ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: ΤΟ ΠΑΝΤΡΕΜΑ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Τίτλος δραστηριότητας: Φύσα αεράκι, φύσα με……..

Μαθησιακοί-Διδακτικοί στόχοι:

• Να αναγνωρίσουν ότι ο αέρας είναι παντού γύρω μας
• Να αντιληφθούν τις ιδιότητες του αέρα (όγκο και βάρος)
• Να επεξεργαστούν την κινητική δύναμη του αέρα
• Να ανακαλύψουν την χρησιμότητα του αέρα
• Να εκφραστούν καλλιτεχνικά μέσα από το θέμα
• Να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο τους με καινούριες λέξεις και έννοιες
• Να εξοικειωθούν με την αναζήτηση και τη συλλογή πληροφοριών και εικόνων στο διαδίκτυο.
• Να δουλέψουν ομαδικά και δημιουργικά τηρώντας τους κανόνες λειτουργίας της ομάδας.

Μέσα και υλικά: Λούτρινο ελεφαντάκι, διάφορα μικροαντικείμενα( φτερό, πον-πον, γόμα, ψαλίδι, τουβλάκια), σακούλες σουπερμάρκετ, τέμπερες, καλαμάκια, μπαλόνια, χαρτί Α4.

Χρόνος: Αρχές Μαρτίου ως τέλος Μαρτίου : 4 εβδομάδες

Μεθοδολογία: Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία,  εμψύχωση κούκλας, καταιγισμός ιδεών, δραματοποίηση, βιωματική διδασκαλία,, ερωτηματική διαδικασία, οπτικός εγγραμματισμός.

Περιγραφή δράσης:

1.Αφόρμηση:  Η αφόρμηση δόθηκε βγαίνοντας μια μέρα για διάλλειμα και μπαίνοντας τα παιδιά αντίκρισαν μια τάξη αναστατωμένη. Όλα τα χαρτιά ήταν στο πάτωμα, οι πεταλούδες που είχαμε φτιάξει είχαν φύγει από το σχοινί που ήταν κρεμασμένες  και γενικά τα πράγματά τους ήταν ανακατεμένα. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω ότι τα παράθυρα είχαν μείνει ανοιχτά για να αεριστεί η τάξη.

Τα παιδιά μόλις μπήκαν από το διάλλειμα έμειναν έκπληκτα γιατί αλλιώς είχαν αφήσει την τάξη και αλλιώς την βρήκαν, αυτό μας έδωσε το έναυσμα να συζητήσουμε για ποιο λόγο άραγε έγινε έτσι η τάξη τους

Στην ολομέλεια που καθίσαμε ρωτήσαμε τα παιδιά και ο καθένας έλεγε την άποψή του π.χ.: η τάξη μας αναστατώθηκε γιατί μπήκε κλέφτης, κάποιοι απάντησαν όμως ότι τα παράθυρα ήταν μεν ανοιχτά αλλά έχουν κάγκελα και δεν μπορεί κανένας να περάσει, η τάξη μας αναστατώθηκε γιατί μπήκε μέσα ένα πουλάκι, τα ίδια τα παιδιά όμως απάντησαν ότι αυτό δεν είναι δυνατό γιατί δεν βρήκαν πούπουλα.

Η γενική εκτίμηση πάντως ήταν ότι είχε μπει κλέφτης αλλά έδιναν μόνα τους την απάντηση για τα κάγκελα στα παράθυρα.

Κάποια στιγμή φύσηξε έντονα ο αέρας και κούνησε τις κουρτίνες, τότε αρκετά παιδιά φώναξαν μήπως ήταν ο αέρας που πέταξε κάτω τα πράγματά τους; Απαντήσαμε ότι δεν έχουμε παρά να το διαπιστώσουμε. Ανοίξαμε τα παράθυρα και την πόρτα και παρατηρήσαμε ότι ο αέρας αρχίζει να σηκώνει τα πράγματα, τις ζωγραφιές, τις πεταλούδες και κάποια από τα παιχνίδια που ήταν κοντά στο παράθυρο.

Γράψαμε στον πίνακα τη λέξη «αέρας», ρωτήσαμε τα παιδιά τι γνωρίζουν και καταγράψαμε τις προτάσεις τους χρησιμοποιώντας τον εννοιολογικό πίνακα του λογισμικού kidspiration: .

• Κουνιούνται τα δέντρα και τα λουλούδια
• Μας φυσάει τα μαλλιά
• Κάνει ζημιές, ρίχνει κάτω πράγματα
• Δεν πιάνεται με τα χέρια
• Δεν τον βλέπουμε, είναι αόρατος
• Φυσάει και τον καταλαβαίνουμε
• Βγάζουμε αέρα από το στόμα μας
• Ξεριζώνει δέντρα
• Μας δροσίζει το καλοκαίρι και μας παγώνει τον χειμώνα.

