
Είμαστε πια στα μέσα Οκτωβρίου και συμπληρώσαμε ένα μήνα παρεούλα στο νηπιαγωγείο μας. Δεν έγραψα “ενα μήνα μαθημάτων” γιατί στο νηπιαγωγείο η μάθηση και η γνώση ερχονται μέσα από παιχνίδια, συναναστροφή, συζήτηση, καλή διάθεση και … παρεούλα!
Οι πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου κύλησαν με παιχνίδια γνωριμίας και ομαδικά παιχνίδια ώστε τα παιδιά να γνωριστούν μεταξύ τους , να γίνουν ομαδούλα και τα προνηπιάκια μας να ξεπεράσουν την συστολή τους και να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον. Γνωρίμια με την κυρία Καίτη και τον Kenny που μας μαθαίνουν αγγλικά, με την κυρία Ερασμία την ψυχολόγο μας.
Παραμύθια, τραγούδια και χορός….και η πρώτη μας ζωγραφιά στο νηπιαγωγείο είναι γεγονός!
- η πρώτη μου ζωγραφιά
Μια και βρισκόμαστε ακόμη σε καιρό πανδημίας, δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην υγιεινή και καθαριότητα και στα μέτρα προστασίας που πρέπει να λαμβάνουμε όλοι για να προστατευόμαστε απο τον ιό-τους ιούς γενικά. Σε αυτό μας βοήθησε το παραμύθι “Σούπερ ήρωες με μάσκες” που είχε μοιραστεί πέρυσι στα σχολεία του δήμου μας.
Η ενασχόληση των παιδιών με τα παιχνίδια της τάξης έφερε και τις πρώτες συγκρούσεις, πραγμα φυσιολογικό και αναμενόμενο. Τέθηκε λοιπόν το ζήτημα των κανόνων ή άλλιώς πώς θα περάσουμε ολοι όμορφα στο σχολείο. Οι κανόνες μας προέκυψαν από τα ίδια τα παιδιά, καθώς μόνο έτσι έχουν νόημα ύπαρξης και “η κυρία τους γράφει για να μην τους ξεχάσουμε“. Μάλιστα, το σχολείο μας είναι “ το σχολείο της χαράς” γιατί είμαστε όλοι χαρούμενοι. Ένα άλλο θέμα που μας απασχόλησε είναι το τι δεν κάνουμε με τα χέρια μας. Κι επειδή είμαστε υπέρ της θετικής διαπαιδαγώγησης, επικεντρωθήκαμε στο τι μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας…


Η πρώτη μας θεματική ενότητα αφορά κάτι οικείο για τα παιδιά..το όνομά τους. Μαθαίνουν να το αναγνωρίζουν, να το αναζητούν, να το γράφουν. Φτιάχνουμε παρουσιολόγιο, βάζουμε ταμπέλες με το όνομα στα συρτάρια, στα καλαθάκια με τους μαρκαδόρους, στα ξυλάκια για την επιλογή δάσκαλου-βοηθού της τάξης… Παιχνίδια και τραγούδια μας βοηθούν…




Μερικά από τα παραμύθια που διαβάσαμε: “το σχολείο φοβάται το Νικόλα“, “Το μικρό βελανίδι“, “Κουκουβά“, “μια στάλα θάρρος“, “το Γέτι και η δύναμη του ακόμη” , “η Μίνα ανακαλύπτει ένα νέο κόσμο” κ.α.
Τραγούδια: “χόκι πόκι“, “κεφάλι – ώμοι -γόνατα“, “baby shark“, “τ’ όνομα μου” Φοίβος Δελληβοριάς, “εδώ νηπιαγωγείο“, “καλημέρα“, “οι μέρες της εβδομάδας” – Λάχανα και Χάχανα, “ο μάγειρας“- Μάριος Φραγκούλης “αντίο Λιλιπούπολη” κ.α.
Όλα αυτά με πολύ κέφι και χαρούμενη διάθεση μέσα σε κλίμα αγάπης, ασφάλειας, αποδοχής, υποστήριξης, ενθάρρυνσης και προστασίας…ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