Σήμερα γνωρίσαμε τους Εσκιμώους και τις συνήθειές τους. Πώς ντύνονται, τί τρώνε, πώς μετακινούνται κ.α
Αυτό που χρειάζεται να προσέχουμε στην προσέγγιση άλλων λαών κατά τη γνώμη μου είναι να μην απομακρυνόμαστε από την αλήθεια και να μην γινόμαστε γραφικοί. Οι Εσκιμώοι ΔΕΝ ζουν σε ιγκλού(= σπίτι, στη γλώσσα των Ινουίτ) πλέον, εξακολουθούν να τα κατασκευάζουν αλλά μόνο όταν βρίσκονται μακρυά από το σπίτι τους. Εξακολουθούν να μετακινούνται με έλκηθρα που τα σέρνουν σκυλιά, έχουν όμως και snowmobile. Τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, φοράνε τα ίδια ρούχα με έμας, έχουν ποδήλατα, παίζουν μπάσκετ κτλ.
Και μετά από όλα αυτά βάλαμε πλώρη για την άλλη άκρη της Γης, την Ανταρκτική…
Εκεί οι μόνοι άνθρωποι που συναντήσαμε ήταν εξερευνητές και επιστήμονες που μελετούν την παγωμένη αυτή Ήπειρο και προσπαθούν να ανακαλύψουν τα μυστικά της…
Ζουν όμως κι εδώ πολλά και διαφορετικά είδη ζώων από αυτά που συναντήσαμε στην Αρκτική και την Αρκτική Τούνδρα…Πιγκουίνοι και θαλάσσιοι ελέφαντες, όρκες και θαλάσσια λιοντάρια και μάθαμε τα πάντα για αυτά…
και ότι φυσικά ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μια πολική αρκούδα δε θα συναντούσε έναν πιγκουίνο ή ένας θαλάσσιος ελέφαντας μια πολική αλεπού ή έναν τάρανδο. Κάτι που στην αρχή ήταν λίγο μπερδεμένο στο μυαλό τους.
Συγκρίναμε τις δύο άκρες της Γης μας κάνοντας επίδειξη των γνώσεων μας…
και στο τέλος κάναμε το εξής σκίτσο όπου τα παιδιά επέλεξαν τι βρίσκουν στην Αρκτική τι στην Ανταρκτική και τι κοινό υπάρχει στις δύο αυτές περιοχές…
και φυσικά παιχνίδια με τα ζώα… και των δυο περιοχών
– Ξεχώρισαν τα ζώα της Αρκτικής από τα ζώα της Ανταρκτικής.
– Περιέγραφαν ένα ζώο και τα παιδιά προσπαθούσαν να μαντέψουν σε ποιο ζώο αντιστοιχεί η περιγραφή. Δώσαμε βάση στο να χρησιμοποιούν χαρακτηριστικά που θα δυσκόλευαν τα παιδιά και δώσαμε βάση στη λεπτομέρεια.
– Εδώ μας δόθηκε η ευκαιρία (και με την αφορμή του τίτλου του παραμυθιού που είχαμε διαβάσει) να μιλήσουμε για τα ΕΠΙΘΕΤΑ και πως αυτά πλουτίζουν το λόγο μας. Έτσι λοιπόν “στολίσαμε” το κάθε ζώο με επίθετα που του ταιριάζουν κατά την κρίση των παιδιών και ομολογούμε πως το αποτέλεσμα ήταν απρόσμενο…
Μια μεγάλη, άγρια, πελώρια, άσπρη, αιμοβόρα, πεινασμένη (δεχόμαστε και τις μετοχές), φοβερή, τρομερή, χνουδωτή αρκούδα έκανε την εμφάνισή της…
Ένας όμορφος, χοντρός, γλυκούλης, μεγάλος, αγαπητός, νόστιμος τάρανδος ήρθε στην παρέα μας…
Ένας πηδηχτούλης, άσπρος, μικρός, φοβιτσιάρης, ντροπαλός, όμορφος λαγός ξεπήδησε μπροστά μας…
Ένας φωνακλάς, παχουλός, τεράστιος, άσχημος, νυσταγμένος, τεμπέλης θαλάσσιος ελέφαντας κάθησε κι αυτός κοντά μας
Ένας άγριος, κακός, τριχωτός, δονταράς, γκρίζος, πεινασμένος, πονηρός, πολικός, τρομαχτικός λύκος μας ξάφνιασε και μας φόβισε.
Ένας μικρούλης, χαριτωμένος, ασπρόμαυρος, καλός, όμορφος, ζωηρός, κοντός, αδύναμος πιγκουίνος ζήτησε την προστασία μας, και το παιχνίδι των επιθέτων συνεχίστηκε για πολύ…