Τα παιδιά θέλησαν να μάθουμε και άλλα πράγματα για τον αέρα και έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την έννοια «αέρας» .

   2.Φάση ανάδειξης ιδεών: συζήτηση- καταιγισμός ιδεών:   

Στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά στην ολομέλεια σχετικά με το τι θα ήθελαν να παίξουμε για τον αέρα. Οι απαντήσεις των παιδιών ήταν οι εξής:

• Να ζωγραφίσουμε
• Να παίξουμε κουκλοθέατρο
• Να χορέψουμε Να διαβάσουμε παραμύθια
• Να ακούσουμε και να μάθουμε τραγούδια
• Να παίξουμε παιχνίδια
• Να χορέψουμε
• Για να οργανώσουμε τη δουλειά μας, καταγράψαμε τις επιθυμίες των παιδιών με τη βοήθεια του λογισμικού kidpiration σε έναν εννοιολογικό χάρτη
• 

Έτσι αποφασίσαμε να γίνουμε μικροί επιστήμονες και να ανακαλύψουμε που βρίσκεται ο αέρας.

Φωτογραφηθήκαμε, εκτυπώσαμε τις φωτογραφίες και φτιάξαμε την ταυτότητα του «μικρού επιστήμονα».

Εκφράσαμε τα ερωτηματικά μας ,τα καταγράψαμε και αρχίσαμε την «επιστημονική» μας  έρευνα .

Ερώτημα 1^ο: Που βρίσκεται ο αέρας;

1^η δραστηριότητα:

Στη συνέχεια στην τέθηκε το πρώτο μας ερώτημα : «που βρίσκεται ο αέρας:». Τα παιδιά προβληματίστηκαν,  και η πλειοψηφία υπέθεσε  ότι είναι έξω.

Αποφασίσαμε να βγούμε στην αυλή και να «μαζέψουμε» αέρα χρησιμοποιώντας το πείραμα με τις σακούλες του σουπερμάρκετ .

Τα παιδιά με ενθουσιασμό παρατήρησαν ότι οι σακούλες φουσκώνουν και αυτό που είναι μέσα είναι ο αέρας.

Επίσης παρατήρησαν και διαπίστωσαν ότι όταν φυσάει  ο αέρας κουνάει τα μαλλιά τους, κουνιούνται τα φύλλα από τα δέντρα της αυλής καθώς και  ότι η σημαία κυματίζει.

Στη συνέχεια μπαίνοντας στην τάξη θέσαμε το ερώτημα : « ο αέρας είναι μόνο έξω ή και μέσα στην τάξη;»

Τα παιδιά απάντησαν ότι είναι μόνο έξω και όχι μέσα γιατί δεν φυσάει. Επομένως αποφασίσαμε να κάνουμε και ένα δεύτερο πείραμα με τις σακούλες μέσα στην τάξη.

Χωριστήκαν σε ομάδες και τρέχοντας με τις σακούλες κάθε ομάδα  σε διαφορετικό σημείο στον εσωτερικό χώρο του σχολείου  διαπίστωσαν ότι ο αέρας βρίσκεται και μέσα στην τάξη και στη διπλανή τάξη και αναρωτήθηκαν αν υπάρχει και στο σπίτι τους. Αποφάσισαν να το διαπιστώσουν όταν θα έφευγαν το απόγευμα. Την επόμενη μέρα μας είπαν με ενθουσιασμό ότι και στο σπίτι τους έχει αέρα.

Επίσης διαπίστωσαν ότι ο αέρας δεν έχει χρώμα και οσμή, είναι παντού, μέσα και έξω, με κλειστό και ανοιχτό παράθυρο. ‘Όμως μυρίζει ανάλογα με τις μυρωδιές που μεταφέρει…

-Σήμερα κυρία μυρίζει η χωματερή πολύ γιατί φυσάει προς τα εδώ και ο αέρας έφερε τη μυρωδιά της…

Αναζητήσαμε με τα παιδιά τον αέρα σε αντικείμενα του περιβάλλοντός μας όπως:     Στα λάστιχα του ποδηλάτου και του αυτοκινήτου

Μέσα στα μπαλόνια

Μέσα στα ανθρακούχα ποτά που κάνουν φυσαλίδες

Μέσα στο κέικ που φουσκώνει

2^η δραστηριότητα:

Τα παιδιά με τους ήχους της μουσικής του Βιβάλντι «4 Εποχές» και συγκεκριμένα με το κομμάτι «χειμώνας» σε ομάδες μιμούνται τα δέντρα, τα λουλούδια, τα φύλλα όταν τα φυσάει ο άνεμος.

3^η δραστηριότητα:

Ακούμε και μιμούμαστε τους ήχους που κάνει ο αέρας: σφυρίζει, μουγκρίζει και λέμε το τραγούδι «ο αέρας μουρμουρίζει».

4^η δραστηριότητα:

• Διαβάζουμε ένα ποίημα για τον αέρα, το ζωγραφίζουμε και το δραματοποιούμε.

