Η χαρά η συγκίνηση και η περηφάνια μας δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια! Η ταινία που δημιουργήσαμε μαζί με τα παιδιά, με τίτλο”Μιro -Τεχνήματα”, μια ιστορία εμπνευσμένη από τη μαγεία της συνεργασίας, της φαντασίας και της παιδικής δημιουργικότητας απέσπασε το 1ο βραβείο του Ευρωπαϊκού Τμήματος του 25ου Φεστιβάλ Camera Zizanio που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με το 28ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους από τις 29 Νοεμβρίου ως τις 6 Δεκεμβρίου 2025.
Παρακολουθήσαμε από την θεατρική ομάδα “Μικρός Βορράς” ένα εκπαιδευτικό και διαδραστικό μιούζικαλ βασισμένο στο διαχρονικό έργο του Τζορτζ Όργουελ. Η γνωστή αλληγορία μεταφέρθηκε στη σκηνή με μουσική, χιούμορ, δυνατές εικόνες και συμμετοχή των παιδιών, διατηρώντας τον πυρήνα των ιδεών για δημοκρατία, ισότητα και συλλογικότητα. Η παράσταση εμπεριείχε τις τεχνικές του επικού θεάτρου, με σύγχρονες τεχνολογίες και διαδραστικά στοιχεία, προσφέροντας ένα πολυεπίπεδο θεατρικό γεγονός που συνδύαζε ψυχαγωγία και σκέψη. Εισήγαγε τα παιδιά, με βιωματικό και δημιουργικό τρόπο, στις έννοιες της δημοκρατίας, θέλοντας να ενισχύσει την κριτική τους σκέψη απέναντι στην εξουσία και στις κοινωνικές δομές, καθώς και προσέφερε μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική εμπειρία που συνδύαζε μουσική, αφήγηση και ζωντανή αλληλεπίδραση.
Το φθινόπωρο τελειώνει και κλείνουμε σιγά-σιγά τις τελευταίες φθινοπωρινές δραστηριότητες. Με αφορμή τις αλλαγές στη φύση και το κλίμα, συνεχίζουμε να εξερευνούμε, να παρατηρούμε και να δημιουργούμε με ευκαιρίες για νέες γνώσεις και εμπειρίες. Καθώς προχωράμε προς τον χειμώνα, οργανώνουμε τα επόμενα βήματά μας και προσαρμόζουμε το πρόγραμμα μας στη νέα εποχή που έρχεται.
Συνεχίζοντας να μαθαίνουμε μέσα από το παιχνίδι. Αυτή την εβδομάδα γνωρίσαμε τον μαγικό κόσμο των ψηφιακών παιχνιδιών και παίξαμε με το αγαπημένο μας ρομποτάκι, το BeeBot. Τα παιδιά πειραματιζόμενα έμαθαν να συνεργάζονται, να προγραμματίζουν απλές διαδρομές και να ανακαλύπτουν νέους τρόπους εξερεύνησης μέσα από τη χαρά και τη δημιουργικότητα. Οι μικροί μας προγραμματιστές ήταν ενθουσιασμένοι!
Με τους φίλους μας από το πρόγραμμα παίξαμε on line ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με ζώα.
Με αφορμή την 20η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η Παιδαγωγική Ομάδα «Το Σκασιαρχείο», με τη συνεργασία της ΠΡΩΤΑ12, πραγματοποιεί μια σειρά από δράσεις/εκδηλώσεις, οι οποίες θα έχουν ως κεντρικό θεματικό άξονα τα δικαιώματα του παιδιού και θα υλοποιηθούν στο διάστημα από την Παρασκευή 14 έως και την Κυριακή 23 Νοεμβρίου.
Και το δικό μας αφισάκι.
Στο πλαίσιο αυτών των δράσεων, τα έργα των παιδιών θα εκτεθούν την Πέμπτη 20 και την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου στον χώρο τέχνης «Ασπάλαθος» (Χαριλάου Τρικούπη 129).
Περιηγηθείτε σε μια ιδιαίτερη και συγκινητική έκθεση, όπου τα παιδιά μας παρουσιάζουν έργα εμπνευσμένα από τα δικά τους δικαιώματα.
Με χρώματα, λέξεις και εικόνες, εκφράζουν τη φωνή, τις σκέψεις και τα όνειρά τους για έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο ασφαλή και πιο φωτεινό για όλους. Κάθε έργο είναι ένα μικρό παράθυρο στην καρδιά τους, μια υπενθύμιση της αξίας που έχει να τα ακούμε, να τα προστατεύουμε και να τα στηρίζουμε.
