Οι μαθητές της ΣΤ΄ Τάξης στα πλαίσια του μαθήματος Τ.Π.Ε. σχημάτισαν ομάδες και χρησιμοποίησαν τις προγραμματιστικές τους ικανότητες στο προγραμματιστικό περιβάλλον Scratch με στόχο να φτιάξουν ένα απλό Quiz από παιδιά για παιδιά.  Στο παιχνίδι τους πρόσθεσαν και τις κατάλληλες μεταβλητές ώστε να μετρούν τις σωστές και τις λάθος απαντήσεις που κάθε φορά δίνονται. Ορισμένες ομάδες έχουν προσθέσει και χρονόμετρο ώστε να υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος μέσα στον οποίο μπορεί κανείς να δώσει τις απαντήσεις του. Σκοπός της δραστηριότητας ήταν τα παιδιά να εφαρμόσουν όσα έχουν ήδη μάθει στο προγραμματιστικό περιβάλλον Scratch ώστε να δημιουργήσουν παιχνίδια για να διασκεδάσουν, αλλά και να δοκιμάσουν τις γνώσεις των συμμαθητών τους!

Μπορείτε να δείτε τα παιχνίδια που έφτιαξαν κάνοντας κλικ στα ονόματα των μαθητών παρακάτω.

Καλή διασκέδαση!!

Όλγα και Νίκη

Κωνσταντίνος και Γιάννης

Χρυσηίδα Ερμιόνη

Ορέστης και Πάρης

Νάγια-Κωνσταντίνα

Μαρίνα Αφροδίτη Μαλένα

Γιάννης και Λεωνίδας

Μάκης  και Γρηγόρης

Γιώργος και Λάμπρος

 

Λίγο πριν το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς οι μαθητές της Δ τάξης έφτιαξαν τα δικά τους κόμικ με τους αγαπημένους τους ήρωες και σας τα παρουσιάζουν. Κάντε κλικ στην κάθε ομάδα και ξεφυλλίστε τα.

Garfield (Γιάννης, Χρήστος, Νικήτας)

Μια ιστορία του Bugs Bunny (Νίκος, Ναπολέων, Άγγελος)

Garfield και Minions (Δημήτρης, Γιώργος)

Mickey (Θέμις,  Άντα και Έλενα)

Αστερίξ  (Χρήστος Νικηφόρος)

“Ένας τεμπέλικος γάτος”  (Νικολέτα και Σοφία)

Mickey  (Έφη)

Bunny  (Ιωάννα, Βασιλική)

Smurfs  (Κατερίνα και Λυδία)

Garfield (Βίκυ, Μάνθα)

---

εκπαιδευτικός πληροφορικής ΠΕ19

Σπυρονίκου Αικaτερίνη

 

 

Σήμερα 8/6/2017 επισκεφθήκαμε το Ιτς Καλέ και το μουσείο αργυροτεχνίας και ανοίξαμε άλλο ένα παράθυρο σε ένα νέο “μαγικό” κόσμο. “Γεμίσαμε” με πρωτόγνωρες εικόνες, ιδέες και συναισθήματα ταξιδεύοντας σε κόσμους πραγματικούς και φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς και παρελθοντικούς.

 

     

    

     

    

_{Και έτσι φτάσαμε στο τέλος! Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, αλλά στο ξεκίνημα μιας νέας και δυνατής φιλίας…}

Σας ευχόμαστε από την καρδιά μας “Καλό καλοκαίρι”!

 

 

Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής δράσης με θέμα «Η Δημιουργική Γραφή στο σχολείο» οι μαθητές της ΣΤ τάξης,  με αφόρμηση τον πίνακα του Peter Bruegel και το ποίημα του William Carlos Williams από το βιβλίο τους,

It was spring.A farmer was working in his field.

A shepherd was looking after his sheep.

A fisherman was catching fish

near the edge of the sea.

All were sweating in the sun

that melted the wings’ wax.

Off the coast there was a splash

quite unnoticed.

This was Icarus’ drowning.

 

 

αναζήτησαν στο διαδίκτυο άλλους  πίνακες  ζωγραφικής με  το ίδιο θέμα.

ELIAS  GREITHER

JACOB PETER BOWY

PETER  PAUL RUBENS

MERRY JOSEPH BLONDEL

CARLO SARACENI

PABLO PICASSO

MARK CHAGALL

 

Στη συνέχεια δουλεύοντας ομαδο-συνεργατικά μέσα στην τάξη παρήγαγαν διάφορα είδη γραπτού λόγου η πλοκή των οποίων στηρίχτηκε σε αυτά που είδαν και στη δική τους φαντασία.

1^η ΟΜΑΔΑ

ΔΟΣΗ  ΟΛΓΑ, ΚΑΪΚΑ  ΕΒΕΛΙΝΑ, ΚΥΡΑΜΑΡΗΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ, ΡΟΥΜΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

The fall of Icarus (poem)

 

The sky was getting dark

Αnd  Daedalus  soul  hurt

He was watching his only son

Falling into the deep sea

 

Daedalus was hopeless

As there was nothing  he could do

If  Icarus had listened to his father’s advice

He  would  have  been  alive.

