ΙΔΡΥΘΗΚΕ το 1933 με έξι (6) τάξεις εξέλιξης και προόδου 345 μαθητών, έχοντας την οργανικότητα 6/ταξίου.

ΠΡΩΤΟΣΤΕΓΑΣΤΗΚΕ στο ιδιόκτητο κτίριο της οδού ΑΧΑΡΝΩΝ (αρ.186) που μέχρι το 1934 στεγαζόταν το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ «Ο ΦΑΡΟΣ» του οποίου ένα μέρος από το μαθητικό και διδακτικό δυναμικό απορρόφησε.  (Άλλες μαρτυρίες αναφέρουν ότι στο κτήριο στεγαζόταν μια μπυραρία με το όνομα “ΦΑΡΟΣ”)

Τη λειτουργικότητά του όριζαν οι νόμοι 2858/1921 και 4397/1929 με υποχρεωτική την 6/χρονη φοίτηση στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΓΟΡΙΩΝ και ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ, αλλά χωρίς την πλήρη συμμόρφωση, παρόλο που ακολούθησε ο νόμος 3970/1939.

Με το ν. δ 1461/1942 επιτράπηκε ο διαχωρισμός των τάξεών του σε τμήματα, ώστε στο κατόπιν να λειτουργήσει ως 12/τάξιο και με το νόμο 3479/1964 να χαρακτηριστεί 12/θέσιο από το συνολικό αριθμό των οργανικών θέσεων διδακτικού προσωπικού που είχε. Ωράριο, αυτό της εναλλασσόμενης διπλής βάρδιας.

Στην περίοδο της εθνικής δοκιμασίας κατά την 10/ετία του ΣΑΡΑΝΤΑ (΄40), εξαιτίας της κατοχής και του εμφυλίου, το 21ο, όπως όλα τα σχολεία, πορεύτηκε με τις λειτουργικές μεταπτώσεις που οι συγκυρίες διαμόρφωσαν.

Οι ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΣΕΙΣ, περιπετειώδεις. Στο σε εξέλιξη σχολικό έτος 1963 – 1964 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ στο ιδιόκτητο οίκημα της οδού ΤΕΛΕΣΤΟΥ (αρ.4). Σ’αυτό παραμένει μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου 1981 για να το εγκαταλείψει την επομένη (24 – 2 – 1981), καθόσον κρίθηκε ακατάλληλο, χωρίς να επιδέχεται επισκευή, εξαιτίας των ζημιών που προκάλεσαν οι σεισμοί που επισυμβήκαν, ευτυχώς σε ώρα κατά την οποία δε λειτουργούσε. Άστεγο ως σεισμόπληκτο παύει να λειτουργεί για δεκαέξι (16) ημέρες.

Στις 12/3/1981, με εντολή του τότε ΝΟΜΑΡΧΗ ΑΘΗΝΩΝ, στεγάζεται προσωρινά ως τις 30/9/1981 στο διδακτήριο του ιδιωτικού ΛΥΚΕΙΟΥ Α. Γ. ΤΥΧΟΠΟΥΛΟΥ Α. Ε. στην οδό Λήμνου (αρ.16) που μετονομάστηκε αργότερα σε ΛΕΛΑΣ  ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ.

Με την απαρχή του σχολικού έτους 1981 – 1982 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ και πάλι σε άλλο ιδιόκτητο ακίνητο που βρίσκεται στην οδό ΘΗΡΑΣ (αρ.77), μετά την αποχώρηση του 19ου Γυμνασίου Αθηνών που στεγάστηκε στην οδό ΚΑΜΠΑΝΗ.

Η διαδοχική στέγαση στα ιδιόκτητα κτίρια που πλην ενός ήταν προβληματικά, ταλάνιζε τους στεγαζόμενους με τα μετασχηματισμένα δωμάτια σε αίθουσες διδασκαλίας χωρίς προδιαγραφές υγιεινής πληρότητας, με βοηθητικούς χώρους σε ανεπάρκεια, με κλιμακοστάσια καρμανιόλες και με αυλές που η έκτασή τους δεν ξεπερνούσε τα πενήντα (50) με ογδόντα (80) τ.μ.