Κάθε χρόνο στο νηπιαγωγείο μας τιμούμε την επέτειο του Πολυτεχνείου, μια σημαντική στιγμή της ιστορίας μας που μιλά για ελευθερία, ειρήνη και δημοκρατία. Με απλό και κατανοητό τρόπο, μέσα από συζητήσεις, εικόνες και δημιουργικές δραστηριότητες, βοηθάμε τα παιδιά να κατανοήσουν τις αξίες που αναδείχθηκαν εκείνες τις ημέρες και να καλλιεργήσουν στάσεις σεβασμού και συνεργασίας.
Φόρος τιμής στους φοιτητές του Πολυτεχνείου.
Τα αγαπημένα μας Ντενεκεδάκια της “Ντενεκεδούπολης” της Ευγενίας Φακίνου!
Το “Ακορντεόν” του Μάνου Λοΐζου.
“Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο….”
Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός του Πολυτεχνείου!
Η πορεία μας για το Πολυτεχνείο!
Ασκήσαμε τα εκλογικά μας δικαιώματα ψηφίζοντας ποιόν θέλουμε για αρχηγό “Στο Δάσος”, Σοφία Ζαραμπούκα.
Στο πλαίσιο του προγράμματος eTwinning, οι μαθητές μας αποφάσισαν να εξερευνήσουν τον συναρπαστικό κόσμο δύο ξεχωριστών ζώων: του Κρι-Κρι, το αγριοκάτσικο της Κρήτης, και της Κόκκινης Αλεπούς, ενός από τα πιο έξυπνα και προσαρμοστικά ζώα της φύσης. Συλλέξαμε πληροφορίες, εικόνες και ενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή τους, το περιβάλλον τους και τη σημασία της προστασίας τους. Μέσα από τη συνεργασία με άλλα ευρωπαϊκά σχολεία, μάθαμε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε και να αγαπάμε την άγρια ζωή που μας περιβάλλει.
ΤΑ ΚΡΙ ΚΡΙ
Το κρι-κρι, μερικές φορές αποκαλούμενο κρητική αίγα, αγρίμι, κρητικός αίγαγρος, είναι ένα μεγάλο οπληφόρο θηλαστικό γηγενές της ανατολικής Μεσογείου, το οποίο σήμερα βρίσκεται μόνο στην Κρήτη και τρία μικρά νησάκια κοντά της, του Δία Θεοδώρου και στους Άγιους Πάντες. Το κρί-κρί έχει ανοιχτόχρωμη καφέ γούνα με μια πιο σκούρα λωρίδα γύρω από το λαιμό του. Το αρσενικό έχει μεγάλα κέρατα τα οποία διευθύνονται προς τα πίσω. Το θηλυκό έχει μικρό σώμα, πιο λίγο τρίχωμα και μικρότερα κέρατα από το αρσενικό. Το κρι-κρι φτάνει σε μήκος 1,5μ. και σε ύψος τα 80εκ. Για το αρσενικό χρησιμοποιείαι το όνομα «αγρίμι» ενώ για τα θηλυκά “σανάδα”. Κάνουν μεγάλα άλματα, ενώ μπορούν πολύ εύκολα να ανεβαίνουν σε κατακόρυφα βράχια.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Το κρι-κρι πιστεύεται ότι εισήχθη στη Μινωική εποχή, ενώ θεωρείται ενδημικό είδος της Κρήτης. Παλιότερα ήταν κοινό σε όλο το Αιγαίο αλλά το τελευταίο του καταφύγιο είναι στις κορυφές των Λευκών Ορέων στη δυτική Κρήτη.Το 1960, το κρι-κρι ήταν απειλούμενο είδος διότι ήταν η μόνη πηγή κρέατος για τους αντάρτες την εποχή της Κατοχής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η απειλή για το κρι-κρι ήταν ο κυριότερος λόγος ανακήρυξης της Σαμαριάς ως εθνικού δρυμού στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Λένε ότι το αγρίμι ήταν το ιερό ζώο της Σφακιανής θεάς Βριτόμαρτης της Δίκτυννας, κι αυτό φαίνεται από την στήλη του Δικτυνναίου ναού. Ιερό ζώο ήταν και για άλλο ένα λόγο. Έθρεψε με το γάλα του τον θεό Δία. Άλλωστε είναι πολύ γνωστή η ιστορία του θηλυκού αγριμιού, που το όνομα της ήταν Αμάλθεια, που πλησίαζε πρωί και βράδυ τον Δία και του πρόσφερε το γεμάτο με γάλα μαστάρι της. Τέλος, ιερό ζώο ονομαζόταν και από τότε που ο θεός Απόλλων έπαιρνε μαζί του το αγριμάκι που του είχε χαρίσει ο ιερέας Καρμάνωφ και γι’ αυτό παριστάνεται από μερικούς αγαλματοποιούς να ακολουθείται από αυτό.
