«Μάρτης» ή «Μαρτιά»

«Μάρτης» ή «Μαρτιά»
Ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια…
Έτσι στην Β1'τάξη με αφορμή το μάθημα της Γλώσσας πκυ ήταν αφιερωμένο στο λαογραφικό Μουσείο, ακολουθήσαμε το έθιμο και φορέσαμε τα Μαρτάκια μας

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι, όπως παρατηρεί ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.

Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά.

Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.

Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους ή το καίνε με το αναστάσιμο φως του Πάσχα.

Η Χριστιανική Εκκλησία δια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου θεωρεί το έθιμο ειδωλολατρικό ήδη από το 5ο αιώνα.

Ο «Μάρτης» στα Βαλκάνια
Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.

Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.

Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα

Το παιδί και τα μάτια του!

. Οφθαλμολογικός ιατρικός έλεγχος σήμερα έγινε στους μαθητές του σχολείου μας. Κάποτε οι γονείς περίμεναν να φτάσει το παιδί σε ηλικία που θα ζητούσε να αλλάξει θρανίο επειδή δεν μπορούσε να δει τον πίνακα στο σχολείο για να υποψιαστούν πως μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην όρασή του. Σήμερα, οι παιδο-οφθαλμίατροι έχουν τα απαραίτητα εργαλεία και όργανα για να μπορούν να κάνουν διάγνωση για τις διαθλαστικές ασθένειες των ματιών ήδη από το 12ο μήνα της ζωής του παιδιού. Υπάρχουν, όμως, πολλά ακόμη πράγματα που πρέπει να φροντίσουμε για να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή όραση. Σε ποια ηλικία πρέπει να εξετάζονται τα μάτια του παιδιού για πρώτη φορά; Η πρώτη οφθαλμολογική εξέταση θα πρέπει να γίνει στο μαιευτήριο. Σ’ αυτή την εξέταση γίνονται επισκόπηση και βυθοσκόπηση από έμπειρο παιδο-οφθαλμίατρο και μπορούν να αποκλειστούν διάφορες συγγενείς παθήσεις, όπως ο συγγενής καταρράκτης, το συγγενές γλαύκωμα, παθήσεις της ίριδας, του οπτικού νεύρου κ.ά. Η δεύτερη οφθαλμολογική εξέταση θα πρέπει να γίνει στην ηλικία του 1 έτους. Ελέγχουμε για την ύπαρξη ή όχι στραβισμού και μέσω της σκιασκοπίας μπορούμε με απόλυτη σιγουριά να διαπιστώσουμε την ύπαρξη κάποιας διαθλαστικής ανωμαλίας (μυωπίας, υπερμετρωπίας, αστιγματισμού). Εφόσον σ’ αυτή την εξέταση δεν διαπιστωθεί κάτι παθολογικό, τότε αρκεί να γίνεται μία επανεξέταση κάθε διετία. Πότε και πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε εάν το παιδί έχει κληρονομήσει κάποια ασθένεια των ματιών που έχουν οι γονείς; Η διαπίστωση της ύπαρξης κάποιας κληρονομικής πάθησης θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν νωρίτερα, γι’ αυτό η εξέταση στο μαιευτήριο θεωρείται απαραίτητη. Η αναζήτηση κάποιας διαθλαστικής ανωμαλίας θα γίνει στη δεύτερη επίσκεψη, που όπως αναφέραμε γίνεται στην ηλικία του 1 έτους. Υπάρχει πιθανότητα να βλάψει τα μάτια του, εάν βλέπει πολλή ώρα τηλεόραση ή κάθεται πολύ κοντά; Η τηλεόραση δεν βλάπτει τα μάτια. Επειδή όμως βλάπτει αρκετά την ψυχολογία των παιδιών και την ηρεμία τους (συνήθως τα κάνει νευρικά και ευερέθιστα), καλό είναι μέχρι την ηλικία των 2 ετών να μη βλέπουν καθόλου και στη συνέχεια να αυξάνουν σταδιακά το χρόνο που παρακολουθούν τηλεόραση. Η απόσταση από την τηλεοπτική συσκευή δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η ακτινοβολία που εκπέμπει είναι ελάχιστη. Υπάρχουν τροφές που βελτιώνουν την όραση; Όταν η διατροφή του παιδιού είναι προσεγμένη, κάτι που είναι εφικτό στις αναπτυγμένες κοινωνίες, δεν υπάρχει λόγος να