Άρθρα κατηγορίας ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ -Παιδικά βιβλία για φωνολογική εξάσκηση


Αλεξίου, Α. (2008). Το χωριό της Άλφα Βήτα, εκδ. Στρατής
Βαλέτα-Βασιλειάδου, Μ. (1991).Μια Λάθος Λέξη, εκδ. Γνώση
Βαρδακώστα, Α. (2010)Το αλφαβητάρι με τους απίθανους γλωσσοδέτες, εκδ: Παπαδόπουλος
Βαρελλά,Α. (2004). Πώς γράφεται η λέξη μητέρα; εκδ. Μίλητος
Guirao-Jullien, M. & Marchal, M. (2007).Παίζω και μαθαίνω τους φθόγγους, εκδ. Κέδρος
Γκλιτς, Α. (1999). Ένα Αβγό από Αλλού, εκδ. Άμμος.
Δαράκη, Π. (1989). Η αλφαβήτα δίχως ρο, εκδ. Γνώση
Inkiow, D. (2003) Η κούκλα που ήθελε ν’ αποκτήσει ένα μωρό, εκδ. Πατάκη
Καλογεροπούλου, Ξ. (1982). Οδυσσεβάχ. Εικ. Γ. Πάτσας, εκδ. Ιθάκη
Καραδέδου-Πατριανάκου, Τ. (2003). Παίζω με την αλφαβήτα – Αλφαβητοπαιχνιδίσματα, εκδ. University Studio Press
Καρακώστα, Μ., (2008). Η πριγκίπισσα των λέξεων, εκδ. Πατάκη
Μαντουβάλου, Σ. (1996). Αλφαβήτα χάχανα, εκδ. Καστανιώτη
Μαντουβάλου, Σ. (2004). Η οδοντογλυφίδα που έγινε ογδοντογλυφίδα, εκδ. Πατάκη
Μιχαηλίδου, Σ. (2002). Το όνειρο του Ρο, εκδ. Επόμενος Σταθμός
Μπεζέ, Λ. & Σφυρόερα, M. (2007). Πινακωτή 1 & 2, εκδ. Ελληνικά Γράμματα
Παπανικολάου, Ρ. (2003) Ο τζίτζιρας, ο μίτζιρας και άλλοι γλωσσοδέτες, εκδ. Μικρός Πρίγκηπας
Παμπούδη, Π. (1981). Με το Α…. και το Β…. (με κασέτα με τραγούδια για κάθε γράμμα), εκδ. Κέδρος
Παρούση, Α. (2000). Ήταν ένα μικρό χαρτάκι , εκδ. Ελληνικά Γράμματα
Σταθούδη, Κ. (2010). Τραγουδώ τους γλωσσοδέτες, εκδ. Διάπλαση
Τριανταφύλλου, Θ. (2004). Ψηλογίγαντες και Κοντονάνοι, εκδ. Καστανιώτη
Τριβιζάς, Ε. (1996). Ο Λούκουλος Τρώει Πυγολαμπίδες, εκδ. Κέδρος.
Τριβιζάς, Ε. (1998). Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα, εκδ. Καλέντης
Τριβιζάς, Ε. (1998). Ένα φτυάρι στον Άρη. Εικ. Β. Λιάπη. Ελληνικά Γράμματα.
Κουτσουράκη Στέλα Σχολική Σύμβουλος 5ης Περιφέρειας Ν. Ηρακλείου
Τριβιζάς, Ε. (2007). Ο πόλεμος της eμεγαβήτας, εκδ. Μίνωας
Τριβιζάς, Ε. (2000). Αλφαβητάρι με γλωσσοδέτες, εκδ. Ελληνικά Γράμματα
Τριβιζάς, Ε. (1991). Ο λαίμαργος τουνελόδρακος, εκδ. Κέδρος
Τσιαμπόκαλου, Γ. (2002). Ο κύριος Αλφάλφα, εκδ. Καστανιώτη
Χατζημανωλάκη, Β. (2006). Ήχος-μύθος σαν ενώσουν…παραμύθι θα μας δώσουν εκδ. Libro Χορτιάτη, Θ. (1988).
Παιχνιδόγελα, εκδ. Καμπανάς Χορτιάτη, Θ. (1996).
Παιχνιδόλεξα, εκδ. Κέδρος Χορτιάρη, Θ. (2001).
Παραμυθοαλφαβήτα, εκδ. Άγκυρα Χορτιάρη, Θ. (2001).
Ο Αλέξης ο Παλαβολέξης, εκδ. Λωτός Χορτιάτη, Θ. (2002).
Λεξοσκανταλιές, εκδ. Ελληνικά Γράμματα Χορτιάτη, Θ. (2009).
Λεξοχαρές και λεξοπανηγύρια, εκδ. Δια Βίου Ψαράκη, Β. (1992).
Η Μάγισσα Σουμουτού και οι Δράκοντες, εκδ. Πατάκης
Καλές αναγνώσεις !