• Βρίσκουμε παροιμίες και εκφράσεις με τον αέρα και συζητάμε τη σημασία τους:
• Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα
• Όπου φυσάει ο άνεμος.
• Πήραν τα μυαλά του αέρα.
• Αέρα κουβέντα.
• Δημιουργούμε σύνθετες λέξεις με τον αέρα

• Αερόστατο
• Αεροδιάδρομος
• Αεροπλάνο
• Αερολογίες
• Αεραγωγός

2^ο ερώτημα: Πού χρησιμεύει ο αέρας και πώς τον χρησιμοποιούμε;

Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με το ερώτημα που και πως χρησιμοποιούμε το αέρα. Τα παιδιά στην ολομέλεια όταν ρωτήθηκαν έδωσαν διάφορες απαντήσεις όπως:

• Ο αέρας μας δροσίζει όταν ζεσταινόμαστε
• Τα φυτά χρειάζονται αέρα για να μεγαλώσουν
• Ο αέρας είναι για να αναπνέουμε
• Ο αέρας στεγνώνει τα βρεγμένα ρούχα
• Τα ιστιοφόρα να προχωρούν
• Τους ανεμόμυλους να γυρίζουν
• Τους χαρταετούς να πετάνε
• Τα σύννεφα να κινούνται
• Αν φυσάει πολύ δυνατά σπάνε τα κλαδιά των δέντρων, πέφτουν τα φύλλα και μπορεί να ξεριζωθούν δέντρα.

1^η δραστηριότητα:

Χωρίς αέρα μπορούμε να ζήσουμε;

Χρησιμοποιήσαμε το πείραμα με το κερί μέσα  στο βάζο για να δούμε αν θα μείνει αναμμένο το κερί ή αν θα σβήσει. Ρωτήσαμε τα παιδιά τι νομίζουν ότι θα γίνει, απάντησαν μερικά ότι δε θα σβήσει, κάποιο άλλο παιδάκι είπε ότι θα ζεσταθεί το βάζο, ενώ κάποια άλλα είπαν ότι νόμιζαν ότι δε σβήσει χωρίς όμως να αιτιολογήσουν την απάντησή τους.

Ανάψαμε ένα ρεσώ και από πάνω τοποθετήσαμε ένα γυάλινο βάζο, παρατηρήσαμε ότι σιγά σιγά η φλόγα γινόταν όλο και λιγότερη ώσπου έσβησε εντελώς. Τα παιδιά ήθελαν να το κάνουμε ξανά και ξανά, τους άρεσε η διαδικασία να βλέπουν το κερί να σβήνει αλλά δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν, κάποια νήπια ανέφεραν ότι σβήνει γιατί δεν έχει αέρα.

Σε αυτό το σημείο τους εξηγήσαμε ότι ο αέρας έχει οξυγόνο που μας επιτρέπει να αναπνέουμε, όταν δεν έχουμε οξυγόνο δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε και πεθαίνουμε όπως και η φλόγα του κεριού. Τονίσαμε ότι ο αέρας είναι απαραίτητο συστατικό για τη ζωή. Επεκτείναμε την κουβέντα για την χρησιμότητα του αέρα στη ζωή των ζώων και των φυτών.

2^η δραστηριότητα:

Ο αέρας και το σώμα μας…

Βάλαμε χαρτί Α4 πάνω στο στήθος και παρατηρήσαμε ότι όπως αναπνέουμε ανεβοκατεβαίνει και το χαρτί.

 3^η δραστηριότητα:

Κάναμε διάφορες ασκήσεις με την αναπνοή μας όπως εισπνοή ,εκπνοή και παρατηρήσαμε πως μπαίνει και βγαίνει ο αέρας από το στόμα μας. Επίσης φουσκώσαμε τα μάγουλα και αφήσαμε απότομα τον αέρα να βγει, αυτό τους   φάνηκε πολύ αστείο και για τον υπόλοιπο καιρό το έκαναν συχνά.

Διαπιστώσαμε ότι ο αέρας που εισπνέουμε είναι κρύος ενώ ο αέρας που εκπνέουμε είναι ζεστός.

Κλείσαμε για δευτερόλεπτα τη μύτη μας για να δούμε αν θα μπορέσουμε να αναπνεύσουμε.

Συμπεράναμε ότι ο αέρας είναι πολύ χρήσιμος για τη ζωή μας, μας βοηθάει να ζούμε.

4^η δραστηριότητα:

Διαπιστώνουμε ότι φυσώντας μπορούμε να παίξουμε μουσικά όργανα, τα πνευστά, όπως φλογέρα, φλάουτο, τρομπόνι κ.τ.λ.

5^η δραστηριότητα: Ακούμε και μαθαίνουμε το τραγούδι: « Γεια σου χαρά σου Βενετιά».

6η δραστηριότητα:

Παίζουμε το παιχνίδι «Πετάει-πετάει».

