Γιατί ένα κακομαθημένο παιδί θα γίνει ένας ανικανοποίητος ενήλικας.

Το ναρκοπέδιο της αφθονίας

Αν οι γονείς δίνουν μεγάλη σημασία στα υλικά αγαθά, τότε και το παιδί θα πάρει το μήνυμα ότι η αξία στην κοινωνία μετριέται με την ποσότητα και όχι με την ποιότητα. Έτσι, μεγαλώνοντας θα υποφέρει από ένα διαρκές αίσθημα ανικανοποίητου, ενώ η αυτοεκτίμησή του θα συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με τα υλικά αγαθά. Το παιδί που ό,τι απαιτεί το έχει αμέσως γίνεται κακομαθημένο και κινδυνεύει να καταλήξει ένας δυστυχισμένος ενήλικας χωρίς ουσιαστικούς στόχους. Δυστυχισμένοι ωστόσο θα είναι και οι γύρω του, καθώς η προσφορά τους ούτε θα αναγωρίζεται ούτε και θα εκτιμάται. Θα θεωρείται είτε αυτονόητη είτε πολύ λίγη.

Τι  πρέπει να κάνουμε

Να ζητάμε από τα παιδιά να ιεραρχούν τις επιθυμίες τους και να ικανοποιούμε τις βασικότερες.

Το ιδανικό για τις μεγαλύτερες ηλικίες είναι να διαθέσουμε στο παιδί ένα ποσό που θα διαχειριστεί μόνο του. Με άλλα λόγια, στόχος είναι να του μάθουμε να λειτουργεί με υπεύθυνα και με μέτρο.

Να προτείνουμε στο παιδί τα παιχνίδια που δεν χρησιμοποιεί να τα χαρίσει σε άλλα παιδάκια που τα στερούνται.

Το δώρο να γίνεται σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και για συγκεκριμένο λόγο (γιορτές, γενέθλια, μια σημαντική επιτυχία του) και όχι ως καθημερινή υποχρέωση ή εξαγορά (γιατί μελέτησε τα μαθήματά του, για παράδειγμα)..

Έτσι θα εκτιμά αυτό που του προσφέρουν αλλά και το λόγο που αυτό γίνεται.

Η εικόνα οικεία: Ένας σωρός από ολοκαίνουρια παιχνίδια σκορπισμένα στη μέση και το πιτσιρίκι κάπου πιο πέρα να παίζει με τις κορδέλες και τα αμπαλάζ. Αυτή η συχνά προκλητική αδιαφορία του παιδιού προς τα πανάκριβα δώρα που του προσφέρονται δεν οφείλεται στο ότι δεν του αρέσουν και τα απορρίπτει. Απλώς, τα έχει συνηθίσει, οπότε το στοιχείο της έκπληξης ακυρώνεται και κατά συνεπεία δεν δείχνει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για κάτι δεδομένο.

Ποιο είναι το καλύτερο δώρο?

• Η επιλογή πρέπει να γίνεται με βάση την ηλικία
• Βίαια παιχνίδια που προβάλλουν την επιθετικότητα καλό είναι να αποφεύγονται, γιατί μπορεί να προκαλέσουν φοβίες ή ψυχικό τραύμα στο παιδί.
• Δεν επιλέγουμε παιχνίδια που δεν συμβαδίζουν με την νοητική του ανάπτυξη ή είναι πολύ δύσκολα στην κατανόηση τους, γιατί το πιτσιρίκι μας θα χάσει το ενδιαφέρον του και θα απογοητευτεί.
• Η υπερπροσφορά συνιστά άλλοθι όταν δεν αισθανόμαστε επαρκείς ως γονείς. Οπότε ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι το μεγαλύτερο δώρο είναι η πραγματική αγάπη, αυτή που δεν παζαρεύεται: το ενδιαφέρον, η επικοινωνία, ο ποιοτικός χρόνος που περνάμε με το παιδί μας.

Πηγή: ta_δώρα_Γ

Για αυτό το άρθρο ευχαριστούμε πολύ τη σχολική σύμβουλο της 50ης περιφέρειας κ Πόπη Κασσωτάκη.