Έφθασε και πάλι η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης και ξεκινήσαμε να μιλάμε για την μεγάλη Εβδομάδα και τα Πάθη του Χριστού.

Διαβάσαμε την ιστορία “Τα λουλούδια της ελπίδας”που αναφέρεται στην ανάβαση του Κυρίου στον Γολγοθά αλλά και στις παπαρούνες που από άσπρες έγιναν κόκκινες από το αίμα του.

Αποτυπώσαμε στο χαρτί μια εικόνα που μας θυμίζει τη γιορτή γράφοντας και τη λέξη Πάσχα.

Διαβάσαμε την ιστορία “Η κότα με τα κόκκινα αυγά”

Μια φορά και έναν καιρό, λοιπόν ζούσε στο χωριό του μια γριούλα. Ήταν πολύ – πολύ μεγάλη, ίσως εκατό χρονών, κοντή, σκυφτή και τυλιγμένη πάντοτε στα μαύρα της ρούχα. Όλο το χρόνο δούλευε ακούραστα στο περιβόλι της και είχε απ’ όλα τα καλά.

Ζούσε σ’ ένα όμορφο σπιτάκι, έχοντας συντροφιά της μια μικροσκοπική κοτούλα, μ’ ένα στραβό λειρί σαν κοκοράκι. Αυτή η παράξενη κοτούλα δεν έκανε κανένα αβγό για έντεκα μήνες, όμως όλο το μήνα πριν τη Μεγαλοβδομάδα  γεννούσε κάθε μέρα κι από ένα μικρούλι, μακρόστενο αβγουλάκι, που ήταν – ξέρετε τι;- ολοκόκκινο. Μάλιστα ολοκόκκινο, σαν βαμμένο.  Όλοι στο χωριό παραξενεύονταν, μα κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει το φαινόμενο. Κι όταν ρωτούσαν τη γιαγιά πώς γινόταν άραγε αυτό   το θαύμα, εκείνη χαμογελούσε λιγάκι πονηρά, έσκυβε το κεφάλι κι έλεγε: « Α, μη τα ρωτάτε αυτά τα πράγματα. Γίνονται, γίνονται – ξέρω κι εγώ;» Και μάζευε τα αβγά, τα έβραζε να σφίξουν και τα μοίραζε στον κόσμο να τα τσουγκρίσουν μετά την Ανάσταση. ……

Ώσπου μια φοβερή χρονιά, κάποιος τρύπωσε στο κοτέτσι άρπαξε την κότα  με τα κόκκινα αβγά και χάθηκε μες στη νύχτα σαν σκιά.   Ήταν οι μέρες που θα άρχιζε να γεννάει τα κόκκινα αβγά. Η γιαγιά έψαξε παντού να τη βρει, αλλά άδικος κόπος. ……..  Η γιαγιά όταν είδε κι απόειδε αρρώστησε από τον καημό της και ούτε να φάει ούτε να δουλέψει ήθελε στο περιβόλι της, ούτε τίποτε. Και όλοι έλεγαν πως δε θα αντέξει, θα πεθάνει πριν  το Πάσχα.

Και έπειτα …α, έπειτα ο Χειμώνας ξανάρθε απρόσκλητος, κι ας είχε μόλις φύγει για τα βουνά, και στρώθηκε πάνω από το χωριό, άσπρος φοβερός και παγωμένος και ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια, τα παιδιά σταμάτησαν το παιχνίδι…….

Και έφτασε η  Μεγαλοβδομάδα και το κρυσταλλιασμένο χωριό αναρωτιόταν τι άλλο, άραγε, θα το χτυπήσει.

Ώσπου, τη νύχτα ανάμεσα από Τετάρτη και Πέμπτη- αυτή την Πέμπτη που τη λένε και Κόκκινη Πέμπτη κλέφτης, κρυφά, γύρισε ταραγμένος και μετανιωμένος την κοτούλα στο κοτέτσι της γιαγιάς, μαζί με ένα καλάθι αβγά: μικρούλια, μακρόστενα και ολόλευκα.

Η γιαγιά άκουσε τη φασαρία, έτρεξε στην αυλή, είδε την κοτούλα της κουρνιασμένη στη φωλιά της και καταχάρηκε.  Κι ως το μεσημέρι η κότα γέννησε ξανά, κι αυτή τη φορά το αβγό της ήταν κατακόκκινο και λαμπερό όπως πάντα, κι από μέσα του, από ένα τόσο μια σταλιά ραγισματάκι, ξεχύνονταν ένα σωρό μυρωδιές- αυτές που φέρνουν ….

  …..την Άνοιξη!  Είπα στον παππού μου.

–  Ακριβώς, απάντησε εκείνος. Την Άνοιξη. Που ήρθε πάλι στο χωριό, έστω και λίγο αργοπορημένη, λιώνοντας πέρα ως πέρα τα χιόνια που το είχαν σκεπάσει.

–   Μα πώς εξηγείται παππού, ρώτησα τότε.

  -Α, μη τα ρωτάς αυτά τα πράγματα, μου είπε. Γίνονται- γίνονται – ξέρω εγώ;»

Και την εικονογραφήσαμε!

 

Στη συνέχεια μάθαμε για τα έθιμα του Πάσχα,τα κόκκινα αυγά ,τα κουλουράκια,τα τσουρέκια,το αρνί,τα κάλαντα του Λαζάρου και αποφασίσαμε να τηρήσοουμε κάποια από αυτά.

Έτσι με μεγάλο ενθουσιασμό μπήκαμε στην κουζίνα και γίναμε ζαχαροπλάστες!Μετρήσαμε,ανακατέψαμε,πλάσαμε αναπτύσσοντας δεξιότητες λεπτής κινητικότητας,συνεργασίας και μαθηματικών εννοιών(βάρος ,όγκος,αριθμοί).Το άρωμα των φρεσκοψημένων κουλουριών γέμισε την τάξη μας και η χαρά ήταν απερίγραπτη όταν είδαμε το αποτέλεσμα της προσπάθειας.

Βάψαμε όμως και αυγά που είχαμε προηγουμένως ζωγραφίσει ενώ σε μερικά περάσαμε λαστιχάκια ακολουθώντας άλλη τεχνική και τα βάψαμε σε μπλε χρώμα για να πειραματιστούμε και με χρώματα εκτός του κόκκινου!

Όμως προέκυψε η ανάγκη να φτιάξουμε καλαθάκια για να βάλουμε μέσα όλα τα καλούδια που είχαμε ετοιμάσει και μαζί μια κάρτα με ευχές προς όλους.Χρησιμοποιώντας χαρτόνια,κορδέλες,χόρτο και με θετική διάθεση,δημιουργήσαμε πασχαλινά καλαθάκια.

Παίξαμε όμως και μαθηματικά παιχνίδια με αυγά και αριθμούς.Ποιός θα αντιστοιχίσει τον σωστό αριθμό με το πλήθος των κουκίδων κάθε αυγού?

Και ήρθε η ώρα για παιχνίδι στην αυλή.Πήραμε κουτάλια,πήραμε και αυγά(πλαστικά για να αποφύγουμε ..ατυχήματα)και ξεκινήσαμε σκυταλοδρομίες !Ποιός θα μεταφέρει πιο γρήγορα στο τέρμα το αυγό του?Ποιά ομάδα θα νικήσει?Το καταδιασκεδάσαμε !

«Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο αύριο, αύριο, αύριο λένε:
το Πάσχα του Θεού», (Οδυσσέας Ελύτης)