Κάθε άνθρωπος που φτάνει πάνω από ένα συνηθισμένο επίπεδο, έχει λάβει δυο εκπαιδεύσεις: τη μια από τους δασκάλους του και την άλλη, τη πιο σημαντική, από τον εαυτό του… Edward Gibbon, 1734 – 1794. -Καλώς ήρθατε στην παρέα μας-
Ο Απρίλης δεν φέρνει μόνο τα λουλούδια και τα ψέματα, ο Απρίλης είναι ο Πασχαλιάτης και μας φέρνει και το Πάσχα και όπως καταλαβαίνετε τα μικρά χεράκια έχουν πάρει φωτιά … Το Πάσχα είναι μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού σε ανάμνηση της Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αρχικά αποτελούσε εβραϊκή γιορτή σε ανάμνηση της Εξόδου των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία. Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του Χριστιανισμού. Εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία. Πλήθος έθιμα συνοδεύουν την μεγάλη αυτή της χριστιανοσύνης και μέσα από επιλεγμένα βίντεο αλλά και βιβλία προσπαθήσαμε να φέρουμε τα παιδιά κοντά στο νόημα αυτών των ημερών αλλά και στην παράδοσή μας. Φτιάξαμε τις κάρτες μας με πασχαλινές ευχές, κουνέλια και κότες με διάφορες τεχνικές , παπιά με χαρτοσακούλες, ετοιμάσαμε αυγά βαμμένα με βερνίκια νυχιών, κόψαμε σταυρούς με πηλό, είδαμε τα θαύματα του θεανθρώπου και ετοιμάσαμε τον Λάζαρο με χαρτόνι. Φτιάξαμε αυγά με τέμπερες και τύπωμα φελλού και στολίσαμε το ταμπλό μας ,ενώ παράλληλα κόψαμε πολλές παλάμες κίτρινες και σχηματίσαμε ένα μεγάλο παλαμοπαπί. Και επειδή Πάσχα και Άνοιξη πάνε μαζί σκαρώσαμε και ένα καδράκι με δισκάκια από μανιτάρια που μαζεύουμε στο σχολείο και στολίσαμε ανοιξιάτικο το ταμπλό μας …
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου είναι μια εορτή που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Καθιερώθηκε από τη τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People-IBBY), το 1966, ημέρα των γενεθλίων του γνωστού Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805) και σκοπός της είναι να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να κατευθύνει την προσοχή στο παιδικό βιβλίο.
Ο ετήσιος αυτός εορτασμός βοηθάει στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών και των νέων για τα βιβλία. Κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλον τον κόσμο.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (ICBD) του 2025, υποστηριζόμενη από το τμήμα της IBBY στην Ολλανδία εστιάζει στην ελευθερία της φαντασίας, με το μότο από το ποίημα “Η γλώσσα των εικόνων” της Rian Visser:
«Φτιάξε εικόνες για το ποίημά μου και νιώσε ελεύθερος: αυτά τα λόγια σου ανήκουν, παρόλο που προήλθαν από μένα».
Το ποίημα προέρχεται από την εικονογραφημένη ποιητική συλλογή Alle wensen van de wereld (2021) της συγγραφέα Rian Visser και της εικονογράφου Janneke Ipenburg, βιβλίο το οποίο βραβεύτηκε με τα βραβεία Zilveren Griffel στην Ολλανδία και Gouden Poëziemedaille (Χρυσό Μετάλλιο Ποίησης) στο Βέλγιο.
Η φετινή αφίσα δημιουργήθηκε από τη συγγραφέα Rian Visser και την εικονογράφο Janneke Ipenburg και προσκαλεί τα παιδιά παγκοσμίως να εξερευνήσουν τη δύναμη της φαντασίας μέσω της τέχνης και της ποίησης .
“…Φτιάξε εικόνες
με το ποίημά μου,
ελεύθερα να αισθανθείς:
αυτά τα λόγια
πάρ’ τα και κάνε τα δικά σου
από την καρδιά μου στην καρδιά σου.”
