίμων.
Το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων παγκοσμίως, κατασκευάζεται και ανήκει στη Monsanto. Την πολυεθνική που από την ίδρυσή της, πριν 108 χρόνια, έχει τον τίτλο της πιο ρυπογόνας και επικίνδυνης στην ιστορία της βιομηχανίας.
Η εταιρεία κατέχει ένα ακόμη ρεκόρ: των περισσότερων δικαστικών αγωγών και μηνύσεων που έχουν ασκηθεί ποτέ σε βιομηχανία. Για αιτίες που αφορούν απόκρυψη και αλλοίωση στοιχείων για τα προϊόντα της, ψευδείς πληροφορίες, για μόλυνση ολόκληρων περιοχών ακόμη και πόλεων, όπως και για δωροδοκίες σε κυβερνητικούς αξιωματούχους για να παραβλέψουν τους νόμους και τους κανονισμούς.
Τα πειστήρια για τα εγκλήματα της Monsanto βρίσκονται όλα στο αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της Marie–Monique Robin. Κι όμως η Monsanto αναπτύσσεται διαρκώς και τα κέρδη της αυξάνονται. Για πολύ καιρό προσπαθεί να εισέλθει και στην ευρωπαϊκή αγορά, μέσα από δημοφιλή προϊόντα όπως το επικίνδυνο φυτοφάρμακο Roundup, που χρησιμοποιείται ευρέως και στην Ελλάδα. Είναι το μπεστ-σέλερ της Monsanto και ενοχοποιείται για συμμετοχή στην ανάπτυξη καρκίνων. Το επόμενο βήμα της είναι οι μεγάλες μονοκαλλιέργειες με μεταλλαγμένους σπόρους αμφίβολης ποιότητας και ασφάλειας για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον.
Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto, είναι ένας κόσμος απρόσωπος, χωρίς ηθική, χωρίς κανόνες, ένας κόσμος όπου μετράει μόνο το κέρδος.

