Μάι 10 07
>
ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ
Από όλες τις ημέρες η Κυριακή μ’ αρέσει…
Ξημέρωσε και πολλοί δεν είχαν κοιμηθεί ακόμα. Μερικοί απόλαυσαν την ανατολή. Η θέα από πολλά δωμάτια ήταν εξαίσια, αφού έβλεπαν στη θάλασσα…Ύστερα από τον… ύπνο, πήγαμε για πρωινό. Οι βαλίτσες μας ήταν έτοιμες, αλλά κανείς δεν ήθελε να τις αναφέρει, γιατί ξέραμε πως σήμαιναν το τέλος της εκδρομούλας μας… Έφτασε η ώρα να τις φορτώσουμε στο πούλμαν αλλά μας περίμεναν πολλά ακόμα. Επισκεφτήκαμε έναν αρχαιολογικό χώρο συγκεκριμένα το νεολιθικό οικισμό Διμηνίου.
.JPG)
Ο δρόμος της επιστροφής είχε ξεκινήσει αν και όλοι γνωρίζαμε πως θα κάνουμε πολλές στάσεις ακόμα.
Μέσα στο πούλμαν όπως πάντα ξεφαντώναμε. Τραγουδούσαμε, κάναμε πλάκες, ακούγαμε μουσική και γενικά δεν αφήναμε λεπτό ανεκμετάλλευτο.
Κάναμε πάρα πολλές στάσεις, εκ των οποίων οι δύο μεγαλύτερες ήταν στον Γοργοπόταμο αρχικά. Τα λόγια είναι περιττά. Αφήνω τις εικόνες να σας ταξιδέψουν…
Η δεύτερη μεγάλη στάση ήταν σε κεντρική πλατεία της Λαμίας όπου μας άφησαν ελεύθερους. Οι περισσότεροι προτίμησαμε τα Goodies!!! εκτός όμως από το φαγητό πολλοί έπαιξαν και στον παιδότοπο!!! Παιδιά δεν είμαστε;
Η διαδρομή ήταν πολύ ευχάριστη κι έτσι δεν καταλάβαμε για πότε φτάσαμε στην Αθήνα. Πριν μπούμε στην Αθήνα ο οδηγός μας έβαλε μία ελληνική ταινία να δούμε, ώστε να μας ηρεμήσει λίγο! Εμένα όλη η σκηνή μου θύμιζε cinema!
Κατά τις 9 το βράδυ παρατηρώντας έξω συνειδητοποίησα ότι βρισκόμασταν στους γνώριμους δρόμους της πόλης μας…Τα κινητά άρχισαν να χτυπούν ασταμάτητα και όπως καταλαβαίνετε ήταν οι γονείς μας. Τα πρόσωπα μας έδειχναν ανάμεικτα συναισθήματα. Ευτυχία, χαρά αλλά και κούραση και στεναχώρια που η τριήμερη είχε φτάσει στο τέλος της. Οι στιγμές που περάσαμε αυτές τις 3 μοναδικές ημέρες θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στην καρδιά μας. Αναμνήσεις που δε θα σβήσουν ποτέ.
Όλα όσα σας διηγήθηκα όμως είναι λίγα αφού αυτά που περάσαμε δεν χωράνε σε μία έκθεση!!!
Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν. Όλους όσους μας συνόδευσαν, τόσο τους καθηγητές, τα μέλη του συλλόγου, τον κύριο του τουριστικού γραφείου, τους οδηγούς μας, το ξενοδοχείο που μας φιλοξένησε, το 15μελές του σχολείου που έκανε πραγματικότητα το όνειρο αυτό και όλα τα παιδιά της Γ’ Γυμνασίου που απόλαυσαν την εκδρομούλα μας.
Αφροδίτη Στρατή