Το φετινό μήνυμα από την Rian Visser: Η Γλώσσα των Εικόνων
Rian Visser
Μπορείτε να ζωγραφίσετε εικόνες
για τις λέξεις,
για όσα λέω;
Τότε, ζωγραφίστε
ένα μέρος της εικόνας,
το κρύο,
τον άνεμο,
έναν κόμπο στον λαιμό σου
ή κάποια σκληρή τύχη,
ζωγραφίστε έναν βήχα,
έναν αναστεναγμό,
το άρωμα του φρέσκου ψωμιού,
τον χρόνο,
μια στιγμή,
την αρχή ή το τέλος
ενός σχεδίου,
ζωγραφίστε το μέρος όπου παντού
το μέρος όπου ποτέ,
το μέρος όπου σύντομα
κάτι πρόκειται να συμβεί,
ζωγραφίστε τον πόνο μιας απώθησης,
τη γεύση της θάλασσας.
Υπάρχουν τόσα πολλά
που θέλω να δω,
σαν αγάπη,
μια μέρα,
και ίσως για μένα.
Κάντε εικόνες
για το ποίημά μου,
και μη διστάσετε:
αυτά τα λόγια
ανήκουν σε εσάς
παρόλο που προήλθαν από μένα.
Με τους μικρούς μας μαθητές αφού συζητήσαμε για άλλη μια φορά την αξία και σημασία των βιβλίων και ανταλλάξαμε απόψεις για τα αγαπημένα μας βιβλία, φτιάξαμε τους δικούς μας σελιδοδείκτες για να συνοδεύουν την ανάγνωση των αγαπημένων μας βιβλίων.
Παράλληλα μιλήσαμε για τον δίσκο της Φαιστού και δημιουργήσαμε τους δικούς μας μυστικούς κώδικες .
Ο Δίσκος της Φαιστού είναι δίσκος ψημένου πηλού, που αποτελεί αρχαιολογικό εύρημα από τη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στην μέση ή ύστερη Μινωική Εποχή του Χαλκού (Δεύτερη π.Χ. χιλιετία). Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του παραμένει άγνωστος. Άγνωστο είναι μέχρι σήμερα και το νόημα των αναγραφόμενων σε αυτόν.
Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουλίου 1908 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουίτζι Περνιέ (Luigi Pernier) και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ο δίσκος έχει διάμετρο περίπου 15 cm και καλύπτεται σε κάθε πλευρά με ένα σπειροειδές κείμενο, που αποτελείται από συνολικά 241 εμφανίσεις 45 διακριτών πινακίδων, που δημιουργήθηκαν με το πάτημα μεμονωμένων σφραγίδων πάνω στον μαλακό πηλό πριν από το ψήσιμο. Ενώ τα μοναδικά χαρακτηριστικά του οδήγησαν αρχικά ορισμένους μελετητές να υποψιαστούν μια πλαστογραφία ή απάτη, ο δίσκος είναι πλέον γενικά αποδεκτός ως αυθεντικός από τους αρχαιολόγους.
Αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο αιχμαλώτισε τη φαντασία ερασιτεχνών και επαγγελματιών παλαιογράφων και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθεί ο κώδικας πίσω από τα σημάδια του δίσκου. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κείμενο, οι περισσότερες αποκρυπτογραφήσεις υποθέτουν ότι είναι.
Οι δράσεις μας όμως για την ημέρα του βιβλίου δεν σταματούν εδώ, οι μαθητές του Ολοήμερου των Συστεγαζόμενων Δημοτικών Σχολείων 13ου και 21ου, με τα παιδιά του Εκπαιδευτικού Ομίλου «Παίζω και δημιουργώ με τις λέξεις», υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά στην αίθουσα εκδηλώσεων τους τα ολοήμερα τμήματα του Νηπιαγωγείου μας . Τη δράση υποστήριξαν και συμμετείχαν, οι διευθύντριες κα Θεοδοσία Χατζηευγενάκη, η κα Μαρία Σταθουλοπούλου καθώς και η κα Μάγδα Νίκλη, ΠΕ70, Υπεύθυνη του Ολοήμερου του 13ου Δημοτικού.