Επίσημη σελίδα ντοκιμαντέρ: http://www.exandasdocumentaries.com/
Ημερομηνία προβολής: Άγνωστη (2008)
Το πρώτο μέρος του επεισοδίου «ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ» παρουσιάζει το Χρηματιστήριο Σιτηρών του Σικάγο, τον χαοτικό τρόπο λειτουργίας των συναλλαγών σε αυτό, ενώ παράλληλα προβάλλονται οι διαφορετικές απόψεις αφενός των υπέρμαχων του συστήματος διαχείρισης των τιμών των τροφίμων και αφετέρου των επικριτών του συστήματος. Ο οικονομικός αναλυτής ΝΤΕΝΙΣ ΓΚΑΡΤΜΑΝ θεωρεί ότι η άνοδος των τιμών των τροφίμων κατά την περίοδο 2006-2008 επηρεάστηκε σε μικρό ποσοστό από τις διαπραγματεύσεις στο χρηματιστήριο και θεωρεί ότι οι τιμές ακολουθούν μια πορεία ανόδου-καθόδου ανάλογα με τις συγκυρίες. Ο ΠΑΤ ΜΟΥΝΕΪ ωστόσο, διευθυντής της οργάνωσης ETC, η οποία αγωνίζεται για τον περιορισμό των πατεντών στην οικονομία, κατηγορεί ευθέως την κερδοσκοπική φύση του οικονομικού συστήματος και την απληστία των εταιρειών για τις αυξήσεις των τιμών. Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των αγροτών ΒΑΝΤΑΝΑ ΣΙΒΑ επίσης κατακρίνει τις κερδοσκοπικές αυτές πρακτικές και προβλέπει ότι θα οδηγήσουν σε μαζικούς λιμούς και ασιτία. Το πρώτο μέρος του επεισοδίου κλείνει με μια αναφορά στην περίπτωση της Ινδίας ως μεγάλης παραγωγού τροφίμων διεθνώς και ταυτόχρονα μιας χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό υποσιτισμένων ανθρώπων. Μια περιήγηση στην περιοχή Μάντια Πράντες και στην κοινότητα Θιερόα καταδεικνύει το πρόβλημα μιας κοινότητας με το μεγαλύτερο δείκτη παιδικής θνησιμότητας διεθνώς λόγω του παιδικού υποσιτισμού. Η γιατρός της UNICEF ΒΑΝΤΑΝ ΚΑΡΓΟΥΑΛ παρέχει περισσότερες πληροφορίες για το μέγεθος του προβλήματος.
Το δεύτερο μέρος του επεισοδίου με τίτλο «ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ» ξεκινάει με μια σύντομη παρουσίαση του προγράμματος κρατικού συσσιτίου της Ινδίας μέσω του οποίου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε τρόφιμα με προσιτές τιμές. Ο ΑΛΟΚ ΣΙΝΧΑ, διευθυντής του οργανισμού τροφίμων της Ινδίας, μιλάει για το μέγεθος των συναλλαγών που στηρίζει ο οργανισμός και το όφελος προς τους αγρότες. Ο ΓΙΟΥΝΤΒΙΡ ΣΙΝΓΚ, εκπρόσωπος του κινήματος των αγροτών στην Ινδία, εξηγεί την καταστροφική παρέμβαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη διαχείριση της αγροτικής παραγωγής της χώρας. Ακολούθως παρουσιάζεται με ευσύνοπτο τρόπο η διαδικασία με την οποία λειτουργεί το σύστημα εμπορευματοποίησης των τροφίμων στο χρηματιστήριο. Αναφέρεται ότι μετά το 2006 μεγάλες επενδυτικές εταιρείες άρχισαν να ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη αγορά επαναλαμβάνοντας τις κερδοσκοπικές πρακτικές που οδήγησαν σε κρίση την αμερικανική αγορά ακινήτων και το τραπεζικό σύστημα. Ειδικά σε ό, τι αφορά την περίπτωση της Ινδίας, δύο πολυεθνικές εταιρείες έχουν συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής κάτω από άμεσο ή έμμεσο έλεγχο, οι εταιρείες CARGILL και MOSANTO, οι οποίες παρουσιάζονται αναλυτικά και εξηγείται πώς ελέγχουν την παραγωγή των ινδών αγροτών, εξωθώντας τους σε αλλεπάλληλους δανεισμούς και τελικά στην οικονομική καταστροφή, αιτία για πάνω από 200. 000 αυτοκτονίες.
Το τρίτο μέρος του επεισοδίου «ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ» ξεκινάει με αναφορές σε περιπτώσεις αγροτών που αυτοκτόνησαν λόγω των χρεών τους προς τις μεγάλες πολυεθνικές. Ο εκπρόσωπος της MOSANTO, ΣΑΜΙΟΥΕΛ ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ, υποστηρίζει ότι οι αυτοκτονίες προϋπήρχαν ως φαινόμενο και αναφέρει αιτίες που θεωρεί ότι ευθύνονται για τους θανάτους. Συγγενείς των αγροτών που αυτοκτόνησαν θεωρούν τους μεταλλαγμένους σπόρους ως υπεύθυνους για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται χιλιάδες αγρότες. Αναγκάζονται οι καλλιεργητές αυτοί από τις εταιρείες, αλλά και από την μετάλλαξη που έχει επέλθει στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις τους, να ξοδεύουν κάθε χρονιά υπέρογκα ποσά για σπόρους που στο παρελθόν διέθεταν χωρίς κόστος, αλλά και για μεγάλες ποσότητες από λιπάσματα και νέα παρασιτοκτόνα. Το επεισόδιο κλείνει με μια δήλωση του ΝΤΕΝΙΣ ΓΚΑΡΤΜΑΝ σχετικά με τις μελλοντικές δυνατότητες, αντίστοιχα με τους σπόρους, ιδιωτικής οικονομικής εκμετάλλευσης του νερού.
Του Γιώργου Αυγερόπουλου.

