Μπορεί να ακούγεται σαν παραμύθι, όμως για τον Ζοάν Μιρό, τον σπουδαίο καταλανό καλλιτέχνη του σουρεαλισμού, τα δέντρα δεν ήταν απλώς φυτά. Ήταν ζωντανά όντα γεμάτα ψυχή, σύμβολα ελευθερίας, επικοινωνίας και εσωτερικής έκφρασης. Ο Μιρό πίστευε πως τα δέντρα μιλούν — όχι με λέξεις, αλλά με χρώματα, σχήματα και ενέργεια. Μέσα από τη ζωγραφική του, έδωσε φωνή στη σιωπή της φύσης, μετατρέποντας τον καμβά σε έναν τόπο ονείρου και μυστικής συνομιλίας με τον κόσμο.

Έτσι και εμείς εξερευνούμε πώς ο Μιρό αντιλαμβανόταν τη φύση, πώς ενσωμάτωνε τα δέντρα στο έργο του, και τι μπορούμε να μάθουμε σήμερα από αυτή την ποιητική προσέγγιση του φυσικού κόσμου.