Το βιβλίο «Το αυγό που ράγισε», της κ. Εύης Τσιτιρίδου, στάθηκε η αφορμή για να αναβιώσουμε τα πασχαλινά έθιμα, να τραγουδήσουμε, να αυτοσχεδιάσουμε, να συζητήσουμε για τα αγαπημένα μας βιβλία, να συνεργαστούμε για να ζωγραφίσουμε πασχαλινά αυγά, να γίνουμε μαζί μια μεγάλη παρέα! Ανταλλάξαμε δωράκια , πήραμε έπαινο τιμητικό για την συμμετοχή μας στην δράση και γεμίσαμε με εμπειρίες και χαρά! Φυσικά ανανεώσαμε το ραντεβού μας για επόμενες βιβλιοπεριπέτειες! Πάρτε μια μικρή γεύση από την επίσκεψή μας …
Και ένα βιντεάκι από το blog του 13ου Δημοτικού Σχολείου
Ο Απρίλιος ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους. Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα Απρίλης, Απρίλες, και Λαμπριάτης από τη συμπτωματικά μεγάλη θρησκευτική εορτή που τελείται συνήθως τον μήνα αυτό. Ο Απρίλιος και ο Μάιος θεωρούνται οι καθ΄ αυτού μήνες των λουλουδιών εξ ου και η ονομασία Απριλομάης: “Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα“. Χάρη στην ανοιξιάτικη σύνδεσή του ο Απρίλης τραγουδήθηκε ιδιαίτερα από τους ποιητές αλλά και από τον λαό μας: «Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη» και «Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε». Η ενασχόληση, επίσης, του λαού μας με τη γεωργία μάς έχει κληροδοτήσει και πολλές άλλες παροιμίες και δημώδη στιχάκια. Για τις απριλιάτικες βροχές, για παράδειγμα, λέγεται το εξής: «Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα». Σ’ άλλες πάλι περιοχές ο Απρίλης αποκαλείται και «Γρίλλης» (γκρινιάρης) επειδή στον μήνα αυτόν τελείωναν τα αποθέματα της προηγούμενης συγκομιδής και δημιουργούνταν οικογενειακές γκρίνιες. Αποκαλείται και τιναχτοκοφινίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν: «Απρίλης, γρίλλης, τιναχτοκοφινίτης». Αναφέρεται, επίσης, και ως Αϊ-γεωργίτης λόγω της εορτής του Αγίου Γεωργίου στις 23 του μήνα, η οποία γιορτάζεται με διάφορους αθλητικούς και ιππικούς αγώνες. Οι κτηνοτρόφοι, και οι Σαρακατσάνοι, θεωρούν τον Άγιο Γεώργιο προστάτη τους, ενώ στις παραδόσεις, τα παραμύθια και τα τραγούδια συνδέονται με τον αρχαίο μύθο του Περσέα και της Ανδρομέδας.Η «Πρωταπριλιά» με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο. Στην Ελλάδα το αρχαίο αυτό έθιμο έφτασε, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες. Επειδή τον Απρίλιο ο καιρός καλοσύνευε συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν φυσικά με άδεια χέρια, κι έτσι κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια. Στη χώρα μας διαγωνίζονται για το ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα, όπως το: «Έλα να πούμε ψέματα/ ένα σακί γιομάτο/ φόρτωσα ένα μπόντικα/ σαράντα κολοκύθια/ κι απάνου στα καπούλια του/ ένα σακί ρεβύθια».
Υποδεχτήκαμε τον Απρίλιο με αθώα ψεματάκια που σκαρώσαμε στην κ.Εύα αλλά και μεταξύ μας και φυσικά τον ζωγραφίσαμε διαβάζοντας το ποίημα της Μεταξίας Φωτίου.
Το βιβλίο Η ΓΡΑΜΜΗ των συγγραφέων και εκπαιδευτικών Βασίλη Κουτσιαρή και Γιάννη Διακομανώλη από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, εικονογράφηση Αιμιλίας Κονταίου, μας παρουσίασε στο Τμήμα 1 το νήπιο Γιώργος Γ.