 

 

2^η ΟΜΑΔΑ

ΓΕΩΡΓΑΡΑ   ΑΡΤΕΜΙΣ, ΚΑΤΣΙΚΙΩΤΗΣ  ΕΥΘΥΜΙΟΣ, ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ  ΜΑΡΙΝΑ, ΤΑΧΙΑΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ,
ΤΣΟΜΠΑΝΙΔΟΥ  ΚΩΝ/ΝΑ

The story of Icarus (a different ending)

Dαedalus and Icarus lived in the prison of Minos, the king of Crete for many years. They wanted to escape, but they couldn’t manage to do that, because it was difficult.
One day, they found the ideal chance to escape from there. A key that was left behind from a guard, was on the floor. They quickly took it and opened the little window of the prison.While they were going away, two guards saw them. Dαedalus and Icarus were being hunted by the guards. As Dαedalus and Icarus were faster, they came into a room to make wings from wax and escape from the palace. They took off and went away.
They landed on an island with a lot of plants and trees. After about fifty years Dαedalus died. Icarus was so disappointed, that decided to fly and leave the island with his old wings. Because they were old, Icarus fell in the sea. After his fall this sea is called with his name.

 

3^η  ΟΜΑΔΑ

ΓΟΤΣΗ ΕΡΜΙΟΝΗ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ  ΜΑΓ, ΣΥΝΤΙΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ. ΤΣΙΕΠΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ,      ΤΣΟΗ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

The earthquake

It was winter. The weather was windy. Icarus and his father  Daedalus were looking for the solution to their problem. They were imprisoned on the top of a tower.
Suddenly Daedalus said: “I have an idea. First we must irritate the Olympian Gods. Then they will make a big earthquake. The old tower will fall down and we will escape.”
They were thinking for hours to find something to irritate the Gods when Icarus saw some big holy animals and huge trees near the tower. His plan was to throw some rocks and kill the animals. But first they had to break the bars of the prison. His father agreed and after a while they  succeeded .The Gods were extremely angry and they made one of the the biggest earthquakes in the world. The tower fell down quickly and easily. Icarus and Daedalus were almost free when they realized that they also had to fight with an ugly monster which was guarding them.
Fortunately, they found a  sharp knife beside an enormous rock in the ruins.  They were walking for lots of hours in the woods when they suddenly heard the monster again. Icarus hid up in a tree and Daedalus behind it. When the monster came near them, he killed it with the knife. When they were sure that the monster was dead, they ran out of the woods. At last, they were free!!!

 

4^η ΟΜΑΔΑ

ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΠΑΡΗΣ. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ  ΟΡΕΣΤΗΣ

Icarus’  revenge

It was summer. My friends and Iwere playing in the garden. Suddenly a huge thing that looked like an eagle appeared in the sky. As it was flying over us we understood that it was a human with wings. While he was trying to land he almost fell into the sea but fortunately, a mermaid with an amazing jump,  managed to catch and throw him into our garden.
We ran towards him and asked what his name was and how he came. He answered that his name was Icarus and with his father Daedalus had escaped from the palace of Minos. He also explained that his father had built for Minos the best palace but then the king imprisoned them because he wanted no one else to have a better palace.
So Daedalus made the wings from the birds’ feathers which were falling through the window, connecting them with candle wax.
For revenge, we decided to make a better castle to make Minos get jealous.
Then king Minos killed himself, falling  from this palace and the area took his name ,Minos area.

 

5^η  ΟΜΑΔΑ

ΝΤΕΤΣΙΚΑΣ  ΛΕΩΝΙΔΑΣ. ΠΑΠΠΑΣ  ΓΡΗΓΟΡΗΣ, ΣΚΑΡΑ  ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ,  ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ,
ΧΑΪΔΟΥ ΧΡΥΣΗΪΔΑ

Icarus’ adventures

Once  upon a time, a sad but beautiful mermaid, Silia, was eating when she heard a loud splash. She was curious so she went where the noise was heard. A young , handsome man  was trapped in Mr Archimidis’ nets. She asked the fisherman  to free the young man and so he did.

Silia kissed the young man on the lips and  he obtained the ability to breath under water.   Shocked asked her to go for a walk. She accepted his proposal. The young man introduced himself. His name was Icarus. He said that he and his father, Daedalus, were imprisoned by king Minos. But his dad with his intelligence made two pairs of wings with wax and feathers to escape. He ignored his father’s advice and flew very close to the sun. The wax melted and he fell into the sea. Then he was trapped in the nets.

Silia  found him very brave so she told her father to marry him. Silia’s father gave Icarus a horse, named Socratis, as a present.
Icarus was excited and  was engaged to Silia. One hour later as they were walking she  asked about children. Icarus got angry and  left on his horse. It was so vicious that it started running without listening to his commands.
Suddenly they fell  out of a canyon but they didn’t die, they magically got wings.
Then Icarus met a fairy, Kleanthena,  and they soon fell in love. She invited him to her country, Bikini Bottom. When they arrived there, Icarus suddenly saw his father. He was very happy and quickly went to hug him. He noticed that Daedalus had got married with Pinelopi.