 Κινητική ενέργεια του αέρα….

3^ο ερώτημα: Μπορούμε  να μετακινήσουμε κάποια αντικείμενα μέσα στην τάξη χωρίς να τα ακουμπήσουμε

1^η δραστηριότητα:

Θέσαμε στα παιδιά το ερώτημα πως μπορούμε να μετακινήσουμε κάποια αντικείμενα από την τάξη μας χωρίς να τα ακουμπήσουμε. Τα παιδιά είπαν ότι μπορούμε να τα φυσήξουμε.

Όταν όμως ρωτήσαμε αν όλα τα αντικείμενα θα μετακινηθούν με τον αέρα τα μισά παιδιά είπαν ναι όλα και τα άλλα μισά είπαν όχι, έτσι αποφασίσαμε να το διαπιστώσουμε.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και η μία ομάδα έπρεπε να φυσήξει με το καλαμάκι πον-πον, η άλλη ομάδα φύσηξε μικρά μαρκαδοράκια, η τρίτη ομάδα φύσηξε γόμες και η τέταρτη ξύλινα τουβλάκια.

Όταν τελείωσε το πείραμα μαζευτήκαμε στην ολομέλεια για να συζητήσουμε τα αποτελέσματα. Η πρώτη ομάδα που είχε αναλάβει να φυσήξει τα πον-πον ανέφερε ότι μετακινήθηκαν πολύ εύκολα. Η δεύτερη ομάδα που είχε αναλάβει τα μικρά μαρκαδοράκια ανέφερε ότι τα φύσηξε αρκετά εύκολα αλλά φύσηξαν πιο δυνατά. Η τρίτη ομάδα που ανέλαβε τις γόμες ανάφερε ότι με μεγάλη δυσκολία κατάφερε να τις μετακινήσει ελάχιστα ενώ η τέταρτη που ανέλαβε τα ξύλινα τουβλάκια ανέφερε ότι δεν μετακινήθηκαν καθόλου  γιατί ήταν πολύ βαριά.

Διαπιστώσαμε ότι:

α) όσο πιο ελαφριά είναι τα αντικείμενα τόσο πιο εύκολα μετακινούνται από τον αέρα.

β) όσο πιο βαριά είναι τόσο πιο δύσκολο γίνεται να μετακινηθούν.

γ) Σε ένα πίνακα αναφοράς καταγράψαμε  στη μία στήλη με τα αντικείμενα που μετακινούνται και στην άλλη στήλη τα αντικείμενα που δε μετακινούνται με τον αέρα.

2^η δραστηριότητα:

Ζωγραφίσαμε με τέμπερες και νερομπογιές χωρίς πινέλα αλλά φυσώντας με καλαμάκι τα χρώματα. Φυσάνε σταγόνες από διάφορα χρώματα πάνω στο χαρτί και δημιουργούν τη δική τους εικόνα.

3^η δραστηριότητα:

Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο τις εφαρμογές της αιολικής ενέργειας. Εντυπωσιάστηκαν με τα αποτελέσματα  και ιδιαίτερα των ανεμογεννητριών Κατασκευάσαμε  ανεμόμυλους, τους φυσάγαμε και τα φτερά τους γυρνούσαν.

Στο πλαίσιο αξιολόγησης των γνώσεων που απέκτησαν τα παιδιά κατά τη διάρκεια του προγράμματος δώσαμε φύλλα εργασίας στο οποίο ζητούσαμε:

• Να σχεδιάσουν ελεύθερα .αντικείμενα τα οποία περιέχουν αέρα
• Να ζωγραφίσoυν μια εικόνα που να δείχνει την δύναμη του αέρα.

Στη συνέχεια έδειξαν,  περιέγραψαν και δικαιολόγησαν τις ζωγραφιές τους στην ολομέλεια.

 4^ο ερώτημα: ο αέρας έχει βάρος;

 1^η δραστηριότητα: ΑΦΟΡΜΗΣΗ

 Εκείνη την ημέρα στο σχολείο μας είχαμε έναν απρόσμενο επισκέπτη, ήρθε ο Λούκουλος, ένα χαριτωμένο λούτρινο ελεφαντάκι να μας γνωρίσει. Έφερε και ένα παραμύθι να διαβάσουμε : « ο Λούκουλος τρώει μπαλόνια» του Ευγένιου Τριβιζά. Γνωριστήκαμε και διαβάσαμε μαζί το παραμύθι.

Το παραμύθι άρεσε πάρα πολύ και ζήτησαν να το ξαναδιαβάσουμε.

Στη συνέχεια ζωγράφισαν ό,τι τους άρεσε από το παραμύθι.

Δεν ήθελαν να τον αποχωριστούν ούτε και στο διάλειμμα.