Η ιστορία μας δημιούργησε συναισθήματα συγκίνησης καθώς μέσα από τα γεγονότα ταυτιστήκαμε με τους δύο ήρωες σε καταστάσεις που μας συμβαίνουν στις σχολικές τάξεις ή μας έχουν συμβεί ως μαθητές.
Ο αφηγητής και ένας από τους ήρωες της ιστορίας ο Αλέξανδρος εξιστορεί την προσωπική του εμπειρία με ρεαλιστικό τρόπο και καθώς προχωρά η ιστορία όλο και περισσότερο γινόμαστε αποδέκτες καταστάσεων που έχουμε βιώσει ή συναισθημάτων που έχουμε αισθανθεί από τη συναναστροφή μας με τους συμμαθητές μας στην καθημερινότητα του σχολείου. Στο βιβλίο θίγονται θέματα εν συναίσθησης, φιλίας, διαφορετικότητας, αποδοχής, προσφοράς, συνεργασίας και δίνεται το ερέθισμα ο αναγνώστης να νιώσει ταυτισμένος με καταστάσεις. Το σχολικό περιβάλλον είναι ο χώρος που δίνει κατάλληλες ευκαιρίες στα παιδιά που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά ή οικονομικά περιβάλλοντα να αλληλοεπιδράσουν, να αναθεωρήσουν απόψεις και να γεφυρώσουν χάσματα που δημιουργούν διαφορές.
Η ιστορία συνοπτικά:
Κάθομαι στο πρώτο θρανίο.
Μπροστά ακριβώς από την έδρα της κυρίας.
Για κακή μου τύχη κάθομαι με τον Θοδωρή, που ήρθε φέτος στο σχολείο μας και είναι ενοχλητικός και ακατάστατος.
Μα καλά, από όλα τα παιδιά της τάξης μου, με αυτόν μου έτυχε να καθίσω;
Φυσικά, από την αρχή έβαλα τους κανόνες μου.
Με το μολύβι μου τράβηξα στο θρανίο μια γραμμή.
Μια χοντρή μαύρη γραμμή. Έτσι, κανείς δε θα μπορούσε να μπει στον χώρο του άλλου…
Ο Γιώργος «μετέφερε» την ιστορία στην εξαιρετική κατασκευή του και σε τρία διαφορετικά περιβάλλοντα (σχολική τάξη, αύλειος χώρος σχολείου, αγρόκτημα) που κατασκεύασε με τους γονείς του, παρουσίασε τα γεγονότα εξελικτικά. Χρωμάτιζε τη φωνή του ανάλογα την περίπτωση και ακολουθούσε αρκετές φορές αυτούσια τα λόγια των δύο μικρών ηρώων, βάζοντάς μας με τον τρόπο αυτό μέσα στην ιστορία σαν να είμασταν παρόντες.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό από την βιβλιοπαρουσίαση και βιντεάκια της ιστορίας, καθώς ο μικρός μαθητής μας, παρουσιάζει την κατασκευή του. Ας τον απολαύσουμε:
Συγχαρητήρια Γιώργο, για την καταπληκτική παρουσίαση του βιβλίου και την τέλεια κατασκευή σου!!!
«Σβήνουν δυο νύχτες, και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα.
Δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.
Δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,
η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου»
Κωστής Παλαμάς
Με μεγάλη χαρά υποδεχτήκαμε την Δευτέρα 24 Μαρτίου 2025 τους γονείς παππούδες και γιαγιάδες και των δύο τμημάτων στο νηπιαγωγείο μας προκειμένου να παρακολουθήσουν την γιορτή για την εθνική μας επέτειο. Οι μικροί μας μαθητές ντυμένοι με παραδοσιακές στολές έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους με απαγγελίες ποιημάτων χορούς και τραγούδια και καταχειροκροτήθηκαν από όλους μας . Σήμερα, γιορτάζουμε όχι μόνο την απελευθέρωση της πατρίδας μας, αλλά και τις αξίες της ελευθερίας, της θυσίας και της αλληλεγγύης που οι πρόγονοί μας υπερέβησαν προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές. Ιδιαίτερη χαρά σήμερα μας έφεραν οι μικροί μας μαθητές , που με την αθωότητα και τη ζωντάνια τους μας παρέσυραν σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα και συναισθήματα παρουσιάζοντας σε όλους τους καλεσμένους μας τις δραστηριότητες που είχαμε ετοιμάσει. Τα παιδιά μας είναι το μέλλον της πατρίδας μας και με την συμμετοχή τους σήμερα, μας θυμίζουν πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε ζωντανές την ιστορία και τις παραδόσεις μας. Η συμμετοχή αυτή εδώ, σήμερα, ενισχύει την αίσθηση της κοινότητας και της στήριξης που όλοι χρειαζόμαστε. Σήμερα όλοι νιώσαμε περήφανοι για την κληρονομιά μας και να ανανεώσαμε το αίσθημα της εθνικής μας ταυτότητας.Και του χρόνου να είμαστε καλά !!!
Και εδώ το μήνυμα της Υπουργού για την 25η Μαρτίου 1821
Το εξαιρετικό βιβλίο που μιλάει στα παιδιά για τα συναισθήματα και τη διαφορετικότητα ” Τα μαλλιά του Όλιβερ “,Θοδωρής Τσεκούρας-Camille Ferrari, μας παρουσίασε σήμερα το νήπιο Γιώργος Α. στο Τμήμα 1.
Παρουσίαση: Η νέα άφιξη στη γειτονιά είναι για όλους μια έκπληξη. Ένα αγόρι με φύλλα για μαλλιά που μάλιστα αλλάζουν με τα συναισθήματα του.
Πώς θα αντιδράσουν τα άλλα παιδιά;
Ένα εμπνευστικό ταξίδι που δείχνει στα παιδιά πώς να αποδέχονται το διαφορετικό και να μη φοβούνται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Ο Γιώργος είχε ετοιμάσει με τη βοήθεια της οικογένειάς του μια όμορφη κατασκευή, αποτυπώνοντας με δημιουργικό και εμφανή τρόπο στοιχεία του βιβλίου. Απέδωσε ακριβώς τα συναισθήματα του μικρού ήρωα της ιστορίας Όλιβερ (χαρούμενος-λυπημένος) και αφηγήθηκε την ιστορία αναφέροντας λέξεις κλειδιά (διαφορετικότητα), δείχνοντας έτσι την κατανόηση του μηνύματος που έπρεπε να περάσει στην ομάδα της τάξης !!!
Ας ακούσουμε τον Γιώργο στην παρουσίαση της κατασκευής του !!!
Μπράβο Γιώργο, ήταν εξαιρετική η βιβλιοπαρουσίασή σου !!!
Η 25η Μαρτίου είναι μέρα αργίας που έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες. Είναι θρησκευτική και εθνική γιορτή. Είναι θρησκευτική, γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική, γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821.
Με την λέξη Ευαγγελισμός αναφερόμαστε στην χαρμόσυνη είδηση για τον Χριστιανισμό, της επικείμενης γέννησης του Ιησού Χριστού, που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Μαριάμ από την ίδια. Επίσης, με τον ίδιο όρο αναφερόμαστε στην εκκλησιαστική θεομητορική εορτή που τελείται την 25η Μαρτίου προς ανάμνηση του γεγονότος αυτού. Ευαγγελισμός σημαίνει αναγγελία χαρμόσυνης είδησης και ετυμολογικά προέρχεται από το ευάγγελος (=ευ+άγγελος < αγγέλω)
Επίσης, στις 25 Μαρτίου 1821 ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκική σκλαβιά που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια. Ήταν η εποχή εκείνη που ωρίμασαν οι συνθήκες και οι καταστάσεις για το ξεσήκωμα του ελληνισμού. Η επανάσταση ξεκίνησε από τα νότια διαμερίσματα του ελλαδικού χώρου επειδή εκεί υπήρχαν πολλοί εμπειροπόλεμοι άνδρες και πλούσια ναυτική δύναμη ώστε να επιτευχθεί ένα δυναμικό χτύπημα από στεριά και θάλασσα.