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Η περίοδος κύησης διαρκεί 170 μέρες κατά μέσο όρο. Το θηλυκό γεννά το Μάιο, συνήθως ένα μικρό αλλά, και πιο σπάνια, δύο μικρά. Τα μικρά είναι ικανά να ακολουθούν την μητέρα τους αμέσως μετά την γέννηση τους. Παύουν να θηλάζουν και να φεύγουν απ’ την μητέρα τους έπειτα από έξι μήνες. Τα θηλυκά ωριμάζουν στην ηλικία ενάμισι ή δυόμισι ενώ τα αρσενικά στα τρεισήμισι με τέσσερα χρόνια.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΑΛΕΠΟΥ
Η κόκκινη αλεπού (Vulpes vulpes) είναι το πιο διαδεδομένο είδος αλεπούς στον κόσμο και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα άγρια ζώα. Έχει συνολικό μήκος 90-110 εκ., βάρος 4-8 κιλά κατά μέσο όρο. Έχει συνήθως κοκκινοκίτρινο τρίχωμα, λευκή κοιλιά, μαύρα πόδια και χαρακτηριστική φουντωτή ουρά με λευκή άκρη. Βρίσκεται σχεδόν σε όλο το βόρειο ημισφαίριο, Ευρώπη, Ασία, Βόρεια Αμερική και έχει εισαχθεί στην Αυστραλία. Στην Ελλάδα είναι πολύ κοινή, κυρίως σε ορεινές και ημι-ορεινές περιοχές
Είναι Παμφάγο ζώο, τρώει μικρά θηλαστικά, πουλιά, έντομα, φρούτα, ακόμα και ανθρώπινα υπολείμματα τροφής. Προσαρμόζεται πολύ εύκολα και μπορεί να ζήσει σε δάση, αγρούς, ακόμα και κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς. Δραστηριοποιείται κυρίως το σούρουπο ή την νύχτα. Ζει μόνη της, εκτός από την περίοδο αναπαραγωγής.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η κόκκινη αλεπού εμφανίστηκε πριν από περίπου 3–4 εκατομμύρια χρόνια. Ανήκει στην οικογένεια των Κανιδών και θεωρείται ένα από τα πιο επιτυχημένα θηλαστικά χάρη στην εκπληκτική της προσαρμοστικότητα. Εξαπλώθηκε φυσικά σε Ευρώπη, Ασία, Βόρεια Αμερική, ενώ αργότερα μεταφέρθηκε από τον άνθρωπο και στην Αυστραλία. Από την αρχαιότητα ήταν σύμβολο πονηριάς, εξυπνάδας και επιβίωσης. Οι αρχαίοι Έλληνες την αναφέρουν σε μύθους και παραμύθια, με πιο γνωστό το μοτίβο της «πονηρής αλεπούς». Στη μεσαιωνική Ευρώπη εμφανίζεται σε λαϊκές ιστορίες όπως ο Ρενάρδος (Reynard), όπου παρουσιάζεται ως έξυπνο και δόλιο ζώο. Σε ασιατικούς πολιτισμούς (Ιαπωνία, Κορέα, Κίνα) η αλεπού συνδέεται με υπερφυσικές μορφές, όπως η κιτσούνε – πλάσματα με μαγικές ιδιότητες. Με την εξάπλωση των ανθρώπινων οικισμών η αλεπού προσαρμόστηκε εξαιρετικά καλά και πλέον ζει ακόμα και μέσα σε πόλεις. Σε ορισμένες χώρες αποτέλεσε στόχο κυνηγιού, άλλοτε για τη γούνα της και άλλοτε ως «επιβλαβές» ζώο. Παρά τις πιέσεις, ο πληθυσμός της παγκοσμίως παραμένει σταθερός, γεγονός που δείχνει την ικανότητά της να επιβιώνει σε πολλές συνθήκες.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου, συμμετέχουμε στον μαθητικό διαγωνισμό «Αυτό που μας ενώνει» με φετινό θέμα:
“Αυτό που μας ενώνει… πάει πάρκο”
Το πάρκο της γειτονιάς είναι κάτι παραπάνω από ένας χώρος πρασίνου. Είναι ένας τόπος συνάντησης, επικοινωνίας και παιχνιδιού. Είναι το σημείο όπου μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε, να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και να δημιουργούμε σχέσεις ισότητας και αλληλεγγύης. Μπορεί στο ίδιο πάρκο να συνυπάρχουν γονείς με παιδιά, έφηβοι και ηλικιωμένοι; Μπορεί να δούμε παιδιά με μπάλες και παιδιά με αναπηρικά αμαξίδια και άλλες αναπηρίες; Μπορεί το πάρκο να γίνει χώρος εορτασμού γενεθλίων αλλά και χώρος μελέτης και πειραματισμού; Είναι το πάρκο σημείο συνάντησης με φίλους ή μπορεί να είναι και μέρος απομόνωσης και χαλάρωσης; Τελικά είναι το πάρκο… αυτό που μας ενώνει;
Μέσα από την ματιά και την δημιουργική έκφραση των παιδιών, μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα. Θέλοντας να αναδείξουμε την ομορφιά της συνύπαρξης και τη σημασία του να ανήκουμε όλοι στην ίδια κοινότητα – χωρίς εμπόδια, χωρίς αποκλεισμούς.
