Ιαν 12 03
>
Καλοκαιράκι
Αχ καλοκαιράκι, γλυκό
και δροσερό έλα κι από ‘δω
να σε δω λίγο και εγώ.
Αχ καλοκαιράκι δρόσισέ με
με το αεράκι σου και ζέστανέ με
με τον ήλιο τον καυτό.
Άντε καλοκαιράκι μου έλα και
από ‘δω, δεν θα προλάβω να σε δω
μη μου το κάνεις αυτό…
Εγώ που σ’ αγαπώ.
Τουλάχιστον δώσ’ μου τη θάλασσα
και την αμμουδιά σου
να γράψω εγώ στην άμμο το όνομά σου.
ΣΣ. Το ποίημα είναι εμπνευσμένο από τις εποχές του χρόνου. Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος των Νεοελληνικών κειμένων της Καθηγήτριας Αικατερίνας Δοκοπούλου.
3 Ιανουαρίου rd, 2012 στις 16:44
>Καταμεσής του χειμώνα το ποίημά σου μας ζέστανε και μας δρόσισε…
3 Ιανουαρίου rd, 2012 στις 18:17
>Η ΜΟΝΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
5 Ιανουαρίου th, 2012 στις 16:03
>bravo Eua