Γύρω στα μέσα του Μαρτίου του 1821 σημειώθηκαν σποραδικά επεισόδια εναντίον των Τούρκων και το τρίτο δεκαήμερο του ίδιου μήνα εκδηλώθηκαν οι πρώτες συλλογικές επαναστατικές πράξεις: Στις 21 στα Καλάβρυτα, στις 22 στη Μάνη, στις 23 στην Καλαμάτα και στις 24/25 στην Πάτρα και σ’ όλες σχεδόν τις επαρχίες της Πελοποννήσου καθώς και σε άλλες περιοχές (Σάλωνα, Γαλαξίδι, Λιβαδειά, Αταλάντη).
Τον Απρίλιο η επανάσταση απλώθηκε στις Σπέτσες, στα Ψαρά, στην Ύδρα, στην Κάσο, στη Μύκονο, στην Αττική και σε άλλες περιοχές. Στους επόμενους μήνες η επανάσταση απλώθηκε και στις υπόλοιπες περιοχές. Ως ημέρα κήρυξης της Επαναστάσεως αναγνωρίζεται επίσημα η 25η Μαρτίου. Εκείνη τη μέρα συγκεντρώθηκε στην Αγία Λαύρα μεγάλο πλήθος στρατιωτικών δυνάμεων και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε και κήρυξε το ξεκίνημα του επαναστατικού αγώνα. Εκεί, παρουσία προκρίτων και οπλαρχηγών, υψώθηκε το λάβαρο του αγώνα και δόθηκε ο όρκος «Ελευθερία ή θάνατος», ενώ οι πολεμιστές κρατούσαν γυμνά τα σπαθιά τους και τα καριοφίλια βροντούσαν.
Έκτοτε, η 25 Μαρτίου γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες και συνηθίζεται να παρουσιάζει η κάθε περιοχή τις δυνάμεις της, τους νέους και τμήμα του στρατού, που παρελάσουν σε ανάμνηση της τότε συγκέντρωσης του στρατού και της λαμπρής εκείνης ημέρας που οι σκλαβωμένοι Έλληνες έπαψαν να είναι ραγιάδες (ραγιάς = ο μη μουσουλμάνος υπόδουλος υπήκοος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας).
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Εκκλησίας μας. Είναι ημέρα χαράς και αγαλλίασης. Για αυτόν τον λόγο την ημέρα του Ευαγγελισμού διακόπτεται για μία ημέρα η νηστεία της Σαρακοστής και επιτρέπεται η κατανάλωση ιχθύος. Η Εκκλησία επιτρέπει την βρώση ψαριών ακόμα και αν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου πέσει μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα.
Η ημέρα αυτή είναι ημέρα αργίας. Η παράδοση λέει ότι αυτήν την ημέρα ούτε τα χελιδόνια δεν χτίζουν τις φωλιές τους.
Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, την ημέρα αυτή, τα παιδιά βγάζουν από τα χέρια τους τα «Μαρτάκια» και τα αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές ή σε κλαδιά δέντρων, για να τα πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τις φωλιές τους.
Σε μερικές περιοχές της Ηπείρου, την παραμονή του Ευαγγελισμού, τα παιδιά ξεχύνονται στα χωράφια, χτυπώντας κατσαρόλες, καπάκια τσουκαλιών και ό,τι μεταλλικό μαγειρικό σκεύος έχουν. Πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο διώχνουν τα φίδια, που εκείνη την μέρα ξυπνούν από την χειμερία τους νάρκη.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όπου υπάρχουν Χριστιανοί αυτή την ημέρα γιορτάζουν την χαρμόσυνη είδηση του Αρχαγγέλου και τιμούν την Παναγία. Οι συζητήσεις και οι κατασκευές στις τάξεις μας έχουν ήδη ξεκινήσει ενώ οι πρόβες για την γιορτή είναι καθημερινές . Γνωρίσαμε ήρωες της επανάστασης, συζητήσαμε για την έννοια της επανάστασης, ταξιδέψαμε στην Ελλάδα και μάθαμε για τις παραδοσιακές στολές, επεξεργαστήκαμε την στολή του Εύζωνα και της Αμαλίας και τους συμβολισμούς τους, μιλήσαμε για την πτώση της Κωνσταντινούπολης και περιηγηθήκαμε εικονικά στην Αγιά Σοφιά , γνωρίσαμε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και θαυμάσαμε την γενναιότητά του. Χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια και τα αποτυπώσαμε στο χαρτί με ζωγραφική .
