Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, παρακολουθήσαμε μαζί με τα παιδιά μας την ταινία μικρού μήκους «The Present».
Μια ταινία που δεν μιλά μόνο για ένα ανάπηρο σκυλάκι, αλλά και για ένα παιδί με αναπηρία.
Η επιλογή της ταινίας δεν έγινε τυχαία. Θέλαμε τα παιδιά:
- Να ευαισθητοποιηθούν γύρω από την έννοια της αποδοχής και της διαφορετικότητας.
- Να συνειδητοποιήσουν ότι κάθε πλάσμα —ανεξάρτητα από δυσκολίες— αξίζει αγάπη και φροντίδα.
- Να καταλάβουν ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην καλοσύνη.
Δεν είδαμε τον “δυνατό” που βοηθά τον “αδύναμο”. Είδαμε δύο ψυχές που αναγνωρίζονται. Δύο πλάσματα που κουβαλούν τις δυσκολίες τους όχι σαν βάρος, αλλά σαν γέφυρα που τα φέρνει κοντά.
Κι εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη αλήθεια:
Τα ζώα δεν είναι απλώς πλάσματα προς φροντίδα. Είναι φίλοι. Είναι παρέα. Είναι ζωή.
Το μικρό σκυλάκι της ταινίας —αν και δεν μπορούσε να τρέξει— κατάφερε κάτι τεράστιο:
Ξεσήκωσε το παιδί από την οθόνη, από τα βιντεοπαιχνίδια, από τη μοναξιά… και το έβγαλε έξω.
Όχι με λόγια. Όχι με συμβουλές. Αλλά με παρουσία και αγάπη.
Ένας σκύλος, ακόμη κι αν δεν μπορεί να περπατήσει καλά, μπορεί να σε κάνει να ζήσεις καλύτερα.
Μια φιλία με ένα ζώο δεν σε κάνει “φιλόζωο”. Σε κάνει πιο άνθρωπο.
Κατά τη διάρκεια της ταινίας τα παιδιά συγκινήθηκαν βαθιά. Εξέφρασαν αυθόρμητα συναισθήματα όπως: «Θέλω κι εγώ να το πάρω αγκαλιά αυτό το σκυλάκι»
Μετά την προβολή, τα παιδιά ζωγράφισαν το δώρο καρδιάς που θα έκαναν στο αγαπημένο τους ζώο και στη συνέχεια έφτιαξαν έναν δικό τους «σταθμό φροντίδας» για τα ζώα:
ζωγράφισαν ζωάκια και τους έβαλαν φαγητό και νερό φτιαγμένο από καπάκια.
Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά μετέτρεψαν το συναίσθημα σε πράξη. Δεν έμειναν απλώς στο “λυπάμαι το ζωάκι”, αλλά πέρασαν στο “φροντίζω, βοηθάω, προσφέρω”.
Όπως γράψαμε και στο πλακάτ της κατασκευής:
«Ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται από το πώς φέρεται στα ζώα.» Γκάντι
Κι εμείς είδαμε ότι ο πολιτισμός μπορεί να ξεκινήσει μέσα σε μια μικρή τάξη, από ένα μικρό παιδί και ένα μικρό σκυλάκι.
Γιατί εδώ, δεν μεγαλώνουμε απλώς παιδιά.
Μεγαλώνουμε Ανθρώπους.
Ευχή μας είναι τα παιδιά μας να μεγαλώσουν με ευαισθησία, ενσυναίσθηση και σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής.
Και χαιρόμαστε που τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι ήδη έχουν κάνει το πιο σημαντικό βήμα: νιώθουν.
