Τα «χειρότερα» πράγματα που μπορούμε να κάνουμε στο παιδί μας!!

Σίγουρα νιώθετε για το παιδί σας την απόλυτη αγάπη. 
Τι σημαίνει, όμως, αγάπη για εσάς; 
Να ανταποκρίνεστε σε κάθε του απαίτηση, ακόμη και στην πιο παράλογη; 
Οι ειδικοί στον τομέα της παιδικής ανάπτυξης μας λένε ποια είναι τα πιο κοινά και τα χειρότερα λάθη που κάνουμε στην ανατροφή του παιδιού μας.

1. Υποκύπτουμε σε όλες του τις απαιτήσεις
Σίγουρα χαίρεστε απεριόριστα, όταν βλέπετε πόσο χαίρεται το παιδάκι σας όταν παίρνει ένα νέο παιχνίδι ή τρώει το παγωτό που τόσο επιθυμεί. Όμως, το παιδί εκτός από την απεριόριστη αγάπη μας, χρειάζεται και το «όχι».
Ο Edward Hallowell, ψυχίατρος και συγγραφέας του βιβλίου «The Childhood Roots of Adult Happiness» («Οι Παιδικές Ρίζες της Ευτυχίας των Ενηλίκων»), μας λέει πως τα παιδιά που τα έχουν όλα σε αφθονία (είτε δηλαδή διαθέτουν πληθώρα παιχνιδιών είτε είναι καλά προστατευμένα από καθετί που μπορεί να τους διαταράξει τη βολή τους), έχουν περισσότερες πιθανότητες να καταντήσουν έφηβοι γεμάτοι πλήξη, κυνικότητα και καθόλου χαρά.
«Τα στοιχεία που βάσιμα προοιωνίζουν ευτυχισμένη ζωή είναι εσωτερικά και όχι εξωτερικά», λέει ο Hollowell, ο οποίος τονίζει πως έχει μεγάλη σπουδαιότητα να βοηθάμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν εσωτερικά «εργαλεία» στα οποία θα μπορούν να βασίζονται σε ολόκληρη τη ζωή τους.

2. Δεν του «επιτρέπουμε» να είναι λυπημένο
«Μα δεν είναι ο ρόλος μου να κάνω το παιδί μου ευτυχισμένο; Αν δείχνει στεναχωρημένο ή κακόκεφο, δεν θα πρέπει να επέμβω άμεσα και να βελτιώσω την κατάσταση;», 
αναρωτιέστε συχνά.
Το αντίθετο, μας λέει η Carrie Masia-Warner, παιδοψυχολόγος και διευθύντρια του Ινστιτούτου για το Άγχος και τις Διαταραχές Ψυχικής Διάθεσης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Είναι ένα λάθος που κάνουν πολλοί «καλοπροαίρετοι» γονείς.
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ανέχονται κάποιο βαθμό στενοχώριας και κάποιο επίπεδο δυστυχίας. 
Αφήστε τα να το παλέψουν, να ψάξουν για λύσεις από μόνα τους. Με τον τρόπο αυτό, θα μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις στη ζωή. 
Και η λύπη είναι μέρος της ζωής.
Αν προσπαθούμε να καταπνίξουμε κάθε λυπηρή κατάσταση από τη ζωή του παιδιού μας, αυτό που θα πετύχουμε τελικά είναι να το κάνουμε να πιστέψει πως είναι κακό να αισθάνεται λύπη.

3. Δεν το μαθαίνουμε να αγαπά τους άλλους
Καθώς το νήπιο μεγαλώνει, αρχίζουμε κι εμείς να έχουμε τη δυνατότητα να του διδάξουμε πόση ικανοποίηση αντλεί κανείς βοηθώντας τους άλλους. 
Οι έρευνες δείχνουν πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με πράγματα που έχουν νόημα και σκοπό είναι πιο δύσκολο να πέσουν θύματα της κατάθλιψης.
Η κατανόηση, η συμπόνια, η βοήθεια, η δοτικότητα, είναι αξίες που θα το βοηθήσουν να εξελιχθεί σε έναν χρήσιμο και αυτάρκη ενήλικο. Ακόμη και η απλή βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού (π.χ. να βάζει τα λερωμένα ρούχα στο καλάθι με τα άπλυτα) μπορεί να βοηθήσει το νήπιο να νιώθει πως προσφέρει κάτι σημαντικό.