Ημέρα αφιερωμένη στο Παιδικό βιβλίο- Το υπέροχο μήνυμα της μέρας


Το υπέροχο μήνυμα του Peter Sventina:

“Εκεί που μένω, οι θάμνοι πρασινίζουν αργά τον Απρίλη ή νωρίς τον Μάη και σύντομα γεμίζουν με κουκούλια από πεταλούδες. Αυτά τα κουκούλια μοιάζουν με μπαλίτσες από βαμβάκι ή με κουφέτα και οι νύμφες τους καταβροχθίζουν φύλλο το φύλλο μέχρι που οι θάμνοι απογυμνώνονται. Όταν όμως οι νύμφες γίνουν πεταλούδες και πετάξουν, οι θάμνοι δεν είναι κατεστραμμένοι. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, ξαναγίνονται πράσινοι πάλι και πάλι.

Έτσι μοιάζει ο συγγραφέας, έτσι μοιάζει ο ποιητής. Κατασπαράζονται, μένουν κατάστεγνοι από ιστορίες και ποιήματα, που, όταν ολοκληρωθούν, πετούν μακριά, μπαίνουν μέσα σε βιβλία και βρίσκουν τους αναγνώστες τους. Αυτό γίνεται πάλι και πάλι.

Και τι συμβαίνει ν΄εκείνα τα ποιήματα και τις ιστορίες;

Ξέρω ένα αγόρι που έπρεπε να κάνει κάποια εγχείρηση στο μάτι του. Για δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, έπρεπε να ξαπλώνει μόνο από τη δεξιά πλευρά και μετά δεν έπρεπε να διαβάζει τίποτα για έναν μήνα. Όταν γελικά ξαναπήρε στα χέρια του ένα βιβλία έπειτα από ενάμιση μήνα, ένιωσε σαν να κατάπινε λέξεις μ’ ένα κουτάλι από μια γαβάθα. Σαν να τις έτρωγε. Πραγματικά τις έτρωγε.

Ξέρω κι ένα κορίτσι που, όταν μεγάλωσε, έγινε δασκάλα. Μου είπε: “Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν τους διάβασαν παραμύθια έχουν στερηθεί κάτι σημαντικό”.

Οι λέξεις στα ποιήματα και στις ιστορίες είναι τροφή. Όχι τροφή για το σώμα, όχι τροφή που μπορεί να γεμίσει το στομάχι σου. Τροφή όμως για το πνεύμα και τροφή για την ψυχή.

Όταν πεινάει κάποιος ή διψάει, το στομάχι του γουργουρίζει και το στόμα του στεγνώνει. Οι πεινασμένοι γυρεύουν να φάνε κάτι, ένα κομμάτι ψωμί, ένα πιάτο ρύζι ή δημητριακά, λίγο ψάρι ή μια μπανάνα. Όσο περισσότερο πεινούν, τόσο στενεύει ο οπτικός τους ορίζοντας, ώσπου παύουν να βλέπουν ό,τι δεν είναι τροφή για να τους χορτάσει.