After that Sokratis, the horse,  discovered his love, Afroxilanthy, a beautiful cow.
They all together had a happy life. Icarus and Kleanthena had four children. Daedalus and Pinelopi got one child and Sokratis and Afroxilanthy adopted a pig.
As we said before they lived a happy life in Bikini Bottom.

 

ΚΑΛΛΙΝΤΕΡΗ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ  ΠΕ06

 

Οι μαθητές του ολοήμερου στην ώρα της Πληροφορικής αποφάσισαν να ασχοληθούν με το βιβλίο “Η δυστυχία του να είναι κανείς μαθητής” της Στέργιας Κάββαλου. Ένα βιβλίο με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό.

Ο Κάρολος φοράει γυαλιά, είναι χλωμός και έχει απαίσιο (κατά τη γνώμη του) όνομα. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι ο περίγελος του σχολείου. Οι συμμαθητές του τον λένε ασπρουλιάρη και φάντασμα, του πετάνε χώματα, του σπάνε ξανά και ξανά τα γυαλιά. Κι εκείνος δεν μπορεί να αντιδράσει και δεν μπορεί να μιλήσει σε κανέναν. Ο Κάρολος είναι δυστυχισμένος. Όταν όμως βρει το κουράγιο να εμπιστευτεί το πρόβλημά του, τότε όλα θα αλλάξουν. Θα αλλάξουν για όλους. Και για μικρούς και για μεγάλους.

Οι μαθητές έγραψαν τα κείμενα του βιβλίου, ζωγράφισαν με αφορμή το βιβλίο και τέλος το διάβασαν με μεγάλη θεατρικότητα. Το αποτέλεσμα της δουλειάς τους παρουσιάζεται στο ακόλουθο βίντεο.

---

 

η εκπαιδευτικός πληροφορικής

Σπυρονίκου Αικατερίνη ΠΕ19

1) Παραγωγή ποιητικού λόγου από μια ιστορία (Γ΄τάξη)

“Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο”,  Βούλα Μάστορη (Ανθολόγιο σελ. 79)

1η ομάδα (Λυδία Θ., Κωνσταντίνος, Γεωργία, Γιάννης, Μαρίνα)

Πήγαμε με την οικογένειά μου

στον Επιτάφιο του χωριού

και τα τραγούδια άκουγα

καθενός κοριτσιού.

Άντρας όμως δεν ερχότανε

τον Επιτάφιο να κρατήσει

και ο μπαμπάς έτσι

ήταν έτοιμος να ρωτήσει.

Έξω από την εκκλησία

τον Επιτάφιο έβγαλαν τελικά

στολισμένο με λουλούδια

και κεριά που ήταν φωτεινά.

Και οι γιαγιάδες τσακωνόταν

ποια θα πάρει το κερί

και ο παπάς μας τότε τους λέει:

“περιμένετε μια στιγμή!”.

Όλα ήταν σκοτεινά μαζί με τα μπαλκόνια

και η μανούλα μου η καλή

μου είπε: “Πρόσεχε,

γιατί θα με κάψεις με το κερί”.

Σαν φτάσαμε στην εκκλησιά μετά την περιφορά

οι άντρες σήκωσαν τον Επιτάφιο με χαρά

και περάσαμε από κάτω

σαν να παίζαμε το … “περνά, περνά …”.

Κι έτσι όλοι πήραμε κερί

τη μέρα της Μεγάλης Παρασκευής!

2η ομάδα (Λάμπρος, Νεφέλη Ζ., Ματίνα, Αθηνά, Βασίλης)

Μια φορά κι έναν καιρό

ήταν ένα αγόρι μικρό

πήγε στην εκκλησία με χαρά

με τον μπαμπά και τη μαμά.

Από τον Επιτάφιο λουλούδια έπαιρνε πολλά

και ο παππούλης δεν τον μάλωνε συχνά

τα κορίτσια άκουγε προσεκτικά

και μάλιστα με πολλή χαρά.

Τον Επιτάφιο έκαναν περιφορά

κι ο παππούλης μάλωσε τις γριές αυστηρά,

γιατί έπαιρναν κεριά

κατά την περιφορά.

Μα τον μάλωσε τον μικρό και η μαμά,

γιατί θα της έκαιγε τα μαλλιά

και φοβήθηκε πολύ

κι έτσι έσβησε το κερί.

Νύχτωσε τελικά

και τα αστέρια άναψαν ψηλά

πήγανε σπίτι με χαρά

κι έτσι τέλειωσε αυτή η βραδιά.

3η ομάδα (Λυδία Σ., Αποστόλης, Αλεξάνδρα, Βαγγέλης)

Ένα μικρό παιδί

με την οικογένειά του περπατεί

και στον Επιτάφιο πάει,

για να πάρει ένα κερί.

Του άρεσε η εκκλησία

που ήτανε τόσο μικρή,

αλλά εκείνη τη μέρα δε χωρούσε

ούτε ακόμη ένα παπί.

Έξω από την εκκλησία

περίμεναν όλοι να πάρουν το κερί

αλλά οι γριές ήθελαν πρώτες να το πάρουν,

γιατί βιάζονταν πολύ.

Στον Επιτάφιο λουλούδια υπήρχαν

γύρω-γύρω μαζί με τα κεριά

και φύλλα πεταμένα

μάζεψαν τα παιδιά.