4. Δεν δίνουμε σημασία στα ταλέντα του

Η συνταγή του Hallowell για την ευτυχία στηρίζεται σε κάτι απλό: Στο πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι που έχουν αποκτήσει κάποια σημαντική δεξιότητα.
Για παράδειγμα, όταν το νήπιο προσπαθεί να μάθει πώς να πετάει την μπάλα, μαθαίνει από τις αποτυχημένες απόπειρες – και βέβαια εκπαιδεύεται στην επιμονή και την πειθαρχημένη προσπάθεια. Τελικά, διδάσκεται τη χαρά της επιτυχίας, που είναι αποτέλεσμα των δικών του αγώνων.
Παράλληλα, όμως, κερδίζει την ανταμοιβή της αναγνώρισης των άλλων για τα κατορθώματά του. Και το πιο σημαντικό; ανακαλύπτει πως έχει (σε κάποιο βαθμό) τον έλεγχο της ζωής του. 
Οι έρευνες δείχνουν πως αυτή η αίσθηση ελέγχου είναι σημαντικός παράγοντας που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ευτυχία του ως ενήλικο.

5. Το έχουμε πάντα κάτω από τα φτερά μας
Για κάποιους γονείς, τα όρια μεταξύ φροντίδας και υπερπροστασίας είναι τόσο δυσδιάκριτα που δεν μπορούν καν να δουν πότε το παιδί τους έχει πια μεγαλώσει.
Η υπερπροστασία μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα βλαβερή για τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού, μιας που οι υπερπροστατευτικοί γονείς τείνουν να εμποδίζουν δραστηριότητες ή παιχνίδια, από φόβο μήπως το παιδί τους χτυπήσει ή πονέσει, και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η παιδική ηλικία συνοδεύεται από γρατσουνιές, άτσαλα χτυπήματα κι ατυχήματα.
Εμποδίζοντας το παιδί να συμμετέχει σε τέτοιες δραστηριότητες, του στερούν την ανάπτυξη των κοινωνικών του δεξιοτήτων και εμποδίζουν την ομαλή και σταδιακή κοινωνικοποίησή του. Τα παιδιά αυτά ως ενήλικοι συνήθως θα έχουν χαμηλή κοινωνική δραστηριότητα και θα είναι πιο δύσκολο να αναπτύξουν κοινωνικές σχέσεις.
Μακροπρόθεσμα είναι πιθανό θα βρουν ένα σύντροφο εξίσου υπερπροστατευτικό με τους γονείς τους, μιας και θα είναι πραγματικά αδύνατο για αυτούς να υπάρξουν μόνοι τους χωρίς τη συνεχή παρέμβαση και φροντίδα των άλλων, και να εξελιχθούν σε ενηλίκους με χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.

6. Το υποχρεώνουμε να γίνει το παιδί που εμείς ονειρευόμαστε
Όλοι οι γονείς εύχονται, ελπίζουν ή πιστεύουν πως το παιδί τους διαθέτει όλα αυτά τα «ιδιαίτερα χαρίσματα». Συχνά, όμως, αυτή τους η επιθυμία πηγάζει από τις προσωπικές τους ανεπάρκειες και τα δικά τους ανεκπλήρωτα όνειρα.
Είναι αδύνατον να είμαστε «ουδέτεροι» απέναντι στα παιδιά μας, να μην έχουμε καμιά προσδοκία για το μέλλον τους. Υπάρχει, όμως, μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να προσπαθούμε να καθοδηγήσουμε το μέλλον τους, και στο να τα αναγκάσουμε να γίνουν αυτό που θέλουμε.
Οι πολύ απαιτητικοί γονείς συχνά είναι αυστηροί και με τον εαυτό τους. Θέλουν να μεγαλώσουν σούπερ παιδιά, για να αποδείξουν ότι είναι με τη σειρά τους τέλειοι γονείς. Είναι σημαντικό να μην τους επιβάλλετε τις δικές σας προσδοκίες, αλλά να είστε δίπλα τους και να τα στηρίζετε σε κάθε τους επιλογή, ακόμα κι αν είναι αντίθετη από τη δική σας.