αναζητάμε ειδικές τροφές για τα μάτια. Ένα πλήρες και ισορροπημένο διαιτολόγιο, που περιλαμβάνει γάλα, κρέας, ψάρια, φρούτα και λαχανικά, καλύπτει όλες τις ανάγκες του παιδιού (συμπεριλαμβανομένων και όσες αφορούν την όρασή του). Γιατί τα περισσότερα μωρά έχουν στραβισμό; Σε ποια ηλικία θα πρέπει να έχει εξαφανιστεί; Πολλά παιδιά έχουν στραβισμό τους πρώτους μήνες της ζωής τους, λόγω νευρομυϊκής ανωριμότητας των μυών του ματιού. Ο στραβισμός αυτός συνήθως εξαφανίζεται γύρω στον 6ο μήνα. Αν δεν περάσει, θα πρέπει να εξεταστεί από παιδο-οφθαλμίατρο. Οι γονείς θα πρέπει να παρατηρούν το παιδί για να βεβαιωθούν ότι αυτός ο στραβισμός -ο «αθώος»- είναι ασταθής και όχι μόνιμος, δηλαδή αφορά πότε το ένα μάτι και πότε το άλλο. Αντίθετα, ένας μόνιμος στραβισμός, ακόμα κι όταν πρόκειται για νεογνό, θα πρέπει να εξεταστεί άμεσα από τον ειδικό. Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να φορέσει γυαλιά; Πότε μπορεί να βάλει φακούς επαφής; Εάν χρειαστεί, τα παιδιά μπορούν να φορέσουν γυαλιά από πολύ μικρή ηλικία. Για παράδειγμα, όταν υπάρχει στραβισμός ή ανισομετρωπία, δίνουμε γυαλιά από την ηλικία των 9 μηνών. Φακούς επαφής δίνουμε σε σπάνιες περιπτώσεις σε παιδιά 2-3 μηνών. Διαφορετικά, είναι προτιμότερο να βάλουν φακούς μετά την ηλικία των 10-12 ετών, όταν θα μπορούν να τους χρησιμοποιούν μόνα τους -ώστε να τους αφαιρέσουν, αν χρειαστεί- και να τηρούν με σχολαστικότητα τις οδηγίες για την αποστείρωση και την εφαρμογή τους. Μπορεί να γίνει επέμβαση λέιζερ για την αντιμετώπιση προβλημάτων της όρασης στην παιδική ηλικία; Τα λέιζερ για τη διόρθωση διαθλαστικών ανωμαλιών συνήθως εφαρμόζονται μετά την ηλικία των 17-18 ετών. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (π.χ. παιδιά με κινητικά ή διανοητικά προβλήματα) μπορούν να εφαρμοστούν σε μικρότερη ηλικία. Πώς προστατεύουμε τα μάτια από το ηλιακό και τεχνητό φως; Τα μάτια μας είναι από τα πιο ευαίσθητα όργανα του σώματός μας και θα πρέπει να τα προστατεύουμε από τον ήλιο, φορώντας απορροφητικά γυαλιά, από τους τραυματισμούς και τα εγκαύματα. Τα παιδιά πρέπει να φοράνε γυαλιά ηλίου και μάλιστα με μεγαλύτερη σχολαστικότητα από ό,τι οι ενήλικοι, από την ηλικία του 1 έτους. Παρά την κοινή πεποίθηση, ο κακός φωτισμός, όταν το παιδί διαβάζει, δεν προκαλεί ούτε επιδεινώνει προϋπάρχουσες παθήσεις των ματιών, αλλά μπορεί να προκαλέσει κούραση ή πονοκέφαλο, ιδίως εάν υπάρχει κάποιο μικροπρόβλημα (π.χ. αστιγματισμός). Τι πρέπει να κάνουμε εάν διαπιστώσουμε ότι στο μάτι του παιδιού έχει μπει κάποιο ξένο σώμα; Το καλύτερο είναι να επισκεφτούμε άμεσα ένα νοσοκομείο ή οφθαλμιατρείο, για να το αφαιρέσει κάποιος ειδικός. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, προσπαθούμε να το αφαιρέσουμε μόνοι μας ρίχνοντας στο μάτι άφθονη ποσότητα φυσιολογικού ορού ή ακόμα και νερό βρύσης. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα κρίνει εάν χρειάζεται να χορηγηθεί αντιβιοτικό κολλύριο για την αποφυγή μόλυνσης. Πώς αντιμετωπίζονται οι τραυματισμοί στα μάτια; Οι τραυματισμοί στα μάτια είναι πάντα σοβαροί, γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από ειδικό οφθαλμίατρο και όσο πιο γρήγορα γίνεται. Μήπως το παιδί μου δεν βλέπει καλά; Οι οφθαλμολογικές παθήσεις μπορούν να διαπιστωθούν έγκαιρα από τις εξετάσεις που θα κάνει ο ειδικός παιδο-οφθαλμίατρος στις απαραίτητες επισκέψεις ρουτίνας (όταν το παιδί συμπληρώσει το 1ο έτος ζωής και στη συνέχεια κάθε 2 χρόνια). Ωστόσο, καλό θα ήταν να ζητήσετε τη συμβουλή του εάν διαπιστώσετε ότι:

Κρατάει το βιβλίο πολύ κοντά στο πρόσωπό του όταν διαβάζει ή όταν του διαβάζετε.
Αλληθωρίζει συχνά.
Γέρνει το κεφάλι του προς τη μία πλευρά για να δει καλύτερα.
Τρίβει τα μάτια του, παρόλο που δεν νυστάζει.
Δακρύζει υπερβολικά.
Κλείνει το ένα μάτι για να δει καλύτερα, όταν διαβάζει ή βλέπει τηλεόραση.
Αποφεύγει τις δραστηριότητες που απαιτούν να συγκεντρώσει το βλέμμα του σε κοντινή απόσταση, όπως η ζωγραφική, το γράψιμο, τα επιτραπέζια παιχνίδια.
Αποφεύγει τις δραστηριότητες που απαιτούν να κοιτάζει μακριά, όπως το ποδόσφαιρο, ή δυσκολεύεται να διακρίνει μικρά αντικείμενα που βρίσκονται σε μακρινή απόσταση.
Έχει συχνά πονοκέφαλο.
Παραπονιέται ότι τα μάτια του κουράζονται.
Έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στο φως.
Παραπονιέται ότι βλέπει τα αντικείμενα διπλά.
Στις φωτογραφίες του με φλας, έχει πάντα ένα ασυνήθιστο λευκό σημάδι στα μάτια.
Με τη συνεργασία του Ιωάννη Νικολόπουλου (ειδικός παιδοφθαλμίατρος, διδάκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών).

Διαγωνισμός μαθηματικών Πυθαγόρας!!!!

.
Να ευχηθούμε καλή επιτυχία στους μαθητές του σχολείου μας αλλά και σε όλα τα παιδιά που έχουν λάβει μέρος στο διαγωνισμό μαθηματικών ικανοτήτων Πυθαγόρας!!!!
Καλή επιτυχία !!!

Ο Τσάρος με τη μακριά γενειάδα

Ώρα για Ρώσικο παραμύθι αυτή τη φορά!Η Α’και Β’ Τάξη παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση
Ο Τσάρος με την μακριά γενειάδα” στο θέατρο Κιβωτό

Ένα παραμύθι, μέσα από το οποίο, θα γνωρίσουμε τέσσερις Ρώσους συνθέτες στα παιδιά. Τους: Α.Μποροντίν, Μ. Μουσόργκσκι, Π. Τσαϊκόφσκι, Ν. Ρίμσκι-Κόρσακοφ.