(Πατήστε στο κουμπί υποτίτλων, κάτω δεξιά στο βίντεο)

Η ιστορία του σπόρου από ιστορία ζωής και θρέψης έχει γίνει ιστορία που μιλά για έλεγχο, εξάρτηση και χρέη. Μια ιστορία γραμμένη από εκείνους που θέλουν να αποκομίσουν τεράστια κέρδη, ελέγχοντας το σύστημα διατροφής, χωρίς να νοιάζονται για το πραγματικό κόστος.

Ο σπόρος, που συμπυκνώνει μέσα του γνώση, παράδοση και την κουλτούρα κάθε κοινωνίας μετατρέπεται σε εμπόρευμα, από εκείνους που θέλουν να μονοπωλήσουν παγκοσμίως την τροφή.

Κορυφαίοι εμπειρογνώμονες (όπως οι Dr Vandana Shiva και Henk Hobbelink) ενώνουν τη φωνή τους με Αφρικανούς αγρότες. Ώρα να αλλάξει ο δρόμος που έχει πάρει το θέμα των σπόρων και ώρα για όλους μας να υπερασπιστούμε την ελευθερία των σπόρων.

Συμπαραγωγή The Gaia Foundation και African Biodiversity Network σε συνεργασία με GRAIN, Navdanya International και MELCA Ethiopia.

Το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ «Τροφή, Α.Ε.» (Food, Inc.) από τον βραβευμένο με Emmy σκηνοθέτη Ρόμπερτ Κένερ.

Τι τρώμε και πώς παράγεται;

Μια αποκαλυπτική ματιά στις πρακτικές των αμερικανικών εταιρειών που ελέγχουν τη βιομηχανία τροφίμων.

Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μια μικρή εισαγωγή στο έργο που έχει ήδη ανακυρηχθεί ως η νέα επανάσταση της αστικής βιωσιμότητας.

Στη μέση ενός πυκνοκατοικημένου αστικού σκηνικού στο κέντρο της Pasadena, μια δραστική αλλαγή ριζώνει. Για πάνω από είκοσι χρόνια, η οικογένεια Dervaes έχουν μεταμορφώσει το σπίτι τους σε ένα μοντέλο βιώσιμης γεωργίας και αστικής ζωής.

Μέσα από τη δημιουργία της «Αστικής Αγροικίας», η οικογένεια Ντερβάις δείχνει ότι η αλλαγή είναι εφικτή βήμα-βήμα. Μαζεύουν 3 τόννους βιολογικών τροφίμων ετησίως από τον κήπο τους που είναι μόλις 400 τμ, ενώ ενσωματώνουν πολλές βασικές πρακτικές όπως την ηλιακή ενέργεια και το βιοντίζελ, προκειμένου να μειώσουν το οικολογικό τους αποτύπωμα.

Υποτιτλισμένο ντοκυμαντέρ (επιλέξτε τους ελληνικούς υπότιτλους) του Christophe Guyon για τον κίνδυνο εξαφάνισης των παραδοσιακών σπόρων και τις δραματικές επιπτώσεις στην ανθρωπότητα από την παγκόσμια κυριαρχία των μεταλλαγμένων σπόρων που κατασκευάζουν οι πολυεθνικοί αγροβιομηχανικοί κολοσσοί.