2^η δραστηριότητα:

 Ο Λούκουλος ρώτησε τα παιδιά αν ήθελαν να φουσκώσουμε μπαλόνια για να παίξουμε, τα παιδιά δέχτηκαν με χαρά,

Φουσκώνουμε τα μπαλόνια και  ρώτησε τα παιδιά:

• Τι θα συμβεί αν φυσήξω μέσα σε ένα μπαλόνι; Δοκιμάζουμε;
• Τι θα συμβεί αν ελευθερώσω τον αέρα που κρύβει το μπαλόνι; δοκιμάζουμε ;
• Τι θα συμβεί αν τρυπήσω το μπαλόνι; δοκιμάζουμε ;
• ο αέρας έχει βάρος; Δοκιμάζουμε;

Πρότεινε  λοιπόν να κάνουμε ένα πείραμα για να διαπιστώσουμε το βάρος του αέρα: φουσκώνουμε δυο μπαλόνια και τα βάζουμε στη ζυγαριά. Τρυπάμε το ένα μπαλόνι. Η ζυγαριά γέρνει προς το φουσκωμένο μπαλόνι, άρα ο αέρας έχει βάρος

Στη συνέχεια ακούσαμε  το τραγούδι: « Η Μάγισσα και τα μπαλόνια» και παίξαμε μαζί του το παιχνίδι με τα μπαλόνια μας (όπως οι μουσικές καρέκλες)

Στο τέλος ζωγραφίσαμε τα μπαλόνια μας, κάναμε φατσούλες και τα χαρίσαμε στον Λούκουλο για να τον ευχαριστήσουμε.

 Δραστηριότητες εμπέδωσης:

1^η δραστηριότητα:

           Ψάχνουμε στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας τη μηχανή αναζήτησης GOOGLE → ΕΙΚΟΝΕΣ → ΑΕΡΑΣ και βρίσκουμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα τον αέρα, παρατηρούμε τους πίνακες και:

• Ζωγράφισαν τον πίνακα που τους άρεσε.
• Χωρίστηκαν σε ομάδες , με κριτήριο την επιλογή του πίνακα και παρουσίασαν στην ολομέλεια  την αναπαράσταση του πίνακα με το σώμα τους

.

 2^η δραστηριότητα:

Ομαδική ζωγραφιά σε χαρτί του μέτρου: «Τοπίο που φυσάει ο αέρας»

 Ο ΑΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ο Λούκουλος ήθελε να ακούσει ιστορίες και τραγούδια για τον αγαπημένο του αέρα. Ρώτησε τα παιδιά: «Άραγε υπάρχουν ποιήματα, τραγούδια και ιστορίες που μιλούν για τον αέρα; Πού και πώς να ψάξω να τα βρω ;». Μια από τις προτάσεις των παιδιών ήταν να τον βοηθήσουμε ψάχνοντας  στον υπολογιστή. Διάλεξε ανάμεσα σε αυτά που βρήκαμε και του διαβάσαμε το ποίημα « Ο ήλιος και ο βοριάς».  Άρεσε τόσο πολύ και στα παιδιά  που πρότειναν να μεταμφιεστούν και να παίξουμε θέατρο.

Δραστηριότητες ανατροφοδότησης και διάχυσης προγράμματος:

Ο Λούκουλος με αφορμή το ποίημα ποίημα « Ο ήλιος και ο βοριάς» ρώτησε τα παιδιά αν τελικά ήταν ο ήλιος ή ο αέρας πιο δυνατός. Εκείνα απάντησαν με μια φωνή «ο ‘Ήλιος».

Τους έθεσε τότε τον εξής προβληματισμό: «πως λέτε να αισθάνθηκε ο αέρας μετά από αυτό;»

• Τα νήπια άρχισαν να συνθέτουν μια ιστορία την οποία καταγράψαμε και στη συνέχεια θέλησαν να εικονογραφήσουν.
• Η επιθυμία των παιδιών μας έδωσε το έναυσμα να   «πειραματισθούν»  με διάφορα εργαλεία σχεδίασης δημιουργώντας δικές τους παραστάσεις καλλιεργώντας έτσι την καλλιτεχνική τους έκφραση και τη φαντασία τους. Τα παιδιά  χρησιμοποιώντας τις εικόνες του λογισμικού  Revelation Natural Art, καθώς και τα εργαλεία σχεδίασης συνθέτουν τις εικόνες της ιστορίας τους.
• Την έκαναν video και την αναρτήσαμε στο youtube ώστε να τη βλέπει ο Λούκουλος και τα μπαλόνια του, αλλά και οι μεγάλοι όπου και αν βρίσκονται στον κόσμο και να μάθουν τη δύναμη του αέρα.
• Έπαιξαν την ιστορία τους κουκλοθέατρο κατασκευάζοντας σε ομάδες τους ήρωες-κούκλες

«Πως λέτε να αισθάνθηκε ο αέρας μετά από την ιστορία που συνέβη;»

Ο αέρας θύμωσε πολύ και πήγε να κρυφτεί σε ένα σακί . «Σκασίλα μου» είπε ο Ηλιος.