Κι όμως! Σ’ αυτά τα εν «πολλοίς» απαράδεκτα κτίρια, ως διδακτήρια με υπερπληθωρικά τμήματα, όσο κι αν φαντάζει απίστευτο κι αδιανόητο, συντελέστηκε σπουδαίο έργο μάθησης και αγωγής χάρη στην ευγενή άμιλλα μεταξύ των μαθητών και την άοκνη και εργώδη προσπάθεια διοικητικού και διδακτικού προσωπικού, που προκαλούσε τη συνειδησιακή, υπηρεσιακή και κοινωνική ικανοποίηση και καταξίωση.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ για ανέγερση ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ: Στο διάβα των πρώτων σαράντα τεσσάρων (44) σχολικών ετών, έγινε βραχνάς των εμπλεκομένων αρμοδίων φορέων η εξεύρεση του κατάλληλου οικοπέδου ώστε να γίνει ένα σύγχρονο διδακτήριο για το 21ο και να λήξουν μια για πάντα οι χρόνιες δοκιμασίες του. Η δυσκολία μεγάλη, γιατί ήταν ανύπαρκτοι οι οικοπεδικοί χώροι για διάθεση από το ΔΗΜΟΣΙΟ, το ΔΗΜΟ, τα Ν. Π. Δ. Δ. Τα ιδιωτικά που εντοπίζονταν, ή απορρίπτονταν ως ακατάλληλα ή υφαρπάζονταν από κατασκευαστικές εταιρίες πριν καν εκδηλωθεί η διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.

ΣΩΤΗΡΙΟ για το 21ο το σχολικό έτος 1977 – 78, καθόσον με τη δραστηριοποίηση τότε της Σχολική Επιτροπής, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, τη χωρίς χρονοτριβή παρέμβαση της Πολιτείας και την αποτελεσματικότητα του Ο. Σ. Κ. απαλλοτριώθηκε η οικοπεδική έκταση 2000 τ. μ. της οδού Κύπρου 43 στο όνομα του Σχολείου και το όνειρο της ανέγερσης του διδακτηρίου του δεν ήταν παρά ζήτημα ΧΡΟΝΟΥ.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ του ΟΝΕΙΡΟΥ: Το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» επαληθεύτηκε στην περίπτωση του 21ου. Ο χαρακτηρισμός του ως του μόνου σεισμόπληκτου σχολείου στο Δήμο της Αθήνας ευαισθητοποίησε το ίδρυμα Ωνάση, ώστε με χρηματική ΔΩΡΕΑ προς το ΥΠ. Ε. Π. Θ., όπως ευρέως διαδόθηκε τότε, αλλά αποσιωπήθηκε στη συνέχεια, να επισπευθεί η διαδικασία ανέγερσης του πολυπόθητου διδακτηρίου στην απαλλοτριωμένη οικοπεδική έκτασή του (ΚΥΠΡΟΥ 43).

Η 5η Μαρτίου του 1986 είναι μια ημέρα ξέχωρης χαράς και ικανοποίησης για το διοικητικό – διδακτικό προσωπικό, τους μαθητές, τους γονείς και κηδεμόνες, καθόσον το 21ο, μετακομίζοντας από το Θήρας 77 κτίριο, στεγάζεται πανηγυρικά και οριστικά στο δικό του σύγχρονο για την εποχή διδακτήριο στην οδό ΚΥΠΡΟΥ (αρ.43), ένα διδακτήριο χτισμένο με τις αντισεισμικές προδιαγραφές που θεσπίστηκαν μετά τους σεισμούς του 1981, αλλά και αυτές των νέων σχολικών κτιρίων, παρέχοντας πληρότητα, άνεση, ασφάλεια και συνθέτοντας ένα ευχάριστο και υγιεινό σχολικό περιβάλλον.

Η ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ με το 165ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ: Το σύγχρονο διδακτήριο έγινε ο κράχτης για εγγραφές – μετεγγραφές μαθητών στο 21ο με αποτέλεσμα το μαθητικό του δυναμικό που προέκυπτε για το αμέσως επόμενο σχολικό έτος 1986 – 1987 να υπερβαίνει κατά πολύ το από το νόμο προσδιοριζόμενο όριο των μαθητών ανά τμήμα, αλλά και την οργανικότητα του σχολείου ως 12/θεσίου. Τη λύση στο πρόβλημα έδωσε η ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ του νεοιδρυθέντος 165ου Δημοτικού, που απορρόφησε τους επιπλέον 180 μαθητές από το δυναμικό του 21ου και συλλειτουργούσε αυτόνομα με εβδομαδιαία εναλλαγή στο ωράριό του .

