Το Δέντρο που Έδινε!!!

Κλασικό αυτό το βιβλίο του 1964, είναι το «πιο χριστουγεννιάτικο» παραμύθι που μπορεί κανείς να αγοράσει σε μικρούς και μεγάλους, χωρίς να είναι καθόλου χριστουγεννιάτικο. Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, αστέρια, φάτνες και στολισμένα δέντρα. Ούτε καν χρώμα δεν υπάρχει. Μια ιστορία σε άσπρο-μαύρο, ολιγόλογη. Μάλλον μελαγχολική. Μια  ιστορία που δείχνει γυμνά, με σκληρό φωτισμό, τη χαρά του να δίνεις.

Ένα μόνο θα πούμε, έτσι για αρχή:

1.Το δέντρο που έδινε…….Αγάπη

2. Τα Χριστούγεννα είναι…..Αγάπη

3. Αγάπη χωρίς όρους και όρια….. Ιησούς Χριστός

Και αφού τα Χριστούγεννα είναι αγάπη, δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να προσεγγίσουμε αυτό το συναίσθημα, παραμονές γιορτών και να μιλήσουμε για το μήνυμα των Χριστουγέννων,  από το να ταξιδέψουμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου και να αφήσουμε να μπει στις καρδιές μας φως αγάπης αληθινό.

Λίγα λόγια για  το παραμύθι.

Το δέντρο που έδινε του Σελ Σίλβερσταϊν είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ ενός αγοριού και μιας Μηλιάς.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μηλιά…κι αγαπούσε ένα αγοράκι. Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διάβασμα του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της,έκανε κούνια στα κλαδιά της,σκαρφάλωνε στον κορμό της…κι μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα το αγόρι όσο μεγάλωνε τόσα περισσότερα ζητούσε από το δέντρο και το δέντρο έδινε,έδινε,έδινε αδιάκοπα. Και η μηλιά πάντα του έδινε, χωρίς να παραπονιέται.
Ώσπου δεν της έμεινε τίποτα πια στο τέλος να του δώσει παρά μόνο την αγάπη της. 

Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη.

Η ιστορία είναι αλληγορική. Πολλοί μελετητές διακρίνουν μια αλληγορική διήγηση για τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό ή με τη Φύση. Φεμινίστριες κριτικοί λογοτεχνίας ερμηνεύουν στην ιστορία του “Δέντρου που έδινε” ως μια αλληγορική παρουσίαση της σχέσης μητέρας-παιδί, όπου η μητέρα παρουσιάζεται ως η γυναίκα που δίνει τα πάντα για την ευτυχία του παιδιού της, θυσιάζοντας ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.

Το πιο διάσημο έργο του Silverstein είναι «Το δέντρο που έδινε» («The Giving Tree»). Το βιβλίο ως το 2011 είχε πουλήσει 8,5 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ είναι 14ο στη λίστα με τα πιο πετυχημένα παιδικά βιβλία. Μάλιστα είναι τέτοια η επιτυχία του βιβλίου που δεν εκδόθηκε ποτέ με μαλακό εξώφυλλο, αλλά από την πρώτη έκδοση έως σήμερα συνεχίζει να εκδίδεται σε σκληρό εξώφυλλο. Έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες, ενώ στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δωρικός.