Στο δρόμο συνάντησε πολλά σύννεφα «φύγετε να περάσω» είπε. ‘δεν μπορούμε να κουνηθούμε, δεν έχει αέρα» απάντησαν εκείνα.

Έσκυψε στη Γη και είδε τις βαρκούλες που φώναζαν «βοήθεια! δεν υπάρχει αέρας να φουσκώσει τα πανιά μας και δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε!»

Άκουσε τα παιδιά να φωνάζουν κλαίγοντας: «πάνε τα παιχνίδια μας! Ξεφούσκωσαν οι μπάλες, έσκασαν οι ρόδες από τα ποδήλατα μας, ο  αετός μας δεν πετάει, τα μπαλόνια μας χάλασαν! Θέλουμε αέρα να τα φτιάξουμε!!

Πωπωπω συμφορά!! Σταμάτησαν οι ανεμόμυλοι! Και τα αερόστατα έπεσαν!

Τα λουλούδια, τα δένδρα, τα ζώα έλεγαν με αδύνατη φωνή: «πεθαίνουμε! Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε , πού πήγε ο αέρας;»

Ο ήλιος στενοχωρήθηκε με αυτά όλα. Έτρεξε γρήγορα , βρήκε τον αέρα και του ζήτησε συγγνώμη. «έλα πίσω όλοι σε χρειάζονται!  Είμαστε και οι δυο απαραίτητοι για τη ζωή στη γη!» έδωσαν τα χέρια και ο αέρας ξαναγύρισε. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Αξιολόγηση:

Το πρώτο στάδιο της ανίχνευσης των πρότερων γνώσεων των παιδιών έδειξε ότι τα παιδιά στην αρχή του προγράμματος είχαν κάποιες γνώσεις για τον αέρα αλλά όχι σε επίπεδο «επιστημονικό». Τα παιδιά έδειξαν με τις ερωτήσεις τους μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουν, να παίξουν και να πειραματιστούν με τον αέρα

Συγκεκριμένα η λέξη «πειράματα» τους φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ανυπομονούσαν να τα εφαρμόσουμε.

Δε βαρέθηκαν καθόλου κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Η προσοχή τους παρέμενε αμείωτη. Τους άρεσαν πολύ τα διάφορα πειράματα που κάναμε, αν και το πείραμα με το βάζο και το κερί τους άρεσε μεν αλλά δεν το κατάλαβαν και έπρεπε να το επαναλάβουμε και να το εξηγήσουμε.  Υπήρξε συνεργασία ανάμεσα στις ομάδες και προβληματισμός στο πως θα προχωρήσουμε αλλά δεν παρουσιάστηκαν ιδιαίτερες δυσκολίες γιατί τα νήπια ενδιαφέρονταν για το θέμα

Εν κατακλείδι τα νήπια το χάρηκαν, προβληματίστηκαν και πάνω από όλα μπήκαν στη διαδικασία εξερεύνησης και απόκτησης γνώσης μέσα από τα πειράματα και τις καλές τέχνες. Ανέπτυξαν την παρατηρητικότητα, την κριτική σκέψη, την ενθάρρυνση  και υλοποίησαν τις δράσεις σε ένα κλίμα αγάπης, αποδοχής και σεβασμού.

Επιτεύχθηκαν οι αρχικοί στόχοι που είχαν τεθεί  στο σύνολό τους, ενώ προσφέρθηκε στα παιδιά ένα περιβάλλον πλούσιο σε γνώσεις και πληροφορίες ικανό να τα βοηθήσει να μάθουν.

Σε όλη  τη διάρκεια του προγράμματος οι νηπιαγωγοί συμμετείχαν σε αυτό ως ισότιμα μέλη της ομάδας ενισχύοντας, ενθαρρύνοντας, δίνοντας πρωτοβουλίες, διευκολύνοντας και υποστηρίζοντας τις προσπάθειες των παιδιών. Ως εκπαιδευτικοί μας δόθηκε η δυνατότητα να δημιουργήσουμε συνθήκες τέτοιες που να βοηθήσουν τα παιδιά στην κατανόηση δύσκολων εννοιών όπως είναι οι φυσικές επιστήμες. Επίσης τα παιδιά ήρθαν σε επαφή και αξιοποίησαν την τεχνολογική υποδομή του σχολείου.

Η συνεργασία μεταξύ των συναδέλφων υπήρξε άψογη σε όλα τα επίπεδα και το αποτέλεσμα θεωρούμε ότι είναι ανάλογο της επιτυχούς συνεργασίας μας.

Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να αναφέρουμε και την αμέριστη συμπαράσταση των γονιών του νηπιαγωγείου μας που με την εμπιστοσύνη και την υποστήριξή τους μας βοήθησαν και μας βοηθούν πολύ!!!

Μέσα μεταφοράς και κυκλοφοριακή αγωγή.