Η πείνα για λέξεις εκδηλώνεται διαφορετικά. Μοιάζει με θλίψη, με λήθη, με αυθάδεια. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιου είδους πείνα δε νιώθουν πως η ψυχή τους τρέμει από το κρύο κι ότι προσπερνούν τους εαυτούς τους χωρίς να το προσέχουν. Ένα μέρος του κόσμου τους εξαφανίζεται χωρίς να το γνωρίζουν.

Αυτού του είδους η πείνα χορταίνεται με ποίηση και ιστορίες.

Υπάρχει όμως ελπίδα για όσους δεν έχουν ποτέ αφεθεί ν’ απολαύσουν  τις λέξεις, για να χορτάσουν αυτή την πείνα;

Υπάρχει! Το αγόρι που είπαμε διαβάζει κάθε μέρα. Το κορίτσι έγινε δασκάλα και διαβάζει στους μαθητές της. Κάθε Παρασκευή. Κάθε βδομάδα. Αν κάποια φορά το ξεχάσει, της το θυμίζουν τα παιδιά.

Και τι γίνεται με τον συγγραφέα και τον ποιητή; Καθώς έρχεται το καλοκαίρι, θα πρασινίσουν πάλι. Και πάλι θα στεγνώσουν από ιστορίες και ποιήματα, που θα πετάξουν μακριά προς κάθε κατεύθυνση. Πάλι και πάλι.”

Η αφίσα της ΙΒΒΥ για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2020 αναρτήθηκε από το ελληνικό τμήμα της διεθνούς οργάνωσης.

Το 2020 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Σλοβενίας (Slovenská sekcia IBBY). Το φετινό μήνυμα γράφτηκε από τον Σλοβένο συγγραφέα Peter Svetina*, μεταφράστηκε στα ελληνικά, όπως κάθε χρόνο, από τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς ενώ η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον Σλοβένο εικονογράφο Damijan Stepančič**.

* Ο Peter Svetina γεννήθηκε το 1970 στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας. Το 1995 τέλειωσε τις σπουδές του στην Σλοβένικη Γλώσσα και έκανε διατριβή πάνω στην παλαιά Σλοβενική Ποίηση το 2001 στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα. Είναι αναπληρωτής καθηγητής για τη σλαβική λογοτεχνία στο Ινστιτούτο Σλαβικών Γλωσσών στο Πανεπιστήμιο Alpen-Adria στο Κλάνγκεφουρτ στην Καρινθία της Αυστρίας. Γράφει για παιδιά, νέους και ενήλικες, αλλά το έργο του συχνά διασχίζει τα σύνορα μεταξύ διαφορετικών ακροατηρίων-στόχων και μπορεί να αναγνωστεί ως διηλικιακή λογοτεχνία-cross-over. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Κορεάτικα, Πολωνικά, Λετονικά, Εσθονικά και Λιθουανικά. Έχει λάβει μερικά από τα πιο αναγνωρισμένα εθνικά και διεθνή βραβεία και είναι εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ κριτικών και αναγνωστών.

** Ο Damijan Stepančič γεννήθηκε το 1969 στην Λουμπλιάνα της Σλοβενίας. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Λιουμπλιάνα το 1996 και το δημιουργικό του έργο εστιάζεται στην απεικόνιση παιδικών βιβλίων και περιοδικών. Συμπεριλήφθηκε στον τιμητικό κατάλογο της IBBY το 2010. Κέρδισε το βραβείο Levstik δύο φορές, το 2003 για το βιβλίο Leteči krožnik na our vrtu και το 2011 για το Zgodba o sidru.

Με αφορμή ένα βιβλίο

Η 2η Απριλίου είναι η μέρα αφιερωμένη στο παιδικό Βιβλίο. Δεν μας φοβίζει η εξ αποστάσεως επικοινωνία. Πάντα υπάρχουν τρόποι για να τα καταφέρουμε.