Ο Τσάρος με την μακριά γενειάδα, είναι ένα παραμύθι, που αυτή την φορά έρχεται από την μακρινή Ρωσία. Τότε που ο κόσμος του Θεού ήταν γεμάτος με μάγους και ξωτικά, ζώα με ανθρώπινη λαλιά αλλά και ποτάμια μέσα στα οποία ήταν χτισμένα παλάτια ολόκληρα με βασιλιάδες και βασίλισσες.

Τότε λοιπόν σε ένα βασίλειο που ανήκε σε μια αυτοκρατορία, πολύ πιο πέρα από τις γαλάζιες θάλασσες και πολύ πίσω από τα ψηλά βουνά, ζούσε ένας τσάρος που τον έλεγαν Γεριμέι. Είχε μάλιστα και παρατσούκλι ο τσάρος αυτός. Τον φώναζαν: “Γεριμέι με την μακριά γενειάδα”, μια που είχε μια μακριά, πολύ μακριά γενειάδα. Ο Γεριμέι λοιπόν, ζούσε με την τσαρίνα του, την Λαρίσα, σ’ ένα όμορφο παλάτι. Η ζωή τους κυλούσε ήρεμα μα βαρετά, μια που δεν είχαν παιδιά να τους δώσουν χαρά και ενδιαφέρον.

Μια μέρα συζητώντας με τους συμβουλάτορες του και τον γελωτοποιό του ο Γεριμέι, κατάλαβε ότι δεν κυβερνούσε καλά το βασίλειο του μια που κανείς δεν ήξερε πόσοι ήταν οι κάτοικοι της χώρας, πόσα τα σπίτια, πόσα τα ζωντανά.

-Να κάνουμε απογραφή ! πρότεινε ο γελωτοποιός.

Έτσι κι έγινε ….και κάπως έτσι ξεκινάει το παραμύθι μας με πολλή ενδιαφέρουσα πλοκή, κωμικές στιγμές, ανατροπές και αγωνία, σε μια παράσταση με τσάρους και τσαρίνες, βογιάρους και μπάμπουσκες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, μέδουσες, αστερίες και άλλους ήρωες της θάλασσας, ντυμένους με πολύχρωμα παραμυθένια κοστούμια, μέσα σε ολόχρυσα, από τη μια και καταγάλανα από την άλλη, σκηνικά, πλημμυρισμένη από υπέροχες μελωδίες, τραγούδια και χορούς της Ρωσίας.

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει…

Φεβρουάριος: έθιμα, ιδιαιτερότητες, γιορτές

Ο δεύτερος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο που έχουμε υιοθετήσει είναι ο Φεβρουάριος, με 28 ημέρες στα κοινά έτη και μία παραπάνω (29) στα δίσεκτα. Στα λατινικά η λέξη Φεβρουάριος προέρχεται από το ρήμα februum που σημαίνει εξαγνίζω. Η λατινική λέξη februa σημαίνει καθαρκτικός και το ουδέτερο του πληθυντικού του februa σήμαινε καθαρτήριος αλλά και τη θρησκευτική γιορτή που γίνονταν τον μήνα Φεβρουάριο στη Ρώμη (Februa ή Februatio). Ο μήνας λοιπόν που περιλάμβανε τους καθαρμούς ονομάστηκε Februarious mensis (Φεβρουάριος μήνας). Το ελληνικό Φλεβάρης (άσχετο όσο κι αν δείχνει ότι ταιριάζει με το Φεβρουάριος) προέρχεται από τις φλέβες της γης, τα υπόγεια νερά που αναβλύζουν το μήνα αυτόν από τις πολλές του συνήθως βροχές. Ο Φεβρουάριος αντιστοιχούσε προς τον αττικό μήνα Ανθεστηριώνα ενώ οι Ρωμαίοι τον αφιέρωναν στον θεό Ποσειδώνα λόγω ακριβώς των συχνών του βροχών. Στην Ελλάδα έχει λάβει διάφορες λαϊκές ονομασίες όπως Κουτσοφλέβαρος, Φλιάρης, Κούντουρος, Κούτσουλος (Κύπρος), Ληψομήνας, Κουτσός, Κουτσούκης (Πόντος), Κλαδευτής, Μικρός, Μεθυσμένος (γιατί πίστευαν πως δεν ήξερε τι του γίνεται και τι κάνει) και Γκουζούκης.

