[…] Το Θησείον. – Οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός. – Το Φάληρον. Η εορτή των γαλατάδων. Όλη η ευθυμία, όλο το γλέντι το οποίον εκρατούσε ο κόσμος μέσα του εξέσπασε χθες εις τα Κούλουμα. Όλος ο κόσμος μέση και κατωτέρα τάξις ολίγον προ μεσηβρίας κατηυθύνοντο προς το Θησείον, τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και τα δύο Φάληρα. Εις το Θησείον πλήθος κόσμου. Υπερείχον όμως οι γαλατάδες, οι οποίοι συγκεντρωθέντες και εκκινήσαντες από του Ψυρή εν σώματι με τας λευκάς φουστανέλλας καθαράς, καθαρωτάτας, το είχον στήσει παντού εις τον χορόν υπό τους ήχους της πίπιζας και του νταουλιού. Γύρω των αδιαπέραστον τείχος από ανθρώπους διαφόρου φύλου και ηλικίας, παρακολουθούντος με ενδιαφέρον, με επιδοκιμασίας τα τσακίσματα και την παλλικαρίστικη κορμοστασιά του πρώτου του χορού. Άλλος κόσμος είχε καταλάβει τα τραπέζια των πέριξ καφενείων και απ’ εκεί παρηκολούθει την κίνησιν και την φαιδρότητα των διασκεδαζόντων Αθηναίων. Κάπου-κάπου εφαίνετο και κανείς από την ανωτέραν τάξιν, γαντοφορεμένος και με ημίψηλον, όστις παρήρχετο αδιάφορος, υπερήφανος προ του όχλου. Κόσμος επίσης και εις την οδόν Διονυσίου του Αρειοπαγίτου. Όλη η οδός άλλο τίποτε δεν παρουσίαζεν από ένα τεράστιον ανθρώπινον ρεύμα, προχωρούν από τους στύλους του Ολυμπίου Διός μέχρι του Θησείου, όπου εξεχύνετο εις ζωηρούς ομίλους διασκορπιζομένους τήδε κακείσε ανά την πλατείαν. Που και που ανεφαίνετο και καμμία άμαξα, φέρουσα καμμίαν ολόκληρον λαϊκήν οικογένειαν λάμπουσαν από χαράν διά το πηγαίνειν αμαξάδαν. Το καφενείον του Σωκράτους και τα περί αυτό υψώματα βρίθουν από κόσμον Εκεί, μέσω πολυπληθούς συρροής μερικοί ακροβάται επιδεικνύουν την τέχνην των, υπό τα χειροκροτήματα των θεατών, οι οποίοι κάπου-κάπου, ανοίγουν το γεμάτο από πασατέμπο η φουντούκια στόμα διά να εκφωνήσουν ένα μπράβο. Τον περισσότερον όμως κόσμον έχουν συγκεντρώσει οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός. Τα τρία τέταρτα των γαλατάδων εκεί είχαν συναθροισθή. Εχόρευον όλοι. […]

Ακρόπολις, 26/02/1902

Τα κούλουμα αύριον, εάν ο καιρός τα ευνοήση και μάλιστα ο αττικός, την τόσον καθαρώς αθηναϊκήν εορτήν, θα είνε ζωηρά μ’ όλην μετά την μέθην των απόκρεω απαιτουμένην σεμνότητα της ημέρας ταύτης. Όλος ο κόσμος φρέσκος φρέσκος θα εκχιθή παντού, όπου πρασινάδα, όπου εξοχή. Τα περιβόλια των Σεπολίων, της Κολοκυνθούς, των Πατησίων, των Αμπελοκήπων, οι στύλοι του Ολυμπίου Διός, οι πέριξ του Σταδίου λόφοι, θα γεμίσουν από κόσμον. Εις το Φάληρον εις το παλαιόν και εις το νέον, εις την Κηφιασίαν, το Αμαρούσιον θα μεταβούν εν ισότητι πάντες και όσοι χρυσότευκτα μέγαρα εώρτασαν και όσοι υπό ταπεινοτέρας στέγας διεσκέδασαν. Ιδίως τα Φάληρα και τα δύο, ο Πειραιεύς, η παράκτιος Κρεμυδαρού όπου η ρομαντική θέα της ευωδιαζούσης θαλάσσης και τα τόσα πολυειδή θαλασσινά σαρακοστινά έχουσιν ιδίαν τέρψιν και προτιμώνται. Όλοι τέλος πάντων θα συναντηθώσιν εις την κάθαρσιν αυτήν των απόκρεω, της μέθης της κρεωφαγίας, των διασκεδάσεων, της τρέλλας. Προς τούτο και άπαντα τα μέσα της συγκοινωνίας, οι σιδηρόδρομοι, οι ιπποσιδηρόδρομοι, κατά τα κατωτέρω δημοσιευόμενα δρομολόγια, θα αυξήσουν την κυκλοφορίαν και θα μεταβιβάζουν κόσμον και κόσμον!

Νέα Εφημερίς, 03/03/1891

Τα κούλουμα χθες, η αθηναϊκωτάτη αύτη εορτή μας, ηυνοήθη υπό ωραίου καιρού. Ο κόσμος όλος από του πλουσίου μέχρι του πτωχοτέρου, μετά την διασκέδασίν των της προχθές, δι’ ης προέπεμψαν τας εφετεινάς απόκρεω, διεχύθη χθες από πρωΐας εις τας εξοχάς, εις τους κήπους, όπου πρασινάδα και εώρτασε μετά ζηλωτής χαράς τα κούλουμα. Τα Πατήσια, η […], τα Σεπόλια, οι Αμπελόκηποι ήταν κέντρα συναθροίσεως οικογενειών, εν ομίλοις φαιδροίς. Επίσης κόσμος ουκ ολίγος ανήλθεν εις την Κηφισσιάν και το Αμαρούσιον, πλείστοι εκ της εκλεκτής ημών κοινωνίας. Και εις τα δύο Φάληρα, εις το νέον και το παλαιόν, άλλη κίνησις, μεγαλειτέρα ενταύθα, παρά την παραλίαν ζωηρώς ευθυμούντων των πλείστων με τα φρεσκότατα της θαλάσσης σαρακοστινά. Οι σιδηρόδρομοι Κηφισσίας, Αθηνών – Πειραιώς, τροχιόδρομοι όλοι εις μεγάλην κίνησιν μετέφερον […] καθ’ όλην την ημέραν τον κόσμον και τον κοσμάκην. Είχον δε τεθή εξαιρετικώς εις ενέργειαν χθες και άλλα μέσα συγκοινωνίας, οίον κάρρα, καρροτσάκια, αμαξάκια, σούστες κλπ. ιδίως διά τας εξοχάς. Επίσης οι παρά τους στύλους του Ολυμπίου Διός λόφοι παρίστων θέαμα ωραίον με τους οικογενειακούς ομίλους των διασκεδαζόντων. Και μέχρι της δύσεως του ηλίου ηκούοντο έτι που και που το τύμπανον και ο αυλός και τα άσματα και επεκράτουν οι χοροί, ιδίως φουστανελλοφόρων λοιδωρικιωτών. Εκεί δε όλα τα δυνάμενα να επιφέρωσι φαιδρότητα, μαϊμούδες, αρκούδες, περικλέτοι, φασουλήδες, λατέρνες, γκάϊδες κλπ. κλπ. Μετά μίαν ώραν τέλος το παν ησύχασεν.

Νέα Εφημερίς, 05/03/1891