Αποχαιρετώντας το νηπιαγωγείο

DSC_0069β

Αυτή η ιδιαίτερη -και ομολογουμένως αξέχαστη- σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της! Κάνοντας τον απολογισμό μας μετράμε αρκετές ώρες τηλεκπαίδευσης, αγωνίες, ματαιώσεις αλλά και παιχνίδια, χαμόγελα, εξερευνήσεις, κατασκευές, δημιουργίες, μουσικές, χορούς, κ.α. Ευτυχώς τα δεύτερα υπερισχύουν τόσο στο μυαλό, όσο και στην καρδιά μας! Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος έκλεισαν αυτόν τον κύκλο με ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ με τραγούδια, χορό με μπαλόνια, γρανίτα φράουλα που έφτιαξαν με τα χεράκια τους…

και μια διαφορετική ομαδική ζωγραφική!

 

Τώρα θα ανοίξουν πανιά για νέα ταξίδια και εμπειρίες!

Καλό καλοκαίρι σε όλους και σε όλες!

Όρνιθες στο Νηπιαγωγείο

Λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς, η ομάδα του ολοήμερου τμήματος ασχολήθηκε με την τέχνη του θεάτρου, η οποία γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα! Έτσι, μιλήσαμε για τις τραγωδίες και για τις κωμωδίες, και φυσικά για τον Αριστοφάνη!

Έπειτα διαβάσαμε τη διασκευή της Σοφίας Ζαραμπούκα για τους Όρνιθες…

…εμπνευστήκαμε και φτιάξαμε τα δικά μας πουλιά!

Τι σημασία θα είχε όμως να μιλήσουμε για το θέατρο, αν δεν παίξουμε κι εμείς;

Έτσι, με τη βοήθεια θεατρικού παιχνιδιού, δώσαμε σάρκα και οστά, δηλαδή…. φτερά και πούπουλα, στο έργο του Αριστοφάνη και την Τετάρτη 23 Ιουνίου τσαλαπετεινοί, καρακάξες, κουρούνες και αηδόνια κατέφθασαν στο σχολείο για να πούνε την ιστορία των πουλιών στα υπόλοιπα παιδιά και τις δασκάλες!

 

Συμμετείχαν τα παιδιά: Βασίλης, Γιώργος, Δημήτρης, Κύνθια, Μαρία, Μάρκος, Μιχάλης, Σπύρος

Wassily Kandinsky: Χρώματα, σχήματα και μουσική

Τι ήχο κάνει ένας κύκλος και τι ένα τρίγωνο; Ποια μουσική ταιριάζει σε ένα τετράγωνο και ποια σε μια γραμμή; Τα χρώματα έχουν ήχους; Ποια μελωδία μπορεί να έχει το γαλάζιο και ποια το βαθύ κόκκινο;

Ο Ρώσος ζωγράφος Wassily Kandinsky έβλεπε τα χρώματα και τις φόρμες που ζωγράφιζε σαν “ήχους” και “δονήσεις” και πίστευε ότι η ζωγραφική μπορεί να αποκτήσει τόση δύναμη όση και η μουσική!

Θέλετε να δείτε τι σημαίνει αυτό;

Μπείτε στον σύνδεσμο: https://musiclab.chromeexperiments.com/Kandinsky/ (από Google Chrome). Πρώτα σχεδιάστε τα σχήματα ή τις γραμμές που θέλετε. Κάθε φόρα που σχεδιάζετε κάτι ακούγεται και ένας ήχος. Όταν ολοκληρώσετε τη ζωγραφιάς σας πατήστε το «play» για να ακούσετε τη μουσική που δημιουργήθηκε! Αλλάζοντας τα χρώματα, αλλάζει και η μελωδία και ο ρυθμός, όπως φαίνεται και στο βίντεο! Πειραματιστείτε!

 

 

Λίγα λόγια για τις θέσεις του Kandinsky..

Ο Wassily Kandinsky πίστευε πως μόνο αν μιμηθεί η ζωγραφική τη μουσική μπορεί να απελευθερωθεί από τη παραστατικότητα της και να διευρύνει τις εκφραστικές δυνατότητες της εικαστικής γλώσσας. Μίλησε για την πνευματική επενέργεια των χρωμάτων, αποδίδοντας στο κίτρινο, το θερμότερο χρώμα, τον οξύ ήχο της σάλπιγγας, που το ανθρώπινο αυτί δεν αντέχει για πολύ, και το μάτι αναζητά την ηρεμία στο βαθύ μπλε. Το ανοιχτό μπλε, ως ουράνιο χρώμα, έχει τον ήχο του αυλού, το σκούρο του τσέλου και το βαθύ του κοντραμπάσου. Το κόκκινο σχετίζεται με τη γη και τη φωτιά και με τον παθιασμένο ήχο του τσέλου, ενώ η αγνή χαρά με τον ήχο του βιολιού. Θεωρούσε ακόμη ότι υπάρχει μια αντιστοιχία μεταξύ των 3 βασικών χρωμάτων και των 3 βασικών σχημάτων: το τετράγωνο εκφράζει κάτι το σταθερό που ζωντανεύει και παίρνει το χρώμα της δράσης, της φωτιάς, ενώ το κίτρινο γίνεται περισσότερο οξύ σε ένα τρίγωνο και το μπλε εκφράζει καλύτερα τη φύση του σε ένα κύκλο. Έτσι, για τον Kandinsky η ζωγραφική δεν έχει μονοσήμαντη αξία αλλά αποτελεί προϊόν εσωτερικής σχέσης με τη μουσική. Με αυτές του τις θέσεις, ο καλλιτέχνης δημιούργησε τις βάσεις για μια νέα ζωγραφική, απαλλαγμένη από την παραστατικότητα και προσανατολισμένη στην εσωτερική αναζήτηση της  αλήθειας.