Έτσι το παιδί γύρισε σπίτι

με το αναμμένο κερί

και άναψε ένα καντήλι,

για να θυμάται τη γιορτή.

4η ομάδα (Νεφέλη Ξ., Φάνης, Ηλέκτρα, Χρήστος)

Μια φορά ήταν ένα μικρό παιδί

που πήγαινε στον Επιτάφιο

εκείνη τη Λαμπρή.

Κι έπιανε στο χέρι του κερί

και οι σταγόνες του

το έκαιγαν πολύ.

Κανένας το τραγούδι του δεν ήξερε

μονάχα αυτός το τραγουδούσε

“Θ΄αναστηθεί ο Χριστούλης”

έλεγε και γελούσε.

Μετά την εκκλησία βγήκαν όλοι έξω

κι έκαναν τον γύρο του χωριού

και στο τέλος γέμισαν τον ουρανό

με φως φωτεινό!

5η ομάδα (Γιώργος, Ανδρεάνα, Ιάσονας, Σοφία)

Ένα παιδάκι πήγε στην εκκλησία

τη Μεγάλη Παρασκευή

και του άρεσε πολύ

παρ΄όλο που ήταν μικρή.

Δίπλα από τον Επιτάφιο

που ήταν στολισμένος

κορίτσια τραγουδούσανε

κι ο μικρός ήταν ενθουσιασμένος!

Τότε οι ψάλτες σήκωσαν

τον Επιτάφιο ψηλά

κι ο παπάς ζήτησε έναν νέο,

για να κρατά τον Σταυρό μπροστά.

Μετά ήρθε η στιγμή της περιφοράς

και φέραμε τον Επιτάφιο βόλτα

ενώ όλα ήταν σκοτεινά.

Όταν γυρίσαμε στην εκκλησία,

οι ψάλτες σήκωσαν τον Επιτάφιο

και όλοι περάσαμε από κάτω

εκείνη τη Μεγάλη Παρασκευή.

Σας ευχόμαστε ολόψυχα “Καλό Πάσχα”!

 

2) α) Η ίδια πρόταση γίνεται η αρχή της ιστορίας και το τέλος μιας άλλης ιστορίας.

1η ομάδα: Αφροδίτη και Χρύσα

Τα δέντρα άνθισαν και έβγαλαν πανέμορφα λουλούδια. Η μικρή Ροζέτα άνοιξε το παράθυρό της και μύρισε την άνοιξη. Κατέβηκε τρέχοντας τα σκαλοπάτια του σπιτιού της και πήγε στην αυλή, για να θαυμάσει τα δέντρα. Εκεί βρήκε τον σκύλο της, τον Ρόκι, να παίζει με το αγαπημένο της παπούτσι, αλλά δεν τον μάλωσε, παρόλο που είχε νευριάσει, γιατί είδε γύρω της τα πανέμορφα λουλούδια! Αμέσως πήρε τηλέφωνο τους φίλους της, για να παίξουν όλοι μαζί στον κήπο. Και τι δεν έπαιξαν! Κρυφτό και κυνηγητό γύρω από τα πανέμορφα δέντρα, ξάπλωσαν στο γρασίδι, απόλαυσαν το άρωμα των λουλουδιών και είπαν φανταστικές ιστορίες. Τελικά, η άνοιξη είχε ξεκινήσει πολύ ωραία για τη Ροζέτα και τους φίλους της!

2η ομάδα: Αναστασία και  Ελένη

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή κοπέλα, που την έλεγαν Σίση. Αυτή κάθε μέρα έπαιζε με τις φίλες της στην αυλή ενός παλιού σπιτιού. Τα παιχνίδια που έπαιζαν, τα σκέφτονταν μόνες τους. Μια μέρα όμως μια από τις κοπέλες σκέφτηκε να φυτέψουν μικρούς σπόρους, για να ανθίσουν μεγάλα δέντρα με πολύχρονα λουλούδια.

Κάθε μέρα τα παιδιά συναντιόταν στην ίδια αυλή και πότιζαν τους σπόρους. Οι μέρες περνούσαν και τα παιδιά συνέχιζαν να περιποιούνται τους σπόρους. Είχε γίνει η μόνη τους έγνοια!

Οι σπόροι, καθώς είχε έρθει πια η άνοιξη, άρχισαν να φυτρώνουν και να προβάλουν τα πρώτα βλαστάρια. Τα παιδιά χάρηκαν πάρα πολύ και έτρεξαν να φωνάξουν και τους γονείς τους. Εκείνοι έμειναν έκπληκτοι βλέποντας την αυλή καταπράσινη.

Έγιναν όλοι μαζί μια ομάδα και αποφάσισαν να φροντίζουν τα μικρά βλαστάρια. Τελικά, οι βλαστοί έγιναν δέντρα, τα δέντρα άνθισαν και έβγαλαν πανέμορφα λουλούδια!

β) Σκυταλοπαραγωγή παραμυθιού: με τη λέξη που τελειώνει η μία περίοδος αρχίζει η επόμενη πρόταση. Ο ένας μαθητής γράφει μετά τον άλλο με την προϋπόθεση ότι “απαγορεύεται να μιλήσουν”.

