Ένας θεσμός που κάνει τη ζωή στο σχολείο πιο όμορφη

 

Λίγα λόγια για τον θεσμό

Κάθε πρωτάκι του σχολείου, υιοθετείται στην αρχή της χρονιάς από ένα εκτάκι. Το εκτάκι αναλαμβάνει να το προστατεύει, να το καθοδηγεί και να το βοηθάει καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Έτσι το πρωτάκι ξέρει ότι μπορεί να απευθυνθεί και κάπου αλλού εκτός από τους δασκάλους του για οτιδήποτε το απασχολεί. Και τα εκτάκια κρατούν συνεχώς τα μάτια τους ανοιχτά για οτιδήποτε μπορεί να χρειαστούν τα πρωτάκια τους. Δεν γνωρίζω πριν από πόσα χρόνια μπήκε σε εφαρμογή αυτός ο θεσμός στο σχολείο, ούτε ποιος τον σκέφτηκε, εκείνο όμως που βλέπω είναι ότι χρόνο με τον χρόνο αναβαθμίζεται και λειτουργούν όλα με αριστουργηματικό τρόπο.

Περισσότερες λεπτομέρειες

Λίγες περισσότερες λεπτομέρειες, για το πώς λειτουργεί: Κατ’ αρχήν τα παιδιά της Έκτης γνωρίζουν ήδη την αξία του θεσμού, μια και τον έχουν ζήσει ως πρωτάκια αλλά η δασκάλα τους τους μιλάει περισσότερο για αυτόν και τους εξηγεί τις λεπτομέρειες της διαδικασίας. Αντίστοιχα οι δασκάλες της πρώτης μιλάνε στα πρωτάκια τους για το τι θα συμβεί. Ο τρόπος που γίνεται η σύνδεση μεταξύ παιδιών: Το Στ1 υιοθετεί παιδιά από το Α1, το Στ2 από από το Α2 κλπ κλπ. Δηλαδή τα τμήματα γίνονται ζευγαράκια.

Η πρώτη επαφή των παιδιών της έκτης με τα παιδιά της πρώτης γίνεται στο προαύλιο, με την επίβλεψη των εκπαιδευτικών της Φυσικής Αγωγής. Πιο συγκεκριμένα να τι έγινε σήμερα στο σχολείο μας

Τα δυο τμήματα κανόνισαν να κάνουν μια μέρα κοινή ώρα γυμναστική. Οι δυο γυμνάστες των τμημάτων συνεργάστηκαν ώστε τα παιδιά να παίξουν παιχνίδια γνωριμίας. Εκτάκια και πρωτάκια έπαιζαν μαζί σε ζευγαράκια. Π.χ. έτρεχαν χέρι-χέρι, τα πρωτάκια πέρναγαν κάτω από τα πόδια των παιδιών της Έκτης, κλπ κλπ. Μετά από τα παιχνίδια, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν και να γνωριστούν. Ο στόχος της πρώτης συνάντησης ήταν να σπάσει ο πάγος, να γίνει μια πρώτη γνωριμία και τα παιδιά να δουν ότι μπορούν να συνεργαστούν και να διασκεδάσουν μαζί, ανεξάρτητα από ηλικία.

 

Η δεύτερη επαφή, θα είναι η πιο επίσημη και θα γίνει υπό την επίβλεψη των δασκάλων. Τα εκτάκια θα πάνε «επίσημη επίσκεψη» στην Πρώτη, με σκοπό να ολοκληρωθεί η διαδικασία της υιοθεσίας, που γίνεται με κλήρωση. Τα παιδιά της Έκτης θα πάνε με γεμάτα χέρια. θα έχουν φτιάξει χάρτινα καραβάκια που θα τα γεμίσουν με λιχουδιές, και θατα προσφέρουν στα παιδιά της Πρώτης. Στη συνέχεια  η κλήρωση. Το κάθε πρωτάκι με τη σειρά, θα τραβάε ένα χαρτάκι με το όνομα ενός παιδιού της Έκτης. Ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών γίνονται και οι απαραίτητες προσαρμογές. Π.χ. μπορεί ένα πρωτάκι να υιοθετηθεί από δύο εκτάκια (σε περίπτωση που τα εκτάκια είναι περισσότερα στον αριθμό).

Μετά την κλήρωση, τα Εκτάκια  θα παρουσιάσουν στα Πρωτάκια ένα απλό χορευτικό που  θα έχουν ετοιμάσει και στη συνέχεια όλοι μαζί  θα βγουν στο προαύλιο για περισσότερο παιχνίδι και γνωριμία.

Κάποιες επιπλέον σκέψεις

Είμαστε ακόμα στην αρχή της σχολικής χρονιάς και καθώς θα ζω από κοντά τη διαδικασία της υιοθεσίας θα γράφω περισσότερες σκέψεις, αλλά κάτι που ήδη βλέπω και μου αρέσει πολύ είναι τη δυναμική που αναπτύσσεται όχι μόνο μεταξύ του παιδιού της Έκτης και του παιδιού της Πρώτης, αλλά και της παρέας του παιδιού της Έκτης με τα υιοθετημένα πρωτάκια.

Αποχαιρετισμός

Αν και δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς θα συμβεί φέτος στον αποχαιρετισμό, έχω βρεθεί σε γιορτές λήξης από άλλες χρονιές και πάντα μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές είναι όταν έρχεται η στιγμή για την κοινή εμφάνιση της Πρώτης και της Έκτης. Τα ζευγαράκια μπαίνουν χέρι χέρι και παρουσιάζουν πάντα κάτι μαζί. Μπορεί να τραγουδήσουν, μπορεί να χορέψουν, μπορεί να παίξουν κάποιο παιχνίδι. Κάθε χρονιά δεν είναι ίδια, πάντα κάτι αλλάζει, αλλά ο αποχαιρετισμός είναι πάντα συγκινητικός. Έχει αγκαλιές, λουλούδια και δάκρυα – πολλές φορές και από τους γονείς.

Και όπως στην αρχή της χρονιάς τα εκτάκια υποδέχτηκαν τα πρωτάκια στο σχολείο τους, έρχεται η στιγμή που οι ρόλοι αντιστρέφονται. Τα πρωτάκια αποχαιρετούν τα εκτάκια, καθώς αυτά ετοιμάζονται να πετάξουν προς το σχολείο των μεγάλων, το γυμνάσιο.

 

Και όλα αυτά από μια απλή ιδέα. Οι απλές ιδέες όμως, κάνουν τη ζωή ομορφότερη.