Τον γνωρίζετε το Μάρτη; Τον τρελό και τον αντάρτη;

Ακρόαση και εκμάθηση του τραγουδιού “Ο Μάρτης Μάρτης μίλησε” από το “Καλαντάρι” του Παντελή Θαλασσινού.

Ονομασίες του Μαρτίου.

Παλουκοκαύτης, Ανοιξιάτης, Φυτευτής, Βλαστάρης, Γδάρτης ή Πεντάγδαρτος, Πεντάγνωμος, Βαγγελιώτης, Πενταγιόματος, Κλαψομάρτης, Ξεροκοφινάς ή Τιναχτοκοφινάς.

“Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει”. Και η κατασκευή μας.

Την πρώτη μέρα του Μάρτη φοράμε στον καρπό του χεριού μας “μαρτάκι”. Ξέρετε γιατί;

Σύμφωνα με το έθιμο, από την 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά» Η χρήση του… Το βραχιολάκι αυτό, σύμφωνα με την παράδοση, το φοράνε κυρίως τα παιδιά για να μην «καούν» και να προστατευτούν από τον ανοιξιάτικο ήλιο. Μέχρι και πρόσφατα, πριν κάποιες δεκαετίες οι όμορφες γυναίκες ήταν αυτές που δεν μαύριζαν από τον ήλιο (μαύριζαν αυτές που έκαναν δουλειά έξω, οι αγρότισσες που ήταν πιο φτωχές).

Έτσι ο ήλιος του Μαρτίου ήταν «ύπουλος» και ο μάρτης ήταν η υπενθύμιση! Το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές (Rosa) όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Βάλαμε λοιπόν κι εμείς τα “μαρτάκια” μας.

Κι αφού μιλήσαμε για τις εναλλαγές του καιρού τον Μάρτιο, διαβάσαμε το ποίημα “Ο Μάρτης και η μάνα του”.

Και το ζωγράφισαμε.

Μιλήσαμε ακόμη για τα πρώτα χελιδόνια της Άνοιξης, μάθαμε αινίγματα αλλά και τα “χελιδονίσματα”, τα “κάλαντα της Άνοιξης” που τα λέγαν τα παιδιά από σπίτι σε σπίτι κρατώντας καλαθάκια στολισμένα με κισσούς. Και το φίλεμα τους ήταν φρέσκα αυγουλάκια.

Και οι δικές μας “χελιδόνες”