Έτσι, θα βρούμε πάρα πολλές διαδικτυακές προτάσεις αυτές και τις επόμενες μέρες για να διαβάσουμε ένα βιβλίο

Με αφορμή λοιπόν  ένα βιβλίο στα χρόνια της πανδημίας, σας προτείνουμε να  διαβάσετε μαζί με τους δημιουργούς τους  ένα υπέροχο βιβλίο κάθε μέρα από τις επόμενες της εβδομάδας αυτής ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 19.00

http://klidarithmos.gr/blog/diavazoumemazi/?fbclid=IwAR2mVo0gV_42EUQpTwXNDCGeHMtO_lQEyr7-qJ89UrXj8D8SsDXKDoX67j8

 

Ένα εναλλακτικό περιβάλλον μάθησης- ένα δυναμικό μέσο διδασκαλίας

Με τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών  Υπεύθυνων των Σχολικών Βιβλιοθηκών των Δημοτικών σχολείων Μεσσηνίας Πραγματοποιήθηκε σήμερα , Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020, στο χώρο της Βιβλιοθήκης μας, επιμορφωτική συνάντηση με τίτλο :

«Δίκτυο Σχολικών Βιβλιοθηκών Δημοτικών Σχολείων: Ένα εναλλακτικό περιβάλλον μάθησης- ένα δυναμικό μέσο διδασκαλίας»

Συντονίστριες – εισηγήτριες ήταν οι κυρίες 1. Αθανασία Χρονοπούλου, Συντονίστρια Εκπ/κού Έργου (ΠΕ-70) 5ης Ενότητας Δημοτικών Σχολείων ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Πελοποννήσου και 2. Ελένη Σταυροπούλου, Συντονίστρια Εκπ/κού Έργου (ΠΕ-70) 6ης Ενότητας Δημοτικών Σχολείων ΠΕ.Κ.Ε.Σ.

Η συνάντηση  ξεκίνησε με ένα αφιέρωμα στην σπουδαία Ελληνίδα λογοτέχνιδα, Άλκη Ζέη, που σε ηλικία 97 ετών, μας αποχαιρέτησε ξεκινώντας το ταξίδι προς την αιωνιότητα.

Η κα Νινέτα Σωτηράκη, Εκπαιδευτικός(ΠΕ-05), Διευθύντρια Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας, καλεσμένη μας,  παρουσίασε εισήγηση με τίτλο:  «Στρατηγικές καλλιέργειας της φιλαναγνωσίας στη σχολική κοινότητα» και ανέπτυξε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες πρακτικές δημιουργίας και διαχείρισης σχολικής Βιβλιοθήκης καθώς και πολλές προτάσεις για την εμφύσηση της Φιλαναγνωσίας  στους μαθητές μας.

Ήταν πολύ επικοδομητική αυτή η συνάντηση και ιδιαίτερη για εμάς του 17ου που με πολύ μεράκι έχουμε δημιουργήσει στο σχολείο μας  τη σχολική Βιβλιοθήκη μας που φτιάχθηκε πριν 2,5 χρόνια και αποτελεί τον χώρο όπου εκφραζόμαστε καθημερινά μέσα από διάφορες δραστηριότητες  που έχουν να κάνουν με την αγάπη για το βιβλίο, για το θέατρο, για τη μουσική αλλά και για την αγάπη για την μάθηση γενικότερα.

Στο χώρο αυτό φιλοξενούνται δραστηριότητες φιλαναγνωσίας των μαθητών μας, συγγραφείς, θεατρικά δρώμενα, μουσικές δραστηριότητες, καθώς και μαθήματα από το γενικό πρόγραμμα μαθημάτων σε μια προσπάθεια για διαφοροποιημένη και διαθεματική διδασκαλία αυτών.

Ευχαριστούμε τις δυο κυρίες συντονίστριες εκπαίδευσης , κα Αθανασία Χρονοπούλου και κα Ελένη Σταυροπούλου καθώς και την κα Νινέτα Σωτηράκη, Δ/ντρια της Κεντρικής βιβλιοθήκης της πόλης μας γι΄αυτήν την όμορφη επιμορφωτική συνάντηση.