 

Για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε έργα του Kandinsky, επισκεφθείτε τη σελίδα: http://www.kandinskypaintings.org/paintings/

Λαχταριστές Προσωπογραφίες

Πριν πολλά πολλά χρόνια, ένας ζωγράφος που το έλεγαν Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο (Giuseppe Arcimboldo) έφτιαχνε παράξενες αλλά πολύ πρωτότυπες προσωπογραφίες. Χρησιμοποιούσε φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς και διάφορα άλλα αντικείμενα, τα οποία με τον τρόπο που τα συνδύαζε έδιναν την αίσθηση προσώπου.

Αν ρίξουμε μια ματιά στο ψυγείο και στα ντουλάπια της κουζίνας μας θα βρούμε κι εμείς υλικά για να φτιάξουμε τις δικές μας λαχταριστές προσωπογραφίες.

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί για να πάρετε μερικές ιδέες:

Και λίγα Μαθηματικά..

Αφού ολοκληρώσουμε τη σύνθεσή μας μπορούμε να μετρήσουμε τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε ανά κατηγορία. Για παράδειγμα, για την προσωπογραφία που βλέπουμε παρακάτω χρειαστήκαμε 4 καρότα, 3 πιπεριές, 3 αγγούρια, 2 ντοματίνια, 6 μανταρίνια και μια ροδέλα πιπεριά!

Tι λέτε δε σας άνοιξε λίγο η όρεξη μετά από όλα αυτά…; Ώρα για μια λαχταριστή σαλάτα ή για μερικά φρουτάκια πλούσια σε βιταμίνες, θρεπτικά συστατικά αλλά και αντιοξειδωτικά που μας προστατεύουν και από τους ιούς και τα κρυολογήματα!

Μα… και οι πίνακες κρύβουν συναισθήματα μέσα στα χρώματα και στις γραμμές…

Με μολύβι

Καθώς ταξιδεύουμε στον μπερδεμένο κόσμο με τις πολλές γραμμές και τα πολλά χρώματα (βλ. άρθρο ‘Όταν τα συναισθήματά μας μπερδεύονται’) συνθέσαμε τον δικό μας μπερδεμένο κόσμο.

Όμως και άλλοι άνθρωποι έφτιαξαν τέτοιους κόσμους στο παρελθόν…! Ποιοι ήταν αυτοί;


Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής από γνωστούς καλλιτέχνες (π.χ. Paul Klee, Kandinsky, Hundertwasser) και εντοπίσαμε σε αυτούς τα σχήματα που κρύβουν. Με μολύβι φτιάξαμε αυτά τα σχήματα σε χαρτί…


Αφού χρωματίσαμε το κάθε σχήμα με ξεχωριστό χρώμα τα κόψαμε και στη συνέχεια συνθέσαμε έναν δικό μας πίνακα πάνω σε ένα μαύρο χαρτόνι….

Το κάθε παιδί παρατήρησε συγκεκριμένο πίνακα και ο κάθε πίνακας είχε το κάτι διαφορετικό…

Ένας είχε…. Πολλά τετράγωνα…. σε κάποιον άλλον το ένα σχήμα έμπαινε μέσα στο άλλο και δημιουργούσε ένα τρίτο διαφορετικό σχήμα… Άλλος πίνακας έχε πολύ μπλε και άλλος πολύ κόκκινο και πορτοκαλί

Έτσι και οι πίνακες των παιδιών… ο κάθε ένας έγινε διαφορετικός… Δεν υπήρχε κανένας καλύτερος ή χειρότερος από τον άλλον… Όλοι ξεχωριστοί…


 

 

 

 

 

 

 

 

Άραγε πώς αισθάνεστε όταν βλέπετε αυτούς τους πίνακες….

Τί ήχο θα έβγαζε ο κάθε πίνακας;

Made by: Ομάδα (ψάχνουμε όνομα… θα το χρειαστούμε)

Κατερίνα Χουλιαρά