Συζητώντας με τα παιδιά για τις καθημερινές μας ρουτίνες στο νηπιαγωγείο, η συζήτηση πήγε σ ένα τροχαίο, που είχε κάποιο διάσημο πρόσωπο πρόσφατα.. αρχικά, μείναμε να παρακολουθούμε το διάλογο, ο οποίος είχε να κάνει ,κυρίως,με το αν έμαθαν για το (δυσάρεστο) συμβάν και ελάχιστες λεπτομέρειες απ’όσες τα παιδικά μάτια κατάφεραν ν’ αντιληφθούν απ’τις τηλεοπτικές μεταδώσεις..στην προσπάθειά μας να εκμαιεύσουμε περαιτέρω  γενικές γνώσεις για τυχόν ανάρμοστες οδικές συμπεριφορές δυσκολευτήκαμε, οπότε κρίναμε κατάλληλη τη στιγμή να φέρουμε το θέμα στην κυκλοφοριακή αγωγή..

Ξεκινήσαμε,λοιπόν, μιλώντας λίγο για μέσα μεταφοράς ξηράς ,θάλασσας και αέρος, διαχωρισμό, που τα παιδιά κατείχαν και φάνηκε και από το κολάζ,που σχεδόν χωρίς βοήθεια ολοκλήρωσαν:

Αναφερθήκαμε ,κυρίως, σε συμπεριφορές ,που πρέπει όλοι να υιοθετούν είτε πεζοί είτε επιβαίνοντες σε κάποιο όχημα ή οδηγώντας το και είδαμε και πολλές σχετικές εικόνες και βιβλία, όπως η «Σηματούλα και τα σήματα οδικής κυκλοφορίας», ο «κύριος ΚΟΚ», ενώ στήσαμε και το δρόμο μας, με τον οποίο τα αγόρια της τάξης παίζουν καθημερινά και τοποθετήσαμε πάνω τοςυ και κάποια σήματα, ώστε να τα ακολουθούμε τώρα ,που τα γνωρίσαμε πια:

Διαβάσαμε και παίξαμε την ιστορία του «Σταμάτη και του Γρηγόρη»,που κατοικούν στο φανάρι,ενώ τους χρωματίσαμε, τους κόψαμε και φτιάξαμε και τα δικά μας φανάρια:

Και φυσικά, τα σήματα οδικής κυκλοφορίας απ’ όταν τα μάθαμε μας αρέσει να παίζουμε σε κάθε διάλειμμα μαζί τους. Έτσι, γίναμε αυτοκίνητα και πεζοί, που έπρεπε να τ ακολουθούμε:

……παίξαμε «μουσικά σήματα»:

………..γίναμε ζευγαράκια οι έχοντες τα ίδια σήματα:

….. γίναμε τα ίδια τα σήματα, που εξηγούσαμε τί πρέπει να κάνουν οχήματα και πεζοί ,όταν μας βλέπουν στο δρόμο τους:

Καλή Σαρακοστή….

Μπήκαμε στην Σαρακοστή, και δεν μπορούσαμε να μην μιλήσουμε για το στάδιο αγώνα, προσευχής και νηστείας της ορθοδοξίας. Μετά το ποιηματάκι:

«Η γιαγιά μας η καλή

πλάθει μια Σαρακοστή

ποδαράκια 7 της βάνει

στην Ανάσταση να φτάνει.

Βάζει και από έναν σταυρό

στο κεφάλι , στο λαιμό

μόνο στόμα δεν της βάνει

άμαρτιες να μην κάνει..»

Κατασκευάσαμε την δικιά μας “Σαρακοστή”, ημερολόγιο, ώστε καθε εβδομάδα να κόβουμε και ένα ποδαράκι μέχρι να έρθει η Πασχαλιά:

…καλή δύναμη λοιπόν σε αυτούς που περνούν την Σαρακοστή σύμφωνα με την ορθόδοξη λατρεία…

«Ήρθε πάλι το..Καρναβάλι!!»

Αρχίζοντας με την ιστορία του μικρού Αρλεκίνο, μπήκαμε στο πνεύμα της Αποκριάς για φέτος. Η ιστορία αυτή άρεσε πολύστα παιδιά και θέλανε να την αφηγηθούν και τα ίδια βλέποντας τις αντίστοιχες εικόνες:

Και φυσικά φτιάξαμε και τον δικό μας Αρλεκίνο:

λίγο αλλιώτικο, βέβαια, καθώς δεν του βάλαμε σκοπίμως πρόσωπογια να βάζουμε στη θέση τους τις δικές μας χαρούμενες φατσούλες!

οι κατασκευές μας συνεχίστηκαν με πολύ κέφι και μετά μουσικής φτιάχνοντας κλόουν

…..αλλά και μεταμφιεζόμενοι σε..κλόουν με μια αυτοσχέδια κατασκευή στολής από σακούλες απορριμάτων!