Ξεκίνησε να έχει μια επιπλέον ημέρα (δίσεκτα έτη) το 44 π.Χ. όταν ο Ιούλιος Καίσαρας άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο με τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη. Ο Σωσιγένης θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες (καθώς κάθε έτος είναι 365,24 ημέρες), ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν ακόμη μία ημέρα, μετά την «έκτη προ των καλενδών του Μαρτίου», που ονομαζόταν «bis sextus». Έτσι η ημέρα αυτή, επειδή μετριόταν δύο φορές, ονομάζεται ακόμη και σήμερα «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο».

Η προκατάληψη των ανθρώπων ότι τα δίσεκτα έτη είναι άτυχα προέρχεται πιθανότατα από τη λανθασμένη ετυμολογία και ορθογραφία του πρώτου συνθετικού της λέξης «δίσεκτο». Αντί του σωστού «δις» (που σημαίνει δύο φορές) εννοείται λανθασμένα το μόριο «δυς» που δίνει στις λέξεις την έννοια της δυσκολίας ή κάποιου απευκταίου συμβάντος. Αρχικά, ο Φεβρουάριος είχε 29 ημέρες στα κοινά και 30 ημέρες στα δίσεκτα έτη. Το 4 π.Χ. όμως ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος του αφαίρεσε μία ημέρα, την οποία πρόσθεσε στο μήνα Αύγουστο επειδή έφερε το όνομά του (σπουδαίος!!). Ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές είναι πέρα από το τσουχτερό του κρύο και τις βροχές του και ο προπομπός της άνοιξης: “Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει”. Λίγο μετά, έρχονται οι Απόκριες.

Παροιμίες
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει μα κι αν τύχει και θυμώσει μες το χιόνι θα μας χώσει
Ο Φλεβάρης με νερό κουτσός μπαίνει στο χορό.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη φλέβισέ το.
Του Φλεβάρη είπαν να βρέξει και να σταματήσει ξέχασε.

Λαϊκές ιστορίες
Κάποτε η παραγωγή του κρασιού ήταν μικρή κι οι τρεις πρώτοι μήνες του χρόνου συμφώνησαν να βάλουν το λιγοστό κρασί τους στο ίδιο πιθάρι. Ο Φλεβάρης όμως, άνοιξε μια τρύπα στο πιθάρι για να πιει το δικό του μερίδιο αλλά μη μπορώντας να σταματήσει συνέχισε να πίνει και των άλλων. Ο Ιανουάριος και ο Μάρτιος τον έπιασαν και για να τον τιμωρήσουν του πήραν από μία μέρα ο καθένας, Έτσι ο Φεβρουάριος έχει 28 και οι άλλοι δύο 31.