(Ελένη, Αναστασία, Αφροδίτη, Χρύσα – Ε΄ τάξη)

             Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι. Το κορίτσι ήταν όμορφο. Το όμορφο κορίτσι λοιπόν, που είχε και ένα σκυλάκι, ήταν ερωτευμένο με ένα πριγκιπόπουλο (όπως συμβαίνει στα περισσότερα … παραμύθια). Το πριγκιπόπουλο αυτό ήταν από ένα μακρινό βασίλειο. Το βασίλειο ήταν στολισμένο με πολύ όμορφα λουλούδια. Τα λουλούδια ήταν όμορφα, όπως και το βασίλειο. Το βασίλειο διοικούνταν από το παλάτι, που ήταν τεράστιο και διέθετε είκοσι κρεβατοκάμαρες και δέκα σαλόνια. Τα σαλόνια είχαν πάρα πολλούς και αναπαυτικούς καναπέδες. Οι καναπέδες μπορούσαν να μπουν και στο μπαλκόνι. Το μπαλκόνι έβλεπε στο σπίτι της κοπέλας. Η κοπέλα ζούσε με τη γιαγιά της. Η γιαγιά της ήταν πολύ ενθουσιασμένη γι’ αυτό. Γι’ αυτό η γιαγιά αγαπούσε πολύ την κοπέλα, αλλά και τον σκύλο της. Ο σκύλος ήταν ένα μικρό και όμορφο κουταβάκι. Το κουταβάκι λοιπόν μια μέρα πέταξε την μπάλα που έπαιζε, μέσα στο ποτάμι. Το ποτάμι ήταν βρόμικο και η μπάλα έγινε βρόμικη και αυτή. Αυτή, με την ορμή του ποταμού, χτύπησε ένα ψάρι. Το ψάρι νευρίασε και πέταξε την μπάλα έξω. Έξω από το ποτάμι υπήρχε ωραίο γρασίδι. Το γρασίδι ήταν πολύ βρεγμένο. Βρεγμένο και πράσινο. Το πράσινο ήταν το αγαπημένο χρώμα της κοπέλας. Η κοπέλα, που έτυχε να περπατάει στο γρασίδι, είδε την μπάλα και την πήρε σπίτι της, για να παίξει με τον σκύλο της. Ο σκύλος, χαρούμενος που έπαιζε με την κοπέλα, γάβγιζε τόσο δυνατά, ώστε τον άκουσε το πριγκιπόπουλο που καθόταν στο μπαλκόνι του. Από το μπαλκόνι όμως είδε και το όμορφο κορίτσι. Κορίτσι και πριγκιπόπουλο από εκείνη τη μέρα αγαπήθηκαν και … τη συνέχεια τη γνωρίζετε! … Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

3) Η ενεργητική πρόσληψη της λογοτεχνίας  (Γ΄ τάξη)

“Παππούς και εγγονή”,  Φωτεινή Φραγκούλη  (Ανθολόγιο σελ. 160)

1η ομάδα (Νεφέλη Ξ., Φάνης, Ηλέκτρα, Χρήστος)

Τι να έγιναν άραγε η Μελτέμ και ο Αχμέτ; Μπορείς να συνεχίσεις το παραμύθι του παππού;

     Μέσα στη φούρια, της ξέφυγε το πασουμάκι κι έμεινε στην αυλή! Το πήρε ο σκύλος του Αχμέτ και άρχισε τα παιχνίδια δίπλα στη θάλασσα. Ο δυνατός όμως άνεμος και το κύμα που σηκώθηκε, πήραν το πασουμάκι μέσα στη θάλασσα και το πήγαν στην απέναντι πλευρά, στην Ελλάδα.

       Ο Αχμέτ, όσο και αν προσπάθησε να τραβήξει έξω από τη θάλασσα το πασουμάκι της αγαπημένης του Μελτέμ, δεν μπόρεσε. Ήξερε πως η Μελτέμ θα είναι πολύ στενοχωρημένη. Έτσι, πήγε κρυφά στην αυλή του σπιτιού της και βρήκε το άλλο της πασουμάκι. Μέσα εκεί της άφησε ένα σημείωμα:

Αγαπημένη μου Μελτέμ,

σε προσκαλώ σε ένα ταξίδι στην Ελλάδα, για να βρούμε το πασουμάκι σου. Στο ταξίδι αυτό θα πρέπει να πάρεις όχι μόνο τα καλά σου ρούχα, αλλά τους γονείς σου  και όλους τους συγγενείς σου. Αν βρούμε το πασουμάκι σου, θα έχεις ένα τέλειο ζευγάρι παραδοσιακά παπούτσια για τον γάμο μας. Αν δεν το βρούμε, θα αγοράσουμε παπούτσια από την Ελλάδα.

Περιμένω την απάντησή σου!

                                                                                                                                                                                       Με αγάπη Αχμέτ

       Ο γάμος της Μελτέμ και του Αχμέτ έγινε στη Μυτιλήνη και κουμπάρα ήταν η Λενιώ, που είχε βρει το τούρκικο πασουμάκι. Έτσι η Μελτέμ δεν χρειάστηκε να πάρει καινούργια παπούτσια για τον γάμο της και έζησαν όλοι μαζί αγαπημένοι!

