Φτάνοντας σιγά σιγά στο τέλος του προγράμματος etwinning “Code name: Poseidon – Save the sea” που δουλεύουμε όλη την χρονιά, στέλνουμε κωδικοποιημένα τις ευχές μας στους φίλους και συνεργάτες των άλλων σχολείων της Ελλάδας και του Εξωτερικού.

Σε εσάς βέβαια θα αποκαλύψουμε το μήνυμα που κρύβετε κωδικοποιημένο γιατί μάλλον δεν μπορείτε να σπάσετε τον κώδικα.

“ΚΑΘΑΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ”

Και αποκωδικοποιήσαμε το μήνυμα που μας έστειλαν οι φίλοι μας από το 26ο Νηπιαγωγείο του Βόλου.

“Γίνε και εσύ προστάτης της Θάλασσας”

Επίσης στείλαμε και ηχητικά μηνύματα στα Ελληνικά και στα Αγγλικά

“Κρατήστε τις Θάλασσες καθαρές, Μαζέψτε τα σκουπίδια σας φεύγοντας από την παραλία”

“SOS, sea gives life”

Έξω από την νότια ακτή της ηπειρωτικής Ελλάδας στην Ελαφόνησο, βρίσκεται βυθισμένη η παλαιότερη πόλη στον κόσμο. Το Παυλοπέτρι. Ο Οικισμός περιλαμβάνει κτίρια, πλατείες, δρόμους, μνημεία και ο βυθός είναι γεμάτος με διασκορπισμένα αγγεία. Άκμασε κατά την περίοδο μεταξύ 3000 και 1000 π.χ.

Υπάρχουν τρεις εκδοχές για το πως βυθίστηκε η πόλη, η πρώτη είναι πως σταδιακά ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας, η δεύτερη πως υποχώρησε το έδαφος και η τρίτη από τσουνάμι.

Το Τέταρτο Μήνυμα για την τελευταία μας αποστολή το μετέφερε σε εμάς, στον Κύριο Stem και στην Δεσποινίδα Reef ένα μυθικό πλάσμα της θάλασσας, μια Γοργόνα. Αφορά την Παγκόσμια Κλιματική Αλλαγή και την υπερθέρμανση των Ωκεανών.

Γνωρίσαμε λοιπόν τις Γοργόνες, αυτές ήταν η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα.

Συζητήσαμε για την Κλιματική αλλαγή και την Παγκόσμια υπερθέρμανση, γνωρίσαμε τα προβλήματα που προκαλούν στον πλανήτη μας και καταθέσαμε προτάσεις για το τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε εμείς ώστε να βοηθήσουμε.

Εμπλουτίσαμε τις γνώσεις μας μέσα από παιχνίδια.

Ολοκληρώσαμε επιτυχώς και την τρίτη μας αποστολή. Το στοιχείο που ανακαλύψαμε είναι….

Ανυπομονούμε για την επόμενη…

Υιοθετώντας  καθημερινές συνήθειες φιλικότερες προς το περιβάλλον, χρησιμοποιούμε τα ανακυκλώσιμα υλικά για τα παιχνίδια και τις κατασκευές μας, δεν είναι όλα τα απορρίμματα άχρηστα.

Καθαρίζοντας τις Θάλασσες αλλά στην τάξη μας..

Τα εργαλεία που χρησιμοποιήσαμε.

Οι Υδάτινες Ζώνες σε βάζο.

Ο “Τζόκεϋ του Αρτεμισίου” είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χάλκινα αγάλματα της Ύστερης Ελληνιστικής Περιόδου, περί το 140 π.Χ. που κοσμεί την κόκκινη αίθουσα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Η ιστορία του ξεκίνησε το 1928, όταν ανασύρθηκε από τον βυθό της θάλασσας. Βρισκόταν στο φορτίο ενός πλοίου, το οποίο είχε ναυαγήσει στο ακρωτήριο του Αρτεμισίου τον 2ο ή στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. Πιθανόν είχε ξεκινήσει το ταξίδι του από τη Μακεδονία και κατευθυνόταν μέσω του Ευβοϊκού Κόλπου στη νότια Ελλάδα, όταν μια σφοδρή τρικυμία το οδήγησε στον βυθό. Το ναυάγιο εντοπίστηκε το 1928.

Γίναμε και εμείς αναβάτες για να κερδίσουμε τις Ιπποδρομίες.

Και φτιάξαμε το Παζλ.

Συζητήσαμε για το τεράστιο πρόβλημα της μόλυνσης των Θαλασσών και για τα πλάσματα που κινδυνεύουν από αυτή.

Έτσι είναι η Θάλασσα όπως την γνωρίζουμε και την έχουμε ζήσει.

Και έτσι όταν είναι μολυσμένη!

Βρήκαμε συσκευασίες που πρέπει να ανακυκλώνονται στο μπλε κάδο ώστε να μην καταλήγουν στην Θάλασσα.

Ψαρέψαμε με μαγνήτες, όχι ψάρια, αλλά σκουπίδια από την Θάλασσα, για να μην την μολύνουνε.

Φτιάξαμε αφίσα με μήνυμα “Κάντε ανακύκλωση και μην πετάτε τα σκουπίδια σας στη Θάλασσα”

Παίξαμε πολλά παιχνίδια, διαδικτυακά, με την Bee Bot και επιτραπέζια.

Το μήνυμα για την τρίτη αποστολή στο Κύριο Stem και στην Δεσποινίδα Reef το μετέφερε ένας ιππόκαμπος της Θάλασσας. Τους παρότρυνε να ακούσουν το λυπημένο τραγούδι των Σειρήνων για την μόλυνση των θαλασσών. 

Έτσι φανταζόμαστε πως είναι οι Σειρήνες!

Τις φτιάξαμε Παζλ.

Συζητήσαμε για τις Ωκεάνιες Ζώνες, πως τις φανταζόμαστε και κάναμε ένα φανταστικό ταξίδι με ένα υποβρύχιο.