 

 

 

AΛΚΗ ΖΕΗ (1925-2020)

Η Άλκη Ζέη ήταν Ελληνίδα πεζογράφος και συγγραφέας, μία από τις σπουδαιότερες. Πολυβραβευμένη για το έργο της, τιμήθηκε μεταξύ άλλων από την Ακαδημία Αθηνών. Bιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ Η ΑΛΚΗ ΖΕΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ :
Πολλοί νομίζουν ότι είναι πολύ εύκολο να γράψεις για παιδιά, και γράφουν πολλοί, αλλά είναι δύσκολο όταν προσπαθείς εσύ σαν μεγάλος να πεις πράγματα που θα έλεγε ένα παιδί. Θεωρώ ότι είναι σωστό ένα βιβλίο, όταν το γράφεις και ο μικρός, ο ήρωας του είναι δέκα χρονών, πρέπει να γίνεσαι εσύ αυτός ο ήρωας.

Εμένα, όταν τα παιδιά με ρωτάνε στα σχολεία τι χρειάζεται για να γίνει κανείς συγγραφέας, τους απαντάω τρία πράγματα: Πρώτον να διαβάζει βιβλία, δεύτερον να διαβάζει βιβλία, τρίτον να διαβάζει βιβλία. Αυτό έκανα εγώ από μικρή.

Αυτό που έχει σημασία και ανεβάζει το μάθημα και την τάξη είναι ο δάσκαλος. Όταν βρίσκει αφορμή από ένα απόσπασμα και αποφασίζει να μιλήσει στα παιδιά για το βιβλίο, τα κάνει να το αγαπήσουν. Όπου υπάρχει ένας τέτοιος δάσκαλος, όπου και να είναι είτε σε μικρή πόλη, είτε σε μεγάλη, ή σε συνοικία, τα παιδιά ξέρουν να εκφράζονται ξέρουν να γράφουνε, γιατί υπάρχει αυτός ο δάσκαλος. Είχα πάει σε ένα σχολείο και είδα ότι στους τοίχους είχαν γράψει στίχους από τον Ελύτη, τον Καβάφη. Μου λέει ο διευθυντής τους «Γράφανε στους τοίχους του σχολείου. Θέλετε να γράφετε στους τοίχους; Γράψτε ένα στίχο από εκεί.». Κι έτσι τους έκανε να μη γράφουν στους τοίχους του σχολείου αρλούμπες και να γράφουν στίχους. Πέρναγες από τους διαδρόμους και έβλεπες στίχους του Ελύτη. Μόνο και που περνάνε να τους βλέπουνε, τους μαθαίνουν.

Ανέκαθεν πίστευα πως στα παιδιά μπορείς να πεις τα πάντα, αρκεί να ξέρεις τον τρόπο. Όχι διδακτικά, γιατί θα κλωτσήσουν.

Οι νεότερες γενιές είναι μάλλον πιο καλομαθημένες. Όταν επέστρεψα στην Αθήνα, ύστερα από 10 χρόνια που ζούσα στη Σοβιετική Ένωση, μου έκανε τρομερή εντύπωση πώς μεγάλωναν τα Ελληνόπουλα. Δεν τους στερούσαν τίποτα οι γονείς τους, παιχνίδια, δώρα, ρούχα, τα πάντα συνεχώς. Συνήθισαν όλοι στην άνεση, ώσπου ξεκίνησε η κρίση.

Όταν επισκέπτομαι ένα σχολείο, συζητώ με τα παιδιά.
Δεν τα συμβουλεύω. Συχνά με ρωτούν αν η ζωή σήμερα μοιάζει με τις δυσκολίες που πέρασα εγώ μικρή. Ούτε να το ξαναπείτε τους λέω . Ούτε πόλεμο, ούτε κατοχή, ούτε πείνα έχουμε. Όσο άσχημες κι αν είναι οι συνθήκες, δεν μπορούν με τίποτα να συγκριθούν με τις εν ψυχρώ εκτελέσεις.