Ο Γιώργος έφτιαξε την Κωνσταντινούπολη με τα τουβλάκια και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να μάχεται και φυσικά με πλαστελίνη δημιούργησε τον δικό του Τσολιά…
Με πλαστελίνη σχηματίσαμε και το 1821
Ζωγραφίσαμε αγαπημένους αγωνιστές της επανάστασης
Φυσικά θυμηθήκαμε πάλι τον συμβολισμό των χρωμάτων στην Ελληνική σημαία και των συμβόλων της
Επιχρωματίσαμε εικόνα του Ευαγγελισμού και στολίσαμε τα ταμπλό μας
Και εδώ δείτε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες και προτάσεις για την 25η Μαρτίου
Σήμερα είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε στο νηπιαγωγείο μας μια εξαιρετική παράσταση από την ομάδα https://fantasiatheatre.com/. Με την ομάδα αυτή έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν και πάντα μας αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Το αγαπημένο βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου «Τα ελληνάκια » είχαμε την χαρά να δούμε την θεατρική του μεταφορά και για άλλη μια φορά οι εμψυχωτές μας ενθουσίασαν και κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μας. Οι ανθρώπινες φιγούρες, τα καράβια, τα λουλούδια και τα πουλιά που κέντησαν και ύφαναν οι κοπελιές στα προικιά τους έγιναν ένα όμορφο παραμύθι. Ένα παραμύθι για την ζωή και τα γεγονότα που οδήγησαν στην επανάσταση τον Μάρτη του 1821. Ένα παραμύθι που δίνει πολλές δυνατότητες για δημιουργικές δραστηριότητες.
«Σε κάποιο νησί για χρόνια αφέντης ήταν ο Αγάς* και έκανε ότι αυτός ήθελε. Οι Έλληνες κάτοικοι έπρεπε να τον υπακούν, να του δίνουν μερίδιο από τη σοδειά χωρίς κανείς να τολμά να μιλήσει. Γι’ αυτό πολλά παλικάρια ξενιτεύονταν στα καράβια. Ανάμεσά τους κι ο Γιώργης.
Όταν γύρισε μετά από καιρό, βρήκε το χωριό άδειο και το Παγόνι, το αγαπημένο πουλί της αδελφής του της Μαρίας, άρχισε να του διηγείται τι έγινε την Κυριακή, που γίνονταν οι γάμοι της Παγώνας και του Γιάννου. Είχε πια νυχτώσει, αλλά το γλέντι συνεχιζότανε και θα συνεχιζότανε για πολύ ακόμα. Ο γαμπρός κι η νύφη χόρεψαν τον πρώτο το συρτό. Μετά χόρεψαν κι όλοι οι καλεσμένοι. Η Μαρία κι οι φίλες της τραγούδαγαν για την ομορφιά της νύφης. Το τουμπελέκι, το ούτι, το κλαρίνο συνόδευαν το χορό και το τραγούδι. Κι εκεί που όλα ήταν χαρούμενα, φάνηκε ο Αφέντης ο Αγάς με τους δικούς του. Συνηθισμένος να κάνει ό,τι θέλει, φώναξε: – Κρασί και μεζέ για τα παλικάρια μου. Κι εσύ Μαρία, σήκω να χορέψουμε! Όλοι πάγωσαν. Τέτοια προσβολή! Η Μαρία δεν τα ‘χασε και με σταθερή φωνή του είπε: – Δε χορεύω με το ζόρι! Αυτό ήτανε. Η συνοδεία του Αφέντη του Αγά σήκωσε τα όπλα, οι δικοί μας τράβηξαν τα σπαθιά… Του Γιώργη τα χείλια τρέμανε απ’ το κακό του… – Αρκετά! φώναξε και τράβηξε το σπαθί του. Τώρα θα δει!