7. Δεν το αφήνουμε να κάνει λάθη
Σύμφωνα με τον δρ Edward Hallowell, όταν δίνουμε στα παιδιά το περιθώριο να αποκτήσουν ένα ευρύ φάσμα εμπειριών, (ακόμη και αν είναι δύσκολες ή απογοητευτικές), τα βοηθάμε να αποκτήσουν ένα απόθεμα εσωτερικής-ψυχικής δύναμης που οδηγεί στο δρόμο της ευτυχίας.
Είτε πρόκειται για ένα μωρό 7 μηνών που προσπαθεί να μπουσουλήσει είτε για ένα παιδί 7 χρόνων που παλεύει με ένα πρόβλημα αφαίρεσης, θα τα πάει καλύτερα στην αντιμετώπιση κάθε είδους δυσκολιών όταν το παλέψει μόνο του ξανά και ξανά και φέρει θετικά αποτελέσματα.
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως τα παιδιά δεν θα πρέπει να ζητούν βοήθεια όταν τη χρειάζονται, όμως ο δικός μας ρόλος δεν είναι να τους προσφέρουμε έτοιμες λύσεις, αλλά να τα βοηθήσουμε να μάθουν να αναζητούν και να βρίσκουν τη λύση μόνα τους.

Έχει μεγάλη σημασία για τη μελλοντική ευτυχία του παιδιού να μάθει να χειρίζεται τις αναπόφευκτες απογοητεύσεις και τα εμπόδια της ζωής.

Σχολικός εκφοβισμός-6 Μαρτίου

ΟΧΙ στον Εκφοβισμό… ΝΑΙ στο φίλο τον καλό! 
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα
κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
Έτσι κι εμείς, αναφερθήκαμε
με απλά λόγια στη σχολική βία.
Συζητήσαμε για αυτό το θέμα
με τους μικρούς μας  φίλους πιστεύοντας
ότι η ευαισθητοποίηση γύρω από κάθε τόσο έντονο
και σοβαρό φαινόμενο πρέπει να ξεκινάει από την τρυφερή
προσχολική ηλικία. 
Βέβαια  καθ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους,πραγματοποιούμε δραστηριότητες που προάγουν την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών δημιουργώντας ένα κλίμα φιλίας, συνεργασίας, σεβασμού και αποδοχής,θέτουμε κανόνες που πρέπει να τηρούμε,
σε διενέξεις προσπαθούμε να έρθουμε στην θέση του «θύματος «να καταλάβουμε τα αισθήματά του (ενσυναίσθηση)κ.τ.λ.
8 1 7 4
9 112
1011
6 35 3

Διαβάσαμε το παραμύθι:Τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε…

Τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε… είναι για να αγαπάμε και να βοηθάμε!!!

Τα χέρια έχουν διάφορα σχήματα, μεγέθη και χρώματα. Τα χέρια σου είναι φτιαγμένα, για να κάνουν πάρα πολλά πράγματα.

Τα χέρια είναι για να χαιρετάμε και να επικοινωνούμε. Μπορείς να χαιρετήσεις έναν φίλο, κουνώντας το χέρι σου. Μπορείς να κάνεις χειραψία, σφίγγοντας το χέρι κάποιου που συναντάς. Όταν κουνάς το χέρι ή κάνεις χειραψία, δείχνεις ότι θέλεις να κάνεις φίλους. Δοκίμασέ το. Σφίξε το χέρι του διπλανού σου.

Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού συζητήσαμε με τα παιδιά και συμφωνήσαμε όλοι μαζί ότι τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε αλλά για να αγαπάμε και να βοηθάμε!!! 

Υπάρχει και κάτι για το οποίο τα χέρια δεν είναι φτιαγμένα. Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε. Δεν είναι φιλικό να δέρνουμε. Πονάει. Πώς αισθάνεσαι, όταν κάποιος σε δέρνει; Πονάει το σώμα σου. Πονάει και η ψυχή σου. Πώς αισθάνεσαι, όταν δέρνεις κάποιον; Πονάει το σώμα του. Πονάει και η ψυχή του. «Συγνώμη». Τα χέρια δεν είναι ούτε για να σπρώχνουμε ούτε για να τσιμπάμε.

Γιατί μερικοί άνθρωποι δέρνουνε; Μερικές φορές νιώθουν…

Υπάρχουν άλλοι τρόποι, για να ξεσπάσεις. Μπορείς…



Σκεφτήκαμε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια, πράγματα όμορφα και τρυφερά. Έτσι χαιρετηθήκαμε, στείλαμε φιλάκια, χαϊδέψαμε, κάναμε αγκαλίτσες κ.τ.λ. Σχεδιάσαμε τις παλάμες μας και γράψαμε επάνω τις σκέψεις μας: Τα χέρια είναι για να παίζουμε, να ζωγραφίζουμε, να ντυνόμαστε, να παίζουμε μουσική, να τρώμε, να χαϊδεύουμε, να πιάνουμε, να χαιρετάμε, να μαγειρεύουμε, να κολυμπάμε, να αγκαλιαζόμαστε, να χτενιζόμαστε, να βουρτσίζουμε τα δόντια μας, να μιλάμε, να γράφουμε κ.λ.π.

Διαβάσαμε και το παραμύθι Ο Λυκοτοσοδούλης και η Φοβεροσκουφίτσα

Ο ΛΥΚΟΤΟΣΟΔΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΦΟΒΕΡΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

Βήματα για τη ζωή-15ος βοηθός!!!

Βοηθός της εβδομάδας που μας πέρασε ήταν ο Ρέλιο!!!

Την Τρίτη ο Ρέλιο  έφερε το αγαπημένο του παιχνίδι και φωτογραφίες από μωρό έως την ηλικία των έξι ετών. Τα παιδιά έπαιξαν με το παιχνίδι του Ρέλιο που ήταν ένας Σπάϊντερμαν, όλη την εβδομάδα.

Την Παρασκευή ήρθαν η μανούλα του Ρέλιο και η ξαδέρφη του Τζένη  και μας είπαν για το Ρέλιο σημαντικά πράγματα και γεγονότα.

 Έτσι μάθαμε για τα μέλη της οικογένειάς του, το αγαπημένο του παιχνίδι, το αγαπημένο του φαγητό, καθώς επίσης και ποιοί  είναι οι φίλοι του στο νηπιαγωγείο. Άκουσε πολλές φιλοφρονήσεις από τα παιδιά που ζέσταναν πολύ την καρδούλα του και του δώσαμε το βραβείο βοηθού.

Ευχαριστούμε πολύ Ρέλιο για την όμορφη μέρα που μας χάρισες και μας έδωσες την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε καλύτερα!!!

 Η μανούλα σου πόσο χαρούμενη και περήφανη ένιωσε! Την ευχαριστούμε για το γλυφιτζούρι και τη σοκοφρετάκια που πρόσφερε στα παιδιά. 

Επόμενος βοηθός ο Γιάννης!!!