Ρακοβαλῆ Ἀθανασίου, Καθηγητοῦ

        Στὴν Ξάνθη πρὶν ἀπὸ περίπου εἴκοσι χρόνια συζητώντας σὲ μία παρέα φίλων ἔμαθα τὸ ἑξῆς καταπληκτικό, ἀπὸ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ζοῦσε ἀπὸ τὰ θερμοκήπιά του. Κάθε χρόνο πλήρωνε ἕνα μεγάλο ποσὸ χρημάτων γιὰ νὰ ἀγοράσει σπόρους ντομάτας ποὺ τοὺς ἐφτίαχναν τὰ ἐργοστάσια τῆς Ὀλλανδίας… «Καλὰ γιατί δὲν κρατᾶς κάποια φυτὰ γιὰ νὰ παράγεις ἐσὺ ὁ ἴδιος σπόρο»; ρώτησα γεμάτος ἀπορία. –Δεν γίνεται γιατί εἶναι ὑβρίδια καὶ ὁ σπόρος ποὺ θὰ κρατήσεις, ἂν τὸν σπείρεις γιὰ δεύτερη χρονιὰ δὲν θὰ σοὺ δώσει καθόλου παραγωγή… ἔχουν ἐπέμβει μέσα στὸν πυρήνα τοῦ φυτικοῦ κυττάρου. –Γιατί τότε δὲν σπέρνεις μία ντόπια ποικιλία; -Γιατί δὲν ὑπάρχουν πιὰ ντόπιοι σπόροι… κανεὶς δὲν φρόντισε νὰ κρατήσει, χάθηκαν τὰ τελευταία χρόνια, ὅλοι πιὰ ἀγοράζουμε ὀλλανδικοὺς σπόρους. «Ἂν εἶναι δυνατόν», ἀναφώνησα ἔκπληκτος. Βλέποντας τὴν ἔκπληξή μου συμπλήρωσε –Αὐτὸ δὲν συμβαίνει μόνο μὲ τὴν ντομάτα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ ἀγγούρι καὶ μὲ τὴν πιπεριὰ καὶ μὲ τὶς μελιτζάνες … μὲ ὅλα σχεδὸν τὰ φυτά. –Δηλαδή εἴμαστε πλήρως ἐξαρτημένοι!  Ἂν γιὰ κάποιο λόγο δὲν μᾶς πουλήσουν σπόρο δὲν θὰ ἔχουμε τί νὰ σπείρουμε, τί νὰ φᾶμε…-«Ἔτσι ἀκριβῶς» συμφώνησε ὁ ἄνθρωπος, ὁλοκληρώνοντας τὴν ἔκπληξή μου.

        Συζητώντας στὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ ἕναν ἀπὸ τούς  κηπουροὺς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου, μοῦ ἐπιβεβαίωσε ὅτι ὄντως ἔτσι ἔχει ἡ κατάσταση. Γιατί δὲν κάνετε κάτι ρώτησα;… -Ψάξαμε, φτάσαμε μέχρι τὴν Πελοπόννησο ρωτώντας παλιοὺς μπαξεβάνηδες (=κηπουροὺς) ἂν ἔχουν κρατήσει σπόρους, δυστυχῶς δὲν βρήκαμε!!! Εἶναι δυνατὸν νὰ συμβαίνουν αὐτὰ τὰ παράλογα καὶ φοβερὰ πράγματα; Δυσκολευόμουν νὰ τὰ ἀποδεχτῶ…

Μετὰ ἀπὸ μερικοὺς μῆνες στὴν ὀνομαστικὴ ἑορτὴ ἑνὸς φίλου γεωπόνου ἀνάμεσα στοὺς ἐπισκέπτες ἦταν ἕνας καθηγητὴς πανεπιστημίου τῆς γεωπονίας. Ρώτησα γιὰ τὸ θέμα καὶ ὄχι μόνο ἐπιβεβαίωσε ὅλα τὰ προηγούμενα, ἀλλὰ συμπλήρωσε τὰ ἑξῆς. Ἔχουν χαθεῖ πολλὲς ποικιλίες ἀπὸ πολλὰ εἴδη φυτῶν… Πρὶν ἀπὸ χρόνια βλέποντας τὸν κίνδυνο ἀποφασίσαμε στὴν σχολὴ νὰ δημιουργήσουμε μία «τράπεζα σπόρων». Ἐπενέβη τὸ Ὑπουργεῖο καὶ μᾶς  διέταξε νὰ τὴ διαλύσουμε (!!!),  γιατί διαμαρτήρηθηκαν οἱ ἔμποροι ποὺ εἰσάγουν καὶ πωλοῦν τοὺς σπόρους καὶ θὰ κινδύνευε ἕνας κλάδος τῆς οἰκονομίας… εἶπε κουνώντας μὲ πίκρα καὶ ἀγανάκτηση τὸ κεφάλι του.