2η ομάδα (Γιώργος, Ανδρεάνα, Ιάσονας, Σοφία)

Φανταστείτε ότι ο παππούς της Μελτέμ στην Τουρκία βρήκε ένα πασουμάκι της Ελένης.

Τι θα έλεγε στην εγγονή του; 

         Μια μέρα ο παππούς πήγε βόλτα στο χωριό με την εγγονή του, τη Μελτέμ. Ήταν ωραία να κάνεις βόλτα την άνοιξη δίπλα στη θάλασσα και να βλέπεις απέναντι τη Μυτιλήνη. Ξαφνικά ο παππούς παρατήρησε κάτι παράξενο κάτω από ένα δέντρο. Ήταν ένα πασουμάκι! Το πήρε και το έδειξε στην εγγονή του, τη Μελτέμ. Η Μελτέμ το πήρε στα χέρια της και ρώτησε τον παππού της:

– Σε ποιον ανήκει; Από πού να ήρθε;

           Ο παππούς είδε ότι πάνω του είχε μια επιγραφή με ελληνικά γράμματα. Και τότε απάντησε στην εγγονή του ότι το πασουμάκι το είχαν φέρει από την Ελλάδα τα κύματα. Τα πασουμάκια ήταν της Λενιώς. Τα φορούσε συνέχεια τα πασουμάκια της, γιατί ήταν τα αγαπημένα της. Η μαμά της βέβαια της έλεγε να τα φοράει μόνο στις βόλτες, στην πλατεία της Μυτιλήνης, αλλά εκείνη δεν άκουγε. ‘Ετσι, μια μέρα που έπαιζε στην παραλία με τις φίλες της, φύσηξε ένας δυνατός άνεμος και της πήρε το ένα πασουμάκι.

– Τώρα, Μελτέμ, έχεις εσύ το ένα πασουμάκι της Λενιώς. Τι σκέφτεσαι να το κάνεις; ρώτησε ο παππούς την εγγονή του.

– Θα το έχω για να θυμάμαι τη Λενιώ από την Ελλάδα και εύχομαι να τη συναντήσω κάποτε, για να γίνουμε φίλες, απάντησε η Μελτέμ.

3η ομάδα (Λυδία Θ., Κωνσταντίνος, Γεωργία, Γιάννης, Μαρίνα)

Πώς νιώθει ο παππούς και η εγγονή;

Ζωγραφίζω τα συναισθήματά τους.

Οι άλλες ομάδες προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τις εικόνες.

Ποια συναισθήματα αναγνωρίζω; 

4η ομάδα (Λυδία Σ., Αποστόλης, Αλεξάνδρα, Βαγγέλης)

Αν η Ελένη έστελνε ένα γράμμα στη Μελτέμ, τι θα της έγραφε;

Μυτιλήνη, 27 Απριλίου 2017

              Αγαπητή μου Μελτέμ,

           Σου γράφω αυτό το γράμμα, για να σου πω ότι βρήκα το πασουμάκι σου. Είναι πολύ ωραίο! Επιθυμώ πάρα πολύ να σε δω και να σου πω ότι θέλω να γίνουμε φίλες και να σου δώσω πίσω και το πασουμάκι σου.

             Θα ήθελα τόσα πολλά πράγματα να μάθω για σένα. Είσαι μικρή σαν κι εμένα; Τι σου αρέσει να κάνεις; Ποια είναι τα αγαπημένα σου πρόσωπα και πράγματα; Όλα αυτά θέλω να τα πούμε στη συνάντησή μας

              Ελπίζω μια μέρα να γίνουμε πραγματικές φίλες!

                                                                                                                                             Με αγάπη

                                                                                                                                      η φίλη σου Ελένη

5η ομάδα (Λάμπρος, Νεφέλη Ζ., Ματίνα, Αθηνά, Βασίλης)

Να γράψετε ένα παραμύθι με ήρωες έναν παππού και το εγγόνι του

για το “Παραμυθοβιβλίο” της τάξης μας  

         Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας παππούς και ο εγγονός του, που αγαπιόντουσαν πολύ. Μια μέρα με καλό καιρό πήγαν βόλτα στην πλατεία του χωριού, για να δουν τα περιστέρια και να κάνουν μια ευχή στο συντριβάνι. Η ευχή που έκαναν ήταν “να είναι όλος ο κόσμος υγιής και ευτυχισμένος”. Και η ευχή τους πραγματοποιήθηκε, αφού όλα μπορούν να γίνουν στα παραμύθια!

       Ξαφνικά είδαν ότι δεν υπήρχαν πια νοσοκομεία και όλοι οι άνθρωποι γύρω τους ήταν ευτυχισμένοι όλοι μαζί. Τότε ο παππούς και ο εγγονός κατάλαβαν ότι η ευχή τους είχε πραγματοποιηθεί!

– Εγγονάκι μου, η ευχή μας πραγματοποιήθηκε.Όλος ο κόσμος είναι ευτυχισμένος και υγιής, είπε ο παππούς.

– Είναι ωραίο να κάνεις ευχές, συμπλήρωσε ο εγγονός.

