Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, πριν από 1500 χρόνια ο Δεσπότης της Καισαρείας στην Καππαδοκία ήταν ο Μέγας Βασίλειος. Την πόλη επιβουλεύονταν διάφοροι εχθροί, μεταξύ αυτών ο Έπαρχος Καππαδοκίας, ο οποίος πήγε με το στρατό του και με άγριες διαθέσεις στον Μέγα Βασίλειο και απαίτησε από αυτόν να ζητήσει από τους κατοίκους της πόλης να του παραδώσουν ότι πιο πολύτιμο είχαν σε χρυσάφι και άλλα τιμαλφή. Οι κάτοικοι της Καισαρείας, παρότι ήταν φτωχοί, μάζεψαν όλα τους τα πολύτιμα αντικείμενα και χρυσαφικά και τα παρέδωσαν στον Μέγα Βασίλειο. Τα χρυσαφικά που μαζεύτηκαν ήταν τόσα πολλά που σχημάτισαν ένα μικρό βουνό. Μόλις ο στρατηγός πήγε να αρπάξει τα χρυσαφικά, ξαφνικά μια λάμψη εμφανίστηκε που έκαναν τον στρατηγό και τους στρατιώτες του να απομακρυνθούν τρέχοντας. Σύμφωνα με την παράδοση, η λάμψη προήλθε από την εμφάνιση του Αγίου Μερκουρίου με τους αγγέλους του.

Η πόλη της Καισαρείας σώθηκε, αλλά ο Μέγας Βασίλειος βρέθηκε σε μεγάλο δίλημμα, καθώς έπρεπε να μοιράσει τα τιμαλφή ξανά στους κατόχους τους. Τα τιμαλφή όμως ήταν τόσα πολλά που ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να μοιράσει χωρίς να γίνει κάποιο λάθος. Τότε αποφάσισε το εξής : Κάλεσε τον κόσμο να ζυμώσει ψωμάκια και μέσα σε κάθε ψωμάκι έβαλε και μερικά χρυσαφικά. Τα ψωμάκια δόθηκαν στους κατοίκους της Καισαρείας και όλοι έμειναν ικανοποιημένοι από την δίκαιη αυτή μοιρασιά. Σε ανάμνηση του γεγονός αυτού και προς τιμή του Αγίου Βασιλείου, κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς φτιάχνουμε τη βασιλόπιτα και βάζουμε ένα φλουρί μέσα σ΄αυτήν.