Παρακολουθώντας τὴ σύγκρουση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης μὲ τὶς Η.Π.Α. γιὰ τὸ θέμα τῶν μεταλλαγμένων σπόρων καὶ τροφίμων καὶ ἀναρωτιόμουν γιατί τοὺς καίει τόσο πολὺ τὸ ζήτημα… Δὲν εἶναι θέμα μόνο ὑγείας, (ποὺ τὰ τρόφιμα εἶναι ἤδη «μολυσμένα» μὲ τὰ φυτοφάρμακα, τὶς ὁρμόνες, τὰ λιπάσματα καὶ προκαλοῦν ἢ συμβάλλουν στὴν ἐμφάνιση καρκίνων, τώρα θὰ γίνουν ἀκόμα χειρότερα μὲ τὰ μεταλλαγμένα) εἶναι καὶ θέμα ἐξουσίας, θὰ ἔλεγα ὅτι εἶναι κυρίως θέμα ἐξουσίας. Ὅπως φαίνεται, σὲ λίγο κανένας ἁπλὸς ἄνθρωπος δὲν θὰ μπορεῖ νὰ παράγει φυτικὰ τρόφιμα. Τὰ ἐργοστάσια θὰ ἐλέγχουν τοὺς σπόρους, ἄρα καὶ τὰ τρόφιμα. Θὰ ἀποκτήσουν ἔτσι δικαίωμα ζωῆς καὶ θανάτου πάνω στοὺς πληθυσμούς. Ἡ δυνατότητα ποὺ εἶχε τὸ ἀνθρώπινο εἶδος ἐδῶ καὶ χιλιετίες νὰ παράγει ἐλεύθερα τὰ τρόφιμά του θὰ καταστραφεῖ. Αὐτὴ εἶναι «ἡ δημιουργικὴ καταστροφή», ποῦ ἐπαγγέλεται ἡ Νέα Ἐποχὴ; Μὲ αὐτὲς τὶς μεθόδους προωθεῖται ἡ παγκοσμιοποίση καὶ ἡ Νέα Τάξη πραγμάτων; Ἔτσι ἑτοιμάζεται ὁ δρόμος γιὰ τὴν παγκόσμια δικτατορία; Εἶναι δυνατὸν αὐτὰ τὰ πράγματα νὰ συμβαίνουν στὰ ἀλήθεια; Τόσο πολὺ διεστραφήκαμε; Τί ἐφιάλτης εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔρχεται; Μήπως γι’ αὐτὸ ἔλεγε ὁ γέροντας ὅτι ζοῦμε στὸν καιρὸ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ κοιμώμαστε μὲ τὰ παπούτσια;

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ‘Ἐρῶ’ , Ι΄ ΤΕΥΧΟΣ, ΑΠΡ.-ΙΟΥΝ. 2012

http://www.enromiosini.gr/arthrografia/

Στο ΕΘΙΑΓΕ στη Θέρμη μπορείτε να προμηθευτείτε σπόρους παραδοσιακών ποικιλιών, κάθε Τρίτη και Πέμπτη από 8:30π.μ. μέχρι 1:30μ.μ.

Τηλ 2310471110, εσωτερικό 0101 και 0127 κ. Μπλέτσος.

Υπάρχει μια λίστα με σπόρους από 12 ποικιλίες για το 2013 (η τιμή χωρίς το ΦΠΑ 13%):

Καρότο “Μ.Μαγνησία”, 1€ τα 4 γραμ.