… – Μη! Του φώναξαν οι άλλοι και τον κράτησαν σφιχτά απ’ τα χέρια. – Αφήστε με! Αρκετά πια με τον Αφέντη τον Αγά! – Δεν έχει νόημα, Γιώργη, του είπαν οι άλλοι. Είμαστε λίγοι κι είναι πολλοί. – Δεν είμαστε πια λίγοι, είπε ο Γιώργης. Και στ’ άλλα τα χωριά το ‘χουν αποφασίσει. Οι δικοί μας πού είναι τώρα; – Οι ανήμποροι πήγανε σ’ άλλα χωριά πιο ήσυχα. Οι νέοι βγήκαν στο βουνό*, είπε το Παγόνι. – Εμπρός, λοιπόν, για το βουνό! Είχε ξεμυτίσει ο ήλιος απ’ την ανατολή, όταν έφτασαν στους πρόποδες του βουνού. Όλα ήταν ήσυχα. Τίποτε δε φαινόταν, τίποτε δεν ακουγόταν… και ξαφνικά… κοκκίνισε το βουνό απ’ τα φεσάκια* και μια ελληνική σημαία ξεδιπλώθηκε. – Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή! Ήταν κοριτσίστικη φωνή, που το είπε, αλλά αρκετά δυνατή για να καταλάβει ο Γιώργης τη φωνή της Μαρίας. Με φτερά στα πόδια ανέβαιναν τώρα το βουνό, να ενωθούν με τους άλλους. Ήταν 22 Μαρτίου του 1821.» πηγή : paidika.gr
Δείτε την εξαιρετική δουλειά από τρία τμήματα του 3ου Νηπιαγωγείου Λάρισας και ένα του 37ου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το 5ο ΕΠΑΛ Θεσσαλονίκης όπου συνεργάστηκαν κι έφτιαξαν τα Ελληνάκια της Ευγ. Φακίνου μετά από δική της άδεια.
Δεν ανήκεις εδώ. Δεν είσαι σαν κι εμάς. Είσαι κάτι άλλο. Το Κάτι Άλλο προσπαθεί με κάθε τρόπο να μοιάσει με τους άλλους. Αλλά ό,τι και να κάνει το μόνο που καταφέρνει είναι να δείξει πόσο διαφέρει από αυτούς. Τότε, εμφανίζεται το Κατιτί και του ζητάει να γίνουν φίλοι. Αλλά το Κάτι Άλλο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το Κατιτί του μοιάζει σε κάτι…Ο Βίκτωρας σαν άξιος αφηγητής και αναγνώστης μας «διάβασε» στην κυριολεξία το βιβλίο και μας ενθουσίασε με την εξαιρετική του κατασκευή. Παρατηρήστε στις φωτογραφίες τις λεπτομέρειες και θα μείνετε κατάπληκτοι και εσείς !!!Πολλά πολλά μπράβο στο αγόρι μας .
Ένα υπέροχο βιβλίο της αγαπημένης μας Γιολάντας Τσορώνη διάλεξε ο Σεραφείμ να μας παρουσιάσει και πραγματικά μας ενθουσίασε με την εξαιρετική και γλαφυρή του αφήγηση αλλά και με την τόσο καλαίσθητη βιβλιοκατασκευή του …
Ο Μέρκος, το μυρμηγκάκι, βρίσκει ένα πεσμένο λουλούδι στο προαύλιο του σχολείου του και θέλει να το σύρει ως τη φωλιά του, για να το προσφέρει στη μαμά του που γιορτάζει. Είναι μεγάλο όμως και βαρύ. Δύσκολα θα τα καταφέρει. Η κυρία Ίρμα, η δασκάλα του, τον βλέπει σκεπτικό και αναλαμβάνει να τον βοηθήσει. Όχι όμως με τον τρόπο που φαντάζεστε. Κάπως αλλιώς. Πολύ… αλλιώς! Δεν έχετε παρά να διαβάσετε το βιβλίο και να το ανακαλύψετε …
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