ΤΟ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ: Παραλήφθηκε αναπαλαιωμένο το Μάρτιο του 1991 από τους Δ/ντες του 21ου και  του 165ου, Μαυρομάτη Εμμανουήλ και Μανίκα – Παπαδάκη Ευανθία αντίστοιχα, για να καλυφθούν λειτουργικές ανάγκες συστέγασης των σχολείων από βοηθητικές και βασικές αίθουσες αλλά και για τη ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ του 37ου Νηπιαγωγείου σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους εντός του αυτού κτιρίου, γεγονός που επισυμβήκε από το σχολικό έτος 1991 – 1992.

Το κτίριο αυτό ήταν ένα ερείπιο πριν αναπαλαιωθεί. Όταν το 1987 απαλλοτριώθηκε μαζί με την οικοπεδική έκταση που ενυπήρχε και ήταν όμορη με τον αύλειο χώρο του 21ου , κρίθηκε κατεδαφιστέο. Επιδίωξη να ανεγερθεί μία νέα πτέρυγα σε σχήμα ορθής γωνίας (Γ). Ενώ είχαν γίνει οι μελέτες με εκπονημένα τα σχέδια ανέγερσης και θα άρχιζε η προγραμματισμένη κατεδάφιση, ανακλήθηκε η σχετική άδεια γιατί το κτίριο κρίθηκε ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ και σαν τέτοιο έπρεπε να αναπαλαιωθεί ύστερα από παρέμβαση του τότε ΠΡΟΕΔΡΟΥ της Βουλής των Ελλήνων και της τότε Υπουργού ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Αιτία: ο παραδοσιακός χαρακτήρας του κτιρίου και η ιστορικότητα της χρήσης του.

Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ της περιουσίας του σχολείου στο ΔΗΜΟ: Συντελέστηκε τον ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ του 1995, οπότε και μεταβιβάστηκε η από τα δύο κτίριά του ακίνητη περιουσία, καθώς και η κινητή του εκτός από τα αντικείμενα που προέρχονταν από δωρεές προς το σχολείο Συλλόγων Γονέων – Κηδεμόνων ή άλλων δωρητών.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Από το 1986 και μετά συντελέστηκε σταδιακά η ανανέωση, η επαύξηση και ο εκσυγχρονισμός του με χορηγήσεις από τον Ο.Σ.Κ. και από το ελεύθερο εμπόριο με δαπάνες της Σχολικής Επιτροπής, ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική ανετότητα στα πλαίσια της αναλογικότητας σε σχέση με το συστεγαζόμενο 165ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ.

ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΗΜΕΔΑΠΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ: Άρχισε να παρατηρείται από τη δεκαετία του ’90 για να κορυφωθεί στη διανυόμενη δεκαετία του 2000 που η μείωση αντιπροσωπεύει το 60%.

ΑΙΤΙΑ:

I.      Η υπογεννητικότητα, καθόσον οι περιπτώσεις να φοιτούν στο σχολείο πάνω από δύο αδέλφια φαίνονται να είναι σπάνιες.

II.      Η στροφή στα ιδιωτικά σχολεία, αν και η παιδεία που παρέχεται από τα δημόσια σχολεία της Π. Ε. είναι αξιόλογη.

III.      Οι μετοικεσίες των οικογενειών στα προάστια των Αθηνών και στην επαρχία.

Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ: Προήλθε και προέρχεται από τα παιδιά των οικονομικών μεταναστών – αλλοδαπών στην Ελλάδα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό και ποσοστό προσαρμόζονται εκάστοτε στις λειτουργικές συνθήκες του σχολείου, βιώνοντας τις ίσες ευκαιρίες που τους παρέχονται για να εξελιχτούν μαθησιακά.

ΩΡΑΡΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1986 και ΕΠΕΚΕΙΝΑ: Αυτά ήταν απαύγασμα του εκάστοτε πλαισίου που διαμόρφωσαν οι νόμοι, τα διατάγματα, η οργανικότητα, η στεγαστική δυνατότητα, η συστέγαση.

Από το σχολικό έτος 2004 – 2005 και εξής, έχοντας την οργανικότητα του 12/θεσίου, λειτουργεί ως πρωινό ΟΛΟΗΜΕΡΟ, αφού μετά από διοικητικές προσπάθειες διαμορφώθηκαν οι συγκυρίες να απαλλαγεί από το εναλλασσόμενο εβδομαδιαία ωράριο με το συστεγαζόμενο 165ο .

Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Με την 15966/ Δ4/ 8-2-2007 ΑΠΟΦΑΣΗ του Υ.Π.Ε.Π.Θ. το 21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών μετονομάστηκε σε «21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών – ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ», μετά από πρόταση του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου να τιμηθεί η ηρωίδα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ της περιόδου 1941-1944, που κατοικούσε σε οίκημα εντός των ορίων της ΕΔΡΑΣ του από της ιδρύσεώς του.

ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ: Όπως προκύπτει από τα υπαρκτά στοιχεία του ΑΡΧΕΙΟΥ, αυτοί που διετέλεσαν Δ/ντές κατά τα εβδομήντα τέσσερα (74) σχολικά έτη λειτουργίας του ήταν:

Α. ΟΙ ΑΠΟ ΠΡΟΑΓΩΓΗ

1. Πίπος Αθανάσιος

2. Σουραβλάς Ιωάννης

3. Παπαδαίος Δημήτριος

4. Κωνσταντοπούλου Ελένη

5. Βασιλόπουλος Γεώργιος

6. Κουδούσης Ιωάννης

7. Γεννάδιος Θρασύβουλος

8. Φτούλης Δημήτριος

9. Τσούτης Αναστάσιος

10. Βαϊόπουλος Βασίλειος

11. Ρούπα Παναγιώτα

12. Παναγιωτοπούλου Ελένη

13. Φωφώ Χρονοπούλου

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ

ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ 134ης Σ.Ε.

ΠΡΩΗΝ Δ/ΝΤΗΣ 21ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Ακολουθούν Φωτογραφίες και μηνύματα που λάβαμε από παλιούς μαθητές του σχολείου:

Νιώσαμε πολλή συγκίνηση που μας ξαναφέρατε στη μνήμη μας τα σχολικά χρόνια από το Δημοτικό Σχολείο όπου φοιτήσαμε, το πάλαι ποτέ «Φάρος». Για μένα που φοίτησα στο «Φάρος» μέχρι την Γ’ Δημοτικού και δε θυμάμαι πολλά από εκείνα τα χρόνια, μου είναι πολύ ευχάριστο να προσπαθώ να φέρω στη μνήμη μου το παλιό μας σχολείο. Γι’ αυτό και κάθε φωτογραφία και ανάμνηση από τα άλλα παιδιά είναι σημαντική, διότι ο «Φάρος» στη συνέχεια κατεδαφίστηκε. Είναι αλήθεια ότι όλα τα παιδιά που φοιτήσαμε στο παλιό Δημοτικό της Αχαρνών, το γνωρίζαμε με το όνομα αυτό. Θυμόμαστε με πολλή αγάπη τον δάσκαλό μας κύριο Βασίλειο Βαϊόπουλο από τη Θεσσαλία, ο οποίος μας είχε μαθητές στις τρεις τελευταίες τάξεις στην Τελέστου. Στο βιβλίο της κυρίας Παπαλιάκου, όπου είδαμε τις φωτογραφίες με τους άλλους δασκάλους, τον είδαμε και συγκινηθήκαμε, διότι δε νομίζω να υπάρχει άλλη φωτογραφία από το σχολείο μας.