97 2

6 28

5 24 1

Μάρτης είναι νάζια κάνει…

Ο Μάρτιος είναι ο μήνας με τις περισσότερες παροιμίες . Πολλές αναφέρονται στις καιρικές συνθήκες που επικρατούν το συγκεκριμένο μήνα και στον άστατο καιρό , ενώ άλλες στις γεωργικές ασχολίες των κατοίκων.

Σήμερα μάθαμε την παροιμία: Μάρτης είναι χάδια κάνει πότε κλαίει πότε γελάει. 

1 12 1

3 15 1

6 17 1

Τον γνωρίζετε το Μάρτη; 
Ένα ποίημα της Ρίτας Μπούμη για το Μάρτη τον τρελλό και τον αντάρτη

Ο Οδυσσέας  Ελύτης στο «Τα ρω του έρωτα» σε δυο ποιήματά κάνει αναφορά στο Μάρτη


ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ  (1972)
Οδυσσέας Ελύτης 
 ΤΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ

Τον Μάρτη περικάλεσα
    και τον μικρό Νοέμβρη
Τον Αύγουστο τον φεγγερό
    κακό να μη μας έβρει
Γιατ’ είμαστε μικρά παιδιά
    είμαστε δυο Ελληνάκια
Μες στα γαλάζια πέλαγα
    και στ’ άσπρα συννεφάκια
Γιατ’ είμαστε μικρά παιδιά
    κι η αγάπη μας μεγάλη
Που αν τη χωρέσουμε απ’ τη μια
    περσεύει από την άλλη
Κύματα σύρετε ζερβά
 κι εσείς τα σύννεφα δεξιά
Φάληρο με Περαία
 μια γαλανή σημαία.

 

 

‘Ανοιξη και καλό μήνα!

Ένα χελιδόνι  από μακριά, μου  ‘φερε ένα μυστικό:
“Άνοιξη έρχεται” μου ψιθύρισε, για να χαρώ.
Σήμερα υποδεχθήκαμε τον Μάρτη, στολίσαμε το σχολείο μας, φορέσαμε «μαρτάκια».
.jpg
Την πρώτη μέρα του Μάρτη , στη χώρα μας , τα παιδιά φορούν στον καρπό του δεξιού τους χεριού ένα βραχιολάκι με κόκκινη και λευκή στριμμένη κλωστή. Το βγάζουν μόλις δουν το πρώτο χελιδόνι και το κρεμούν πάνω σε ένα ανθισμένο δέντρο και ιδιαίτερα σε τριανταφυλλιές για να τους χαρίσει ροδαλό χρώμα. 
Ο ήλιος το Μάρτιο συνήθως καίει και μαυρίζει τα πρόσωπα των παιδιών. Η μαυρίλα όμως σήμαινε και ασχήμια, προπάντων για τα κορίτσια που η παράδοση τα ήθελε άσπρα και ροδομάγουλα. Για να αποτρέψουν την επίδραση του ήλιου λοιπόν, έφτιαχναν και φορούσαν τον «μάρτη», ώστε να προστατεύσει τα πρόσωπα των παιδιών από τον ήλιο και να μην καούν.
Με το τέλος του Μάρτη το βραχιόλι κρεμιέται σε μια τριανταφυλλιά, για να το πάρει το χελιδόνι για τη φωλιά του. Κρεμιέται σε ένα δέντρο, για να έχει καλή ανθοφορία. Δένεται σε μια στάμνα, για να προστατεύεται το νερό απ’ τον ήλιο και να διατηρείται δροσερό. Δένεται στην αναστάσιμη λαμπάδα και καίγεται από το Άγιο Φως. 

45

Άνοιξη στο νηπιαγωγείο: 12 Αντικείμενα και συνήθειες. [Εκτυπώσιμο] | Ονειροβάτες
Κέντρο Χορού & Θεάτρου Μήλου: «Κάθε Μάρτη αρχίζει μια Άνοιξη» - Μηλέικα Νέα: Ειδήσεις για τη Μήλο
IMG 25320
67
13201
Καλό μήνα!!!!