Σας καλοσωρίζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα του νηπιαγωγείου μας
Το ιστολόγιο του 1ου νηπιαγωγείου Φαλάνης δημιουργήθηκε με σκοπό να παρακολουθείτε μαζί μας τις δρατηριότητες των μαθητών μας, να ενημερώνεστε για εκπαιδευτικά προγράμματα που ενδιαφέρουν τα παιδιά και για τις δράσεις που υλοποιεί το νηπιαγωγείο μας.
Καλή περιήγηση!
Νηπιαγωγός: Το πιο υπεύθυνο επάγγελμα
«Για μένα, ενώπιον του Θεού, το πιο υπεύθυνο επάγγελμα, που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι νηπιαγωγός. Αλλά και το πιο δύσκολο, γιατί πλάθει ψυχές. Και πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατ’ εικόνα του Θεού πλασμένοι. Και έτσι γίνεσαι συνεργός του Θεού, όπως γίνονται και οι γονείς, όταν τεκνοποιούν». Και συνέχισε: «Αν δεν έχεις τα κότσια να γίνεις νηπιαγωγός, να γίνεις δάσκαλος. Είναι το ίδιο υπεύθυνο. Κι αν δεν μπορείς ούτε δάσκαλος, τότε να γίνεις καθηγητής»! Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ – Μαρτυρίες προσκυνητών
Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας, στο Πολιτιστικό κέντρο Φαλάνης. Τα παιδιά παρουσίασαν το παραμύθι του Σελ Σιλβερστάιν: Το Δέντρο που Έδινε.
Οι μικροί μας καλλιτέχνες είπαν ποιήματα και τραγούδησαν Χριστουγεννιάτικα τραγούδια γεμίζοντας την αίθουσα με γιορτινή διάθεση.
Η μεγάλη έκπληξη της ημέρας ήταν η επίσκεψη του Άγιου Βασίλη, που μοίρασε δώρα στους μικρούς μας φίλους, σκορπίζοντας χαρά και χαμόγελα.
Πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου μου, ήταν όλοι τους υπέροχοι!!!
Δεν έχουμε παρά να σας ευχηθούμε Χρόνια Πολλά, Καλά Χριστούγεννα και Χαρούμενη, Χρυσή Πρωτοχρονιά, πάντα με Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη σε όλα τα σπίτια, σε όλο τον κόσμο!!!
Κλασικό αυτό το βιβλίο του 1964, είναι το «πιο χριστουγεννιάτικο» παραμύθι που μπορεί κανείς να αγοράσει σε μικρούς και μεγάλους, χωρίς να είναι καθόλου χριστουγεννιάτικο. Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, αστέρια, φάτνες και στολισμένα δέντρα. Ούτε καν χρώμα δεν υπάρχει. Μια ιστορία σε άσπρο-μαύρο, ολιγόλογη. Μάλλον μελαγχολική. Μια ιστορία που δείχνει γυμνά, με σκληρό φωτισμό, τη χαρά του να δίνεις.
Ένα μόνο θα πούμε, έτσι για αρχή:
1.Το δέντρο που έδινε…….Αγάπη
2. Τα Χριστούγεννα είναι…..Αγάπη
3. Αγάπη χωρίς όρους και όρια….. Ιησούς Χριστός
Και αφού τα Χριστούγεννα είναι αγάπη, δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να προσεγγίσουμε αυτό το συναίσθημα, παραμονές γιορτών και να μιλήσουμε για το μήνυμα των Χριστουγέννων, από το να ταξιδέψουμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου και να αφήσουμε να μπει στις καρδιές μας φως αγάπης αληθινό.
Λίγα λόγια για το παραμύθι.
Το δέντρο που έδινε του Σελ Σίλβερσταϊν είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ ενός αγοριού και μιας Μηλιάς.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μηλιά…κι αγαπούσε ένα αγοράκι. Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διάβασμα του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της,έκανε κούνια στα κλαδιά της,σκαρφάλωνε στον κορμό της…κι μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα το αγόρι όσο μεγάλωνε τόσα περισσότερα ζητούσε από το δέντρο και το δέντρο έδινε,έδινε,έδινε αδιάκοπα. Και η μηλιά πάντα του έδινε, χωρίς να παραπονιέται.
Ώσπου δεν της έμεινε τίποτα πια στο τέλος να του δώσει παρά μόνο την αγάπη της.
Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη.
Η ιστορία είναι αλληγορική. Πολλοί μελετητές διακρίνουν μια αλληγορική διήγηση για τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό ή με τη Φύση. Φεμινίστριες κριτικοί λογοτεχνίας ερμηνεύουν στην ιστορία του “Δέντρου που έδινε” ως μια αλληγορική παρουσίαση της σχέσης μητέρας-παιδί, όπου η μητέρα παρουσιάζεται ως η γυναίκα που δίνει τα πάντα για την ευτυχία του παιδιού της, θυσιάζοντας ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.
Δες το παρακάτω σχετικό βίντεο.
Ο Shel Silverstein είναι ο συγγραφέας του ευπώλητου παιδικού βιβλίου “Το δέντρο που έδινε”. Υπήρξε, όμως, πολλά περισσότερα από συγγραφέας παιδικών βιβλίων.
Το πιο διάσημο έργο του Silverstein είναι «Το δέντρο που έδινε» («The Giving Tree»). Το βιβλίο ως το 2011 είχε πουλήσει 8,5 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ είναι 14ο στη λίστα με τα πιο πετυχημένα παιδικά βιβλία. Μάλιστα είναι τέτοια η επιτυχία του βιβλίου που δεν εκδόθηκε ποτέ με μαλακό εξώφυλλο, αλλά από την πρώτη έκδοση έως σήμερα συνεχίζει να εκδίδεται σε σκληρό εξώφυλλο. Έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες, ενώ στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δωρικός.
Σήμερα μιλήσαμε στο νηπιαγωγείο μας για τα δικαιώματα του παιδιού. Για αυτά που είναι σημαντικά για εμάς και για αυτά που είναι λιγότερο σημαντικά. Για τις ανάγκες που έχουμε και για όσα θέλουμε και πρέπει να έχουμε. Είδαμε τη κατάσταση άλλων παιδιών στον πλανήτη και συγκρίναμε τα αγαθά που έχουμε εμείς με τα αγαθά που έχουν εκείνα.
Είναι μια ημέρα ξεχωριστή αφιερωμένη στα παιδιά.
Ανεξάρτητα από την εθνικότητα, το φύλο, την καταγωγή,
την θρησκεία ή τον τόπο κατοικίας τους,
τα παιδιά έχουν δικαίωμα να ζουν
σε ένα ασφαλές και δίκαιο περιβάλλον ίσων ευκαιριών.
Αξιοποιώντας τα “Ζωάκια των Δικαιωμάτων”, ένα υλικό του Γιώργου Μόσχου και της Ασπασίας Καλησώρα (Ζωάκια των Δικαιωμάτων), συζητήσαμε με τα παιδιά για τα δικαιώματά τους! Πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς όλα αυτά που κάποιες φορές μας φαίνονται δεδομένα; Πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τα δικαιώματά μας, αλλά και να σεβόμαστε τα δικαιώματα όλων.
Το εκπαιδευτικό υλικό “Το δεντρόσπιτο με τα ζωάκια των δικαιωμάτων” αποσκοπεί στο να εξοικειώσει, με βιωματικό και ευχάριστο τρόπο, τα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας με τα δικαιώματα του παιδιού, όπως έχουν κατοχυρωθεί στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ν. 2101/1992).
Ήταν μία υπέροχη μέρα σήμερα στο νηπιαγωγείο μας!!!
Τα παιδιά διάλεξαν το καθένα από ένα ζωάκι και μάθαμε με βιωματικό τρόπο τα δικαιώματά τους.
Φυσικά στο τέλος παίξαμε και κουκλοθέατρο με τα ζωάκια.
Ευχαριστούμε θερμά τους γονείς του Κωνσταντίνου Γκουντούρα, Μιλτιάδη και Αντιγόνη για τον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης μας καθώς και για το υπέροχο ξύλινο παιδαγωγικό υλικό που δώρισαν στο νηπιαγωγείο μας!!!
Η Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας είναι μια μέρα για να διδάξουμε στα παιδιά την σημασία της συμπερίληψης και της αποδοχής ,ενισχύοντας την ενσυναίσθηση και την κατανόηση διαφορών, τον σεβασμό και την αγάπη για όλους τους ανθρώπους.
Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα Δράσης για τα Άτομα με Αναπηρία. Όταν αναφερόμαστε σε αναπηρία εννοούμε κάθε πνευματική ή σωματική αναπηρία η οποία χρήζει ειδικής μεταχείρισης, ώστε το άτομο να αναπτύξει ισότιμα όλες τις ικανότητές του και να ενταχθεί στην κοινωνία. Αυτές μπορεί να είναι αισθητηριακές αναπηρίες (τύφλωση, κώφωση) σωματικές αναπηρίες, (εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμένα άκρα), νοητική αναπηρία, χρωμοσωμικά σύνδρομα, αναπτυξιακές διαταραχές (Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος, κα).
Στα πλαίσια της παγκόσμια ημέρας ατόμων με αναπηρία και αφού διαβάσαμε το παραμύθι “Η Αργυρώ γελάει” και κάναμε μια γενική συζήτηση σχετικά με το θέμα, ασχολήθηκαμε κυρίως με την τύφλωση. Έτσι τα παιδιά μας έκλεισαν τα ματάκια τους και χρησιμοποίησαν μπαστούνι ώστε να δουν και τα ίδια τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος με δυσκολίες στην όραση.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για το σύστημα braille, το σύστημα δηλαδή γραφής και ανάγνωσης ανθρώπων με δυσκολίες στην όραση.
Ο Λουδοβίκοs Μπράιγ, είχε τυφλωθεί πολύ μικρός και δεν ήταν ευχαριστημένος γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν οι τυφλοί ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες. Έτσι βάλθηκε να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Του πήρε πέντε χρόνια αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Αυτό το αλφάβητο που έφτιαξε ο Μπράιγ ήταν μια αντικατάσταση του γραμματικού αλφάβητου με ανάγλυφες στιγμές, που με διάφορους συνδυασμούς αποδίδουν ένα κείμενο. Ο τυφλός μπορεί μ’ αυτό το σύστημα να διαβάζει ψηλαφώντας τις στιγμές με το δάχτυλο, δηλαδή έχουμε ανάγνωση με την αφή. Το σύστημα Μπράιγ έχει έξι ανάγλυφες κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας. Είναι τοποθετημένες ανά τρεις και μ’ αυτές γίνονται 63 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα και τους αριθμούς. Η γραφή Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, όπως ακριβώς και η γραφή των «βλεπόντων».
To αλφάβητο για κωφάλαλους
Παιδικά βιβλία με θέμα τη διαφορετικότητα
Σισούντο ένα ασπρομαυρο μουσικό παραμύθι (για τη διαφορετικότητα) (Αντώνης Παπαθεοδούλου)
Το ασχημόπαπο (Χανς Κρίστιαν Άντερσεν)
Το κάτι άλλο (Cave Kathryn)
Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας (David McKee)
Ρόζα το τερατάκι (De Dios Olga)
Παίζοντας με τον Αισωπο, μια διασκευή του μύθου ο Λαγός και η Χελώνα (Πένυ Τοπιντζή, Κωνσταντίνα Κούκη)
Ο καλόκαρδος λύκος (Pennart Geoffroy)
Ένας για όλους και όλοι για έναν (Weninger Brigitte)
Ιησούς Μπέτς (Bernard Fred)
Η Αργυρώ γελάει (Willis Jeanne)
Ένα πουλί στον ώμο μου (Delacroix Sibylle)
Τί θα πει παιδί (Alemagna Beatrice)
Η ζωή μέσα από τα μάτια μου (Ελένη Καζάρα- Χρυσάνθη Βασιλείου)
Η απόσταση ανάμεσα σε μένα και την κερασιά (Peretti Paola)
Ο αδερφός μου κυνηγάει δεινοσαύρους (Mazzariol Giacomo)
Οδός Αλκυόνης (Γιαγκαζόγλου-Παπούδα Βούλα)
Ο μεγάλος λύκος και η κόκκινη νεράιδα (Cauchy Veronique)
Όλες μου οι ρίγες, μια ιστορία για τον αυτισμό (Rudolph Shaina, Royer Danielle)
Η Χαρά χορεύει (Lozano Luciano)
Ο παράταιρος ο Τέρης και ο φίλος του ο Αστέρης (Γιολάντα Τσορώνη- Γεωργιάδη
Τα τέταρτά του γενέθλια γιόρτασε μαζί με τους συμμαθητές του ο Αντριέλ. Μας πρόσφερε κεράσματα και μεις του δώσαμε τις πιο όμορφες και γλυκιές ευχές για μια ζωή χαρούμενη κι ευτυχισμένη!! Χρόνια σου πολλά Αντριέλ, να τα εκατοστήσεις! Να είσαι γερός, τυχερός και πάντα χαρούμενος κι ευτυχισμένος!! Να σε χαίρεται η οικογένειά σου και όλες οι επιθυμίες σου να γίνουν πραγματικότητα.