Στο σχολείο μας, η μάθηση γίνεται πάντα παιχνίδι! Αυτή την εβδομάδα γνωρίσαμε καλύτερα τα σχήματα — κύκλους, τετράγωνα, τρίγωνα και ορθογώνια — μέσα από δραστηριότητες, τραγούδια και δημιουργίες. Τα παιδιά παρατήρησαν ότι τα σχήματα υπάρχουν παντού γύρω μας: στο πιάτο που τρώμε, στο παράθυρο, στο σπίτι και στα παιχνίδια τους! Μέσα από παιχνίδια αναζήτησης, κατασκευές και ιστορίες, ανακαλύψαμε πόσο διασκεδαστικό μπορεί να είναι να μαθαίνουμε μαθηματικές έννοιες με τρόπο βιωματικό και χαρούμενο.
Τα αναγνωρίσαμε μέσα στην τάξη μας, τα περπατήσαμε, γνωρίσαμε τα χαρακτηριστικά τους.
Τα ξεχωρίσαμε από τα στερεά γεωμετρικά σχήματα.
Τα ομαδοποιήσαμε σε σχέση με το σχήμα και το χρώμα.
Τα εργαστήρια δεξιοτήτων για το σχολικό έτος 2025 – 2026, έχουν σαν στόχο να γνωρίσουν τα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας τα δικαιώματά τους, όπως ορίζονται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Μέσα από, ιστορίες και τραγούδια με ζώα, τα παιδιά προσεγγίζουν βιωματικά και ευχάριστα βασικές έννοιες, ενισχύοντας τη συμμετοχή, τη συνεργασία και την υπευθυνότητα τους. Στόχος είναι η καλλιέργεια δεξιοτήτων διαλόγου και η διαμόρφωση δημοκρατικών, ενεργών πολιτών από τα πρώτα σχολικά χρόνια.
ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ – ΕΥ ΖΗΝ
ΤΙΤΛΟΣ: “Το δικαίωμά μου στο Ευ ζην”
Η ενότητα του εργαστηρίου έχει ως στόχο τα παιδιά να γνωρίσουν και να κατανοήσουν τα βασικά τους δικαιώματα, ανακαλύπτοντας πώς αυτά συνδέονται με μια ζωή ισορροπημένη και γεμάτη φροντίδα. Μέσα από τα ζωάκια-σύμβολα του Δεντρόσπιτου, τα παιδιά μαθαίνουν ότι το Ευ Ζην σημαίνει να μεγαλώνεις με αγάπη και σεβασμό, να έχεις το όνομά σου και την ταυτότητά σου, τα απαραίτητα για ρούχα, φαγητό και φροντίδα, να απολαμβάνεις το παιχνίδι και την ξεκούραση, να προστατεύεις την υγεία σου, να κρατάς την ιδιωτική σου ζωή και να έχεις πρόσβαση στην εκπαίδευση. Με βιωματικές δραστηριότητες και συνεργατικό παιχνίδι, τα παιδιά καλλιεργούν δεξιότητες ζωής, αναπτύσσουν την αίσθηση δικαιοσύνης και μαθαίνουν ότι όλοι δικαιούνται να ζουν καλύτερα, σε ένα περιβάλλον που προάγει το ευ ζην.
“Ετσιμελέν – Το Δικαίωμα στο όνομα”
“Σιγουράκι – Το Δικαίωμα σε Στέγη, Ένδυση και Τροφή”
“Αγαπάκι – Το Δικαίωμα στην Φροντίδα και στην Αγάπη”
“Τριλαριλαρο – Το Δικαίωμα στο Παιχνίδι, την Ξεκούραση και την Ψυχαγωγία”
Συζητήσαμε ποια είναι τα αγαπημένα μας παιχνίδια, αλλά και τι είναι αυτό που μας χαλά την διάθεση κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Κάποια παιδιά παρουσίασαν τα αγαπημένα τους στην ολομέλεια.
“Περαστικάκι – Το Δικαίωμα στην Υγεία”
Γνωρίσαμε την Σχολική Νοσηλεύτρια, την κυρία Μαίρη και θα απευθυνόμαστε σε εκείνη όταν πονάμε ή χτυπήσουμε. Συζητήσαμε για το Δικαίωμα όλων των παιδιών στην υγεία και στην περίθαλψη. Κατονομάσαμε μέρη του σώματος μας που χτυπήσαμε κάποια στιγμή και πως το αντιμετωπίσαμε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