Κολοκύθι “Αγ. Παρασκευή”, 1€ τα 3 γραμ.

Λάχανο “Κιλκίς”, 2€ τα 3 γραμ.

Μελιτζάνα “Έμι”, 1,5€ τα  2 γραμ.

Μπάμια “Βελούδο”, 1€ τα 8 γραμ.

Παντζάρι “Θέρμη”, 1,5€ τα 10 γραμ.

Πεπόνι “Κοκ. Μπανάνα”, 1€ τα 2 γραμ.

Πιπεριά “Φλωρίνης” και “Βέροιας”, 2€ τα 3 γραμ.

Ντομάτα “Μακεδονία” και “Αρετή”, 2€ τα 3 γραμ.

Φασόλι “Ζαργάνα Χρυσούπολης”, 2€ τα 100 γραμ.

Σε σχετική ανακοίνωση του ΕΘΙΑΓΕ διαβάζουμε:

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι παραγωγοί και καταναλωτές στρέφονται στην παραγωγή και στην κατανάλωση παραδοσιακών λαχανικών.
Η διαιτητική αξία αυτών των λαχανικών που ανέθρεψαν την προπολεμική γενιά, υποτιμήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες γιατί δόθηκε μεγαλύτερη αξία στην εμφάνισή τους.

Η επιλογή αυτή αμφισβητείται τελευταία, και χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότεροι παραγωγοί και καταναλωτές στρέφονται στα παραδοσιακά προϊόντα,τα οποία είναι συνδεδεμένα με την πολιτιστική μας κληρονομιά. Οι παραδοσιακές ποικιλίες των λαχανικών παράγουν προϊόντα καλής ποιότητας,τα οποία ικανοποιούν τις συνήθειες των καταναλωτών, καθιερώθηκαν στη συνείδησή τους και παρά τον περιορισμό τους στην καλλιέργεια από τα υβρίδια, επανέρχονται στα χωράφια μας γιατί παράγουν ποιοτικότερα προϊόντα.

Το πρώην “ΕΘΙΑΓΕ” και σήμερα ΕΛΓΟ- “ΔΗΜΗΤΡΑ”, και ειδικότερα το Τμήμα Λαχανοκομίας του Κέντρου Γεωργικής Έρευνας Βόρειας Ελλάδας στη Θεσσσαλονίκη, γνωστό και ως Ελληνική Γεωργική Σχολή, διατηρεί παραδοσιακές ποικιλίες: τομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς, κολοκυθιάς, λαχανοκομικού φασολιού, μπάμιας, αρακά, λαχανοκομικού τεύτλου και σπανακιού.

Πολλές από αυτές είναι συνδεδεμένες με την πολιτιστική κληρονομιά περιοχών της βόρειας Ελλάδας όπως: μελιτζάνα “Λαγκαδά”, “Θρακιώτικο πεπόνι”, μπάμια “Πυλαίας”, καρότο “Νέας Μαγνησίας”, κολοκυθάκι “Βασιλικών”, τομάτα “Μακεδονία”, Φασολάκι “Ζαργάνα Χρυσούπολης” κ.λπ.

Το Τμήμα Λαχανοκομίας για να ενισχύσει την προσπάθεια πολλών μικροκαλλιεργητών, να καλλιεργήσουν τις παραδοσιακές ποικιλίες των λαχανικών μας, διαθέτει σπόρους λαχανικών σε μικροσυσκευασίες σε χαμηλή τιμή. Το επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό του Τμήματος θα δίνει στους ενδιαφερομένους πρακτικές οδηγίες για τη σωστή καλλιέργειά τους.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε:

Δρ Φ. Μπλέτσος, Κέντρο Γεωργικής Έρευνας Β. Ελλάδας, Θέρμη Θεσσαλονίκης, τηλ.: 2310 471110

πηγή: ΕΘΙΑΓΕ