Σας στέλνω μία φωτογραφία από τις σχολικές μας επιδείξεις της Τρίτης Τάξης στις 3-6-1971. Στα δεξιά της φωτογραφίας είμαι εγώ, η Αυρηλία Κάργα, και αριστερά η συμμαθήτριά μου Θάλεια Ιωαννίδου. Από τα άτομα πίσω που μας παρακολουθούν η πρώτη αριστερά κυρία είναι η επιστάτρια του σχολείου μας και το κοριτσάκι μπροστά της με τη ζακέτα είναι η κόρη της, της οποίας δε θυμάμαι το όνομα. Η τότε δασκάλα μας ήταν η κυρία Καπετανάκη και ο διευθυντής του σχολείου ήταν ο κύριος Γεννάδιος.

Άλλοι συμμαθητές μου ήταν: Μαρία Μιχαλουδάκη, Αγγελική Λέκκα, Ζωή Πατούνα, Μαρία Πολίτου, Νατάσσα Λυριντζή, Αριέττα Παΐδα, Χαρούλα Δαλαμάγκα, Μαρία Λάππα, Μπαξεβάνης, Ζυγούρης, Γιαννούκος, Μανωλάς, Αλευράς, Κοντονικολής, Κάγκας, Φουρκιώτης, Κιουλτζής και Κουρούπης.

Σας ευχαριστούμε για την πρωτοβουλία που έχετε αναλάβει και ελπίζω να βοηθήσουν και άλλοι με φωτογραφίες του παλιού μας σχολείου.

Με εκτίμηση,

Αυρηλία Κάργα

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν παρουσιάζουν  η μία την Τετάρτη Δημοτικού της σχολικής χρονιάς 1957-1958 με την δασκάλα μας κα Ελένη Γιαννακάκου και η άλλη μια φωτογραφία από την σχολική γιορτή της 25^ης Μαρτίου του 1956 στην κεντρική αίθουσα του Φάρου όπου κάναμε τις σχολικές παραστάσεις μας. (Στην φωτογραφία διακρίνονται με την σειρά από αριστερά οι μαθητές Γιώργος Μπασιώτης, Γιάννης Μανσόλας, Κώστας Γραικιώτης και ο δίδυμος αδελφός μου Φάνης Γραικιώτης. Η δασκάλα δεξιά ήταν η κα Βούλα αλλά δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να θυμηθώ το επώνυμό της) .

Κων/νος Γραικιώτης (μαθήτής του σχολείου 1955 – 1960)

Ευχαριστούμε τον κύριο Γρίσπο, μαθητή του «ΦΑΡΟΥ» για τις πολύ όμορφες σχολικές φωτογραφίες που μας έστειλε και τις εκπληκτικές περιγραφές. Για όσους δεν γνωρίζουν, το σχολείο μας ΠΡΩΤΟΣΤΕΓΑΣΤΗΚΕ στο ιδιόκτητο κτίριο της οδού ΑΧΑΡΝΩΝ (αρ.186) που μέχρι το 1934 στεγαζόταν το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ «Ο ΦΑΡΟΣ» του οποίου ένα μέρος από το μαθητικό και διδακτικό δυναμικό απορρόφησε. Για πολλά χρόνια μετά την κατεδάφιση του κτηρίου, το σχολείο μας ήταν γνωστό ως «Δημοτικό σχολείο ο Φάρος»Γράφει ο κύριος Γρίσπος:

«…. ήμουν μαθητής στον ΦΑΡΟ 21ο Δημοτικό σχολείο από το 1953 έως και το 1959…….Οι φωτογραφίες που  σας στέλνω έχουν ως εξής:

“Σας αποστέλλω σχολική φωτογραφεία έτους 1957-58 της ΣΤ τάξης με δάσκαλό τον τότε Δ/ντή του σχολείου κ. Πίππο. Ο κύριος Πίππος ήλθε στο σχολείο μας ως Διευθυντής το 1957 όταν εγώ ήμουνα στην πέμπτη τάξη και δεν ήταν κάποιος ήδη δάσκαλος του Φάρου. Ήταν ο πρώτος που εγκαινίασε την αναμνηστική φωτογράφιση κάθε τάξης με τον δάσκαλό της. Μέχρι τότε ότι φωτογραφίες υπήρχανε ήταν από κάποιες εορταστικές  εκδηλώσεις με ανακατωμένους δασκάλους και μαθητές. Την σχολική φωτογραφεία 1957-58 ΣΤ τάξης μου την απέστειλε η κα. Ζερμπίνου μαθήτρια της τότε τάξης”