Όταν υπάρχει ένας δάσκαλος με όρεξη και κέφι, τα παιδιά αποκτούν κι’ αυτά όρεξη και κέφι για δουλειά. Είτε σε καινούριο σχολείο βρίσκονται είτε σε λυόμενο ή σε τάξεις με ξεχαρβαλωμένα θρανία. Βλέπεις τα μάτια τους να λάμπουν.

Πιστεύω ότι για να μεγαλώσει ένα παιδί σωστά χρειάζεται κυρίως να του φέρεσαι σαν να είναι ίσο με εσένα. Να το καταλαβαίνεις, να έρχεσαι στη θέση του».

Θα ήθελα να συμβουλεύσω τις μητέρες, ότι είναι καλύτερο να ανοίγουν πιο πολύ τα φύλλα ενός βιβλίου, παρά να πατούν το κουμπί της τηλεόρασης».

Σήμερα τα ζευγάρια χωρίζουν γιατί δεν ξέρουν τι θα πει συμβίωση.
Η συμβίωση είναι μια συνεχής αλληλοϋποχώρηση. Εάν δεν το έχεις καταλάβει αυτό, σίγουρα σε λίγο καιρό θα χωρίσεις. Δεν συμφωνώ βέβαια και με τις περιπτώσεις που μια γυναίκα παλιότερα ζούσε όλη της τη ζωή με έναν άντρα που δεν ήθελε. Όλοι είχαμε διαφωνίες, ακόμα και όσοι είχαμε έναν άντρα που τον θέλαμε, αλλά δεν χωρίζαμε τόσο εύκολα. Είναι σημαντικό να ψάχνουμε να βρούμε έναν κοινό παρανομαστή. Όσον αφορά τα διαζύγια, αν οι γονείς που χωρίζουν παραμείνουν φίλοι και τα παιδιά δεν αντιμετωπίσουν βίαιες καταστάσεις ή καυγάδες, δεν επηρεάζονται. Όταν όμως δεν υπάρχουν καλές σχέσεις ανάμεσα στους γονείς τότε επηρεάζονται και τα παιδιά.

ΨΑΞΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

Με το σύνθημα ” Ψάξε την ομορφιά σ΄ένα βιβλίο” οι μαθητές μας στην κυριολεξία ρούφηξαν την ευκαιρία για να ανακαλύψουν την ομορφιά στις σελίδες των βιβλίων της Βιβλιοθήκης μας. Για να είναι ακόμα πιο προσιτά στους μαθητές μας τα βιβλία που διαθέτουμε στη Σχολική μας βιβλιοθήκη, και να μπορούν ελεύθερα στο διάλειμμα να τα διαβάζουν, τοποθετήσαμε ένα ωραίο κασελάκι με βιβλία και ένα πανέμορφο παγκάκι δίπλα από την είσοδος της Βιβλιοθήκης μας. Έτσι από τώρα  και στο εξής οι μαθητές μας θα ανενόχλητοι και χωρίς τις τυπικές διαδικασίες του δανεισμού θα ανακαλύπτουν την ομορφιά της μάθησης . Η πρωτοβουλία ανήκει στην Διευθύντρια του σχολείου μας και  στόχο έχει να είναι ακόμα πιο προσιτή η επαφή των μαθητών μας με το βιβλίο.

 

 

 

 

 

 

 

Βιβλιοδώρα

Μια υπέροχη συλλογή βιβλίων έφτασε στο σχολείο μας . Είναι όλα δώρο  των Εκδόσεων “Ελληνοεκδοτική” με την ευγενική διαμεσολάβηση του αγαπημένου  συγγραφέα Παναγιώτη Δημητρόπουλου, που μας επισκέφτηκε πέρσι την άνοιξη με το βιβλίο του “Ο μπαμπάς μου , ο ήρωάς μου”. Τον ευχαριστούμε ιδιαιτέρως γι αυτή του την προσφορά , καθώς και τον εκδοτικό οίκο. Και φυσικά καλούμε τους μικρούς μας βιβλιοαναγνώστες να τα απολαύσουν.