Διαβάσαμε στην τάξη μας το ποίημα της Θέτης Χορτιάτη “Λούνα παρκ, παππούλη μου”. Απομονώσαμε και συζητήσαμε κάποιους στίχους και τους συνδέσαμε με τους δικούς μας παππούδες/γιαγιάδες.

Τί ακριβώς είναι για μας; Τί μας αρέσει πιο πολύ να κάνουμε μαζί τους; Θυμηθήκαμε όλα τα όμορφα και τα αστεία που κάνουμε μ’ αυτούς. Και εμείς τί μπορούμε να κάνουμε για τον παππού και τη γιαγιά; Μπορούμε να είμαστε τα μάτια τους, τα χέρια τους, τα πόδια τους μα πιο πολύ απ’ όλα να είμαστε η σφιχτή αγκαλιά που περιμένουν.

Φτιάξαμε τις καρτούλες μας γράψαμε μέσα σ’ αυτές και θα τις χαρίσουμε μαζί με ένα μεγάλο φιλί.