        Όταν γύρισαν στο σπίτι, τα είπαν όλα στη γιαγιά, όμως εκείνη τους αποπήρε και τους είπε ότι όλα αυτά ήταν … ανοησίες!

– Δεν πραγματοποιούνται οι ευχές στο συντριβάνι, είπε η γιαγιά νευριασμένη.

          Μα  μόλις κοίταξε έξω από το παράθυρο, είδε ότι το νοσοκομείο που έβλεπε από το σπίτι της δεν υπήρχε πια και ότι οι άνθρωποι ήτα διαφορετικοί εκείνη τη μέρα, ευτυχισμένοι και γελαστοί. Έτσι, αναγκάστηκε να αλλάξει γνώμη και να πιστέψει στα παραμύθια του παππού και του εγγονού της.

Η δημιουργική γραφή θα πρέπει να είναι “προαιρετική”με την έννοια ότι, εφ΄ όσον οι μαθητές δεν επιθυμούν να ασκηθούν στο γράψιμο, έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν μια άλλη δραστηριότητα του λογοτεχνικού γραμματισμού, που έρχεται ως παραπλήρωμα της δημιουργικής γραφής: φωναχτή ανάγνωση και κριτική ακρόαση απαγγελιών, εικονογράφηση, τυπογραφία, βιβλιοδεσία …

 Βάκη Παπακωστοπούλου ΠΕ70

 

 

 

Στα πλαίσια του μαθήματος Τεχνολογία Πληροφορικής και Επικοινωνιών οι μαθητές της Γ τάξης (2016-2017) εργάστηκαν σε ομάδες και έγραψαν τα ποιήματα από το βιβλίο «Μια τρελή τρελή ΑΒ» της Ράνιας Μπουμπουρή. Ένα βιβλίο που αφιερώνεται σε όλα τα παιδιά, με την ευχή να ανακαλύψουν την ομορφιά της γλώσσας μας και να την αγαπήσουν τρελά!

Η συγκεκριμένη δραστηριότητα υλοποιήθηκε με τη χρήση του λογισμικού επεξεργασίας κειμένου LibreOffice Writer. Σκοπός ήταν οι μαθητές να μάθουν τους βασικούς κανόνες πληκτρολόγησης κειμένου και μορφοποίησής του (τύπος γραμματοσειράς, μέγεθος, χρώμα, στυλ, στοίχιση). Στη συνέχεια πρόσθεσαν στα ποιήματά τους περιγράμματα σελίδας, εικόνες και χρώμα στο φόντο. Ζωγράφισαν για τα ποιήματα που έγραψαν και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους παρουσιάζεται στο ακόλουθο βίντεο. Απολαύστε τις δημιουργίες τους!

Η μουσική που ακούγεται στο βίντεο είναι από το CD που περιέχει το βιβλίο σε μουσική του Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου.

---

Η εκπαιδευτικός πληροφορικής του σχολείου

Σπυρονίκου Αικατερίνη ΠΕ19

 

Στα πλαίσια του μαθήματος Τ.Π.Ε. οι μαθητές της Δ τάξης διεξήγαγαν μια έρευνα με θέμα τον Αθλητισμό.

Η έρευνα διενεργήθηκε τμηματικά σε τρεις φάσεις, που περιελάμβαναν:

• Τη δημιουργία ερωτηματολογίου, που απαντήθηκε από τους μαθητές των Δ, Ε και ΣΤ τάξεων του σχολείου. Για τη δημιουργία του ερωτηματολογίου χρησιμοποιήθηκε πρόγραμμα κειμενογράφου (LibreOffice Writer), και μέσα από τη δραστηριότητα αυτή οι μαθητές εξοικειώθηκαν με τη συγγραφή κειμένου και τις βασικές μορφοποιήσεις (γραμματοσειρές, στοιχίσεις, κουκίδες, …).

Μπορείτε να δείτε το ερωτηματολόγιο παρακάτω:

 

• Την καταγραφή των απαντήσεων σε πίνακα για στατιστική μελέτη. Χρησιμοποιήθηκε πρόγραμμα επεξεργασίας λογιστικών φύλλων (LibreOffice Calc), και οι μαθητές απέκτησαν μια εισαγωγική εμπειρία στη δημιουργία, τη μορφοποίηση και ανάλυση δεδομένων με γραφήματα. Τα τελικά γραφήματα σχεδιάστηκαν από τους μαθητές της Ε τάξης του σχολείου.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε κάποια γραφήματα από τις απαντήσεις του ερωτηματολογίου:

• Την παρουσίαση των αποτελεσμάτων με πρόγραμμα δημιουργίας παρουσιάσεων (Libre Office Impress). Δημιουργήθηκαν διαφάνειες στις οποίες παρουσιάστηκαν τα συμπεράσματα από την έρευνα των μαθητών. Έτσι οι μαθητές εξοικειώθηκαν με την έννοια της παρουσίασης και την εισαγωγή εικόνων και εφέ στις διαφάνειες.
  Μπορείτε να δείτε την παρουσίαση των μαθητών παρακάτω:

---

Η εκπαιδευτικός  πληροφορικής του σχολείου

Σπυρονίκου Αικατερίνη 

Οι μαθητές της Α τάξης ζωγράφισαν για να σας ευχηθούν Καλό Πάσχα!!!