Η ελιά είναι από τα πιο σημαντικά και ιερά σύμβολα του ελληνικού πολιτισμού, με παρουσία που χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας. Σύμφωνα με τον μύθο, η θεά Αθηνά πρόσφερε την πρώτη ελιά στην πόλη της Αθήνας, χαρίζοντάς της το όνομα της και ευημερία. Η ελιά συμβόλιζε τη σοφία, την ειρήνη και τη αφθονία, και οι Έλληνες την τιμούσαν τόσο για τους καρπούς της όσο και για το πολύτιμο ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο ήταν βασικό αγαθό στην αρχαία οικονομία, ενώ κατείχε κεντρική θέση σε θρησκευτικές τελετές, αθλητικούς αγώνες και την καθημερινή ζωή. Η σχέση της ελιάς με την Ελλάδα παραμένει ζωντανή έως σήμερα.
Η συγκομιδή της ελιάς αποτελεί σημαντική αγροτική εργασία, που πραγματοποιείται το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Οι ελαιοπαραγωγοί χρησιμοποιούν παραδοσιακές μεθόδους, όπως ράβδισμα, αλλά και σύγχρονα μηχανήματα για ταχύτερη συλλογή. Η διαδικασία απαιτεί προσοχή, ώστε να διατηρηθεί η ποιότητα του καρπού και του ελαιόλαδου.
Έτσι, στο νηπιαγωγείο μας αφιερώσαμε το μάθημα μας στο σημαντικό αυτό δέντρο. Στο πλαίσιο της γνωριμίας με την ελιά, οι μαθητές παρατήρησαν το δέντρο της ελιάς και τους καρπούς του και γνώρισαν τα προϊόντα που μας προσφέρει.
Στις 21 Νοεμβρίου η Μαριλένια είχε την ονομαστική της γιορτή. Αφού μιλήσαμε τί γιορτάζουμε αυτή την ημέρα, ετοιμάσαμε το δώρο με τις ζωγραφιές για τη Μαριλένια και στο τέλος μας πρόσφερε τα ωραία γλυκίσματα που ετοίμασε η μανούλα της.
Υγεία, ευτυχία και χαρές γεμάτη να είναι η ζωή σου Μαριλένια!!!
Λίγα λόγια για τα Εισόδια της Θεοτόκου.
Τη Μητέρα του Χριστού την αισθανόμαστε σαν τη δική μας μητέρα, γι’ αυτό την τιμούμε και τη γιορτάζουμε πολλές φορές το χρόνο.
Στις 21 Νοεμβρίου γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου.
Πατέρας της Παναγιάς μας ήταν ο Ιωακείμ και μητέρα της η Άννα.
Μέχρι τα βαθιά τους γεράματα δεν είχαν αποκτήσει παιδί. Υποσχέθηκαν λοιπόν, στο Θεό, πως αν τους χαρίσει ένα παιδάκι, μόλις γίνει τριών ετών θα το αφιερώσουν στο ναό Του.Το κοριτσάκι που απέκτησαν οι ευσεβείς αυτοί άνθρωποι το ονόμασαν Μαρία. Όταν έγινε τριών ετών, οι γονείς της την οδήγησαν στην εκκλησία. Αυτή η είσοδος της Μαρίας στο ναό ονομάστηκε «Εισόδια της Θεοτόκου».Την υποδέχτηκε ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, ο οποίος την οδήγησε στο ιερό του Ναού, στα Άγια των Αγίων. Δώδεκα χρόνια έμεινε η Παναγία μας στο ναό.Η Παναγία είναι η μόνη γυναίκα σ’ όλο τον κόσμο που συγκέντρωνε όλες τις αρετές, ήταν δηλαδή «κεχαριτωμένη». Αυτήν την κεχαριτωμένη και καθαρή από αμαρτίες παιδούλα, διάλεξε ο Θεός και την αξίωσε να γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, το Χριστό μας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