Έθιμα-γιορτές: άνοιγμα τριωδίου, απόκριες/καρναβάλι, Καθαρά Δευτέρα, Τσικνοπέμπτη

Ο Φλεβάρης είναι ο κοπιαστικος μήνας των αμπελιών του αποκριάτικου ξεφαντώματος μα και των νεκρών με τα ψυχοσάββατά του. Αρχίζει με τα “Συμόγιορτα”, τρεις σημαδιακές για τους αγρότες γιορτές.
1/2 Τρυφωνος μάρτυρος
2/2 Υπαπαντή του Χριστού
3/2 Δικαίου Συμεών (Αϊ Συμιού).
1/2 Τρύφωνος μαρτυρος
Θεωρείται προστάτης και φύλακας των αμπελιών. Ανήμερα στη γιορτή του, οι αμπελουργοί κάνουν αγιασμό στην εκκλησία. Τον αγιασμό αυτό μήτε τον πίνουν μήτε ραντίζουν τα σπίτια τους αλλά τα αμπέλια και τα χωράφια τους. Αυτη τη μέρα οι αμπελουργοί δεν δουλεύουν.
2/2 Υπαπαντή Ιησού Χριστού
Γιορτάζεται η Υπαπαντή. Σαν σήμερα υποδέχτηκε ο Αγιος Συμεών στον ναό τον Χριστό βρέφος. Αυτή τη μέρα οι μυλωνάδες δεν αλέθουν γιατί ακόμα και αν τους βάλουν μπροστά εκείνοι σταματούν. Οι γεωργοί πάλι δεν δουλεύουν μήπως και το χαλάζι τους καταστρέψει τη σοδειά. Την μέρα αυτή γίνονται μαντείες για τον καιρό καθώς λένε πως “ο,τι καιρό κάνει της Υπαπαντής θα κάνει σαράντα μέρες ύστερα”.
“Καλοκαίρι άλλο της Παπαντής μαρτιατικος χειμώνας” λένε στην Κεφαλλονιά.
3/2 Του Αγίου και δικαίου Συμεών του θεοδοχου
Η γιορτή του Αϊ Συμιού η τελευταία από τα Συμόγιορτα. Αυτη τη μέρα οι έγκυες δεν πρέπει να κάνουν καμία δουλειά γιατί αλλιώς το παιδί που θα γεννηθεί θα βγει με κάποιο σημάδι. Με όποιο μέλος του σώματος τους κάνουν δουλειά, σε εκείνο το μέλος του παιδιού θα μείνει σημάδι.
ΑΠΟΚΡΙΕΣ
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΚΡΕΟΦΑΓΟΥ
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ.
Σπάνια θα συναντήσεις Φλεβάρη χωρίς Απόκριες. Είναι το Τρίωδιο τρεις εβδομάδες χαράς πριν τη θλίψη της Μεγάλης Σαρακοστής.
Οι πατέρες της εκκλησίας υποχώρησαν και συγκέντρωσαν στις τρεις εβδομάδες της Αποκριάς, όλα τα έθιμα που τελούνταν τέλος χειμώνα αρχές άνοιξης, καθώς κατάλαβαν ότι ήταν δύσκολο να ξεκοψουν τους Χριστιανούς από τα ειδωλολατρικα έθιμα που είχαν κληρονομήσει από τους προγόνους τους.
Κανένα σπίτι δεν μένει χωρίς “να ματώσει” να σφάξει δηλαδή συνήθως το πιο καλό γουρούνι που το τρέφουν όλο τον χρόνο.
Πρώτη εβδομάδα των Αποκριών είναι η “Προφωνή” καθώς προφωνούσαν, διαλαλούσαν δηλαδή, την αρχή της Αποκριάς ώστε κάθε χριστιανός να φροντίσει να προμηθευτεί τα απαραίτητα.
Η δεύτερη εβδομάδα είναι η Κρεατινή κ η τρίτη η Τυρινή. Από τα ονόματά τους φαίνεται τι είδους φαγητά μπορούν να καταναλώνουν οι χριστιανοί.
Η Τσικνοπέμπτη
Την Τσικνοπέμπτη, την Πέμπτη της Κρεατινής μπαίνουμε για τα καλά στην Αποκριά. Τη μέρα αυτή ο καθένας “θα τσικνώσει τη γωνία του” θα ψήσει κρέας συνήθως χοιρινό κ η τσίκνα του, σπάνια την παλιότερη εποχή, θα ευωδιάσει όλο τον τόπο.