Τμήμα Α1

 

Τμήμα Α2

---

Σπυρονίκου Αικατερίνη ΠΕ19

 

Εσύ τι βλέπεις με την καρδιά;

Το ερώτημα αυτό, που τέθηκε σε όλους μας σήμερα 30/3/2017 την ώρα της Φιλαναγνωσίας, έγινε η αφορμή, για να εκφραστούν πολλά συναισθήματα! “Άνοιξαν” 23 καρδιές και είπαν τόσα πολλά πράγματα! Κάποια αποφασίσαμε να γίνουν “τα μυστικά” της τάξης μας, ενώ κάποια άλλα είμαστε έτοιμοι να τα μοιραστούμε μαζί σας.

Α.Κ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω ότι η οικογένειά μου είναι μοναδική, γιατί με αγαπάνε και τους αγαπώ πολύ, γιατί με φροντίζουν και νοιάζονται για μένα. Τους γονείς μου και τον αδερφό μου τους αγαπάω πολύ!

Λ.Μ. Βλέπω με την καρδιά μου τους ανθρώπους να αγαπιούνται, τα παιδιά να παίζουν και να μην τσακώνονται, τους ανθρώπους να γνωρίζουν φίλους, να παίζουν όλοι μαζί και να ζουν όλοι αγαπημένοι!

Γ.Π. Εγώ βλέπω με την καρδιά πόσο με αγαπάνε οι φίλοι μου. Βλέπω εμένα και την ξαδερφή μου, όταν μαλώνουμε, ενώ είμαστε αχώριστες και αγαπημένες. Έχω εμπιστοσύνη σε όλους, φίλους και συγγενείς. Αυτό βλέπω εγώ με την καρδιά!

Σ.Π. Εγώ έχω στη γιαγιά μου ένα καναρίνι που είναι ίδιο με τα υπόλοιπα καναρίνια. Όμως εγώ που το κοιτάζω με την καρδιά μου, νομίζω ότι είναι το μοναδικό στον κόσμο, σαν να μην υπάρχει κανένα άλλο καναρίνι!

Α.Σ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω πόσο πολύ με αγαπάνε οι γονείς μου, τα αδέρφια μου και οι συγγενείς μου. Επίσης με την καρδιά μου βλέπω πόσο πολύ με αγαπάνε οι φίλοι μου.

Λ.Σ. Βλέπω με την καρδιά μου πόσο με αγαπάνε οι φίλοι μου και η οικογένειά μου. Με τα μάτια μου όμως βλέπω παιδιά να μαλώνουν!

Ν.Ζ. Εγώ βλέπω με την καρδιά μου το σκυλάκι-αρκουδάκι μου. Αν το δεις με τα μάτια, φαίνεται ίδιο με όλα τα άλλα αρκουδάκια, αλλά αν το δεις με την καρδιά, φαίνεται μοναδικό!

Η.Κ. Εγώ με τα μάτια μου βλέπω τη μαμά μου να είναι χαρούμενη. Όμως με την καρδιά μου τη βλέπω στεναχωρημένη. Αυτό καταλαβαίνω εγώ με την καρδιά μου!

Μ.Φ. Με την καρδιά βλέπω δύο φίλους να αγκαλιάζονται και να παίζουν και η φιλία τους να κρατάει για πάντα!

Ν.Ξ. Αυτό που βλέπω εγώ με τα μάτια μου είναι τη μαμά μου να με φωνάζει. Με την καρδιά μου όμως βλέπω ότι η μαμά μου με αγαπάει!

Λ.Θ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω μια κυρία και έναν κύριο να αγαπιούνται.

Φ.Μ. Με τα μάτια βλέπω τα παιδιά να τσακώνονται, ενώ με την καρδιά τα βλέπω να παίζουν.

Χ.Π. Με την καρδιά μου βλέπω δύο φίλους που μοιράζονται τα πράγματά τους και που βοηθάει ο ένας τον άλλον. Δε θέλω να βλέπω δύο φίλους να τσακώνονται!

Ι.Β.Εγώ βλέπω την οικογένειά μου με την καρδιά μου. Καμιά φορά με μαλώνουν, αλλά με την καρδιά μου τους βλέπω να με αγαπάνε. Την αγαπάω την οικογένειά μου, όπως και εκείνοι αγαπάνε εμένα!

Γ.Ζ. Εγώ με την καρδιά μου βλέπω δύο παιδιά που αγαπιούνται και παίζουν μαζί στην πισίνα.

Β.Π. Με την καρδιά βλέπω κάθε φορά τους μαθητές μου να είναι “μοναδικοί”. Αφού εκείνους προστατεύω, τους ακούω προσεκτικά κάθε μέρα, άλλοτε να παραπονιούνται και άλλοτε να σωπαίνουν, γελάω μαζί τους και παρασύρομαι στις ιστορίες τους, τους φωνάζω με αγάπη ειλικρινή και πηγαία. Αφού είναι οι μαθητές μου! Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν. Και πράγματι, το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό τα παιδιά μου!

 

Βάκη Παπακωστοπούλου ΠΕ70