και ιδού:

…..συνεχίσαμε σε πιο παραδοσιακούς ρυθμούς χορεύοντας « πως το τρίβουν το πιπέρι»:

….και φυσικά δε θα μπορούσαμε να  μην κάνουμε το καθιερωμένο αποκριάτικο πάρτυ μας, όπου  μασκαρεμένοι όλοι και με παρέα τις μανούλες, που πάντα μας στηρίζουν ,χορέψαμε παραδοσιακά:

…..αλλά και πιο μοντέρνα:

….χορέψαμε το «γαϊτανάκι»:

…πετάξαμε σερπατίνες:

….και παίξαμε μουσικές καρέκλες!

….και ,φυσικά, δε ξεχάσαμε και την Κ.Δευτέρα φτιάχνοντας χαρταετό:

…και του χρόνου!

«Εμείς, εμείς  τα παιδιά της…Γης!»

Στο πλαίσιο ενός προγράμματος για τα «δικαιώματα των παιδιών» και καθότι είθισται λίγο πριν τις Απόκριες να αναφερόμαστε στις διάφορες φυλές των ανθρώπων της Γης, καταπιαστήκαμε και με αυτήν τη θεματική, με αφορμή το γνωστό τραγούδι των «παιδιών της Γης». Μάθαμε ,λοιπόν,το τραγούδι και το χορέψαμε πολύ παραστατικά κλείνοντας τη Γη μας σε έναν κύκλο.

….έπειτα ζωγραφίσαμε τα παιδιά της Γης γύρω της, όπως ακριβώς μας υποδείκνυε το τραγούδι:

….συνεχίσαμε τις υπόλοιπες μέρες, μιλώντας για ανθρώπους και παιδιά άλλων χωρών κοντινών μας και πιο μακρυνών,μιλώντας για τις διαφορετικές συνήθειες,που έχουν ,τη διαφορετική τους γλώσσα, το διαφορετικό τρόπο ντυσίματος, αλλά και γενικότερα τον τρόπο ζωής και διαβίωσής τους, τονίζοντας ,όμως, και εμμένοντας στο ότι είναι και αυτοί άνθρωποι ίσοι με μας και πρέπει να έχουν και θα προσπαθήσουμε να έχουν τα ίδια δικαιώματα. Μιλήσαμε ,λοιπόν, για τους Κινέζους ,είδαμε τη γεωγραφική θέση της χώρας τους στην υδρόγειο και φτιάξαμε ένα κιμονό, που είναι ένα απ τα παραδοσίακά τους είδη ένδυσης:

….αναφερθήκαμε στους Ινδιάνους, είδαμε λίγο απ τον τρόπο ζωής, που συνήθιζαν να έχουν, τα «περίεργα» για μας ονόματά τους ,έναν ινδιάνικο μύθο, ενώ ολοκληρώσαμε ένα φύλλο εργασίας ,όπου κρυβόταν ένας Ινδιάνος πίσω απ΄το Ι,ι του ονόματός του!

….και μιας και μ’ αυτά και με τ΄άλλα φτάσαμε στην Τσικνοπέμπτη φτιάξαμε ινδιάνικα καπέλα:

και γίναμε και εμείς ..μικροί Ινδιάνοι:

Ο Αγ. Βαλεντίνος στο νηπιαγωγείο.

Αν και καμία από μας τις νηπιαγωγούς δεν τάσσεται υπέρ αυτής της γιορτής και ,κυρίως, της όλης διάστασης, που λαμβάνει κάθε χρόνο, εν τούτοις τα παιδιά ήταν ενημερωμένα και στη παρεούλα το πρωι αυθόρμητα συζητούσαν ζωηρά για την γιορτή αυτή… συμφωνούμε λοιπόν ότι πρόκειται για μια πολύ καλή αφορμή να μιλήσουμε για την ..Αγάπη! Έτσι και πράξαμε..
Προσπαθήσαμε να εκμαιέυσουμε τί είναι η Αγάπη.
Το ερώτημα αυτό φάνηκε δύσκολο στα παιδιά και μετά από πολλή σκέψη και πάνω- κάτω τις ίδιες απαντήσεις, καταλήξαμε στο ό,τι «αγάπη είναι να..αγαπάς»!

Έτσι, διαβάσαμε ένα πολύ γλυκό και τρυφερό λογοτεχνικό βιβλίο, το «Ποντικάκι σ’ αγαπώ πολύ», όπου ένα ποντικάκι θέτει στη γιαγιά του ακριβώς αυτό το ερώτημα σχετικά με το «τί είναι αγάπη»..και εκείνη με μια απλή βόλτα στο δάσος, παρατηρώντας τα άλλα ζωάκια το βοηθάει να απαντήσει μόνο του τί είναι η αγάπη..

Συνεχίσαμε μετρώντας καρδιές- σύμβολα αγάπης
χρωματίζοντας αγαπημένα ρομποτάκια:

..αλλά και φτιάχνοντας καρδιές για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.